قایق "راکت" هیدروفویل: توضیحات، مشخصات. حمل و نقل آب

2024 نویسنده: Harold Hamphrey | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:12

قایق "راکت" کشتی مجهز به بال در زیر خط آب است. این هواپیما به عنوان "P" طبقه بندی می شود و برای خدمات رسانی به 64-66 مسافر به طور همزمان طراحی شده است. ظرفیت خاص با تغییر وسیله نقلیه تعیین می شود. "راکت" دارای ابعاد 2754.5 متر است، در طول مسیر 1.1 متر ته نشین می شود، در حالی که بیکار - 1.8 متر است. با سرعت بیش از 70 کیلومتر در ساعت حرکت می کند، اما سرعت عادی از 60 است. تا 65 کیلومتر در ساعت طرح دارای یک ملخ است و موتور اصلی 900-1000 اسب بخار قدرت دارد.

این جالب است

قایق "راکت" یک محصول واحد نیست، بلکه یک سری کامل است که در دوره اتحاد جماهیر شوروی تولید شده است. پروژه هایی که این کشتی ها بر روی آن ها ساخته شدند، نام داشتند:

• 340ME;
• 340;
• 340E.

ساخت کشتی را در سال 1957 آغاز کرد. تولید آنها تا اواسط دهه 70 ادامه یافت. در این مدت حدود سیصد قایق برای حمل و نقل رودخانه ای به آب انداخته شد. اولین آنها نام نمادین "راکت-1" را دریافت کرد. با ساخت آن به حقبه کارخانه Krasnoe Sormovo افتخار می کرد.

قایق "راکت-1" اولین سفر خود را در سال 1957 انجام داد و در 25 آگوست پرتاب شد. مسیر بین کازان و نیژنی نووگورود بود. در مجموع این کشتی 420 کیلومتر از سطح آب را تنها در هفت ساعت طی کرد! ویژگی های فنی نشان داده شده توسط قایق راکتا تخیل مردم شهر را برانگیخت. 30 فرد خوش شانس به افرادی تبدیل شدند که برای اولین بار در مدت کوتاهی روی آب توانستند این سفر هیجان انگیز را انجام دهند.

حال و آینده

از آنجایی که قایق "راکت" (سرعت کشتی تا 70 کیلومتر در ساعت) چنین پارامترهای عالی را نشان داد، به سرعت محبوبیت پیدا کرد. نام این کشتی در بین مردم تقریباً بلافاصله به یک نام خانوادگی تبدیل شد. این سنت تا به امروز باقی مانده است - امروزه همه کشتی هایی که شبیه یک موتور کلاسیک شوروی هستند "راکت" نامیده می شوند.

در دوره شوروی، قایق رودخانه ای "راکت" در دسترس همه نبود. خانواده‌های ثروتمند می‌توانستند هزینه سفر آخر هفته را به حومه‌های زیبا داشته باشند: خلبان‌ها مسافران خود را به خلیج‌ها و خلیج‌هایی می‌بردند که از طریق زمینی برای مسافران غیرقابل دسترس بود. اما قیمت چنین نیش کروز. به عنوان مثال قطارهای برقی که با آن می‌توان به همان اندازه از شهر رفت، چندین برابر ارزان‌تر بود. با این وجود، تصور یک تفریح آبی بهتر از قایق راکتا برای کل خانواده غیرممکن بود.

امروزه از این کشتی روزانه استفاده می شود. به عنوان مثال، می توان آن را در ایستگاه رودخانه در نیژنی نووگورود مشاهده کرد. روز به روز وفادارکشتی ها مسافران را بین شهرها حمل می کنند و گردشگران را به مسیرهای دیدنی می برند.

پایتخت "راکت"

پروژه های قایق فوراً به عنوان طرح هایی در نظر گرفته شدند که طبق آنها لازم است وسایل نقلیه آبی برای پایتخت بزرگ شوروی - مسکو ساخته شود. بنابراین، آنها توسط بهترین کشتی سازان آن دوران طراحی شدند. بر این اساس، به محض پرتاب اولین موشک-1، این کشتی در کمترین زمان ممکن به پایتخت رسید. اولین پرواز آن در سال 1957 در ماه های تابستان انجام شد، زمانی که جشنواره ای برای دانشجویان و جوانان در شهر برگزار شد. این یک رویداد بین المللی بود که در آن مقامات می خواستند بهترین های اتحاد جماهیر شوروی را نشان دهند. و البته کشتی های ناوگان رودخانه نیز.

