پالمیرای شمالی به حق الماسی از آب خالص در تاج روسیه است. در تمام طول سال صدها هزار گردشگر را به خود جذب می کند. برای اکثر بازدیدکنندگان، بازدید از سازه های پل یک مد جداگانه برنامه است. اما در نهایت تنها بخش کوچکی از آنها دیده می شود. از این گذشته ، پل های متحرک عمدتاً جذب می شوند و بقیه فقط به صورت گذرا ، از پنجره های وسایل حمل و نقل عمومی یا گشت و گذار به اطراف نگاه می شوند. یکی از این سازه ها در سنت پترزبورگ پل سرخ است.
پلهای رنگی
هر پل در سن پترزبورگ داستان خاص خود را دارد. آنهایی که در سراسر مویکا پرتاب می شوند نیز آن را دارند. در ابتدا، عملاً تفاوتی با یکدیگر نداشتند، بنابراین تصمیم گرفته شد که آنها را در رنگ های مختلف رنگ آمیزی کرده و با نامی مطابق رنگ آنها را نامگذاری کنیم:
- سبز.
- قرمز (معروف به سفید).
- آبی.
- زرد (اکنون Khrapovitsky).
اینها همه پل های رنگی سنت پترزبورگ نیستند. وجود داشتهمچنین سیاه، اما در سراسر اسمولنکا پرتاب شد و متعاقباً برچیده شد.
موقعیت پل سرخ در سنت پترزبورگ
پل از طریق مویکا درست در امتداد مرز دو منطقه پرتاب شده است: Admir alteisky و Central. این بخشی از خیابان گوروخوایا است که کازانسکی و جزایر دوم ادمیرالتیسکی را به هم متصل می‌کند.
برای دیدن پل، در صورتی که با وسایل نقلیه عمومی سطحی حرکت کنید، باید به ایستگاه مترو "Admir alteyskaya"، ایستگاه های "Bolshaya Morskaya" یا "Kazanskaya Street" بروید. سپس به سمت خاکریز مویکا بروید.
تاریخچه آفرینش
وجود این پل، طبق برخی منابع، قبلاً در آغاز قرن هجدهم ثبت شده است. در سال سی و هفتم همین دوره، بازسازی آن ضروری شد. طرح جدید با شکاف مخصوصی در وسط برای عبور کشتی ها ایجاد شده بود که در مواقع دیگر با سپر بسته می شد. در پایان قرن، تجدید ساختار دیگری در انتظار او بود. در عین حال عبور کشتی های بزرگ دیگر متصور نبود و سه دهانه وجود داشت. تا سال 1778، او سفید نامیده می شد.
در آغاز قرن نوزدهم، پروژه ای برای این پل توسط مهندس V. I. Geste توسعه یافت. دوباره تک دهانه شد، اما این بار چدن جایگزین درخت شد. ساختار قوسی دارای مکانیزم لولایی نبود، امکان پرورش را فراهم نمی کرد.
عناصر چدنی در کارخانه‌های N. N. Demidov، یک صنعت‌گر بزرگ از اورال، ساخته شدند. نرده مشبک الگوی نرده خاکریزی را تکرار می کند. یک شبکه ساده تربرای برجسته کردن پیاده رو نصب شده است. تکیه گاه های پل از قلوه سنگ های بزرگ ساخته شده بود. قسمت بالایی با گرانیت پوشیده شده بود. روی خود پل، ابلیسک هایی از گرانیت وجود دارد که از آن فانوس های روشنایی آویزان شده بود.
برخی از عناصر چدنی با فولاد در سال 1954 جایگزین شدند. در همان زمان، مطابقت با پروژه در ظاهر حفظ شد. در سال 1998 آخرین مرمت در تاریخ پل انجام شد. حصار چدنی به آن بازگشت. بعلاوه، نورپردازی مطابق با زمان تغییر کرده است.
امروز، این تنها پل از این طرح است که نه تنها یکپارچگی ساختار اصلی را حفظ کرده است، بلکه ظاهری را که از سال 1814 وجود داشته است.
ویژگی ها
امروزه پل سرخ در سنت پترزبورگ سازه ای یک دهانه به شکل طاق فولادی به طول ۴۲ متر و عرض ۱۶.۸ متر است. تردد عابران پیاده و وسایل نقلیه را فراهم می کند. دومی دارای سه خط است که یکی از آنها منحصراً برای حمل و نقل عمومی است.
با عبور از مویکا در جهت منطقه Admir alteisky، می توانید به مرکز خرید "در پل سرخ" برسید. در سن پترزبورگ، این ساختمان نام دیگری دارد - خانه تجارت "S. Esders و K. Scheifals». ویژگی متمایز آن وجود برجی با کادوسی است که در شب روشن می شود. این ساختمان متعلق به سال 1906 نیز نشانه پل سرخ سنت پترزبورگ است.
