Uktus فرودگاهی در منطقه Chkalovsky در شهر یکاترینبورگ است. یکی از اولین فرودگاه های غیر نظامی در اورال که از سال 1923 فعالیت می کند. اخیراً وضعیت فنی این تأسیسات دیگر مطابق با استانداردهای سختگیرانه هوانوردی غیرنظامی نیست و در سال 2012 از ثبت نام دولتی خارج شد. بر اساس اسکادران دومین شرکت هواپیمایی Sverdlovsk ، Uktus Airline JSC ایجاد شد که حمل و نقل هوایی خصوصی را انجام می دهد. از سال 2016، SEZ "دره تیتانیوم" در این قلمرو فعالیت می کند که یکی از موضوعات آن مونتاژ مجوز هواپیماهای کوتاه برد L-410 است.
فرودگاه اوکتوس چیست
این فرودگاه اصلی مدنی سابق شهر Sverdlovsk است که از نظر اداری به منطقه درون شهری Chkalovsky تعلق دارد. این شهر در منتهی الیه شمال غربی شهر آرامیل در 10 کیلومتری حومه جنوب شرقی یکاترینبورگ و 20 کیلومتری مرکز آن واقع شده است. فرودگاه کولتسوو در 5 کیلومتری شمال در سال 1930 ساخته شد و امروزه دروازه اصلی هوایی منطقه Sverdlovsk است.
فرودگاه اوکتوس دارای وضعیت پایگاه مشترک است. به طور خاص، اینجاپایگاه 695 کارخانه تعمیرات هوانوردی وزارت دفاع روسیه و همچنین یک اسکادران بالگرد جداگانه از نیروهای داخلی وزارت امور داخله واقع شده است.
این تسهیلات در یک مکان مناسب، در یک منطقه مسطح (۱۹۶ متر بالاتر از سطح دریا) واقع شده است. اینجا 2 باند وجود دارد:
- آسفالت-بتن 08/26 1803 طول و 40 متر عرض؛
- زمین 08/26 1500 طول و 70 متر عرض.
این فرودگاه برای برخاستن/ فرود هواپیماهای کوتاه و متوسط (Yak-40/42، An-12/24)، کارگران حمل و نقل (An-74)، هلیکوپترها و همچنین هواپیماهای سبکتر طراحی شده است.
آغاز اعمال باشکوه
در سال 1923، انجمن دوستان ناوگان هوایی روسیه (ODVF) تشکیل شد. همان سال نقطه عطفی در ایجاد و توسعه هوانوردی غیرنظامی در اورال شد. داوطلبانی که با یک انگیزه مشترک متحد شده بودند برای خرید هواپیمای کراسنی اورال سرمایه جمع آوری کردند.
تا پایان سال 1923، شعبه اورال ODVF تصمیم به خرید سه هواپیما برای پروازهای تبلیغاتی و ارتباط با شهرهای منطقه گرفت. در همان زمان، تجهیزات محل فرود در منطقه مسیر Uktussky آغاز شد، که بعدا به پایگاه فرودگاه Uktus، اولین در Sverdlovsk تبدیل شد. در مجموع 6.8 میلیون روبل برای خرید هواپیما جمع آوری شد که برای آن سه یونکر در مسکو خریداری شد. پس از تظاهرات در فرودگاه، نام‌های «اورال سرخ»، «اورال کومسومولتس» و «اسمیچکا» به هواپیماها داده شد.
دوره پیش از جنگ
در پایان دهه 1920، قبلاً وجود داشتدستگاه های بسیار زیادی در طرح ها و رنگ های مختلف. در 22 ژوئیه 1928، اولین خط هوایی افتتاح شد که Sverdlovsk را به مسکو متصل می کرد. پیشگام آن خلبان اورال فدور کونوننکو بود. این برنامه پنج ساله ایجاد خطوط هوایی از Sverdlovsk به Solikamsk، Serov، Tyumen، Magnitogorsk، Perm، Surgut و سایر شهرها را در نظر گرفت. همه اینها منجر به نیاز به ساخت یک باند پرواز منظم شد و در پایان سال 1928 تصمیمی برای گسترش آن و ایجاد تأسیسات زیرساختی اتخاذ شد.
تولد فرودگاه اوکتوس ۱ ژانویه ۱۹۳۲ است. در این زمان، ساخت فرودگاه به پایان رسید که شامل:
- ترمینال هوایی;
- گاراژ;
- تعمیرگاه؛
- انبار گاز؛
- پست کمک های اولیه؛
- ایستگاه هواشناسی؛
- رادیو تلگراف.
ارتباطات مسافری عمدتاً با مسکو، چلیابینسک، مگنیتوگورسک، ایرکوتسک، نووسیبیرسک برقرار شد. از نظر اندازه و تجهیزات، اوکتوس یکی از فرودگاه های اصلی اتحاد جماهیر شوروی بود.
