سنت های بودایی در قلمرو بوریاتیا حاکم است. نزدیکی مغولستان، کشوری که به این ایمان اعتقاد دارد، این امر را بسیار تسهیل کرد. امروزه چندین ده داتسان در بوریاتیا وجود دارد. علاوه بر این، اینجاست که بالاترین مؤسسه مذهبی بودایی، دانشگاه داشی چوین‌هورلین، فعالیت می‌کند.
اطلاعات عمومی
بلافاصله پس از به سلطنت رسیدن، ملکه الیزاوتا پترونا رسماً به بودیسم جایگاه یکی از ادیان روسی را داد. در آن زمان، یازده دوگان و داتسان در بوریاتیا وجود داشت، و اگر اولین ها فقط معابد بودایی بودند، پس دومی ها یک صومعه و یک دانشگاه در یک مجموعه هستند. مروارید و قلب سانگا سنتی بودایی در روسیه ایولگینسکی داتسان است - در اینجا بود که پاندیتو خامبو لاما ساکن شد، بنابراین صومعه ایولگینسکی مهمترین معبد بودایی در کشور ما محسوب می شود. به نوبه خود، یکی از قدیمی‌ترین آنها Atsagat datsan است (عکس‌های زیر).
باز هم آکادمی بودایی در قلمرو آن واقع شده است. علاوه بر این، آتسگاتسکیداتسان در بوریاتیا تنها معبدی است که هفت پاندیتو کمبو لاما و همچنین بسیاری از رهبران برجسته بودایی که نه تنها در روسیه، بلکه در خارج از کشور نیز شناخته شده اند، از آن بیرون آمده اند. مشهورترین آنها Khambo Lama Dorzhiev است، الهیدان، دانشمند و مربی که آغازگر ساخت اولین صومعه بودایی در اروپا - معبد کالاچاکرا، واقع در قلمرو سنت پترزبورگ است.
Atsagat datsan - چگونه به آنجا برسیم
این صومعه بودایی در منطقه Zaigraevsky Buryatia در حومه غربی روستای Naryn-Atsagat واقع شده است. تنها پنجاه کیلومتر با اولان اوده فاصله دارد. می توانید با وسایل نقلیه عمومی از پایتخت بوریاتیا در مسیر اولان-اوده - یونیتگی به تنهایی به آتساگات داتسان برسید. حرکت از خیابان غذا.
پیشینه تاریخی
در گذشته آتساگات داتسان کوربینسکی نامیده می شد. این در سال 1824 در نزدیکی ulus به همین نام در منطقه Boro-Toontoy تاسیس شد. اولین معبد چوبی سومه بدون مجوز رسمی ساخته شد.
در سال 1831، تایشای خوری بوریات طوماری به فرماندار ایالت ایرکوتسک نوشت و در آن خواستار اجازه فعالیت آتساگات داتسان شد. در 5 مه 1831، مراسم دعا مجاز شد.
ده سال بعد، کوربینسکی، و اکنون آتساگاتسکی داتسان، شروع به گسترش کردند. در سال 1841، معبد اصلی کلیسای جامع Tsogchen-dugan، دو سوم - دارا-اخین و خوردین در قلمرو آن ساخته شد. در آن زمان هفده لاما و یازده هوارک وجود داشت. ورود آتساگات داتسان از مرزهای شرقی شهر ورخنودینسک در امتداد هر دو ساحل اودا تابه رودخانه هودان تا پایان قرن نوزدهم، تقریباً پنج هزار نفر را شامل می شد.
ساخت
در ابتدا، آتساگات داتسان در یک دشت مرطوب ناخوشایند قرار داشت. در سال 1868، اهل محله دادخواستی را برای اجازه ساختن یک کلیسای جدید، نه چوبی، بلکه سنگی در مکانی دیگر ارسال کردند. پس از کاوش در این منطقه، ساخت ساختمان‌های جدید آتساگات داتسان، در سه وجهی ساختمان قدیمی در منطقه انگر-توگلا، آغاز شد.
