روسیه به دلیل مکان های دیدنی، تاریخی جالب و دلپذیر برای تفریح و اکتشاف توریستی قابل توجه است. اکثر خارجی ها، به احتمال زیاد، کلمه "سیبری" را می دانند که برای آنها وحشتناک است. برخی حتی نام عجیب و غریب "بایکال" را شنیده اند، اما این اغلب تنها راهی است که مهمانان خارجی با جغرافیای روسیه آشنا می شوند. در همین حال، در وسیع ترین وسعت کشور، مکان های بسیار کنجکاو و قابل توجه بسیاری وجود دارد که از جمله آنها (و می توان گفت - در خط مقدم) آبشار کیواچ است.
گذشته تاریخی
بیشترین نام در میان افراد مشهوری که این مکان را تجلیل کردند، نویسنده و سیاستمدار برجسته گذشته گاوریلا درژاوین است که به مدت یک سال به عنوان فرماندار این بخش از کارلیا که در آن زمان اولونتس نامیده می شد خدمت کرد. استان آبشار کیواچ به تخیلات او ضربه زد: شاعر قصیده ای را به او تقدیم کرد و بسیاربه محبوبیت این مکان کمک کرد.
مشهورترین بازدیدکننده تزار روسیه الکساندر دوم بود که به لطف او منطقه با اولین جاده به جای "جهت های" معمول، پلی بر روی رودخانه که آبشار کیواچ را تغذیه می کند، غنی شد. شبیه هتلی که برای ورود امپراتور ساخته شده است. باید بگویم که این منظره نه کمتر از شاعر تزار را تحت تأثیر قرار داد ، زیرا در آن روزها رسیدن به این مکان ها نه تنها "سلطنتی" بود، بلکه زمان زیادی نیز می برد - دو روز با یک ترویکای خوب، حمل و نقل ساده تر. - تا پنج بنابراین آبشار کیواچ سالانه حداکثر دویست نفر از آن بازدید می کردند.
این نام از کجا آمده است؟
برای گوش روسی، نام پدیده رودخانه طبیعت واقعا کمی عجیب به نظر می رسد. با این حال، نه برای منطقه ای که آبشار کیواچ در آن قرار دارد: فراموش نکنید که این کارلیا است. نام او سه نظریه منشا دارد. و حتی در زبان روسی نیز ریشه های مربوطه وجود دارد: آب ها که با صخره های ساحل برخورد می کنند، به آنها "نقطه می زنند" - اینگونه نام آبشار شکل گرفت.
البته منشاء کارلیایی محبوبیت بیشتری دارد. این کلمه از کلمه kivas به معنای "کوه برفی" گرفته شده است. حتی در تابستان، نهرهای عظیم کف و اسپری شبیه قله‌های قله‌های کوهستانی است، در حالی که در زمستان این شباهت حتی قوی‌تر است.
مقام سوم توسط دیدگاه فنلاند اشغال شده است: این مردم معتقدند که آبشار کیواچ نام خود را از ریشه کلمه kiivas گرفته است - قدرتمند، تند، قدرتمند، سریع. و این نسخه از منشاء نام نیز حق وجود دارد، زیرا جریان آب کاملاً با این توصیف مطابقت دارد.
دلایل "کاهش وزن" کیواچ
در زمان امپراتوری روسیه، جریان آب به قدری قوی بود که امکان ماندن در آلاچیق سلطنتی، ساخته شده در نزدیکی، برای مدت طولانی وجود نداشت: پس از چند دقیقه، یک نفر از خیس شد. سر تا پا از پاشیدن آب و انجام مکالمات تجاری در غرفه بسیار دشوار بود: آبشار کیواچ در دشت روسیه حتی یک فریاد بلند را نیز از بین برد.
حالا چنین خشونتی از سوی عناصر وجود ندارد. روند "پژمردگی" یکی از بزرگترین جاذبه های طبیعی روسیه در آغاز قرن گذشته آغاز شد: در سال 1911، مهندسان به پتانسیل انرژی رودخانه علاقه مند شدند، در سال 1916 یک نیروگاه ساخته شد، در سال 1929 آزمایشی انجام شد. مرحله راه اندازی شد (به معنای نیروگاه برق آبی کوندوپوگا) و در سال 1954 پالئوزرسکایا به او پیوست. طبیعتا جریان آب عبوری از آبشار کیواچ به میزان قابل توجهی کاهش یافته است و اکنون دیگر نمی توانید شکوه سابق آن را ببینید.
