Zosimova Hermitage - صومعه ای در منطقه مسکو. در سال 1826 توسط یک راهب و نویسنده معنوی تأسیس شد که در این مقاله مورد بحث قرار خواهد گرفت. پس از انقلاب، Zosimova Pustyn بسته شد. تنها در اواخر دهه 1990 به کلیسای ارتدکس بازگشت.
راهب زوسیما
Zosimova Hermitage - صومعه ای برای زنان. توسط یک راهب، از نوادگان یک خانواده اشرافی روسی، تأسیس شد. در دنیا او را به زاخاری ورخوفسکی می‌شناختند. این مرد در سال 1768 به دنیا آمد. او در خانه تحصیل کرد، در سن 18 سالگی وارد خدمت سربازی شد. زاخاری پس از مرگ پدرش وارث دو روستا شد.
در سال 1788 ورخوفسکی بازنشسته شد، املاک خود را فروخت و عهد رهبانی را پذیرفت. در سال 1922 صومعه ای را تأسیس کرد و تنها چند سال در آنجا گذراند. به زودی درگیری بین برخی از تازه کارها و زوسیما در گرفت. راهبه ها او را به اختلاس و تفرقه متهم کردند. زوسیما و به دنبال آن دختران روحانی او کنار رفت. آنها با هم صومعه ای را تأسیس کردند که امروزه به عنوان هرمیتاژ زوسیما شناخته می شود.
بنیاد صومعه
در سال 1826، نه چندان دور از مسکو، زوسیما تأسیس کردجامعه زنان او تا زمان مرگش در اینجا زندگی کرد. زوسیما آخرین نیروی خود را به این صومعه داد. او سالها به دنبال خیرین بود. شایان ذکر است که این مرد، حتی در میان راهبان، به خاطر ولع فوق العاده اش به تنهایی مشهور بود. او سالهای آخر عمر خود را سه ورقه از صومعه گذراند و در آنجا حجره کوچکی برای خود ترتیب داد. پنج روز در آنجا زندگی کرد. و شنبه و یکشنبه را در صومعه گذراند. زوسیما در سال 1833 درگذشت.
تاریخچه صومعه
نظری وجود دارد که بزرگی که صومعه را تأسیس کرده است نمونه اولیه شخصیت رمان "برادران کارامازوف" است. اما این یک توهم است. قهرمان رنگارنگ داستایوفسکی هیچ ربطی به صومعه در منطقه مسکو - زوسیموا پوستین - ندارد. اگرچه شخصیت کتاب کلاسیک روسی، درست مانند یک فرد واقعی، زمانی یک نظامی بود، اما با درجه ستوانی بازنشسته شد.
مانند دیگر صومعه ها و معابد، Zosima Pustyn در سال 1918 بسته شد. یک آرتل کشاورزی بیش از هشت سال در این قلمرو فعالیت داشت.
در اوایل دهه سی، صومعه به یک باشگاه تبدیل شد. صلیب ها تخریب شد، پنجره ها آجرکاری شد و طاق ها با سقف کاذب پوشانده شد. در زمان جنگ، بیمارستانی در اینجا قرار داشت. شایان ذکر است که حمله دشمن ارتش سرخ در نزدیکی صومعه متوقف شد. همانطور که می دانید در Naro-Fominsk نبردهای شدیدی رخ داد. اما آلمانی ها نتوانستند به اماکن مقدس نزدیک شوند.
در دهه شصت، یک اردوی پیشگام در قلمرو صومعه افتتاح شد، جایی که فرزندان کارمندان پایتختمترو تقریباً در این دوره هم برج شمال غربی و هم برج شمال شرقی ویران شد. تنها یک پنجم از دیوار صومعه باقی مانده است. یک استخر شنا، یک مجموعه ورزشی، چرخ و فلک در اینجا ساخته شد.
احیای صومعه در سال 1999 اتفاق افتاد. ماه های اول پس از افتتاح، او حیاط صومعه معروف نوودویچی واقع در مسکو بود. و فقط در مارس 2002 وضعیت یک صومعه مستقل را دریافت کرد.
بررسی
Zosimova Pustyn و در دهکده ای به همین نام واقع شده است که امروزه متعلق به مسکو جدید است. رسیدن به اینجا آسان است - قطارها به طور منظم حرکت می کنند. شما می توانید به ایستگاه Bekasovo Center بروید، اما، طبق بررسی ها، پیاده شدن در سکوی Zosimova Pustyn راحت تر است.
در ژوئن 2000، بنیانگذار صومعه به عنوان قدیس شناخته شد. در قلمرو صومعه بنای یادبود زوسیموس وجود دارد که از سنگ مرمر سفید ساخته شده است. در سال های اخیر، تعمیرات اساسی انجام شده است، اما کار ساخت و ساز همچنان ادامه دارد. اگرچه طبق بررسی های افرادی که از کویر دیدن کرده اند ، روح شگفت انگیزی از دوران باستان در اینجا حاکم است. و ساختمان‌هایی که به وضوح نیاز به مرمت دارند، تصویر کلی را خراب نمی‌کنند.
بهار سنت زسیماس
فقط دو کیلومتر از صومعه یک چاه قدیمی وجود دارد، آبی که طبق افسانه ها می تواند در آن شفا یابد. برای رسیدن به آن، باید در امتداد جاده از روستای آرخانگلسکویه عبور کنید. در کنار دریاچه به راست بپیچید. سپس از پل به طرف دیگر عبور کنید،از مسیر راه آهن عبور کنید، به جاده آسفالته خارج شوید. در ورودی جنگل تابلویی وجود دارد که به سرچشمه سنت زوسیما - نام دوم چاه با آب شفابخش - منتهی می شود. نه چندان دور از آن یک کلیسای کوچک ویران شده است.
شاید به زودی هم چاه و هم برخی از بناهای واقع در قلمرو صومعه به وضعیت مناسبی برسند. اگرچه امروزه، علیرغم برخی تخریب‌ها، هم مؤمنان و هم افراد کنجکاو علاقه‌مند به تاریخ کلیساهای ارتدکس از این مکان‌ها بازدید می‌کنند.
