غارهای کارست روسیه: آنها چیست؟

2024 نویسنده: Harold Hamphrey | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:12

غارهای کارست شفت ها، حفره ها و چاه های طبیعی هستند که در سنگ های نیمه محلول ایجاد می شوند. آنها دارای مرزهای واضح هستند و به لطف گچ و سنگ آهک، طاق های قوی تشکیل می شوند. در مناطقی که زمستان‌های آن سرد است،

هوای یخبندان به داخل غارها نفوذ می کند و در آنجا راکد می شود، بنابراین دمای هوا در آنجا حتی در تابستان نزدیک به صفر است. و پوسته های یخی، استالاکتیت ها و استالاگمیت ها روی دیوارها و سقف تشکیل می شوند. غار یخی کونگور، واقع در منطقه پرم، یکی از معروف ترین و بزرگ ترین غارهای روسیه است که طول گذرگاه های آن تقریباً شش کیلومتر است. در داخل کوه یخی، در ساحل راست رودخانه سیلوا واقع شده است.

در جایی که غارهای کارست تشکیل می شوند، سنگ هایی مانند سنگ آهک و گچ، گچ، دولومیت، مرمر و نمک به وجود می آیند. آب باران و تغییرات ارتفاع کافی وجود دارد. غارهای کارستی از شیب های عمودی، چاه ها، شفت ها، گذرگاه های شیب دار، شکاف ها، تالارها و هزارتوها تشکیل شده اند. بر روی دیوارها و سقف ها، استالاگمیت ها،وجود دارد.

استالاکتیت‌های تشکیل‌شده با تف جوشی قطره‌ای و هلیکتیت‌ها، بلورها و لایه‌های مویرگیمرجان ها رودخانه های زیرزمینی، آبشارهایی در اعماق غارها جریان دارند، دریاچه هایی با "سواحل" زیبا تشکیل می شوند. این غارها با یک ریزاقلیم خاص مشخص می شوند. به اصطلاح speleofauna به دلیل کمبود نور خورشید و افزایش غلظت دی اکسید کربن است. دمای هوای داخل ثابت و برابر با میانگین دمای سالانه منطقه ای است که در مجاورت آن قرار دارند.

در قسمت جنوبی کوه‌های اورال، در قلمرو باشقیرستان، غاری شولگان تاش وجود دارد. در سال 1950، باستان شناس شوروی A. V. ریومین این غار را مطالعه کرد. او نقاشی های صخره ای را در طول حدود یک و نیم کیلومتر کشف کرد. تصاویری از کرگدن، ماموت، اسب و گاومیش کوهان دار امریکایی با رنگ اخر ساخته شده است. بقایای افراد یافت شده در حفاری ها، استخوان های حیوانات، زغال چوب ثابت می کند که مردم بیش از چهارده و نیم هزار سال پیش در آنجا زندگی می کردند. اکنون یک موزه در داخل غار ایجاد شده است.

غارهای کارست در روسیه بسیار زیاد است. آنها را می توان در سایان های شرقی و در منطقه مسکو یافت. تمام غارهای منطقه مسکو منشا مصنوعی دارند. در اواسط قرن هجدهم برای ساخت و ساز مسکو از این مکان ها سنگ گرفته شد. با گذشت زمان، برخی از معابر فرو ریخت، برخی دیگر از گسل ها و شکاف ها تشکیل شدند. در حال حاضر، غارهای کارست منطقه مسکو بسیار طولانی تر از غارهای قفقازی هستند. آنها دانشمندان و گردشگران را جذب می کنند. مردم که سعی می کنند زندگی روزمره خاکستری را روشن کنند، تولدها، عروسی ها و دیگر تعطیلات را در آنجا جشن می گیرند. رفتار اشتباه در سیاهچال گاهی منجر به عواقب فاجعه بار می شود. به همین دلیل، ورودی معادن به دستور مسئولان مسدود می شود.

اخیراً از غارهای کارستی برای اهداف دارویی استفاده می شود. ریزاقلیم آنها دارای خواص درمانی برای بیماران مبتلا به آسم برونش است. درجه بالای رادیواکتیویته و یونیزه شدن هوا در غارها تأثیر مفیدی بر سیستم عصبی و قلبی عروقی دارد. اولین اتاقک های اقلیمی در آسایشگاه های "پریکامیه" و "مالاخیت" در استراحتگاه اوست-کاچکا مجهز شده اند.