گالری بورگزه: آثار، گشت و گذار

2024 نویسنده: Harold Hamphrey | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:12

ایتالیا یکی از قدیمی ترین کشورهای اروپایی است. در سرزمین او بود که هنرمندان، معماران، مجسمه سازان بزرگ ظاهر شدند. آنها میراثی از آثار باشکوهی را برای ما به جا گذاشتند که بشر در موزه ها و گالری های مختلف نگهداری می کند. بورگزه یکی از آنهاست.

تاریخچه گالری

تاریخ گالری بورگزه از سال 1660 آغاز می شود، زمانی که کاردینال اسکیپیون بورگزه شروع به خرید آثار هنری و قرار دادن آنها در خانه اجدادی کازینو نوبیل کرد. بورگزه که در بیست و هفت سالگی کاردینال شد، مسئول موزه‌های واتیکان بود. او از هیچ کس و هیچ چیز خجالتی نبود تا شاهکارهای مورد علاقه خود را به دست آورد و مجموعه خود را دوباره پر کند. به همت او آثار رافائل و جوزپه سزار در آن ظاهر شد.

ساختمان چندین بار بازسازی شده است. این خانه شکل نهایی خود را در زمان مارکانتونیو بورگزه دریافت کرد که ساختار را به سبک کلاسیک بازسازی کرد، سالن ها را گسترش داد و دیوارها را تقویت کرد. در سال 1807، بیشتر عناصر معماری و مجسمه‌ها و همچنین نقاشی‌های گالری بورگزه به ناپلئون فروخته شد که سپس به مالکیت موزه لوور درآمد. تا به امروز، بزرگبخشی از مجسمه ها مطابق نقشه های قرن هجدهم. همه آنها در داخل و جلوی خانه "کازینو نوبیله" نصب شده اند. تقریباً همه اتاق‌های آن دارای نام‌های جداگانه هستند و آثار گالری بورگزه به هم مرتبط هستند.

آدرس و مکان

آدرس گالری Borghese در رم: Viale del Belle Arti، 131. نزدیکترین ایستگاه مترو Spagna است. برای جلوگیری از هرگونه سردرگمی در مورد نحوه دسترسی به گالری بورگزه، دستورالعمل های ساده را دنبال کنید. به ایستگاه مترو "Piazza Spagna" بروید. در خروجی مترو تابلوهایی به سمت گالری وجود دارد. حدود پانزده دقیقه طول می‌کشد تا در مسیرهای انتقالی راه بروید.

بعد از بالا رفتن باید غرفه زمینی ایستگاه را دور بزنید و بعد از چند متر دیوار آجری قدیمی را می بینید. سپس هیچ چیز پیچیده ای نیست: باید به دوراهی برسید، از طرف دیگر عبور کنید، از کنار بنای تاریخی بایرون عبور کنید و به Viale del Museo Borghese بروید. همه. سپس با اشتیاق فراوان از این خیابان تا ورودی موزه می رویم تا همه آثار گالری بورگزه را ببینیم.

تور

برای ورود به گالری، لازم نیست در صف بایستید و قبل از تاریک شدن هوا برسید. اما اگر می‌خواهید یک تور با راهنما در گالری بورگزه داشته باشید، باید امتحان کنید، زیرا آنها فقط به صورت جداگانه برگزار می‌شوند. هزینه خدمات راهنما حدود صد و پنجاه یورو است. بلیط باید از قبل در وب سایت رسمی رزرو شود. همچنین زمان بازدید و تعداد افراد را به وضوح نشان می دهد. تورها به دو زبان ایتالیایی و روسی در دسترس هستند. مدت - دو ساعت.

در این مدت، راهنما در مورد هر جاذبه ذخیره شده در گالری به شما می گوید، حقایق تاریخی را ارائه می دهد و می توانید عکس بگیرید. آثار موجود در گالری بورگزه شاهکارهایی با تاریخچه منحصر به فرد و دیدنی هستند. کسانی که به اندازه کافی خوش شانس بودند که از موزه بازدید کنند، نظرات خوبی در مورد راهنمایان روسی زبان به جای می گذارند، که در مورد شاهکارها با اشتیاق و اشتیاق کمتر از راهنمایان ایتالیایی صحبت می کنند.

