یکی از جاذبه های اصلی که منطقه ورونژ به آن افتخار می کند، کاخ اولدنبورگ است. تاریخچه جالبی دارد که به طور جدایی ناپذیری با سرنوشت برخی از نمایندگان این سلسله مرتبط است. در همان زمان، بسیاری از ساکنان ورونژ هرگز کاخ شاهزاده اولدنبورگ در گاگرا را ندیده اند، که کمتر زیبا نیست. در دوره شوروی، آسایشگاه معروف "اسکالا" را در خود جای داده بود. هر دو سازه در دهه 90 بی‌رحمانه غارت شدند و فقط اخیراً بازسازی آنها آغاز شد.
خانه اولدنبورگ در روسیه
این سلسله اصالتا آلمانی دارد و نمایندگان آن در چندین کشور اروپایی سلطنت می کردند. تعداد کمی از مردم می دانند که این جمله که رومانوف ها بر روسیه حکومت می کردند کاملاً درست نیست. در واقع، از لحظه ای که پیتر سوم به سلطنت رسید و تا سال 1917، کشور در اختیار خط هلشتاین-گوتورپ خانه اولدنبورگ بود. علاوه بر این، بسیاری از نمایندگان این سلسله مناصب مهمی در روسیه داشتند. به عنوان مثال، برای چندین سال نووگورود،فرماندار کل تور و یاروسلاول جورج اولدنبورگ بود که با خواهر امپراتور الکساندر اول ازدواج کرد. او خود را در طول جنگ میهنی 1812 و در کارهای اداری متمایز کرد. پسرش پیتر جورجیویچ اولدنبورگ از دوستان نزدیک امپراتور الکساندر دوم بود، مناصب مهمی داشت و خیریه معروفی بود.
سنت های خانواده آنها توسط الکساندر پتروویچ اولدنبورسکی، عضو شورای دولتی، سازمان دهنده مبارزه متمرکز با بیماری های همه گیر و آغازگر تأسیس موسسه پزشکی تجربی، و برادر کوچکترش کنستانتین ادامه یافت.. او که جوان‌ترین فرزند خانواده‌اش بود، پایتخت را ترک کرد و برای همیشه در قفقاز اقامت گزید و به توسعه تجارت تفریحی و انگورسازی پرداخت.
شاهزاده اوگنیا ماکسیمیلیانونا اولدنبورگ
این زن به عنوان یکی از معدود نمایندگان جنس منصف شناخته می شود که مدال "برای خدمات بی عیب و نقص به میهن در زمینه خیریه و آموزش" دریافت کرد.
Eugenia Maximilianovna Romanovskaya نوه نیکلاس اول و نوه همسر ناپلئون ژوزفین (از پسرش از اولین ازدواجش، یوجین بوهارنایس) بود. در سن 23 سالگی با شاهزاده الکساندر پتروویچ اولدنبورگ ازدواج کرد و از او پسری به دنیا آورد.
اوگنیا ماکسیمیلیانوونا متولی بسیاری از انجمن های علمی و خیریه بود. از جمله اقدامات وی به نفع کشور می توان به ایجاد شبکه گسترده آموزشگاه های هنری کودکان پسر از صنف صنعتگران و انتشار کارت پستال با تکثیر نقاشی های کلان شهر معروف اشاره کرد.موزه ها علاوه بر این ، او ، همانطور که امروز می گویند ، به تجارت مشغول بود. او پس از اینکه الکساندر دوم املاک رامون را در سال 1879 به او داد، استعداد خود را در این زمینه نشان داد.
کاخ شاهزاده خانم اولدنبورگ در رامون
با نقل مکان به استان ورونژ، اوگنیا ماکسیمیلیانوونا تصمیم گرفت املاک خود را متحول کند، آن را مثال زدنی کند و خانه ای راحت برای خانواده خود بسازد.
پروژه کاخ (آدرس امروزی: رامون، خیابان شکولنایا، شماره 21) توسط معمار کریستوفر نایسلر سفارش داده شد و در سال 1883 کار ساخت آن آغاز شد. 4 سال به طول انجامید و پس از آن مراسم رسمی خانه نشینی با حضور بسیاری از مهمانان مهم پایتخت برگزار شد.
شرح
کاخ شاهزاده خانم اولدنبورگ از آجر قرمز در لبه صخره ساخته شده است. این بنا به سبک نئوگوتیک، مد روز در آن زمان، اما در استان ورونژ بی‌سابقه، با برج‌های لانست و پنجره‌های برجسته به رنگ سفید ساخته شده است. دیوارهای کاخ بسیار عظیم و یک متر ضخامت دارند.
