امروز در مورد سرزمین Wrangel صحبت خواهیم کرد. این جزیره بسیار جالب است. توسط یک مسافر روسی جستجوی ناموفق انجام شد، اما توسط یک انگلیسی و یک آلمانی کشف شد. سپس این جزیره متروک به "سیب اختلاف" بین اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده آمریکا تبدیل شد. این سرزمین توسط افسانه ها احاطه شده است. حتی این نظر وجود دارد که یکی از مستعمرات گولاگ شوم در اینجا واقع شده است. اما حتی بدون اردوگاه های سرکوبگر، این سرزمین برای یک فرد کشنده بود. هیچ کاوشگر قطبی در اینجا نمرده است. و امروزه این جزیره همچنان دانشمندان را با اکتشافات جدید شگفت انگیز شگفت زده می کند. این جزیره چگونه شکل گرفته است، نقش برجسته، آب و هوا، گیاهان و جانوران چیست - در این مقاله بخوانید.
جزیره Wrangel روی نقشه
این یک قطعه زمین نسبتاً بزرگ است. مساحت آن تقریباً هفت و نیم هزار کیلومتر مربع است و قسمت اعظم آن را کوه ها اشغال کرده اند. خود جزیره در قطب شمال قرار دارداقیانوس حتی در موقعیت جغرافیایی ساده سرزمین Wrangel، منحصر به فرد بودن آن از قبل پنهان است. این حوضه آبخیز بین دو منطقه بزرگ اقیانوس، مرز طبیعی بین دریاهای چوکچی و شرق سیبری است. و در جزیره Wrangel یک اتصال بین نیمکره شرقی و غربی سیاره ما وجود دارد. یکصد و هشتادمین نصف النهار، به اصطلاح "خط تاریخ"، زمین را به قسمت های تقریبا مساوی تقسیم می کند. این جزیره با حداقل 140 کیلومتر آب - تنگه طولانی - از ساحل شمالی چوکوتکا جدا شده است. از سال 1976 این زمین به عنوان ذخیره گاه طبیعی اعلام شد. آخرین مقیم دائم در سال 2003 درگذشت. از آن زمان، تنها کاشفان قطبی در اینجا زندگی می کردند. از نظر اداری، این جزیره به منطقه خودمختار چوکوتکا (منطقه یولتینسکی) تعلق دارد.
تاریخچه کشف
می توانیم با اطمینان بگوییم که سرزمین Wrangel اولین سرزمینی بود که توسط سرخپوشان اسکیموها کشف شد. همانطور که کاوش های باستان شناسی انجام شده در دره ای به نام چرتوف ثابت می کند، مردم سه و نیم هزار سال پیش در اینجا برای کمپ توقف کردند. به پیشگامان روسی در مورد وجود سرزمین دوردست Umkilir ("جزیره خرس های قطبی") چوکچی گفته شد. اما دویست سال گذشت تا پای یک اروپایی بر ساحلی متروک و نامهربان قدم گذاشت. برای مدت طولانی، این جزیره فقط یک افسانه زیبای چوکچی در نظر گرفته می شد. در سالهای 1820-1824، دریانورد و دولتمرد روسی فردیناند پتروویچ ورانگل به جستجوی او ناکام ماند. در سال 1849، هنری کلت، کاشف و مسافر بریتانیایی، دو قطعه زمین را در دریای چوکچی از طریق تلسکوپ مشاهده کرد.کاشف آنها را به نام خود و کشتی اش هرالد نامگذاری کرد. اینگونه بود که کلت لند و جزیره هرالد (بعدها جزیره رانگل) روی نقشه جهان ظاهر شدند. اما این همه ماجراهای قسمت ما از زمین محصور شده توسط دریا نیست.