دیوید

ارتفاع این مجسمه باشکوه فقط صد و هفتاد سانتی متر است. این مجسمه توسط مجسمه ساز افسانه ای برنینی در سال های 1623-1624 ساخته شد. این تصویر یکی از قهرمانان کتاب مقدس، کتاب اصلی دنیای مسیحیت، داوود است که آماده بود به سمت جالوت سنگ پرتاب کند. برنینی این طرح و این قهرمان را به دلیلی انتخاب کرد. در چشمان او، در حالتی پرتنش، در دستانش، یخ زده در تنش، می توان تمام نیروی نفرتی را که دیوید آماده است بر سر جالوت بریزد، احساس کرد. او به چهره قاتل نگاه می کند و آماده است تا او را به خاطر شرارتی که مرتکب شده مجازات کند. دیوید در یک حالت یخ زد، آماده بود که سنگی را از فلاخن پرتاب کند و به دشمن ضربه بزند.

این مجسمه، مانند بسیاری از آثار موجود در گالری بورگزه، باعث می شود جاودانه شدن در سنگ مرمر را واقعی و زنده تصور کنید. برنینی بیست و چهار ساله بود که شروع به اجرای ایده خود کرد و کار را تنها در هفت ماه به پایان رساند. و این خود یک دستاورد بزرگ است.

آپولو و دافنه

گالری Borghese در رم نیز این مجسمه منحصر به فرد را تقریباً ۲.۵ متر ارتفاع دارد. طرح از متولد شداسطوره. به گفته او، فرشته عشق کوپید از رفتار تمسخر آمیز و تحقیرآمیز آپولو نسبت به خودش به قدری آزرده شد که او را با عشقی نافرجام مجازات کرد. در قلب او فرشته ای تیر عاشقانه پرتاب کرد و در قلب دافنه دختر خدای رودخانه تیری که عشق را می کشد.

یک بار آپولو با یک پوره ملاقات کرد و عاشق او شد. اما دختر هر بار که آپولو را می دید فرار می کرد. و هر چقدر تلاش کرد که معشوقش را متوقف کند، او به او گوش نکرد. یک روز او دعا کرد که خدایان او را نجات دهند. خدایان شنیدند و دافنه را به درخت لور تبدیل کردند، همیشه سبز و معطر. مجسمه بسیار پویا، اما در عین حال، ساده و نرم است. بهترین کار این است که ترکیب بندی را از همه طرف مشاهده کنید تا کامل بودن تصاویر را درک کنید.

درست

مجسمه های گالری بورگزه با واقع گرایی خود شگفت زده می شوند. به عنوان مثال، ترکیب "حقیقت" دختری است که روی یک سنگ بزرگ نشسته است. او خورشید را در دست راست خود می گیرد و با پایش روی کره زمین قرار می گیرد. وقتی مجسمه نور را دید، کارشناسان آن را ناموفق ترین کار برنینی دانستند. این اتفاق افتاد که روز قبل او به خاطر اشتباهات جدی که تقریباً برج ناقوس سنت پیتر را در حین ساخت و ساز ویران کرد، مقصر شناخته شد. برای استاد این ضربه محکمی بود. کار بر روی یک مجسمه جدید به برنینی کمک کرد تا از یک موقعیت دشوار روانی خارج شود.

"حقیقت" به عنوان ترکیبی از چندین چهره تصور شد، اما به شکلی که اکنون می بینیم باقی مانده است. با این حال، به دنبال این کار، مجسمه ساز یک اثر مبتکرانه ایجاد کرد - "خلسه مقدسترزا". این اثر برای برنینی برای همیشه شکوه یک مجسمه ساز و معمار درخشان را تضمین کرد.

پلین بورگزه بناپارت در نقش زهره

آثار گالری بورگزه نیز دارای تاریخچه خصوصی هستند. در تالارهای موزه، زیر نظر خستگی ناپذیر متخصصان، مجسمه یکی از بهترین استادان اوایل قرن نوزدهم، آنتونیو کانوا قرار دارد. کانوا به سفارش ناپلئون بناپارت، قدرتمندترین مرد آن زمان، شاهکاری خلق کرد - مجسمه ای که شخصیت اصلی آن خواهر ناپلئون، پائولین بود.