افسانه با افسانه
همه اشیاء برجسته لزوماً با داستانهای عامیانه همراه هستند که غیرعادی و زیبایی آنها را توضیح می دهد. افسانه اصلی آبشار کیواچ داستان پیدایش آن است. دو نهر مجاور به نام‌های سنه و شعیه خواهر بودند و طبق افسانه همیشه در کنار هم جریان داشتند و نمی‌توانستند جدا شوند. تغییرات بیشتر داستان متفاوت است: طبق یک نسخه ، سنا به سادگی به خواب رفت ، طبق دیگری ، او راه را به خواهرش داد (اما سپس او نیز در خواب افتاد). و هنگامی که از خواب بیدار شد، متوجه شد که شویا قبلاً بدون او بسیار صعود کرده است. رودخانه خواهر هیجان زده هجوم آوردبا فراری روبرو شوید و همه چیز را در مسیر خود از بین ببرید. جایی که کوه تسلیم ناپذیر شکسته شد، آبشار کیواچ شکل گرفت.
جغرافیا و زمین شناسی
حتی با انصراف از اتمام این منبع آبی مرتبط با ساخت نیروگاه ها در نیمه اول قرن بیستم، فرد ناظر متوجه خواهد شد که این کاهش همچنان ادامه دارد. اگر ده سال پیش آبشار کیواچ دومین آبشار از مجموعه آبشارهای دشت اروپایی بود - فقط آبشار راین جلوتر از آن بود - اکنون به مقام سوم رسیده است و جای خود را به آبشار مامانیا (معروف به Big Janiskengas در منطقه مورمانسک) داده است.. یعنی جریان آب به کاهش ادامه می‌دهد.
با این حال، کیواچ هنوز مروارید کارلیا است. ارتفاع آن تقریباً به 11 متر می رسد و گردابی که در پایه سقوط قرار دارد از نظر اندازه چشمگیر است. صخره های بازالت اطراف آبشار و همچنین قرن ها پیش، تخیل را شگفت زده می کند. در خور توجه ذخیره گاه به همین نام است که در مرکز آن کیواچ قرار دارد. و درختکاری واقع در همان مکان ها تنها جایی است که می توانید توس کارلیایی را ببینید.
مسیرها و جاده ها
فرض کنید تصمیم دارید از یکی از شگفت انگیزترین مکان های گردشگری - آبشار کیواچ دیدن کنید. نحوه رسیدن به آن بستگی به این دارد که در چه سفری هستید. ساده ترین مسیر برای توصیف و پرکاربردترین مسیر رسیدن به پتروزاوودسک است و در ایستگاه اتوبوس از یک اتوبوس معمولی (یا مخصوص مسافران اختصاص داده شده) استفاده کنید. رسیدن به آنجا یک ساعت و نیم طول خواهد کشید.
اگر با ماشین شخصی خود رانندگی می کنید، از همان پتروزاوودسک در امتداد بزرگراه M-18، به سمتجهت مورمانسک به Shuiskaya. در آنجا یک پیچ به راست می‌کنید، به بزرگراه R-15 می‌روید و آن را از طریق Kondopog تا روستای Sopokha دنبال می‌کنید. سفر به آبشار مورد نظر همچنان مجاز است و فقط در جاده بین این روستا و روستای کیواچ امکان پذیر است.
لطفاً توجه داشته باشید که از آنجایی که آبشار از سال 1931 بخشی از ذخیره‌گاه بوده است، تنها با پرداخت هزینه ورودی می‌توانید به آن دسترسی پیدا کنید. اگر تصمیم دارید بدون تور انجام دهید، باید 40 روبل بپردازید، اگر می خواهید به چیزی جالب گوش دهید و آبشار را از جذاب ترین نقطه ببینید، باید مقدار زیادی را بپردازید و منتظر بمانید تا گروهی حداقل پنج نفر جمع شده اند.
بعضی از بازدیدکنندگان غر می زنند و شکایت می کنند، اما به لطف ورودی پولی، کارکنان رزرو به خوبی از قلمرو مراقبت می کنند، بنابراین در این منطقه شگفت انگیز بطری، زباله، زباله نخواهید دید. و برای اینکه بدون این ماهواره های مزاحم تمدن با طبیعت ارتباط برقرار کنید، می توانید کمی بیشتر هزینه کنید.