چرا این کشف به نام ورانگل نامگذاری شد
این جزیره برای اروپاییان ناشناخته تلقی می شد (نظر چوکچی ها در مورد Umkilir در نظر گرفته نشد). حق کاشف متعلق به کسی بود که نه تنها ساحل دوردست را به کمک تلسکوپ دید، بلکه با پای خود بر آن قدم گذاشت. این تاجر آلمانی ادوارد دالمان بود که با ساکنان چوکوتکا و آلاسکا عملیات تجاری انجام داد. اما او به دور از این فکر بود که به نوعی سرزمین هایی را که بازدید می کرد، صدا کند. یک سال بعد، در سال 1867، نهنگ آمریکایی توماس لانگ در جزیره فرود آمد. از نظر شغلی، این مرد شجاع یک محقق بود، او در مورد جستجوی F. P. Wrangel اطلاعات زیادی داشت. از این رو جزیره ای را که کشف کرد به افتخار خود نامگذاری کرد. این قلمرو برای حدود 14 سال سرزمین هیچ کس نبود. در سال 1881، یک کشتی آمریکایی به جزایر هارولد و رانگل نزدیک شد. این کشتی به دنبال اعضای اکسپدیشن قطبی De Long بود که برای فتح قطب شمال در سال 1879 در کشتی Jeanette ناپدید شد. کاپیتان کالوین هوپر بخشی از خدمه را در جزیره فرود آورد. در حالی که ملوانان به دنبال آثار مفقود شده بودند، کاپیتان پرچم آمریکا را در ساحل به اهتزاز درآورد. او نام این جزیره را نیوکلمبیا گذاشت.
تشکیل مجمع الجزایر
تا قرن بیستم، دولت‌های روسیه و ایالات متحده علاقه چندانی به این موضوع نداشتند که مالک دو قطعه زمین گمشده در اقیانوس منجمد شمالی است. این نگرش توسط جغرافیای "دور" آنها تسهیل شدمختصات به عنوان مثال، جزیره Wrangel، غربی ترین جزیره در یک مجمع الجزایر کوچک است که بین 70 درجه و 71 درجه عرض شمالی قرار دارد. طول در امتداد نصف النهار در این مکان به سادگی منحصر به فرد است: از 179 درجه غربی. تا 177 درجه اینچ ث) مجمع الجزایر نه تنها به آمریکای شمالی، بلکه به آسیا نیز بسیار نزدیک است. این تنها چیزی است که از پل زمانی موجود بین دو قاره باقی مانده است، زمانی که تنگه برینگ هنوز آنها را از هم جدا نکرده بود. بنابراین، این جزایر منشا سرزمین اصلی هستند. به همین دلیل به آنها برینگیا نیز گفته می شود. این منطقه توسط عصر یخبندان در امان بود و در طول گرم شدن کره زمین، جزایر زیر آب نرفتند. این شرایط یک گیاه و جانور شگفت انگیز را در سرزمین Wrangel حفظ کرده است.
سیب نبرد قطب شمال
با ظهور قرن بیستم و در کنار قرن صنعت، هر دو متقاضی حقوق خود را نسبت به مجمع الجزایر اعلام کردند. از این گذشته ، فرقی نمی کند که جزیره Wrangel در کجا قرار دارد ، آیا کسی در آنجا زندگی می کند و آیا می توان فعالیت های اقتصادی انجام داد. اگر کسی مجمع الجزایر را در اختیار بگیرد، مرزهای ایالت های مجاور به ترتیب به شرق یا غرب منتقل می شود. در پاییز 1911، یک اکسپدیشن هیدروگرافی روسی با کشتی Vaigach در جزیره Wrangel فرود آمد و پرچم روسیه را بر روی آن به اهتزاز درآورد. و در تابستان 1913، کارلوک برگانتین کانادایی در یخ گرفتار شد و مجبور شد به سمت تنگه برینگ حرکت کند. بخشی از تیم در جزیره هرالد فرود آمدند و دیگری - یک مهمانی بزرگ - در Wrangel. دو نفر از این اکسپدیشن به سرزمین اصلی (آلاسکا) رسیدند، اما اکسپدیشن نجات به کسانی که در مضیقه بودند آمد.فقط در سپتامبر 1914.
توسعه مجمع الجزایر
در سال 1921، کانادایی ها تصمیم گرفتند مجمع الجزایری را در دریای چوکچی ایجاد کنند. به هر حال، این به دولت این فرصت را داد تا در سواحل خود ماهیگیری و صید نهنگ را انجام دهد. اما اولین مهاجران، متشکل از چهار کاشف قطبی و یک زن اسکیمو، از زمستان جان سالم به در نبردند (فقط آدا بلک جک زنده ماند). سپس کانادایی ها در سال 1923 مستعمره دوم را تشکیل دادند. سی ولز زمین شناس و دوازده اسکیمو، از جمله زنان و کودکان، به جزیره رانگل آمدند. از آنجایی که شکارچیان حرفه ای به استخراج غذا مشغول بودند، استعمارگران با موفقیت از زمستان جان سالم به در بردند. اما دولت اتحاد جماهیر شوروی یخ شکن Krasny Oktyabr مجهز به اسلحه را به سواحل جزیره فرستاد. تیم او به زور شهرک نشینان را سوار کرده و به ولادی وستوک بردند و از آنجا بعداً آنها را به کشورشان تحویل دادند. در نتیجه چنین سفری دو کودک جان باختند.