او دختر بی نظیری بود. به گفته معاصران، او تناسبات ایده آل بدن، زیبایی بیرونی را با بی بند و باری باورنکردنی ترکیب کرد که حتی در آن زمان مردم را شگفت زده می کرد. پولینا با یکی از اعضای خانواده بورگزه ازدواج کرده بود، اما موفق شد رمان های زیادی را در کنار هم بچرخاند. ناپلئون خواهرش را بسیار دوست داشت و به او القاب و دارایی اعطا کرد. پولینا نیز به نوبه خود تمام تلاش خود را کرد تا برادرش را در طول فرآیند سیاسی پرمخاطب خود از زندان بیرون بیاورد و سپس تنها کسی اجازه خواست تا با او در تبعید در سنت هلنا زندگی کند.

Titian

گشت در گالری بورگزه بدون آشنایی با تابلوی "عشق زمینی و عشق بهشتی" اثر تیتیان کامل نمی شود. این تصویر مرموزترین اثر این هنرمند بوده و هست. با قضاوت بر اساس اسناد تاریخی، این نقاشی به سفارش یک شخصیت سیاسی با نفوذ، یکی از رهبران جمهوری ونیز، نیکولو اورلیو به عنوانهدیه عروسی برای همسرت این نقاشی دو زن را به تصویر می کشد که عشق جسمانی و عشق معنوی را به تصویر می کشد که نوعی اتحاد ایده آل یک زوج متاهل است. در دست یک زن که عشق زمینی را به تصویر می کشد، آتش است، در حالی که دیگری، کاملاً متضاد آن، زن مجلل، آرام و هماهنگ، نماد معنویت است. بین آنها، کوپید کوچک با گل رز بازی می کند.

مرد جوان با سبد میوه

خالق این نقاشی کاراواجو، نقاش مشهور ایتالیایی دوره رنسانس است. او هنوز خیلی جوان بود.

این نقاشی بارها موضوع بحث های داغ بین هنرمندان بوده است. این عقیده وجود داشت که مرد جوان در پرتره و سبد میوه در دستانش توسط هنرمندان مختلف نقاشی شده است. با این حال، با گذشت زمان، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که چنین تضاد شدید در نقاشی، هدف واقعی کاراواجو بود. مرد جوان به شیوه ای نرم نقاشی شده است، در حالی که میوه ها با خطوط نسبتاً سخت و کوتاه به تصویر کشیده شده اند.

به گفته معاصران این هنرمند، او به همان اندازه که برای تصویر یک گلدان گل، مثلاً برای تصویر کامل یک فرد، وقت گذاشته است. این ویژگی کار استاد بود. همه شخصیت های او زنده و واقع گرایانه بودند. به طور خاص، مرد جوان با میوه با رنگ های محدود اما آبدار به تصویر کشیده شده است که تصویر را با قدرت زندگی و شادی پر می کند.

یکی دیگر از ویژگی های نقاشی نور منحصر به فرد است که منحصر به کارهای کاراواجو است. چنین متخصصان نوربه نام "زیرزمین"، زیرا نور ملایم فقط بر روی آن قسمت هایی می افتد که هنرمند می خواست برجسته کند و نشان دهد: صورت، گردن، بازوها، شانه ها و البته سبد میوه.

همچنین بین مورخان هنر در مورد اینکه چه کسی هنوز در تصویر به تصویر کشیده شده است اختلاف نظر وجود داشت. برخی تمایل داشتند بر این باورند که کاراواجو خود را بر روی بوم به تصویر کشیده است، زیرا مواردی وجود داشت که هنرمند از آنجایی که قادر به پرداخت مدل نبود، خود را از یک تصویر آینه ای نقاشی کرد. این به طور قطع در مورد نقاشی "باکوس بیمار" شناخته شده است. اکنون، طبق اسناد، به طور قطع مشخص شده است که این نقاشی دوست قدیمی هنرمند ماریو مینیتی را به تصویر می کشد که بیش از شش سال با او زندگی کرده است.