دروازه ورودی با برجی تزئین شده است که ساعت بزرگی بر روی آن نصب شده است که به سفارش شرکت معروف بریتانیایی Winter ساخته شده است. خود ساختمان دارای آکوستیک عالی است که در یک زمان صدای زنگ ها را تشدید می کرد.
دکور
برای طراحی نفیس نمای بیرونی ساختمان، آهنگرهایی آورده شدند تا بالکن ها را با نرده های فرفورژه و دروازه های آهنی پیچ خورده تزئین کنند.
علاوه بر این، نازک ترین سیم حلبی در شیشه سقف ایوان شرقی بافته شد.به شکل شبکه ای که قرار بود از شکستن شیشه در اثر برخورد اجسام تصادفی جلوگیری کند.
جلوی قلعه یک فواره کوچک بود. جالب تر از آن، محوطه سازی حیاط خلوت بود. روی آن، پله‌های سنگی به یک غار مصنوعی زیبا و مجسمه‌ای مسی از یک ماهی افسانه‌ای منتهی می‌شد که فواره‌های آب پرتاب می‌کرد.
داخلی
کاخ اولدنبورگ در رامون زمانی با دکوراسیون داخلی و راحتی خود تحت تأثیر قرار گرفت. به ویژه، او در آن زمان کامل‌ترین سیستم گرمایشی را داشت: حفره‌های خاصی در دیوارها ایجاد می‌شد که از طریق آنها گرمای تنها کوره واقع در زیرزمین به سرتاسر قلعه منتقل می‌شد.
یک راه پله بلوط در ۲ پیچ به طبقه دوم منتهی می شد. ارتفاع و عمق پله های آن به گونه ای محاسبه شده بود که برای خانم های با لباس بلند راحت می شد از آن بالا رفت.
مانند بیرون، کاخ اولدنبورگ در رامون از داخل با فانوس های جعلی، پایه ها و لوسترها تزئین شده بود. سقف ها، دیوارها و ستون ها با بلوط تیره باتلاق به پایان رسید. خود شاهزاده خانم در تزئین کتابخانه که روی سقف آن نقاشی هایی بر اساس اسطوره های یونان باستان و نمادهای هرالدیک خانواده اولدنبورگ ساخته شده از شش ضلعی وجود داشت، مشارکت فعال داشت.
املاک
با گفتن در مورد کاخ شاهزاده خانم اولدنبورگ، نمی توان چند کلمه در مورد تغییراتی که توسط این زن شگفت انگیز در مجاورت آن ایجاد شد، نادیده گرفت. به ویژه، تا به امروز، ساکنان محلی از خط راه آهن Grafskaya-Ramon استفاده می کنند.شاهزاده خانم یک کارخانه شیرینی پزی تاسیس کرد که از موتورهای بخار استفاده می کرد و لوله کشی نصب می کرد. برق در موسسات و شرکت های عمومی و غیره ظاهر شد. با مشارکت Oldenburgskaya از اروپا، 11 آهو به روسیه وارد شد و به منظور پرورش به منطقه جنگلی حصارکشی شد. پس از آن، آنها اجداد گله این حیوانات شدند که در ذخیره‌گاه بیوسفر ایالت ورونژ زندگی می‌کردند.
کاخ شاهزاده خانم اولدنبورگ: تاریخ
از قدیم به این نکته اشاره شده است که سازه های معماری سرنوشت خاص خود را دارند. بنابراین کاخ اولدنبورگ در رامون در طول عمر خود چیزهای زیادی دیده است. پس از مدت کوتاهی از رونق در سال 1917، صاحبان قبلی آن را ترک کردند و به کانادا مهاجرت کردند. آنها املاک خود را به مدیر کوچ سپردند که هر کاری کرد تا جیب هایش را پر کند و فرار کرد. از دهه 1920، کاخ اولدنبورگ به عنوان پادگان، مدرسه، بیمارستان، مدیریت کارخانه و غیره مورد استفاده قرار گرفته است.
طبق افسانه ها، ساختمان در طول جنگ آسیبی ندید، زیرا فرماندهی آلمان نمی خواست این املاک را که متعلق به فرزندان یک سلسله اشراف مشهور آلمانی بود، ویران کند.
در دهه 1970، برای اولین بار پروژه هایی برای بازسازی آن در نظر گرفته شد. اما هیچ گام موثری در این راستا برداشته نشده است.