جزیره Wrangel مال ماست
چگونه سرانجام "داخلی" شد؟ اگرچه جزایر ورانگل روی نقشه روسیه ظاهر شد، اما تا زمانی که استعمارگران روسی در آنجا مستقر شدند، دولت آرام نشد. در سال 1926، یک ایستگاه قطبی به رهبری محقق G. Ya. Ushakov تأسیس شد. به همراه او 59 چوکچی دیگر از روستاهای چاپلینو و پروویدنس ساکن شدند. در سال 1928، نیکلای تروبلاینی روزنامه نگار اوکراینی با کشتی یخ شکن Litke به آنجا آمد. او بارها و بارها جزیره رانگل و زیبایی خشن آن را در کتاب‌هایش توصیف کرد (به ویژه، "راهی به قطب شمال از طریق مناطق استوایی"). قرار بود مزارع جمعی در همه جای سرزمین شوروی وجود داشته باشد و شمال دور نیز از این قاعده مستثنی نبود. در سال 1948در همان سال، یک مزرعه جمعی گوزن شمالی تأسیس شد - برای این منظور یک گله کوچک از سرزمین اصلی آورده شد. و در دهه 70 گاوهای مشک از جزیره نونیواک معرفی شدند. اگرچه زبان های شیطانی ادعا می کنند که یکی از اردوگاه های گولاگ بر اساس مجمع الجزایر ساخته شده است، اما این درست نیست. سکونتگاه های Ushakovskoye، Perkatkun، Zvezdny و روستا. کیپ اشمیت یا توسط کاشفان قطبی یا قبایل چوکچی سکونت داشتند.
زمین رزرو شده
در سال 1953، مقامات تصمیم گرفتند از ماهی های دریایی و بچه های تازه کار آنها در دو جزیره در دریای چوکچی محافظت کنند. هفت سال بعد، کمیته اجرایی منطقه ای ماگادان، با تصمیم خود، یک ذخیره گاه در جزیره Wrangel ایجاد کرد. بعداً (1968) وضعیت او ارتقا یافت. اما دولت شوروی به همین جا بسنده نکرد. ذخیره گاه با اهمیت دولتی در سال 1976 به ذخیره گاه طبیعی "جزایر Wrangel" تبدیل شد. این منطقه همچنان مطابق با قطعنامه شورای وزیران RSFSR تحت شماره 189 در 23 مارس 1976 محافظت می شود. جمع در نام ذخیره اشتباه تایپی نیست. جزیره همسایه هرالد و همچنین حدود 1430000 هکتار مساحت آبی نیز تحت حفاظت قرار گرفت. از قضا، بحران اواخر دهه 1990 کمک زیادی به حفاظت از طبیعت کرد. اکثر ساکنان به سرزمین اصلی برده شدند، زیرا هیچ وسیله ای برای تامین سوخت و غذا برای آنها وجود نداشت. آخرین ساکن واسیلینا آلپاون توسط یک خرس قطبی در سال 2003 کشته شد. و در سال 2004، هر دو جزیره در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفتند.
امداد
نقشه جزیره Wrangel نشان می دهد که این قطعه زمین کاملا کوهستانی است. سه زنجیره تقریباً موازی - شمالی، میانه و جنوبیپشته ها - بریده شده توسط صخره های ساحلی. بالاترین نقطه - کوه Sovetskaya - به 1096 متر بالاتر از سطح دریا می رسد. تقریباً در مرکز جزیره واقع شده است. رشته شمالی کم ارتفاع به دشتی باتلاقی به نام توندرا آکادمی می گذرد. سواحل کم ارتفاع جزیره توسط تالاب ها تشریح می شود. در اینجا دریاچه ها و رودخانه های زیادی وجود دارد. اما ماهی در آنها وجود ندارد. به دلیل آب و هوای سخت، این مخازن در زمستان یخ می زند. با این حال، گرمایش زمین در اینجا نیز قابل توجه است. در سال های اخیر، دسته های ماهی قزل آلا صورتی به طور فعال برای تخم ریزی وارد دهانه رودخانه ها شدند. زمین ناهموار و موقعیت قطبی تعدادی یخچال طبیعی غیر ذوب در جزیره ایجاد کرده است.
