برج تلویزیونی Ostankino: سکوی مشاهده، گشت و گذار، عکس. ساخت برج و ارتفاع آن

2024 نویسنده: Harold Hamphrey | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:12

برج تلویزیونی Ostankino یکی از مهم ترین نشانه های معماری در مسکو و نماد تلویزیون روسیه است. به لطف این ساخت و ساز بزرگ، پخش تلویزیونی تقریباً در سراسر کشور ارائه می شود. از نظر تجهیزات فنی، قدرت پخش و برخی ویژگی های دیگر، برج تلویزیونی مشابهی ندارد. علاوه بر این، آن را بلندترین ساختمان در اروپا می دانند.

ویژگی های کلی

مساحت برج تلویزیون در اوستانکینو بیش از 15 هزار متر مربع است. متر مجموعه کاملی از استودیوهای تلویزیونی، سکوهای مدور و بالکن وجود دارد. حجم برج حدود 70 هزار متر مکعب است. این ساختمان از 45 طبقه تشکیل شده است. ارتفاع برج تلویزیونی Ostankino 540 متر است. از نظر ارتفاع ساختمان های مستقل در رتبه هشتم جهان قرار دارد (بلندترین ساختمان جهان در حال حاضر آسمان خراش برج خلیفه دبی است).اولین نام این برج "ایستگاه رادیویی و تلویزیونی همه اتحادیه که به نام پنجاهمین سالگرد اکتبر نامگذاری شده است." است.

تاریخچه ساخت

پخش دائمی تلویزیون در اتحاد جماهیر شوروی در سال 1939 آغاز شد. در ابتدا، سیگنال با استفاده از تجهیزاتی که در برج شوخوف (شابلوکا) قرار داشت، منتقل می شد. اما افزایش حجم و کیفیت پخش پس از جنگ جهانی دوم، ساخت یک برج تلویزیونی دیگر را ضروری کرد. در ابتدا در نزدیکی برج تلویزیون شوخوف ساخته شد، اما به زودی به یک برج تلویزیونی مدرن تر نیاز شد.

سازمان Mosproekt در توسعه پروژه ایستگاه تلویزیونی و رادیویی در Ostankino مشارکت داشت. ساخت برج تلویزیونی Ostankino در سال 1960 آغاز شد. درست است، در مدت زمان بسیار کوتاهی به دلیل عدم اطمینان از اینکه پایه سازه به اندازه کافی قابل اعتماد ساخته شده است، متوقف شد. در آینده طراحی برج تلویزیونی به پژوهشکده مرکزی طراحی ساختمان‌های ورزشی و اماکن تفریحی سپرده شد.

پروژه برج Ostankino توسط طراح Nikitin تنها در یک شب طراحی شد. او یک سوسن معکوس را به عنوان نمونه اولیه طرح انتخاب کرد - گلی با ساقه ضخیم و گلبرگ های قوی. طبق ایده اولیه قرار بود این برج دارای 4 تکیه گاه باشد، اما بعداً به توصیه مهندس آلمانی فریتز لئونهارد (خالق اولین برج تلویزیونی سیمانی روی کره زمین) تعداد آنها به 10 نفر افزایش یافت. معمار اصلی برج تلویزیونی اوستانکینو، لئونید ایلیچ باتالوف، نیز از ایده افزایش تعدادپشتیبانی می کند.

طراحی نهایی ساختمان در سال 1963 تصویب شد. نویسندگان آن معماران بوردین و باتالوف و همچنین طراح نیکیتین بودند. متخصصان تصمیم گرفتند پروژه قبلی را به طور قابل توجهی بهبود بخشند، به ویژه، میزان تجهیزات قرار داده شده در برج و ارتفاع آن افزایش یافت. ساخت برج تلویزیونی Ostankino از سال 1963 تا 1967 انجام شد. به طور کلی بیش از 40 سازمان مختلف در ساخت ایستگاه تلویزیونی شرکت داشتند. در آن زمان، برج تلویزیونی Ostankino به بلندترین ساختمان نه تنها در اروپا، بلکه در سراسر جهان تبدیل شد.

