سن پترزبورگ یکی از زیباترین شهرها محسوب می شود. خیابان‌های آرام و دنج آن، مملو از کانال‌ها، با پل‌های باشکوه به هم متصل شده‌اند. علاوه بر این، بسیاری از آنها سابقه ای کهن دارند و وجود خود را از زمان های بسیار قدیم می دانند. پل آنیچکوف، واقع در فونتانکا، یکی از معروف ترین پل های سن پترزبورگ است. بنای آن در زمان سلطنت پیتر کبیر در سال 1715 آغاز شد. در طول تاریخ طولانی خود، گذرگاه فونتانکا بارها بازسازی شده است و تنها هفتاد سال بعد در نسخه نهایی خود ظاهر شد.
در ابتدا، پل آنیچکوف یک سازه چوبی نسبتاً ساده بود. تکیه گاه ها با تخته های معمولی پوشیده شده بودند و مانند سنگ های روستایی رنگ آمیزی شده بودند. ساخت و ساز توسط مهندس M. Anichkov نظارت شد که به افتخار او این ساختمان نامگذاری شد. در آن روزها این پل مرز جنوبی سن پترزبورگ بود، به همین دلیل روی آن یک مانع وجود داشت و یک پاسگاه بود که در آنجا اسناد از بازدیدکنندگان بررسی می شد و هزینه ها جمع آوری می شد. در ارتباط با توسعه کشتیرانی، در سال 1721 پل آنیچکوف ساخته شدبهبود یافته. قسمت میانی آن تبدیل به بالابر شد که امکان عبور کشتی های بادبانی کوچک را فراهم می کرد. این پل برای توسعه شهر جوان اهمیت زیادی داشت، زیرا صومعه الکساندر نوسکی را به دریاسالاری متصل کرد.
در یک آب و هوای مرطوب، سازه چوبی نسبتاً سریع پوسیده شد، بنابراین تصمیم گرفته شد که آن را با یک سنگ جایگزین کنند. سازه جدید سه دهانه طراحی شده توسط فرانسوی J. Perrone دارای قسمت میانی قابل تنظیم، برج ها و زنجیر با مکانیزم بالابر بود. پل های سنگی دیگر سنت پترزبورگ نیز بر اساس این اصل ساخته شده اند که عکس های آن در بالا آورده شده است.
با گذشت زمان، شهر بزرگ شد و Nevsky Prospekt نیز گسترش یافت. گذرگاه‌های قدیمی برای خیابان‌های بزرگ خیلی باریک بودند، بنابراین نیاز به بازسازی دوباره آنها وجود داشت. بازسازی جدیدی از پل در سال 1841 (تحت راهنمایی مهندس I. Butats) انجام شد. اکنون بسیار گسترده تر شده است، دهانه ها از آجر ساخته شده اند، تکیه گاه ها با گرانیت به پایان رسیده است. علاوه بر این، پل آنیچکوف دیگر پل متحرک نیست. بر روی شبکه تزئینی حصار از نقاشی های معمار مشهور آلمانی K. Schinkel استفاده شده است. به جای برج ها، مجسمه ها در گذرگاه ظاهر شدند - کار مجسمه ساز P. K. کلودت.
آفریده های معمار توالی منطقی خاصی را بین خود تشکیل دادند که ماهیت آن در عنوان - "رام کننده های اسب" منعکس شده است. هر یک از مجسمه ها نماد مرحله خاصی از مبارزه مردم با عناصر و پیروزی غیرقابل انکار بر آن بود. رسمیافتتاح این سازه در نوامبر 1841 انجام شد. با این حال، کیفیت کار بسیار نامطلوب بود؛ چند سال بعد، تغییر شکل طاق ها کشف شد. در آغاز قرن بیستم، وضعیت گذرگاه کاملاً تهدید کننده شد. سپس در سال 1906 دوباره مسئله بازسازی پل آنیچکوف مطرح شد. کار برای تقویت سازه تحت هدایت معمار P. Shchusev انجام شد.
بعد از اینکه مجسمه های معروف بیش از یک بار مکان خود را ترک کردند. بنابراین، در سال 1941، هنگام حمله مهاجمان فاشیست به شهر، بناهای تاریخی در گودال هایی در باغ نزدیک کاخ آنیچکوف پنهان شدند. فقط در سال 1945 آنها به پایه ها بازگشتند.
سن پترزبورگ رویدادهای تاریخی به یاد ماندنی زیادی را تجربه کرد. پل آنیچکوف، دریاسالاری، کلیسای جامع پیتر و پل و بسیاری از مناظر دیگر شاهدان غیرارادی تحولات مرتبط با توسعه و بهبود شهر هستند.