وضعیت کنونی کاخ
در مارس 2014، دولت منطقه ورونژ طرحی را برای بازسازی مجموعه کاخ تصویب کرد که بازسازی منظره و قرار دادن نمایشگاه های موزه در داخل ساختمان را فراهم می کند. که در آنقرار است یکی از ساختمان های املاک "خانه رسالیتی" در اختیار سرمایه گذاران برای اجرای پروژه هایشان قرار گیرد.
کارهایی قبلاً انجام شده است. به طور خاص، گردشگرانی که اخیراً از کاخ شاهزاده خانم اولدنبورگ بازدید کرده اند (نام صحیح بدون ذکر عنوان مالک) معمولاً در بررسی های خود خاطرنشان می کنند که پارک چشم انداز در املاک نظم یافته است و خود ساختمان بسیار خوب به نظر می رسد.. با این حال، بسیاری از وضعیت داخلی آن، که دست مرمتگران هرگز به آن نرسید، ناراضی هستند.
A. P. اولدنبورگ
شوهر اوگنیا ماکسیمیلیانوونا (الکساندر پتروویچ) در همه چیز با همسرش مطابقت داشت. فهرست اعمال او به نفع میهن بیش از یک صفحه خواهد بود. در سال 1890، او تصمیم گرفت تا شروع به ایجاد یک منطقه تفریحی کند، همانطور که در آن زمان مرسوم بود می گویند - یک ایستگاه آب و هوایی، در گاگرا. طبق تصور او آبخازیا به مونت کارلوی روسی تبدیل می شد. الکساندر پتروویچ یک تلگراف در آنجا تأسیس کرد، روشنایی برق و لوله کشی نصب کرد و یک مدرسه فنی نیمه گرمسیری ایجاد کرد. در 9 ژانویه 1903، افتتاح رسمی استراحتگاه در رستوران گاگریپش برگزار شد.
کاخ در گاگاری: ساخت و ساز
برای اینکه بتواند به طور کامل خود را وقف اجرای پروژه خود کند، شاهزاده الکساندر پتروویچ تصمیم گرفت برای خود و خانواده اش خانه ای در آبخازیا بسازد. کاخ شاهزاده اولدنبورگ در گاگرا (که عکس آن در مقاله ارائه شده است) شروع به ساخت روی صخره وحشی دره ژوکوارا کرد که از آنجا منظره ای زیبا از خلیج گاگرا، هتل ها، پارک، اسکله، بزرگراه ازطرف آدلر و بازار. ایجاد پروژه ای برای ساختمان اصلی و ساختمان های بیرونی به گریگوری ایپولیتوویچ لوتسدارسکی سپرده شد. اعتقاد بر این است که سازندگان چندین بار سعی کردند پایه و اساس کاخ را بگذارند، اما هر بار ترک خورد. سرانجام به شاهزاده توصیه شد که به یک پیمانکار ایرانی که سال ها در گاگرا زندگی می کرد به نام یحیی عباسقلی مراجعه کند. او موافقت کرد که به همراه تیمش وارد کار شود و با موفقیت از پس تمام وظایف محول شده برآمد.
کاخ در گاگرا: توضیحات
در ابتدا دو ساختمان روی صخره ساخته شد. ابتدا قسمت غربی نامتقارن کاخ را با یک پنجره بزرگ گرد، یک دودکش بلند و یک تراس پانوراما، و همچنین یک عنصر تزئینی که یک حلقه تاک را به تصویر می‌کشد، ساختند. به موازات این، قسمتی چهار طبقه از کاخ نیز ساخته می شد. شبیه یک هتل کوچک با طبقه همکف گالری مانند با دودکش‌های سنگی و اتاق‌های نشیمن زیاد با بالکن‌های یکسان کوچک به نظر می‌رسید.
بالای کاخ، بال فوقانی با برج دیدبانی که برای سکونت خادمان استفاده می شد، حفظ شده است.
تاریخچه کاخ
شاهزاده با خانه آبخاز خود با عشق فراوان رفتار کرد. مانند رامون، کاخ اولدنبورگ در گاگرا مجهز به تمام سیستم‌های پشتیبانی زندگی راحت بود که در آن زمان وجود داشت. نیکلاس دوم و خانواده‌اش، دوک‌های بزرگ رومانوف و بستگانش که نماینده شاخه آلمانی خانواده اولدنبورگ بودند، بارها از او دیدن کردند.