آب و هوای جزیره رانگل
شب قطبی اینجا در دهه دوم نوامبر فرا می رسد و خورشید مورد انتظار در پایان ژانویه نشان داده می شود. نور از اواسط ماه مه تا دهه سوم جولای فراتر از افق غروب نمی کند. اما حتی این واقعیت که خورشید دائماً جزیره Wrangel را روشن می کند گرما را به تابستان محلی اضافه نمی کند. دما حتی در ماه جولای از +3 درجه سانتیگراد تجاوز نمی کند. بارش مکرر برف، نم نم باران و مه. فقط در تابستان غیرعادی گرم سال 2007، دماسنج به +14.8 درجه سانتیگراد (در ماه اوت) رسید. زمستان ها بسیار یخبندان است، همراه با طوفان های برفی مکرر. فوریه و مارس به خصوص شدید هستند. درجه حرارت در این دوره برای چندین هفته از -30 درجه سانتیگراد بالاتر نمی رود. توده های هوای سرد قطب شمال رطوبت کمی را با خود حمل می کنند. اما در تابستان، بادهای مرطوب از شمال اقیانوس آرام می وزد.
فلور
B. N. Gorodkov، که در سال 1938 پوشش گیاهی در ساحل شرقی سرزمین Wrangel، جزیره را بررسی کرد.به اشتباه به منطقه بیابان های قطب شمال نسبت داده شده است. مطالعه بیشتر در مورد فلور دانشمندان را به این ایده سوق داد که قلمرو آن در کمربند قطبی تاندرا قرار دارد. و به طور دقیق، طبقه بندی به شرح زیر است: زیر استان Wrangel منطقه غرب آمریکای شمالی تاندرا قطب شمال. فلور با ترکیب گونه های باستانی خود متمایز می شود. سه درصد از گیاهان زیربومی هستند. اینها گورودکوف خشخاش، بسکیلنیتسا، شترمرغ Wrangel و دیگران هستند. در حال حاضر مشخص شده است که جزیره Wrangel از نظر تعداد اندمیک ها در منطقه قطبی مشابهی ندارد. علاوه بر این گیاهان، که فقط در اینجا و در هیچ جای دیگر جهان یافت می شوند، بیش از صد گونه کمیاب در این ذخیره گاه رشد می کنند.
فون
شرایط اقلیمی سخت به تنوع گونه های خاصی کمک نمی کند. مطلقاً هیچ دوزیستان، خزندگان و ماهی های آب شیرین در این جزیره وجود ندارد. اما جزیره Wrangel که بعید است عکس آن بدون خرس سفید در پیش زمینه انجام شود، رکورد تراکم این حیوانات را در اختیار دارد. خودتان قضاوت کنید: در مساحتی به وسعت حدود هفت و نیم هزار کیلومتر مربع، چهارصد خرس با هم زندگی می کنند. و این به حساب نرها و توله ها نیست! این نام Chukchi جزیره - Umkilir را توجیه می کند. علاوه بر این، جمعیت این حیوان سال به سال در حال افزایش است. خرس قطبی مالک اصلی جزیره است. علاوه بر آن، گوزن شمالی و گاو مشک معرفی شده است. در تابستان زنبورها، پروانه‌ها، پشه‌ها و مگس‌ها از سرزمین اصلی به داخل دمیده می‌شوند. دنیای پرندگان حدود 40 گونه در این جزیره دارد. از بین جوندگان، لمینگ وینوگرادوف بومی است. علاوه بر خرس ها، شکارچیان دیگری نیز وجود دارد: روباه قطبی، گرگ، روباه، ولوورین، ارمینه.گالوروسی محلی بزرگترین در روسیه است.
کشف منحصر به فرد
در اواسط دهه 1990، منطقه حفاظت شده جزیره Wrangel در صفحه اول مجلات علمی ظاهر شد. و همه به این دلیل است که بقایای ماموت ها در اینجا توسط دیرینه شناسان کشف شد. اما این خود کشف مهم نبود، بلکه سن آن مهم بود. معلوم شد که در این جزیره این فیل ها که بیش از حد موهای پرپشت رشد کرده بودند، سه و نیم هزار سال پیش زندگی می کردند و سالم بودند. اما مشخص است که ماموت ها بیش از ده هزار سال پیش منقرض شدند. چه اتفاقی می افتد؟ هنگامی که تمدن کرت-میکنا در یونان شکوفا شد و فرعون توت عنخ آمون در مصر سلطنت کرد، یک ماموت زنده در اطراف جزیره Wrangel قدم زد! درست است، زیرگونه محلی نیز با رشد کوچکش متمایز شد - اندازه یک فیل آفریقایی مدرن.