Tsogchen-dugan ابتدا ساخته شد. ساختمان سه طبقه آن ترکیبی از سبک های معماری تبتی و چینی است. طبقه اول سنگی و دو طبقه دیگر چوبی بود.
در سال 1880، اهالی محله دوباره به فرماندار مراجعه کردند، این بار با درخواست اجازه انتقال دو ساختمان چوبی چوبی که در قلمرو قدیمی باقی مانده بودند، که به آنها اجازه داده شد. در آغاز قرن بیستم، یک جود-دوگان چوبی در داتسان آتساگات ساخته شد.
مدرسه طب تبتی
در سال 1911، پاندیتو خامبو لاما ایرولتویف یازدهم، که قبلاً بازنشسته شده بود، به اینجا نقل مکان کرد. به زودی آتسانگات داتسان به مرکز اصلی تبدیل می شود که در آن مردم با کمک طب تبتی درمان می شوند. Iroltuev کلاس هایی را در Mamba-Dugan برگزار کرد، که مخصوصاً برای این منظور ساخته شده است - یک ساختمان چوبی کوچک که با سقف آهنی پوشیده شده است. حدود پنجاه دانش آموز در مدرسه بودند.
به زودی یک درمانگاه، یک ساختمان دانشکده پزشکی، ساختمان های بیرونی، به عنوان مثال، حمام، انبار، واردات و غیره ساخته شد. ارتباط تلفنی در بیمارستان برقرار شد. حتی معلمان از مغولستان آمدند و داروهااز چین آورده شده اند.
تایپوگرافی
احتمالاً در نیمه دوم قرن نوزدهم بوجود آمد. حدود 46 عنوان کتاب به زبان تبتی و همین تعداد به زبان مغولی در آتساگات داتسان منتشر شد. ساختمان چاپخانه امروزه نیز در ضلع شمال شرقی خانقاه دیده می شود. علاوه بر کتاب، چاپ روی چوب از تصاویر خی مورین و بورخانف نیز در اینجا چاپ شد.
دوره شوروی
در اکتبر 1922، اولین کنگره روحانی همه بودایی ها در اینجا برگزار شد. مؤمنان RSFSR و جمهوری خاور دور در آن شرکت کردند. در این کنگره، منشور و مقررات مربوط به امور معنوی بوداییان در سیبری به تصویب رسید و یک نهاد اداری مرکزی به نام شورای معنوی ایجاد شد. در دسامبر 1925، کل دارایی داتسان به ایالت منتقل شد و دانشکده پزشکی تبتی که در قلمرو آن کار می کرد، مالیات گرفت. در سال 1933، یک مزرعه دولتی در زمین های معبد سازماندهی شد و سه سال بعد، آتساگات داتسان به طور کامل منحل شد. تمام ساختمان ها به مدرسه شبانه روزی منتقل شدند.
در نتیجه، هم سومه و هم جود-دوگان از بین رفتند، دیوارهای صومعه و استوپاس-سوبورگان ها ویران شدند، و ساختمان های تسوگچن- و چویرا-دوگان بازسازی شدند.
بازیابی
در سال 1991، چهاردهمین دالایی لاما به آتساگات داتسان آمد و محل ساخت و ساز آینده را تقدیس کرد. در سال 1992، آتساگات داتسان شروع به بازسازی کرد. ساختمان جدید در مکانی متفاوت در نزدیکی کوه تمخیتین دابا قرار دارد. در نوامبر 1992، اولین سرویس اینجا بود.
از سال 1999، خانه-موزه دورژیف در داتسان فعالیت می کند.وضعیت جمهوری خواه.
حقایق جالب
در ژوئن 1891، تزارویچ نیکولای الکساندرویچ که از سفر دور دنیا برمی گشت به اینجا آمد. برای بزرگداشت اقامت او در محلی که خیمه سلطنتی برپا شده بود، در سال 1897 مبلغی از Tsagan-Dara Ehe ساخته شد. این ساختمان چوبی دو طبقه بزرگترین در قلمرو داتسان بود: طول دیوارهای آن 14 متر بود. یک مکتب الهیات در سوما کار کرد.