خود الکساندر پتروویچزمان زیادی را در قصر گذراند. گاهی پسرش و همسرش اولگا، خواهر کوچکتر نیکلاس دوم به ملاقات او می آمدند. با این حال ، همسران جوان اولدنبورگ به خصوص کاخ در گاگرا را دوست نداشتند. بنابراین ، اغلب الکساندر پتروویچ مجبور بود از شرکت اوگنیا ماکسیمیلیانوونا راضی باشد ، که در آن زمان فلج شده بود و نمی توانست به طور مستقل حرکت کند. به هر حال، در کاخ او بود که شاهزاده اولدنبورگ از وقوع جنگ جهانی اول در سال 1914 مطلع شد. او بلافاصله به سن پترزبورگ رفت و دیگر به خانه محبوبش بازنگشت.
مجموعه هنری
شاهزاده الکساندر پتروویچ مجموعه بزرگی از نقاشی ها را در کاخ خود جمع آوری کرده است. این مجموعه از بوم‌ها شامل نقاشی‌هایی از آیوازوفسکی، بریولوف، شچدرین، لویتان و کپی‌های بسیاری از آثار استادان قدیمی مکتب ایتالیایی بود. تزئینات او تابلوی بشارت اثر مارتینی و «بازگشت یواخیم به چوپانان» اثر جوتو بود. علاوه بر این، برای اتاق مهمانان کاخ، اولدنبورگسکی مناظر گاگرا و اطراف آن را به دست آورد. متأسفانه، در دوران پرتلاطم انقلاب و در طول جنگ داخلی، این مجموعه ناپدید شد و سرنوشت بعدی آن هنوز مشخص نیست.
Petersburg Residence
کاخ اولدنبورگ یکی دیگر از بناهای معماری است که به خانه بتسکی معروف است، زیرا در سال 1784 ساخته شده است و احتمالاً توسط واسیلی باژنوف برای یک نجیب زاده ثروتمند کاترین ساخته شده است. بر روی خاکریز قصر و نزدیک کانال سوان واقع شده است. خانه در اشکال پلانچهارخانه معمولی با حیاط بزرگ. این شامل چندین ساختمان چند طبقه است که با برجک تزئین شده است. در قدیم یک باغ معلق وجود داشت. در سطوح مختلف قرار داشت و بین برج ها به طرز زیبایی قابل مشاهده بود.
در سال 1830، خانه بتسکی به خزانه داری خریداری شد و به شاهزاده P. G. Oldenburgsky، پدر الکساندر پتروویچ اهدا شد. او دستور داد طبقه سوم بالای ساختمان جنوبی مشرف به میدان مریخ بسازند. سالن رقص در آن قرار داده شد، زیرا همسران اولدنبورگ دوست داشتند توپ بدهند. مالکان جدید باغ های معلق را دوست نداشتند، بنابراین آنها را حذف کردند. فقط نمای مشرف به نوا بدون تغییر باقی ماند. در همان زمان، بخشی از محوطه طبق پروژه V. P. برنامه ریزی و به پایان رسید. استاسوف به سبک کلاسیک. علاوه بر این، همان معمار یک کلیسای کوچک پروتستانی در داخل ساختمان به نام مسیح منجی ساخت، زیرا اولدنبورگ ها علیرغم عشق به وطن جدید خود، ایمان نیاکان خود را به ارتدکس تغییر ندادند.
پس از مرگ پدرش در سال 1881، این عمارت به ملک شاهزاده اسکندر تبدیل شد. پس از ازدواج با اوگنیا ماکسیمیلیانوونا، که به ارتدکس گروید، یک کلیسای کوچک ارتدکس به نام خدای مقدس مقدس نیز در کاخ ظاهر شد.
تاریخچه بیشتر
در سال 1917، کاخ شاهزاده اولدنبورگسکی در سن پترزبورگ (خاکریز قصر، 2/4) توسط مالکان به دولت موقت فروخته شد، سپس به وزارت آموزش و پرورش منتقل شد. مجموعه غنی نقاشی های موجود در ساختمان به ارمیتاژ دولتی منتقل شد.
در سالهای بعد در قصرابتدا مؤسسات مختلفی مستقر شد و سپس به آپارتمان های مشترک تقسیم شد. تنها در سال 1962 خانه بتسکی به موسسه کتابخانه لنینگراد منتقل شد. در حال حاضر، ساختمان دانشگاه دولتی فرهنگ و هنر سنت پترزبورگ را در خود جای داده است.
اکنون می دانید چه چیزی قابل توجه است و کاخ اولدنبورگ (Voronezh) در کجا قرار دارد و همچنین اقامتگاه هایی که زمانی به این خانواده تعلق داشتند و در گاگرا و سنت پترزبورگ قرار دارند.
