Narcissus نماد ملی ولز است

2024 نویسنده: Harold Hamphrey | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:12

گل ها خیلی زودتر از پرچم های ملی به نماد کشورها تبدیل شده اند. آنها نه تنها فرهنگ و تاریخ ملی را منعکس می کردند، بلکه نشانه هایی متمایز برای مردمان خود بودند.

گلخانه گل نمادهای دولتی

هیچ کشوری نمی تواند هیچ گلی را با منع سایر ملل از استفاده از آن به عنوان نماد غصب کند. از این رو گاهی اوقات در میان نمادهای کشورهای مختلف گل های مشابهی یافت می شود. ارکیده محبوب ترین است. شاید به این دلیل که در تمام طول سال شکوفا می شود. بسیاری از کشورها این گل را به عنوان نمادی از تلاش مداوم برای توسعه انتخاب کرده اند. اما سنگاپور اولین کسی بود که ارکیده را به عنوان نماد ملی انتخاب کرد. این اتفاق در سال 1981 و پس از اینکه یک باغبان آماتور از این کشور برای اولین بار یک هیبرید طبیعی ارکیده را پیدا کرد اتفاق افتاد. گل واندا خانم یواخیم نام داشت. دومین محبوب ترین گل رز سفید است. پس از همه، او نماد ایمان و عشق است. به عنوان مثال، نه گل رز به طور همزمان بر روی نشان ملی فنلاند به تصویر کشیده شده است. زنبق نماد گل فرانسه است. ایران لاله دارد. آلپاین ادلوایس - از سوئیس. برخی از کشورها دو نماد گل دارند. بله ژاپنی هاساکورا و گل داودی را برای خود انتخاب کردند، استرالیایی ها اکالیپتوس و اقاقیا را انتخاب کردند، ایتالیایی ها سیکلامن و گل بابونه را انتخاب کردند.

نماد ملی ولز

در برخی از کشورها که علاقه خاصی به گل وجود دارد، حتی مناطق، مناطق و شهرها نمادهای گل خاص خود را دارند. انگلستان در این زمینه نمونه است. برخی از قلمروهای آن نمادهای گل خود را دارند: اسکاتلند - یک خار، انگلیس - یک گل رز، ایرلند شمالی - یک شبدر. نماد ولز نرگس است.

ولز یک بخش اداری و سیاسی (یکی از چهار بخش اصلی) بریتانیای کبیر است. در گذشته های دور، مجموعه ای از پادشاهی های مستقل سلتی بود. ولز در جنوب غربی این کشور واقع شده است. پایتخت آن شهر کاردیف است. این سرزمین به خاطر دره‌های سبز وسیع، کلیساهای زیبا و قلعه‌های قرون وسطایی و همچنین قله‌های صخره‌ای و دریاچه‌های آینه‌مانند معروف است.

Saint David

قدیس حامی ولز - سنت دیوید - یک شخص واقعی است. طبق یک روایت، او پسر فرمانروای Powys بود، پادشاهی قرون وسطایی که بخش شرقی ولز را اشغال کرده بود. افسانه های زیادی با نام او مرتبط است که یکی از آنها مربوط به نماد پادشاهی است. از این گذشته، نرگس تنها نماد ولز نیست. در طول نبرد با ساکسون ها، سنت دیوید به ولزی ها پیشنهاد کرد که تره سبز را به آرایش سر خود بچسبانند تا خود را از دشمنانشان متمایز کنند. شاید این توصیه بود که نقش مهمی در نتیجه نبرد ایفا کرد - پیروزی ولز. از آن زمان، تره فرنگی نماد او شد.

اوهسنت دیوید به افسانه دیگری رفت. گویی او ظاهر فرشته ای را داشت که مرگ را پس از مدتی در تاریخ خاصی - اول مارس - پیش بینی می کرد. از آن زمان، قدیس شروع به انجام مأموریت مسیحی خود با غیرت بیشتری کرد. داوود حدود دوازده صومعه تأسیس کرد، بیماران را شفا داد و یک سبک زندگی زاهدانه را رهبری کرد. او واقعاً در 1 مارس درگذشت ، نظرات مورخان در مورد سال متفاوت است ، اما تقریباً 590 بود. دیوید در پمبروکشر به خاک سپرده شد، جایی که یک کلیسای جامع به افتخار او ساخته شد.

چرا نماد ولز نرگس است؟

در قرن هجدهم، ولزی ها روز سنت دیوید را به عنوان جشن ملی خود به رسمیت شناختند. و، البته، آنها شروع به جشن گرفتن آن در بهار - در 1 مارس، در روز مرگ قدیس کردند. در طول فستیوال‌های جشن و جشن‌های خیابانی، ولزی‌ها لباس‌های ملی می‌پوشند که تره فرنگی و نرگس به آن چسبیده است.

نرگس ها در ولز در اول مارس شکوفا می شوند، بنابراین ساکنان معتقدند که این به طور خاص به افتخار قدیس مورد علاقه آنها اتفاق می افتد. این گل ها نماد تولد یک زندگی جدید است. در قرن نوزدهم، ولزی‌ها رسماً تشخیص دادند که نرگس دومین نماد ولز است.

همچنین روایت دیگری وجود دارد که چرا نرگس به نماد گل این سرزمین تبدیل شده است. کلمه «سنهینن» در ترجمه به دو معنی «نرگس» و «تره» است. برای جلوگیری از سردرگمی، هر دو گیاه به نمادهای ولز تبدیل شده اند. علاوه بر این، نرگس‌های زیادی در این سرزمین رشد می‌کنند، جایی که می‌توانید مزارع کامل این گل‌های زیبا را ببینید.

نرگس مغرور نماد ولز است

همانطور که قبلا ذکر شد، نرگس نماد تولد یک زندگی جدید است. در عین حال، نماد خودشیفتگی، زیبایی سرد، خودخواهی نیز هست. بسیاری از مردم اساطیر یونان و یک جوان خوش تیپ را به یاد می آورند که به شدت نسبت به پوره اکو که عاشق او بود بی تفاوت ماند. مرد جوان به دلیل غفلت از عشق مجازات شد. او محکوم به دوست داشتن انعکاس خود در آب بود. طبق افسانه، نرگس درست در جایی بزرگ شد که جوانان یونانی بازتاب او را تحسین کردند و حتی از این عشق مردند. نگرش ملل مختلف نسبت به این گل متفاوت است. مثلا ایتالیایی ها آن را گل شور می دانند و به نشانه عشق به آن می دهند.

ولزی ها گل زیبایی را انتخاب کرده اند که مظهر نماد ولز است. به هر حال، به محمد اعتبار داده شده است که او نان را غذای بدن و نرگس را غذای روح نامیده است.