در طول جنگ جهانی دوم، بسیاری از خلبانان اوکتوس در جبهه های جنگ خدمت می کردند یا به سفرهای کاری می رفتند. به مناسبت ایثارگرانه و فعالیت های نظامی آنان، یادبود کارکنان فرودگاه اوکتوس رونمایی شد.
سالهای پس از جنگ
توسعه هوانوردی هلیکوپتری با هلیکوپترهای Mi-1 و Mi-4 آغاز شد که تولید سریال آنها در سال 1956 آغاز شد. آنها برای بررسی های ژئوفیزیکی، در آمبولانس هوایی، گشت های جنگلی، کارهای شیمیایی هوایی و انواع دیگر استفاده می شدند.برنامه های ویژه.
در زمستان 1966، خدمه فضاپیما با فضانوردان بلیف و لئونوف از مسیر فرود مورد نظر منحرف شدند و در تایگا منطقه پرم فرود آمدند. خدمه هلیکوپتر Mi-4 Uktus به فرماندهی Lvov برای جستجوی فضانوردان پرواز کردند. وسیله نقلیه فرود با فضانوردان پیدا شد و لباس‌های گرم و مقداری غذا به آنها انداختند.
در دهه های 1960 و 1970، شدت پروازها به طور مداوم در حال افزایش بود. بدون احتساب پروازهای هلیکوپتر، روزانه بیش از 50 پرواز غیرنظامی یا بیشتر انجام می شد. در این زمان، منطقه اطراف فرودگاه به طور متراکم با بلوک های شهری ساخته شده بود. انتقال جسم به خارج از مرزهای Sverdlovsk ضروری شد. در سال 1984 ساخت باند جدید در آرامیل به پایان رسید. در سال 1985، فرودگاه اوکتوس به سایتی در نزدیکی آرامیل منتقل شد.
با بدتر شدن فضای اقتصادی و سیاسی در کشور، تعداد پروازها مدام در حال کاهش بود. تا سال 1991، شدت آن به 30 سورتی پرواز در روز کاهش یافته بود و این در طول فصل تابستان بود. در زمستان، تعداد آنها حتی کمتر بود.
زمان های اخیر
در سال 1995، فرودگاه یک بازسازی جهانی را آغاز کرد. به طور کلی، کل فعالیت شرکت شروع به تغییر کرد - هدف توسعه هوانوردی تجاری بود. پرسنل پروازی و زمینی در مدت زمان نسبتاً کوتاهی بر عملیات هواپیماهای Yak-40 و An-74 مسلط شدند.
اما نمی توان وضعیت را گلگون خواند. در سال 1996، تعداد خروج JSC "Airport Uktus" از 10 در هفته تجاوز نکرد. اصلیخودروها An-2 و An-24 بودند. از سال 2002، عملیات یک هواپیمای راحت جدید An-74 در اوکتوس آغاز شده است که تمام الزامات پروازهای بین المللی را برآورده می کند. اولین پرواز در 1 نوامبر 2002 تحت کنترل خلبان - مربی V. A. Kurtyan انجام شد.
در سال 2004، تلاش هایی برای احیای فعالیت های فرودگاه انجام شد. ساختمان ترمینال بازسازی شد، باند فرودگاه مدرن شد، تجهیزات ناوبری جایگزین شد. هواپیماهای Yak-40 و An-74 پروازهای چارتری از جمله پروازهای خارج از کشور انجام دادند. با این حال، با وجود تجدید ناوگان پرواز، در سال 2012 دومین شرکت هواپیمایی Sverdlovsk ورشکست شد.
وضعیت فعلی
امروز، فرودگاه اوکتوس روزهای سختی را پشت سر می گذارد. تشدید الزامات برای حمل و نقل هوایی منطقه ای منجر به توقف پروازهای برنامه ریزی شده داخلی شده است. در عین حال، قلمرو به شما امکان می دهد باند فرودگاه را گسترش و طولانی کنید. بارها طرح هایی برای نوسازی و بازسازی این مجموعه طرح ریزی شده است، اما پروژه های بلندپروازانه هنوز اجرا نشده است.
به منظور حفظ این شی، منطقه ویژه اقتصادی "دره تیتانیوم" بر اساس آن ایجاد شد. تعدادی از امکانات تولیدی در اتاق‌های فنی و آشیانه‌ها راه‌اندازی شده است، از جمله تولید هواپیمای چند منظوره Let 410 Turbolet با موتور 19 نفره، هواپیمای Diamond DA 40 با موتور سبک. هواپیمایی Uktus همچنین پروازهای تجاری خصوصی انجام می‌دهد.