هیدروفویل های انبوه تنها در آغاز دهه بعد در آب های مسکو شروع به کار کردند، جایی که تا سال 2006 از موفقیت شایسته ای برخوردار شدند. و از سال 2007، مقامات یک برنامه در مقیاس بزرگ را راه اندازی کردند که برای بازیابی حمل و نقل آبی داخلی، به ویژه پارک موشک طراحی شده بود. از سال 2009، چهار کشتی از این قبیل پروازهای منظم داشته اند:

• 102 (فقط برای پروازهای VIP)؛
• 185;
• 191 (قبلاً به عنوان 244 اجرا می شد);
• 246.

منابع غیررسمی ادعا می کنند که سایر هیدروفویل ها بر اساس طرح های افسانه ای شوروی به زودی به محض اتمام کار مرمت ظاهر می شوند.

ویژگی های کلی

هیدروفویل یک استیک کشتی پرسرعت که بر اساس اصل پشتیبانی پویا کار می کند. کشتی دارای بدنه است و زیر آن "بال" است. اگر کشتی به آرامی حرکت می کند یا ثابت می ایستد، تعادل توسط نیروی ارشمیدسی فراهم می شود. با افزایش سرعت، در اثر نیروی تحریک شده توسط بال ها از سطح آب بالا می رود. این راه حل طراحی مقاومت در برابر آب را به حداقل رساند که بر سرعت تأثیر می گذارد.

انواع حمل و نقل آب رودخانه ای با بال چیزی را که قبلا غیرممکن به نظر می رسید - ناوبری پرسرعت در امتداد آبراه های کشور - ساخته است. اکنون سفرها چند ساعت طول می کشد که منجر به افزایش سریع محبوبیت حمل و نقل شد. در عین حال، کارکرد کشتی ها نسبتاً ارزان است و با عمر طولانی مشخص می شود. همه اینها مبنای رقابتی شده است که از لحظه راه اندازی و تا به امروز، انواع حمل و نقل آبی "بالدار" رقیب جدی سایر وسایل حمل و نقل هستند.

غیر موشکی "راکت"

"راکت" تنها وسیله نقلیه از این نوع نبود. اولین پرتاب این کشتی شاخص برای کشتی های رودخانه ای انجام شد و سال بعد قایق هیدروفویل ولگا به سفر رفت. به هر حال، در نمایشگاه بروکسل نشان داده شد، و دلیل خوبی داشت: کشتی توانست مدال طلا بگیرد.

دو سال بعد، اولین شهاب (مشابه دیگر موشک) و سپس دنباله دار، که اولین کشتی برای این نوع کشتی در دریا شد، به فضا پرتاب شد. سالها بعد، تعداد زیادی "مرغ دریایی" نور را دیدند،گردبادها و ماهواره ها. سرانجام کشتی Burevestnik که یک کشتی توربین گازی تمام عیار است را می توان اوج کشتی سازی در این زمینه نامید.

غرور سرزمین شوروی

اتحاد جماهیر شوروی بزرگترین پایگاه هیدروفویل ها را داشت، و این تا حد زیادی با این واقعیت تضمین می شد که تولید "راکت" به خوبی تثبیت شده بود. اما خود کشور از همه چیزهایی که تولید می کرد استفاده نکرد: کانال هایی برای فروش کشتی های موتوری در خارج از کشور ایجاد شد. در مجموع، "راکت" به چندین کشور مختلف فروخته شد.

توسعه کشتی های با بال در زیر آب عمدتا توسط روستیسلاو آلکسیف انجام شد. «راکت» یکی از دلایل مهم غرور است. این کشتی که برای مسیرهای تا نیم هزار کیلومتر طراحی شده است، به طور کامل پول سرمایه گذاری شده در آن را توجیه می کند و تا به امروز جذاب است.

تولید به طور جدی

وقتی قایق های راکتا پارامترهای عالی خود را نشان دادند، قابلیت اطمینان خود را ثابت کردند و مشخص شد که چشم اندازهای قابل توجهی دارند، دولت تصمیم گرفت تولید انبوه این کشتی ها را آغاز کند. این کار به کارخانه More واقع در Feodosia سپرده شد. مدتی بعد امکان ساخت کشتی در شهرهای زیر فراهم شد:

• لنینگراد؛
• خباروفسک;
• نیژنی نووگورود؛
• ولگوگراد.

تولید در قلمرو گرجستان در شهر پوتی نیز ترتیب داده شد.

کشتی های تولیدی صادر شده به:

• فنلاند؛
• رومانی؛
• لیتوانی؛
• چین؛
• آلمان.

