جزیره ایستر قطعه کوچکی از زمین است که سوالات زیادی دارد. مثلا مردم چگونه به آنجا رسیدند؟ چگونه ظاهر خود را به دست آورد؟ و خیلی های دیگر. جزیره ایستر نام های زیادی دارد. این نام معروف را هلندی ها هنگام ورود به سرزمین او گذاشتند. مردم محلی آن را Rapa Nui یا Te Pito-o-te-henua می نامند که به معنای "پاروی بزرگ" و "ناف جهان" است.
جغرافیا
او در نتیجه قوی ترین فوران آتشفشانی ظاهر شد. بله، و حداقل 70 مورد از آنها در آن وجود دارد. اگر از بالا به ظاهر جزیره ایستر نگاه کنید، شبیه مثلثی است که توسط آب های اقیانوس آرام شسته شده است. زمین (165.5 کیلومتر مربع) به سه منطقه ناهموار تقسیم شده است. بزرگتر متعلق به پارک ملی است. دارایی های بیشتر شرکت ملی جنگل. جمعیت محلی تنها از بیست کیلومتر مربع استفاده می کنند. این دورافتاده ترین جزیره است، فاصله تا زمین نزدیک بیش از 2 هزار کیلومتر است، فاقد پوشش گیاهی بزرگ (فقط علف کمیاب) و مخازن است (آب پس از باران در دهانه های آتشفشانی قدیمی جمع می شود).
جمعیت
جمعیت محلیجزیره ایستر از دو هزار نفر تجاوز نمی کند. در میان آنها می توانید با پوست های قرمز، سفید و سیاه پوست روبرو شوید. فعالیت های اصلی ماهیگیری و پرورش گوسفند است.
اقلیم
این قطعه زمین در نیمه گرمسیری قرار دارد و بنابراین تابستان در آنجا در تمام طول سال ادامه دارد. برخلاف جزایر دیگر، باران شدید نمیبارد، اما سواحل عالی دارد.
شهر
تنها شهر مسکونی در جزیره ایستر، هانگا روآ است. این جایی است که گردشگری آغاز و پایان می یابد. این فرودگاه، مرکز اینترنت، هتل ها را در خود جای داده است.
معماها
این سرزمین رازهای زیادی را پنهان می کند، تقریباً در همه جا غارها، سکوهای سنگی، کوچه هایی به شکل ناودان هایی که به عمق اقیانوس می روند، نشانه هایی روی سنگ ها وجود دارد. اما بسیاری از محققان توسط مهمترین راز - مجسمه ها - عذاب می کشند و شکار می شوند. این بت ها (موآی) از سنگ ساخته شده اند و دارای ارتفاعات متنوعی از 3 تا 21 متر هستند. وزن آنها بین ده تا بیست تن است و این حد نیست، کلوسی های چهل و نود تنی وجود دارد. بنابراین شکوه به جزیره ایستر رسید، مجسمه ها آن را در سراسر جهان مشهور کردند. از این گذشته ، کاملاً غیرقابل درک است که چه کسی و چگونه آنها را حک کرده است؟ یا آنها را با آب آورده اند، اما پس چرا هستند؟ چرا چنین ظاهر عجیبی وجود دارد و به چه معناست؟ ظاهر آنها واقعا "شگفت انگیز" است. هر کدام یک سر بزرگ با چانه بزرگ بیرون زده، گوش های بلند و بدون پا دارند. برخی مجسمه ها دارای سرپوشی به شکل کلاهی هستند که از سنگ قرمز ساخته شده است. یک بینی نوک تیز رو به بالا و یک پوزخند روی لب های نازک.شاید موآی نماینده قبیله ای باشد که در اینجا زندگی می کردند؟ برخی از غولها گردنبند حک شده از سنگ دارند، برخی دیگر خالکوبی دارند با اسکنه. یک غول سوراخ های کوچکی در سرتاسر صورتش دارد. این تفاوت ها به چه معناست؟ اما همه مجسمه ها یک ویژگی دارند - چشمانشان به آسمان دوخته شده است.
چگونه به آنجا برسیم؟
جاده به جزیره ایستر دو مسیر دارد:
- با هواپیما، اما بلیط ها خیلی ارزان نیستند؛
- محبوب ترین آنها در قایق بادبانی است. تورها جالب ترین مکان ها را پوشش می دهند.