اگرچه جنگ با آلمان نازی مدت ها پیش به پایان رسید، اما کشور ما هنوز آثاری از آن سال های وحشتناک را حفظ کرده است. شبه جزیره کولا یکی از بارزترین نمونه هاست. امروزه این مکان ها گردشگران زیادی را به خود جذب می کنند. آنها از جمهوری‌های مختلف اتحاد جماهیر شوروی سابق و حتی از خارج می‌آیند تا تعطیلات رسمی را تماشا کنند یا فقط با شرایطی که سربازان ما در آن جنگیدند و پیروزی برای آنها آشنا شوند.
کمی جغرافیا
دره شکوه در ساحل سمت راست رودخانه لیتسا غربی قرار دارد. از مورمانسک فقط 40 کیلومتر فاصله دارد. این در صورتی است که در یک خط مستقیم حرکت کنید. و اگر با ماشین در امتداد بزرگراه بروید - در حال حاضر 74. به طور کلی، این مکان با محلی که رودخانه لیتسا غربی به طور گسترده در آن جریان دارد، فاصله زیادی ندارد.
به نظر می رسد دره بین تپه های ملایم پنهان شده است. تا هزاران متر امتداد دارد. یک جایی می شکند. یا یک نهر می گذرد، سپس یک باتلاق زیر پا، یا حتی یک گذر. این منطقه زیباست. از این گذشته ، اینجا یک چشم انداز نادر از دشت است که برای عرض های جغرافیایی شمالی غیرمعمول است. در تابستان، چمن در همه جا بسیار بلند است. سکوت فقط پرنده ها آواز می خوانند. بسیار باشکوه، باشکوه. نفس گیر است.
تغییر نام
اینجا در امتداد رودخانه (از ژوئیه تا نوامبر 1941) خط دفاعی بود. امروز حتی تصور کنیددشوار است که چگونه در چنین مکان هایی می توان حداقل برخی از ساده ترین عملیات نظامی را انجام داد. به علاوه، اینجا در تابستان بسیار سرد است. توندرا! و آنها دفاع را در پاییز اینجا برگزار کردند. بنابراین مردم ما در نبردها تلفات بسیار قابل توجهی داشتند، نه فقط به دلیل چنین، به بیان ملایم، شرایط آب و هوایی ناخوشایند.
و چقدر سختی ها بود برای رساندن سلاح و مهمات به رزمندگان. تا به امروز، بقایای مختلفی از تجهیزات و سلاح‌های شوروی و آلمانی در این منطقه یافت می‌شود.
اما مردم همه چیز را تحمل کردند. این دره افتخار بود که به مانعی غیرقابل عبور برای سربازان آلمانی تبدیل شد. آنها دستور گرفتند که مورمانسک را در اسرع وقت تصرف کنند. برای انجام این کار، در اینجا، از طریق تندرا غیر قابل نفوذ، آنها "نروژ" - یک سپاه کوهستانی را فرستادند. عمدتاً از سربازان اتریشی و نروژی تشکیل شده بود. فرماندهی آنها را سرهنگ آلمانی ادوارد دیتل برعهده داشت.
اما دشمن هنگامی که می خواست از رودخانه عبور کند، با واکنش قدرتمندی از سوی نیروهای شوروی مواجه شد. ارتش به رهبری فرمانده هنگ 205 پیاده نظام، آناتولی ایوانیکوف، نه تنها مقاومت کرد و نگذاشت دشمن جلوتر برود، بلکه به شدت دشمن را دو برابر کرد.
علاوه بر این، آنها حتی با مشت هم دعوا کردند. دعواهای تن به تن واقعی بود. به هر حال، رساندن سلاح و مهمات به تندرا، و حتی خارج از جاده، بسیار دشوار بود.
و دره شکوه (منطقه مورمانسک) شاهد بسیاری از این مبارزات بود. در طول تمام درگیری بیش از دو هزار نفر در سواحل رودخانه کشته شدند. و در امتداد تپه های اطراف - برای چندین ده کیلومتر - هنوز هم نهفته استسلاح های پراکنده آلمانی.
همچنین سنگرها و استحکامات سالم و سالم هستند. بله، بسیاری از رزمندگان دلاور ما در اینجا کشته شدند. تصادفی نیست که سربازان این مکان را دره مرگ نامیده اند. و امروزه این نام به یک نام سبک تر و به یاد ماندنی تر تغییر کرده است.
یادبود مدافعان
امروز دره شکوه، اول از همه، یک مجموعه بزرگ یادبود است. در محل آن نبردهای غم انگیز و قهرمانانه ساخته شد. و اینجا محل دفن سربازان و افسران است. رزمندگانی که هر کاری انجام دادند تا دشمن از پیشروی بیشتر به داخل کشور جلوگیری کنند.
پنج سال پیش این مجموعه بازسازی شد. دفن مجدد هم انجام دادند. و هر سال در 9 می، دره شکوه پذیرای هزاران نفر است که به طور خاص از همه جا به اینجا می آیند. آنها می خواهند یاد و خاطره کسانی را که از قطب شمال دفاع کردند، گرامی بدارند. جلسات و گفتگوها، داستان شاهدان و محققین، مورخان و رویدادهای مختلف دیگر در اینجا برگزار می شود. فعالان باشگاه های نظامی-تاریخی در حال حفاری در مکان های نبردهای گذشته هستند.
ویژگی ها، جاذبه ها
خود منطقه بسیار زیباست. او چنین قیافه ای سختگیر، سختگیر و خوددار دارد. یعنی می توانید نه تنها برای دیدن بنای یادبود معروف، بلکه برای تحسین طبیعت غیر معمول تندرا به اینجا بیایید. و همچنین چیزهای جالب دیگری یاد بگیرید.