و امروز«راکت» به برخی از این کشورها می رود. با گذشت زمان، بسیاری از کشتی ها به ویلا، رستوران، کافه تریا تبدیل شدند.

چگونه در نظر گرفته شده بود؟

با نگاهی به موفقیت این کشتی، نمی توان فکر نکرد که این همان چیزی است که دولت برنامه ریزی کرده است. اما آیا واقعا اینطور بود؟ این پروژه تحت کنترل وزارت کشتی سازی با بودجه دولت توسعه یافته است - این واقعیت غیرقابل انکار است. اما گزارش های تاریخی ثابت می کند که مسئولان انتظارات و امیدهای واقعی را با این مدل ها مرتبط نکرده اند. این تا حد زیادی به دلیل ایده غیر استاندارد بود - آنها می ترسیدند که این ایده کاملاً از بین برود. بله، و زمانی وجود داشت که "نامفهوم" ماندن بسیار آسان بود، که نه تنها می توانست دردسرساز شود، بلکه منجر به فروپاشی کامل شود.

در تلاش برای انجام هر کاری ممکن، کشتی‌ساز درخشان شوروی روستیسلاو آلکسیف وظیفه حداکثر را برای خود قرار داد - طراحی و ساخت یک کشتی و نشان دادن آن نه فقط به هر کسی، بلکه بلافاصله به خود خروشچف، یعنی دور زدن همه مقامات پایین تر این طرح جسورانه شانس موفقیت داشت و در تابستان 57 به اجرا درآمد. کشتی "روی همه بال ها" در امتداد رودخانه مسکو حرکت کرد و نه در یک اسکله تصادفی، بلکه در مکانی که دبیرکل معمولاً دوست داشت توقف کند، لنگر انداخت. آلکسیف شخصاً نیکیتا خروشچف را به کشتی دعوت کرد. و به این ترتیب شنا آغاز شد که باعث شد کشتی افسانه ای شود. حتی در آن زمان، شخص اصلی کشور از تحسین مردم برای کشتی که همه را پیشی گرفت، قدردانی کرد. و خود دبیرکل هم تحت تاثیر سرعت قرار گرفت. پس از آن بود که این عبارت متولد شد، حفظ شدنوادگان: «برای ما بس است که در کنار رودخانه ها گاو سوار شویم! بیایید بسازیم!».

داستان هرگز تمام نمی شود

بله، راکت ها محبوب بودند، آنها مایه افتخار ملت بودند، آنها را دوست داشتند، می شناختند، تحسین می کردند، به آنها پرداخت می شد. اما زمان گذشت، کشتی ها به تدریج منسوخ شدند. البته در ابتدا آنها تعمیر شدند، اما وقتی اتحادیه سکولار به "سرازیری" رفت، به کشتی ها مربوط نمی شد. زوال فنی و اخلاقی حمل و نقل رودخانه ای فقط افزایش یافته است. در مقطعی به نظر می رسید که عملاً آینده ای برای این جهت از وسایل نقلیه وجود ندارد، حداقل در دهه های آینده.

و چند سال پیش، آنها برنامه ای را راه اندازی کردند که برای احیای بهترین کشتی های موتوری اتحاد جماهیر شوروی طراحی شده بود - "راکت". و در کنار آنها تصمیم گرفته شد روی دنباله دارها و شهاب سنگ ها سرمایه گذاری شود. علیرغم وضعیت اقتصادی نسبتاً دشوار در کشور، دولت موفق شد برای بهبود حمل و نقل و نوسازی کشتی ها برای رفع نیازهای دوران مدرن پول اختصاص دهد. برنامه ویژه ای برای حمایت از کشتی هایی با بال در زیر آب توسعه داده شد. سال 2016 زمانی که کشتی "Kometa 120M" باید نشان می داد که تلاش های انجام شده به هدر نمی رود، مهم شد.

اما راکت اولین بود؟

اکنون تعداد کمی از مردم این را به یاد دارند، اما "راکت" اولین تلاش برای ایجاد این نوع حمل و نقل نبود. حتی قبل از آن، پیشرفت‌هایی در جریان بود که نشان می‌داد با قرار دادن بال‌ها در زیر بدنه کشتی، می‌توان به بهترین سرعت دست یافت. برای اولین بار، ایده چنین کشتی در قرن 19 متولد شد!