راه اندازی برج تلویزیون

اولین پخش برنامه های تلویزیونی از برج اوستانکینو در سال 1967 انجام شد. علیرغم اینکه در سال جاری ساخت برج اوستانکینو به پایان رسید و ساختمان به طور رسمی به بهره برداری رسید، تکمیل آن برای یک سال دیگر انجام شد. در نتیجه، اولین پخش یک تصویر رنگی در سال 1968 انجام شد. یک رستوران 3 طبقه با نام نمادین "بهشت هفتم" نیز در این برج ساخته شده است. بیشتر مهندسانی که در ایجاد این مرکز تلویزیونی بزرگ شرکت کردند، جایزه لنین را دریافت کردند.

معنای مرکز تله

برج تلویزیونی Ostankino به ساختمان منحصر به فرد آن زمان تبدیل شد که مشابه آن وجود ندارد. علاوه بر این واقعیت که برای مدت طولانی بلندترین ساختمان جهان باقی ماند، ویژگی های فنی آن واقعاً چشمگیر بود. پس از اتمام ساخت برج، تقریباً 10 میلیون نفر در منطقه عملکرد فرستنده ها زندگی می کردند.اکنون مرکز تلویزیون منطقه ای با بیش از 15 میلیون نفر جمعیت را پوشش می دهد.

تجهیزات ایستگاه امکان ضبط همزمان از چندین شی مختلف و پخش را فراهم می کرد. در المپیک 1980 یک ماموریت ویژه به برج اوستانکینو افتاد. آنها حتی تجهیزات ویژه ای را برای کانال خبری CNN قرار دادند.

در این میان، برج تلویزیون کارکردهای دیگری داشت که کمتر مهم نبود. ساختمان آن دارای یک رصدخانه هواشناسی بود که مرکز اصلی هواشناسی اتحاد جماهیر شوروی را بر عهده داشت. ایستگاه Ostankino همچنین ارتباطات تلویزیونی و رادیویی را بین ساختارهای دولتی اصلی کشور فراهم کرد.

جاذبه گردشگری

خیلی زود، مرکز تلویزیون به یکی از محبوب ترین جاذبه های گردشگری پایتخت تبدیل شد. در سال 1982 ساختمانی در نزدیکی برج ساخته شد که فعالیت های گشت و گذار را فراهم می کرد. یک اتاق جلسه مدرن برای 800 نفر نیز در اینجا تجهیز شد. رستوران بهشت هفتم نیز بهبود یافته است. شایان ذکر است که در ارتفاع 334 متری (که تقریباً طبقه 112 یک ساختمان مسکونی است) واقع شده و سه طبقه را به خود اختصاص داده است. منظره ای شگفت انگیز از مسکو از پنجره های آن باز می شود. ویژگی این مؤسسه این است که حرکات آهسته حول محور خود با سرعت یک تا سه دور در 40-50 دقیقه انجام می دهد. درست است، بهشت هفتم در حال حاضر برای بازسازی بسته است و هیچ چیزی در مورد زمان اتمام آن مشخص نیست.

سکوی پانوراما منحصر به فرد

در همین حال، بیشتر گردشگران توسط عرشه دیدبانی برج تلویزیونی Ostankino جذب می شوند. به ویژه، آنها در مرکز تلویزیون هستندچهار مورد وجود دارد: باز در ارتفاع 337 متر و بسته - 340 متر و همچنین دو مورد پایین تر در سطح 147 و 269 متر. آنها فقط در فصل گرم - از ماه مه تا اکتبر - کار می کنند. گروه تور معمولاً به 70 بازدید کننده محدود می شود. این برج دارای 7 سطح است. سکوی پانوراما در آخرین قسمت قرار دارد. گردشگران برای دیدن بهتر تمامی اجسام جالب در مجاورت مرکز تلویزیون می توانند از تلسکوپ و دوربین دوچشمی استفاده کنند. در هوای خوب، می توانید نه تنها پایتخت، بلکه حومه مسکو را نیز ببینید. شایان ذکر است که کف عرشه مشاهده کاملاً شفاف است (ساخته شده از شیشه بادوام) که قطعاً جریان دوز چشمگیر آدرنالین را در خون بازدیدکنندگان تحریک می کند. گشت و گذار در برج تلویزیونی Ostankino یک رویداد واقعا چشمگیر و دیدنی است. قابل ذکر است که با گذشت 30 سال از فعالیت این برج، بیش از 10000000 مهمان موفق به بازدید از آن شدند.

