در غرب پادشاهی اسلامی عربستان سعودی، در شهر باستانی مدینه، یکی از مهم‌ترین زیارتگاه‌های جهان اسلام قرار دارد: مسجد النبی.
در میان اماکن مقدس مسلمان و واجب حج، مسجد مدینه بعد از مسجد الحرام در مکه رتبه دوم را دارد.
افسانه های مکان
مورخین اطمینان دارند که ساخت اولین مسجد مدینه در زمان حیات پیامبر اسلام در سال ۶۲۲ آغاز شده است. طبق افسانه، برای مدت طولانی آنها نتوانستند مکانی را پیدا کنند که شایسته ساختن یک ساختمان مقدس باشد. هر شهروند نسخه خود را ارائه کرد و سپس محمد تصمیم گرفت که هیچ یک از ساکنان شهر را توهین نکند.
دستور داد شتری را که با آن به شهر رسیده بود بفرستند تا مکانی مناسب برای ساخت و ساز نشان دهد. اندکی گذشت و حیوان خسته در نزدیکی دکه ای که متعلق به دو یتیم بود، روی زمین فرو رفت. پیامبر با پرداخت سخاوتمندانه به کودکان دستور داد در این مکان مسجدی بسازند که بعداً آرامگاه او شد.
مسلمانان زیربه رهبری پیامبر به طور فعال شروع به ساخت و ساز کردند و اولین ساختمان مسجد به سرعت ساخته شد. پس از اتمام، پیامبر در ساختمان مستقر شد و روزانه برای مردم خطبه ایراد کرد.
به زودی ساختمان ویژه ای در کنار مسجد ساخته شد که نیازمندان یا مسافران خسته و همچنین افرادی که به دنبال درک حکمت اسلام بودند را جمع می کرد.
و در قرن های بعدی، مسجد مرکز زندگی عمومی شهر بود: جلسات ساکنان در اینجا برگزار می شد و بزرگان تصمیمات دادگاه را می گرفتند. و مسجد همیشه محل تحصیل جوانان مدینه و آبادی های اطراف بوده است.
مجلس اسرار
اعتقاد بر این است که پس از مرگ محمد در مسجدی در مدینه به خاک سپرده شد، اما این کاملاً درست نیست. ساختمان هنوز تکمیل نشده بود و جسد پیامبر را در اتاق کوچکی که متعلق به همسرش عایشه بود، رها کردند. اتاق همیشه با دیواری با دری کوچک از ساختمان مسجد جدا شده است.
چند قرن گذشت و امیر شهر تصمیم گرفت قلمرو مسجد را گسترش دهد. در جریان بازسازی، اتاقی با پیکر پیامبر داخل تالار مسجد بود. اما امیر دستور داد آن را با دیوارهای بلند از بقیه قلمرو جدا کنند. تا به امروز اتاقی که محمد در آن آرمیده است در مسجد مدینه قرار دارد اما در عین حال با دیوارهای بلندی از آن جدا شده است.
بازسازی مسجد
مسجد مدینه در طول قرون طولانی عمر 9 بار بازسازی شد. این اولین بار در زمان حیات محمد پس از جنگ خیبر اتفاق افتاد. تعداد مسلمانانی که بهشهر آنقدر بزرگ بود که یک مسجد کوچک گنجایش همه را نداشت. پس از آن، پیامبر دستور داد قلمرو خود را افزایش دهند.
از آن زمان هر حاکمی آبادانی مسجد و تجهیز آن را وظیفه مقدس خود می دانست. کار بسیار پیچیده ای در مورد بازسازی ساختمان در سال های 1849-1861 انجام شد. به دستور سلطان عبدالمجید حاکم. در واقع، ساختمان در بخش‌هایی بازسازی شد: دیوارها و سقف‌های قدیمی به تدریج با سازه‌های جدید جایگزین شدند. آخرین بازسازی در مقیاس بزرگ در سال 1953 به ابتکار دولت عربستان سعودی انجام شد.
قرن ها از تأسیس آن می گذرد و اکنون قلمرو اشغال شده توسط مسجد در مدینه تقریباً 100 برابر بزرگتر شده است. امروز 600000 مؤمن می توانند آزادانه در آن اسکان پیدا کنند و در ایام حج همچنان بر تعداد آنها افزوده می شود. مساحت کل مجموعه 235 هزار متر مربع است.