چرا قبل از اینکه آلکسیف آن را انجام دهد امکان طراحی چیزی معقول وجود نداشت؟ در ابتدا از موتورهای بخار استفاده شد که قدرت آنها نسبتاً محدود است. آنها به سادگی برای توسعه سرعتی که بالها واقعاً مفید هستند کافی نبودند. بنابراین، در آن مرحله، همه چیز با خیالات و فرضیات "چگونه ممکن است" به پایان رسید. با این حال، این زمان‌های جالبی بود: مردم مرتباً انواع جدید بدنه‌ها و ویژگی‌های ساختار را می‌دیدند، کشتی‌ها رکورد می‌کردند، اما ماه‌ها گذشت - و آنها قبلاً توسط کشتی‌های جدید شکست می‌خوردند. این مسابقه بی پایان به نظر می رسید. مردم اولین کشتی مجهز به بال در زیر آب را «قورباغه» نامیدند. اگرچه او به سرعت حرکت کرد، اما روی سطح آب پرید و نسبتاً ناپایدار بود.

ناوگان سریع: چطور بود؟

در سال 1941، در نیژنی نووگورود (که در آن زمان گورکی نامیده می شد) در مؤسسه صنعتی، پایان نامه ای روی یک گلایدر با بال در زیر آب دفاع شد. نویسنده این پروژه روستیسلاو آلکسیف بود - کسی که در آینده خروشچف را با نسیمی در اطراف مسکو خواهد برد.

نقشه‌ها کشتی عالی با سرعت بالا را به کمیسیون نشان داد. قرار بود بر روی یک اصل کار کند که هنوز توسط کسی عملی نشده بود. در آن زمان هیچ چیز شبیه آن در جهان وجود نداشت. گفتن اینکه هیئت منصفه چه کسی را مات و مبهوت کرده است به این معنی است که نیمی از خوشحالی و شگفتی آنها را بیان نکنیم.

فرصت و محافظه کاری

دفاع از پایان نامه برای آلکسیف واز او الهام گرفت تا گزارشی بنویسد که در آن پیشنهاد زنده کردن این پروژه را داد. سند به نیروی دریایی فرستاده شد و به زودی پاسخ دریافت شد: طرح‌ها ناموفق، غیرقابل قبول و برای طراحان جدی هیچ علاقه‌ای نداشت.

عموهای بالغ در نیروی دریایی شوروی با اسباب بازی بازی نمی کردند! خوب، در پایان آنها یک عبارت نسبتاً چاپلوس کننده برای یک مهندس جوان امضا کردند: "شما خیلی از زمان خود جلوتر هستید."

وقتی استقامت بر بی ایمانی غلبه کند

برخی به جای روستیسلاو تسلیم می شدند: جنگ بود، پول وجود نداشت، وضعیت به طرز فاجعه باری دشوار بود، و تصور اینکه آینده نزدیک چه چیزی را تهدید می کند کاملاً غیرممکن بود. اما متخصص جوان نمی خواست تسلیم شود. تنها یک سال از نامه امتناع می گذشت و اکنون الکسیف با کریلوف، طراح ارشد کارخانه متخصص در حمل و نقل آب ارتباط برقرار کرده است. این مرد باهوش که می‌توانست به آینده نگاه کند، امکان پیشرفت در نقشه‌های مهندس تازه‌کار را دید و خواست نگاهی دقیق‌تر به آنها بیندازد. آنچه پس از آن چندین سال پرتنش در شرایط جنگ و بلافاصله پس از آن بود. بسیاری از شکاکان پروژه را سرزنش کردند، مهندسان به طور خستگی ناپذیر روی آن کار کردند. و در سال 1957، سرانجام به موفقیت واقعی رسید.

کشتی جدید به سرعت مورد آزمایش قرار گرفت و بلافاصله پس از آن، تصادفاً در جریان جشنواره بین المللی که رئیس دولت قرار بود از آن بازدید کند، راهی پایتخت شدند. تنها در 14 ساعت، کشتی به محل رسید، در حالی که قایق های رودخانه ای که در آن زمان استفاده می شد، این فاصله را در حدود سه روز طی کردند. خوب، در مورد اینکه چگونه معلوم شدداستان ادامه دارد، شما قبلاً می دانید.

آیا خود الکسیف انتظار چنین پیروزی را داشت؟ احتمالا بله. اگرچه حدس زدن مقیاس از قبل دشوار بود. آیا اکنون منتظر بازگشت «راکت» به روز شده به آبراهه های کشورمان هستیم؟ بدون شک بله. این کشتی به یک گنجینه تاریخی و ملی مهم و همچنین یک وسیله نقلیه عالی روزمره تبدیل شده است.