شهر سامارا به ۹ ناحیه اداری تقسیم شده است. هر کدام از آنها تفاوت ها، ویژگی ها و چهره خاص خود را دارند.
منطقه صنعتی
این سرزمینی است که در سال 1978 تشکیل شد. منطقه صنعتی سامارا از نظر جمعیت بزرگترین منطقه محسوب می شود. طول آن 12.3 کیلومتر و عرض متوسط آن 2.4 کیلومتر است. جمعیت - 267 هزار نفر.
دو موسسه آموزش عالی وجود دارد: موسسه حقوق و آکادمی مدیریت دولتی. تعداد زیادی از شرکت های صنعتی، از جمله: کارخانه تاراسوف، کارخانه های اکسیژن و بتن مسلح، کارخانه های شیرینی پزی و گچ.
امکان عبادت مانند کلیسای جامع سیریل و متدیوس، مسجد کلیسای جامع وجود دارد که از جاذبه های محلی نیز هستند که گردشگران با لذت از آنها بازدید می کنند.
Kirovskiy منطقه سامارا
در سال 1942 تشکیل شد. این منطقه با 228 هزار نفر جمعیت، یکی از بزرگترین مناطق سامارا محسوب می شود. مرزها توسط خیابان های فیزکولتورنایا، کراسنودونسکایا، پیسکوفسکایا، 9 پاکسازی، خاکریزی رودخانه های ولگا و سامارا، خیابان کیروف، دره اورلوف، چمنزار باربوشینا از هم جدا شده اند.
دلیل افتخار اهالی منطقه مدرسه شماره 98 است. در سال 1941 همه فارغ التحصیلان بلافاصله پس از دریافت گواهینامهداوطلبانه با رهبری مدیر مدرسه به جبهه رفت.
از شرکت های صنعتی در اینجا واقع شده است: یک تولید کننده وسایل نقلیه پرتاب، یک کارخانه هوانوردی و متالورژی، یک کارخانه محصولات بتنی، یک نانوایی، یک کارخانه کوکاکولا و برخی دیگر. موسسات آموزشی زیادی وجود دارد: مهدکودک ها، مدارس، 4 مدرسه فنی، پناهگاه ها.
ورزش بسیار توسعه یافته است، 4 استادیوم در این منطقه وجود دارد: مایاک، متالورگ، زوزدا، ووسخود. جاذبه های گردشگری وجود دارد - پارک پنجاهمین سالگرد اکتبر، کوچه شکوه کار، یک پارک آبی، بنای یادبود IL-2 Sturmovik، که در سامارا جمع آوری شده و یک مسیر نظامی باشکوه را طی کرده است.
منطقه شوروی سامارا
از سال 1939 وجود دارد. این ولسوالی از نظر مساحت چندان بزرگ نیست و 177 هزار تن در آن زندگی می کنند. چندین شرکت صنعتی در قلمرو آن واقع شده است، مانند یک کارخانه بلبرینگ، یک کارخانه تجهیزات فرودگاه، یک کارخانه چربی، یک شرکت کابل و غیره.
چندین مؤسسه آموزشی وجود دارد: دانشگاه راه‌آهن، هوانوردی، دانشکده‌های فنی مهندسی، دانشگاه اقتصادی. پارک های پیروزی و دوستی همچنین اینجا یک مسجد، میدان مایاکوفسکی است.
منطقه اکتبر
تا سال 1962، منطقه اوکتیابرسکی متعلق به استالین بود. جمعیت 123 هزار نفر است. مرزها میچورین، پولوایا، گاگارین، آرورا، ارتش شوروی، سولنچنایا، خیابان‌های بزرگراه مسکو هستند.
آموزش زیادی وجود داردموسسات، از جمله هوافضا، فنی، دانشگاه های پزشکی. تعداد قابل توجهی از شرکت ها در منطقه اوکتیابرسکی وجود دارد، از جمله: یک کارخانه تعمیر خودرو، یک کارخانه تنباکو و غیره.
منطقه راه آهن
این ناحیه در سال 1970 تأسیس شد، جمعیت آن 95 هزار نفر است. این قلمرو به دلیل ایستگاهی که در مرکز آن قرار دارد، راه آهن نامیده می شد.
مناطق تفریحی منطقه ای عبارتند از: پارک Shchorsa، میدان های گاگارین، Aerodromny، Tolevy و غیره. در اینجا بناهای تاریخی زیادی وجود دارد، به عنوان مثال، به Shchors، دیوار به خلبان اولگا Sanfirova.
مانند سایر مناطق سامارا، ژلزنودوروژنی دارای موسسات آموزشی است - مدارس، یک مدرسه عالی، یک مدرسه فنی برای صنایع سبک و یک راه آهن.
منطقه کویبیشفسکی
جمعیت - 87 هزار نفر. این شامل چندین شهرک است: شهر نظامی، کریاژ، وودنیکی، روبیژنی و برخی دیگر.
بسیاری از مناطق سامارا، مانند آنچه توضیح داده شد، دارای امکانات صنعتی بزرگ در قلمرو خود هستند. در این مورد، ما در مورد یک پالایشگاه نفت، تولید سر مته، یک شرکت پانل و عایق صحبت می کنیم.
منطقه سامارسکی
این ناحیه در سال 1956 تشکیل شد. در مکانی به راحتی قابل تشخیص واقع شده است. مرکز حافظه تاریخی است. در کنار آن منطقه عابر پیاده خیابان Leningradskaya قرار دارد. مردم او را آربات صدا می کردند. جمعیت ساکن در این قلمرو بیش از 30 هزار نفر است.
علاوه بر اینها، دو منطقه سرزمینی دیگر در سامارا وجود دارد:لنینسکی و کراسنوگلینسکی. آنها شامل بسیاری از ساختمان های تاریخی، مناظر و مکان های زیبای شهر بزرگ هستند. نواحی سامارا، که در مقاله مورد بحث قرار گرفت، با هم شهری بزرگ در ولگا را با ظاهری منحصر به فرد تشکیل می دهند.
