هر مکانی که انسان در آن زندگی می کند تاریخ و مناظر خاص خود را دارد. فرغانه یک شهر معمولی ازبکستان نیست. در زمان امپراتوری روسیه به عنوان یک قلعه ساخته شد، جایی که پادگان در آن قرار داشت. خیابان های عریض مانند بادبزن از هر طرف از آن تابش می کرد. مکان‌های تاریخی کمی با این دوره مرتبط هستند.
تشکیل شهر
فرغانه در ابتدا قرار بود به عنوان یک مرکز نظامی-اداری در قلمرو پادشاهی کوکند سابق فعالیت کند. چیدمان آن کاملاً با این مطابقت داشت. توسط توپوگرافی ها، مهندسان نظامی توسعه داده شد. خیابان هایی که از هر طرف از قلعه ساطع می شد عریض بود. مرکز آن یک قلعه نظامی با یک پادگان روسی بود. منطقه انتخاب شده در 9 کیلومتری شهر باستانی مارگیلان قرار داشت که قدمت آن بیش از 2 هزار سال بود. بنا به گفته مورخان، گیلانیان از ایران آن را بنیان نهادند که کشاورزی را به اینجا آوردند.
در سال 1876 فرماندار نظامیژنرال M. D. Skobelev منصوب شد. این شهر نام مارگیلان جدید را گرفته است. یک نقطه ضعف بزرگ در انتخاب زمین وجود باتلاق ها در قسمت های شمال شرقی و شمالی بود. آنها برای مدت طولانی نمی توانند تخلیه شوند، بنابراین بسیاری از ساکنان از مالاریا رنج می برند. این مشکل متعاقباً برطرف شد.
شهر به کندی توسعه یافت. این بر اساس مسئله حمل و نقل و دوری از روسیه بود. شاخه ای از راه آهن از مارگیلان قدیم می گذشت که ایستگاه آن «گورچاکوو» نام داشت. این بعداً اصلاح شد. یک خط راه آهن از گورچاکوو گسترش یافت.
در سال 1907، این شهر به افتخار اولین فرماندار کل، اسکوبلوو نام گرفت، که او تا دهه 30 قرن گذشته بر تن می کرد. نه تنها متخصصان روسیه به اینجا آمدند، بلکه جمعیت محلی نیز در اطراف آن مستقر شدند. در آغاز قرن بیستم، یک سوم ساکنان آن مردم محلی بودند که در کارخانه‌ها کار می‌کردند یا در بازار محلی تجارت می‌کردند.
دیدنی های فرغانه این زمان
در سال 1879، ساختمان مجلس افسران ساخته شد که در زمان شوروی به خانه افسران تغییر نام داد. در سال 1891، خانه فرماندار ساخته شد؛ امروزه این خانه تئاتر درام شهری را در خود جای داده است. در سال 1887 یک باغ شهری (پارک) احداث شد که تا به امروز باقی مانده است. در سال 1903، سالن ورزشی مردانه (ساختمان اداری FerSU)، یک کلیسای ارتدکس و مسجد جامع (مسجد کلیسای جامع) افتتاح شد.
این چند ساختمان حفظ شده و همچنین خانه های قدیمی که در آنها ارتش، متخصصان، مهندسان، معلمان، پزشکان، کارگران،ورود به شهر فضای منحصر به فردی ایجاد کرد. تزئینات آن، محافظت در برابر پرتوهای سوزان خورشید، درختان چنار عظیم الجثه (چنارها) بود که به نقطه عطف فرغانه، علامت بارز آن و همچنین تعداد زیادی گل رز تبدیل شد. خندق های متعددی در کنار خیابان ها ریخته شد که رطوبت را به درختان و خنکی را برای ساکنان شهر به ارمغان آورد.
دوره شوروی
در دوره پس از جنگ، شهر به سرعت شروع به توسعه کرد. کارخانه ها و کارخانه های بزرگ ساخته شد. متخصصان از بخش اروپایی اتحاد جماهیر شوروی به اینجا آمدند. یک کارخانه بتن مسلح در شهر در حال ساخت است، ساخت ساختمان های به اصطلاح "خروشچف" آغاز می شود. این امر مسکن بسیاری از مردم را فراهم کرد، اما به هویت شهر آسیب زد.