قوانین بازدید

از ژوئیه 2013، گشت و گذار در مرکز تلویزیون اوستانکینو به دلیل کار بازسازی به طور موقت برگزار نشده است. اما در حال حاضر دو سکوی رصد (۳۳۷ و ۳۴۰ متری) برای گردشگران بازگشایی شده است! جهت اطلاع شما: فقط گردشگران 7 تا 70 سال مجاز به حضور در تور هستند. زنان باردار در مراحل بعدی نیز برای بازدید از برج نامطلوب هستند. مدیریت برج همچنین افراد کم بینا را از بالا رفتن از عرشه‌های مشاهده یا اگر شخصی روی ویلچر یا عصا حرکت می‌کند منع می‌کند.

طراحی Telecenter

سکوی رصد برج تلویزیونی اوستانکینو،بدون شک سزاوار توجه ویژه است، اما من می خواهم به طور جداگانه به طراحی برج اشاره کنم. این در واقع یک مخروط دراز بزرگ است که دیوارهای آن از بتن یکپارچه تقویت شده با فلز ساخته شده است. سقف مرکز تلویزیون توسط 149 طناب که به دیوار برج وصل شده است پشتیبانی می شود. در مرکز این مخروط شفت هایی برای کابل ها، پله ها، آسانسورها و خطوط لوله قرار دارد. ضمناً ساختمان هفت آسانسور دارد که چهار تای آن ها پرسرعت هستند. به جز فونداسیون، وزن سازه های برج تلویزیون تقریباً 32000 تن است. جرم سازه همراه با فونداسیون 55 هزار تن است. مساحت مفید محوطه در برج 15000 متر مربع است. متر با حداکثر سرعت باد طراحی شده، برج تلویزیونی Ostankino (مسکو)، یا بهتر است بگوییم بالای آن (نوار)، از نظر تئوری می تواند 12 متر منحرف شود.

اتاق های فنی از بازدیدکنندگان ایزوله هستند، دارای ورودی هتل هستند. سالنی که تمامی فرستنده های اصلی در آن قرار دارند در طبقه پنجم قرار دارد. اتاق های فنی در طبقه بالا قرار دارند. پرسنل Telecenter با استفاده از صفحه نمایش ساخته شده از مواد خاص در برابر تشعشعات الکترومغناطیسی قدرتمند محافظت می شوند.

آسانسورهای مدرن

مرکز تلویزیون دارای چهار آسانسور پرسرعت است که می توانند تا ۷ متر در ثانیه سرعت بگیرند. آخرین مورد در سال 2006 راه اندازی شد. به طور خاص، عرشه رصد که در ارتفاع 337 متری قرار دارد، می تواند در 58 ثانیه برسد.

آتش سوزی در برج تلویزیونی Ostankino

در سال 2000، برج تلویزیون از آتش سوزی شدید جان سالم به در برد که جان سه نفر را گرفت. بعد از فاجعهمسکو و منطقه مسکو چندین روز بدون پخش تلویزیونی باقی ماندند. آتش سوزی ابتدا در ارتفاع 460 متری رخ داد. در اثر این فاجعه سه طبقه به طور کامل در آتش سوخت. به دلیل دمای بالای شعله، ده ها کابل که سازه های بتنی پیش تنیده را فراهم می کردند، ترکیدند، اما برخلاف ترس، سازه همچنان زنده ماند. این یکی دیگر از دلایل غیرقابل انکار بود که معمار برج تلویزیونی Ostankino و همه متخصصان دیگری که در پروژه ساختمان کار کردند نابغه واقعی بودند. بعداً، همه این کابل‌ها با موفقیت بازیابی شدند.