ویژگی های معماری
در جهان اسلام، بیشتر بناهای مذهبی متأخر از اولین مسجد مدینه الگوبرداری شد. برای اولین بار نمونه اولیه سالن ستوندار آینده در آن نصب شد. در زمان ساخت، تمرکز آن بر اورشلیم بود و سپس تمام مساجد شروع به تمرکز بر مکه، مقدس ترین شهر مسلمانان کردند.
چهار مناره اول در زمان حیات پیامبر ظهور کرد. آنها در گوشه های ساختمان قرار داشتند و به سمت نقاط اصلی قرار داشتند. امروزه مسجد مدینه دارای 10 مناره است که بلندترین آنها به 105 متر می رسد. این مجموعه از 27 نمازخانه مجزا تشکیل شده است که تعدادی از آنهاکه با صفحه های متراکم از هم جدا شده اند و برای خانم ها در نظر گرفته شده اند.
ساختمان مسجد را می توان از طریق ۸۹ ورودی مجزا وارد کرد که هر کدام با سنگ مرمر چند رنگ تزئین شده اند. در ستون هایی که هوای خنک شده از آن وارد می شود، گریتینگ های مخصوصی تعبیه شده است. برای جلوگیری از سر و صدای غیر ضروری در مکان مقدس، کلیه سیستم های گردش هوا و خنک کننده در 7 کیلومتری مسجد قرار دارند.
برای محافظت از زائرانی که نمی توانستند به داخل مسجد حضرت محمد(ص) در مدینه بروند، چترهای خودکار معروف نصب شدند. وقتی باز می شوند، مستطیل شکل هستند و سایه ای را روی یک ناحیه مستطیلی ایجاد می کنند. و در عصر به طور خودکار بسته می شوند و به نوعی ستون هایی تبدیل می شوند که قلمرو را روشن می کنند.
مناره های مرتفع مسجد نیز نورانی درخشان دارند. طبق بررسی ها، چهار مناره تاریخی اول در پس زمینه آسمان تاریک شب زیبا به نظر می رسند.
بیشتر زائران در شب تلاش می کنند تا زیبایی های مسجد النبی را به تصویر بکشند، اگرچه این بنا در روز به طرز شگفت انگیزی زیبا است. با این حال، بررسی ها هشدار می دهند که بدون اجازه خاص از امام اعظم، فقط می توانید در خارج از ساختمان تیراندازی کنید. همچنین به گردشگران توصیه می شود جوراب به همراه داشته باشند زیرا ورود با کفش ممنوع است.
مردم بعد از زیارت حرم احساسات زیادی دارند. آنها می گویند که این مکان با انرژی غیرقابل بیان جذب می شود.
رنگ گنبد
قابل توجه است که گنبد سنگی معمول بر روی مسجد تنها در قرن سیزدهم ظاهر شد. قبل از این، گنبد از چوب ساخته شده بود و با بوم متراکم پوشیده شده بود.بله، و ظاهر آن غیرعادی بود: در پایین چهار گوش بود و در بالا یک شکل هشت ضلعی پیچیده داشت.
در آن سالها بسیاری از مسلمانان این بدعت را نمی پسندیدند، آن را بیگانه با دین می دانستند. و رنگ گنبد بارها تغییر کرده است: او موفق شد از سفید، آبی و بنفش دیدن کند. تنها 150 سال پیش به رنگ سبز سنتی اسلامی نقاشی شد.
قوانین بازدید
عربستان سعودی کشوری نسبتاً بسته است و ورود مهمانان غیر اسلامی به خاک آن دشوار است.
با این حال، مسلمانان واقعی باید هنگام زیارت مسجد مقدس محمد در مدینه از قوانین خاصی پیروی کنند:
- هدف از زیارت مسجد نباید زیارت قبر پیامبر باشد، بلکه اقامه نماز در این مکان مقدس باشد. اعتقاد بر این است که قدرت هر دعایی که در اینجا خوانده می شود 1000 برابر می شود.
- شما نمی توانید به دیوارهای اتاقی که محمد در آن دفن شده است تکیه دهید و حتی صدای خود را در کنار او بلند کنید.
- باید هنگام خواندن نماز با پای راست وارد ساختمان مسجد شوید.
- بهترین روز برای بازدید به طور سنتی شنبه است.
- همچنین باید به خاطر داشته باشید که عکاسی در حریم مسجد مدینه ممنوع است.