این واقعیت بود. آلمانی ها در 1941-1942 (در منطقه Titovka) یک جاده ساختند. طناب! هدف: تامین همه چیز مورد نیاز واحدهای خود. این دستور توسط فردیناند شرنر (ژنرال لشکر ششم کوهستان) صادر شد.
ظرفیت حمل تله کابین به شرح زیر است: از 150تا 250 کیلوگرم یک کابل تکی در طراحی آن وجود داشت که به اصطلاح کششی بود. بسته در حال حرکت در یک دایره. درایو پلاس.
البته آلمانی ها هم از زحمات اسیران جنگی ما برای این کار استفاده کردند…
طولانی ترین تله کابین
امروز هر کسی می تواند بقایای این سیستم مهندسی چشمگیر را ببیند. آن را از بخش های جداگانه جمع آوری کرد. هر کدام مانند سکوی تخلیه و بارگیری بودند. او به تنهایی کار می کرد و به دیگران وابسته نبود. تریلرها دو نوع بودند. یا یک سکوی چوبی، یا یک سطل فلزی. آنها به یک تعلیق فلزی شکل وصل شده بودند. وقتی چرخ دستی ها به ایستگاه رسیدند (به طور خودکار) از کابل جدا شدند. و قبلاً روی مونوریل (همچنین معلق) آنها به صورت دستی نورد شده بودند.
وقتی آلمان ها عقب نشینی کردند، خودشان به آن آسیب رساندند. متخصصان ما بعد از جنگ تله کابین را برچیدند. آنها مرا برای نیازهای خانه راه دادند.
این طولانی ترین تله کابین نظامی بود.
تعطیلات بخیر
دوست داری بیای اینجا؟ مقصد نهایی سفر مشخص است: دره شکوه (منطقه مورمانسک). چگونه می توان به آنجا رسید، فقط باید دریابید. اما در ادامه در مورد آن خواهید خواند.
فعالیت ها در دره شکوه متنوع است. بنابراین، یک پروژه داوطلبانه بزرگ وجود دارد که به قهرمانان پیروزی بزرگ اختصاص داده شده است. موومان دوم نیز همین ویژگی را دارد - «هیچ‌کس فراموش نمی‌شود. و هیچ چیز فراموش نمی شود."
و سپس "ساعت حافظه" وجود دارد. بسیاری در مورد او شنیده اند. برای مثال، در ژوئن امسال، یک تیم ترکیبی از دو شهرک در امتداد خط دفاعی (در Zapadnaya Litsa) رژه رفتند. بچه ها چندین قبر را زیارت کردند. یک برنامه کاری برایمرمت - برای تابستان امسال. قبرها نیز از آوار پاکسازی شد. تزئین شده با گل.
ساعت خود را در 22 ژوئن امسال به پایان رساندند. و البته در مرز مهم تیتوف.
جلسات فراموش نشدنی هر سال
دره شکوه (منطقه مورمانسک) از همه جا پذیرای مهمانان است. جانبازان، اقوام و دوستانشان، «بچه های جنگ»، کارگران جبهه های خانگی به مراسمی می روند که هر ساله در همان تاریخ تکرار می شود. درست حدس زدید، روز VE در دره افتخار است.
ام اردیبهشت امسال هم مثل همیشه تجمعی برگزار شد. در این مراسم گل و تاج گل به یادگاران مجموعه یادبود نثار شد. نمایندگان باشگاه "مرز قطبی" بازسازی رویدادهای نظامی را برگزار کردند. بسیار تاثیرگذار بود. مسابقه آواز نظامی هم برگزار شد. سپس با جانبازان صحبت کردیم.
۷۰مین سالگرد پیروزی
جشن امسال به مدت دو روز برگزار شد. پس از همه، تاریخ بزرگ است! موضوع اصلی تعطیلات آموزش میهن پرستانه بود. بنابراین، دره شکوه در مقایسه با سال های گذشته، نمایشگاه های بیشتری - تجهیزات نظامی، سلاح های سبک - به نمایش گذاشت. و همچنین نمایشگاه های موضوعی مختلف. آشپزخانه صحرایی نیز کار کرد.
برگزارکنندگان این جشن‌های بزرگ توسط داوطلبان - جوانان، دانش‌آموزان - مددکاران اجتماعی آینده بسیار کمک شدند. بنابراین جشن در دره شکوه به یاد ماندنی شد.
در ماشین شما
خب، ما شما را متقاعد کردیم که به اینجا بیایید و خودتان ببینید این دره معروف شکوه چیست؟ چگونهبه آنجا بروید، اکنون ما به شما با جزئیات خواهیم گفت.
با ماشین، مسیر به این صورت است. یک دوره از مورمانسک را مستقیماً به سمت جنوب بگیرید. فقط در امتداد خیابان Podgornaya حرکت کنید. و در اولین پیچ بزرگ به راست بپیچید. وارد پل می شوید. رفتیم پایین، رفتیم پایین. و دوباره به مسیر (در سمت راست آن) بپیچید. بنابراین شما 74 کیلومتر می روید. و بلافاصله منظره زیبایی از یادبود باز می شود.
شما برای اولین بار در این مناطق، در قطب شمال هستید، و هدف شما دره افتخار (منطقه مورمانسک) است؟ طبیعتاً می خواهید بدانید که چگونه به آنجا برسید. توصیه می کنیم سوار اتوبوس شوید. چندین پرواز از مورمانسک به پچنگا، همچنین به Zapolyarny، به Zaozersk انجام می شود. مناسب برای کرکین ها.
حرکت روزانه. هر ساعت یکی پس از دیگری دنبال می شود. از قبل برنامه را بررسی کنید. و حتما ساعت حرکت آخرین اتوبوس را بررسی کنید.