به گفته آتش نشانان اطفای حریق بسیار سخت بوده است. در جریان اطفای حریق، ولادیمیر آرسیوکوف، فرمانده آتش نشانی جان باخت. او تصمیم گرفت خودش تا سرچشمه آتش برود و به آسانسور سوتلانا لوسووا دستور داد تا با او به ارتفاع 460 متری برود. در نهایت هر دو مردند. قفل ساز الکساندر شیپیلین مرده دیگری بود.

به گفته کارشناسان علت آتش سوزی بارگذاری بیش از حد شبکه ها بوده است. با این حال، تجهیزات در کمترین زمان ممکن تنظیم شد، پخش نیز با همان حجم از سر گرفته شد. پس از آتش سوزی، کار ساخت و ساز و تعمیر در مقیاس بزرگ باید برای بهبود قلمرو و محل برگزاری گشت و گذار انجام می شد. تا فوریه 2008، همه چیز بازسازی و بهبود یافت. پس از فاجعه، سفر به برج تلویزیونی Ostankino اکنون با رعایت الزامات ویژه شروع شد: تعداد شرکت کنندگان در آن نباید از 40 نفر تجاوز کند.

رویدادهای ورزشی

• قبلدر سال 2000، مرکز تلویزیون میزبان مسابقات مسابقه ای به ارتفاع 337 متر بود.
• از سال 2003، مسابقات بیس جامپینگ در اینجا سازماندهی شده است. در همان سال، یک رکورد جهانی به ثبت رسید: 26 نفر همزمان از ساختمان برج تلویزیونی اوستانکینو پریدند.
• در سال 2004، یک بدبختی در جشنواره بیس جامپینگ اتفاق افتاد: شرکت کننده اتریشی کریستینا گروبلنیک به نحوی بر قسمت های بیرون زده برج تلویزیون گیر کرد و از هوش رفت و سپس به شدت به دیوار بتنی برخورد کرد. در نتیجه در ارتفاع 85 متری پاهایش به بالکن گیر کرد. کارکنان مرکز تلویزیون، خوشبختانه، موفق به حذف افراطی شدند. این دختر چندین شکستگی گرفت، اما جان سالم به در برد.
• در سال 2004، یک رکورد جدید به ثبت رسید: 30 نفر همزمان از مرکز تلویزیون پریدند.

سالن کنسرت

در ساختمان ساختمان گشت و گذار مرکز تلویزیون اوستانکینو یک سالن کنسرت "رویال" وجود دارد. به عنوان بخشی از برنامه گشت و گذار، از این اتاق به عنوان سالن سینما برای نمایش فیلم هایی در مورد برج تلویزیون و تلویزیون روسیه استفاده می شود. رویال همچنین میزبان کنسرت ها، کنفرانس ها، اجراها و رویدادهای دیگر است.

یک بنای تاریخی باورنکردنی از دوران

برج تلویزیونی Ostankino و تمام تجهیزات آن به طور مداوم در حال بهبود هستند. به دلیل نصب چندین آنتن اضافی، اکنون ارتفاع آن بیش از 560 متر است (توجه داشته باشید که طبق ایده اولیه ارتفاع آن 520 متر بوده است). در زمان ما، مرکز تلویزیون برای هدف اصلی خود استفاده می شود -برای دریافت و ارسال انواع سیگنال های رادیویی و به عنوان مکانی برای استودیوهای تلویزیونی برای تعداد زیادی برنامه.

علاوه بر این، برج تلویزیونی Ostankino (عکس این ساختمان تحسین برانگیز است) مهمترین جاذبه گردشگری پایتخت است. گشت و گذار در مرکز تلویزیون چیزی واقعا فراموش نشدنی است. نمای کلی مسکو و اطراف آن از عرشه رصد برای یک عمر به یادگار خواهد ماند.

مرکز تلویزیون اوستانکینو به درستی نماد تلویزیون روسیه و یکی از شگفت‌انگیزترین ساختمان‌های روی کره زمین است.