بخش قدیمی فرغانه دست نخورده باقی ماند. اگرچه هیچ زواید خاصی در آن وجود نداشت، اما این او بود که اصالت خاصی را ایجاد کرد که در شهرهای دیگر وجود نداشت. یک پارک سایه‌دار دنج، که در قرن نوزدهم در کنار رودخانه‌ای کوچک و بی‌حرکت به نام «مارگیلان-سِی» تأسیس شد، مکان مورد علاقه مردم شهر برای تعطیلات بود. تقریباً کل جمعیت بومی بی سواد بودند. مدارس در سراسر منطقه افتتاح شد. برای رفع نیاز معلمان در سال 1930، یک موسسه آموزشی تشکیل شد. یک تئاتر درام ظاهر شد، سینماها، کاخ های فرهنگ افتتاح شد.
در زمان شوروی، نقش شهر از پیش تعیین شده بود - تبدیل شدن به مرکز صنعتی جمهوری. این با این واقعیت تسهیل شد که جمعیتی عمدتاً اروپایی در اینجا زندگی می کردند. مردم بومی بیشتر کشاورز هستند. کارخانه ها و کارخانه ها ساخته شد که بزرگترین آنها در ازبکستان است. فرغانه مرکز شدغلات و صنایع شیمیایی یک فرودگاه ساخته شد. زیرساخت های شهر توسعه یافت. آبرسانی مرکزی، سیستم های فاضلاب، بیمارستان ها، مهدکودک ها، اماکن ورزشی ساخته شده است. مسیرهای اتوبوس جدید باز شد، ترولی‌بوس‌ها در سطح شهر حرکت کردند.
شاخیمردان
احاطه شده در سبزه و گل، فرغانا، که در مجاورت آن شهرهای مارگیلان - مرکز کشت و نبات، کوکند، کووا، با آثار تاریخی حفظ شده از تاریخ ازبکستان، در زمان شوروی بخشی از گردشگران شد. مسیر از طریق شهرهای ازبکستان. مردم از سراسر اتحادیه و از خارج به اینجا آمدند. نه چندان دور از شهر، در میان کوه های رشته کوه آلایی، یکی دیگر از جاذبه های فرغانه وجود دارد - روستای شاخیمردان - محل تعطیلات مورد علاقه شهروندان است که در ارتفاع 1.5 هزار متری از سطح دریا واقع شده است.
اعتقاد بر این است که توسط خلیفه چهارم حضرت علی - داماد حضرت محمد (ص) شکل گرفته است. نام روستا که به «ارباب مردم» ترجمه شده است نیز گواه این موضوع است. یکی از هفت قبر او در اینجا قرار دارد. به احتمال زیاد، این یک افسانه است، زیرا هیچ مدرک تاریخی برای این وجود ندارد. اما مکان واقعا زیباست. در زمان شوروی مقبره خمزه حکیم زاده نویسنده و مربی ازبکستانی وجود داشت که توسط باسمچی ها کشته شد.
کوکند
این شهر از نظر آثار تاریخی غنی است که اصلی ترین آنها کاخ خدایارخان است که در سال 1871 پس از الحاق خانات کوکند به روسیه ساخته شده است. از 7 حیاط تشکیل شده است که توسط ساختمان احاطه شده است. در اوبهترین صنعتگران از سراسر دره فرغانه در ساخت و ساز شرکت کردند. با کاشی های سرامیکی باشکوه ساخته شده توسط صنعتگران ریشتان تزئین شده است.
در حال حاضر، موزه تاریخ محلی در اینجا قرار دارد. علاوه بر این، در شهر می توانید از دیدنی های دیگری که تا به امروز باقی مانده اند نیز بازدید کنید. اینها آرامگاه دخمه شاهان، مسجد جامی، مدرسه ناربوت بیا هستند. ساختمان های بسیاری از دوران امپراتوری روسیه در این شهر حفظ شده است.
در حال حاضر بیشتر اروپایی ها فرغانه را ترک کرده اند. بنگاه های صنعتی تعطیل شد زمانی شهر توسعه یافته فرهنگی و صنعتی بود، امروز به استان تبدیل شده است. اما هنوز هم جذاب است، زیرا مهمان نوازترین و مهمان نوازترین مردم جهان در اینجا زندگی می کنند.
