مائوری بومیان نیوزلند هستند، مهاجرانی از مردم پولینزی که برای اولین بار پا به سرزمین های این کشور گذاشتند. تاریخ دقیق سکونت جزایر مشخص نیست و منابع تاریخی مختلف می گویند که تقریباً از قرن هشتم تا چهاردهم بوده است. در نیوزلند، تعداد مائوری ها کمی بیش از 500 هزار نفر است. به تعداد کمتر از 10 هزار نفر، نمایندگان این قوم در استرالیا، بریتانیا، آمریکا، کانادا زندگی می کنند.
در نتیجه جنگ‌های متعدد با بریتانیایی‌هایی که در قرن نوزدهم به جزایر وارد شدند، و همچنین بیماری‌های جدیدی که از سفیدپوستان نشأت می‌گرفت، بومیان نیوزلند تعداد آنها را به میزان قابل توجهی کاهش دادند. امروز آنها در اقلیت هستند و حدود 15 درصد از جمعیت چهار میلیونی کشور را تشکیل می دهند، اما این فرصت را دارند که خود را به زبان مادری خود بیان کنند. مائوری زبان رسمی نیوزلند به همراه انگلیسی است. در زبان مائوری، نام این کشور مانند Aoteroa ("بلند سفیدابر"). این نام توسط اولین پلینزیایی ها که با قایق رانی به ساحل نزدیک شدند به او داده شد. جزیره در مه غلیظ پیچیده شده بود و از نظر پیکربندی شبیه ابر بود.
قلمرو کشور 2 جزیره بزرگ شمالی و جنوبی و حدود هفتصد جزیره کوچک را اشغال می کند. موقعیت جغرافیایی نیوزلند به این صورت است. بومیان اکثراً سرزمین های جزیره شمالی کشور را اشغال می کنند. اینجا قلمرو آبفشان ها و رودخانه هاست. کیپ رینگا در شمال غربی جزیره شمالی واقع شده است. این مکانی است که اقیانوس آرام و دریای تاسمان به هم می رسند، در اساطیر و سنت های مائوری بسیار مهم است. اقیانوس و دریا نماد مردانه و زنانه هستند. و طبق افسانه، درختی هشتصد ساله که روی شنل می روید و ریشه در دریا دارد، روح نمایندگان مرده مائوری ها را به سرزمین معنوی خود می برد.
بومیان مدرن نیوزلند تا به امروز سنت های اجداد خود را حفظ کرده اند. این نه تنها در مناسک، بلکه در رفتار روزمره نیز بیان می شود. مراسم استقبال گرم و دوستانه این قوم بسیار فراتر از مرزهای نیوزلند شناخته شده است. هنگام ملاقات، دو نفر نزدیک می شوند و پیشانی و بینی را لمس می کنند و چشمان خود را می بندند و برای یک دقیقه یخ می زنند. رقص مبارزه ای مائوری "هاکو" توسط همه علاقمندان به راگبی دیده شد. تیم ملی نیوزلند قبل از هر مسابقه آن را اجرا می کند.
دین بت پرستی اجداد مائوری، که هنوز تا حدی توسط بومیان نیوزیلند اقرار می شود، بر اساس پرستش خدایان پانتئون مشترک پلینزی استوار است که پیکره های آنها همراه باتصاویر اجداد اغلب از چوب حک می شد. هنر ملی، منبت کاری، توسط تزئینات مارپیچ غالب است.
موکو مائوری که امروزه به طور گسترده شناخته می شود، برای این مردم معنای ویژه و مقدسی دارد. به طور سنتی، تمام صورت یک مرد با خالکوبی پوشانده می شود، گاهی اوقات شانه ها و باسن. خالکوبی نه تنها موقعیت اجتماعی و منشأ فرد پوشنده را آشکار می کند، بلکه برای تقویت پیوندهای درونی بدن، جذب انرژی لازم و برعکس برای خلاص شدن از شر انرژی های غیر ضروری استفاده می شود. زنان مائوری از نظر ظاهری عالی‌تر هستند، بنابراین بدن زن به ندرت با موکو تزئین می‌شود.
