بیش از 1200 خیابان در نووسیبیرسک وجود دارد. اما خیابان اصلی شهر را می توان خیابان قرمز نامید. از اوست که مهمانان نووسیبیرسک آشنایی خود را با شهر آغاز می کنند. چه چیزی در مورد این خیابان خاص است؟
به گذشته نگاه کن
این طرح که خیابان هایی را که قرار بود به زودی در روستای نوو نیکولایفسک ظاهر شوند مشخص می کرد، در سال 1896 توسعه یافت. این دفترچه قبلاً در این طرح وجود داشت. در همان سال، یک پاکسازی برای پهن کردن خیابان قطع شد. تا سال بیستم قرن گذشته، خیابان اصلی نووسیبیرسک نه قرمز، بلکه خیابان نیکولایفسکی نامیده می شد. بعد از انقلاب نامش تغییر کرد. قرمز از یک طرف رنگ انقلاب است و از طرف دیگر قرمز از دیرباز مترادف صفت زیبا بوده است. این خیابان از خاکریز Ob شروع می شود و سپس به معنای واقعی کلمه از کل شهر - از جنوب به شمال - عبور می کند. طول خیابان سرخ تقریباً هفت کیلومتر است! بسیاری به این سوال علاقه مند هستند که کدام منطقه نووسیبیرسک کراسنی پروسپکت است. بلافاصله به دو ناحیه شهر - مرکزی و زائلتسفسکی امتداد یافت.
حمل و نقل
علاوه بر تعداد زیادی ایستگاه برای ترولی‌بوس، اتوبوس و مینی‌بوس، چهار ایستگاه مترو در خیابان کراسنی نووسیبیرسک وجود دارد: ایستگاهی با همان نام پرسپکت، Zaeltsovskaya، Gagarinskaya، میدان لنین. لازم به ذکر است که هیچ کامیونی در این خیابان مجاز نیست.
جاهای دیدنی در خیابان اصلی نووسیبیرسک
بیهوده نیست که این خیابان را یک موزه بزرگ در فضای باز می نامند. بناهای تاریخی بسیاری وجود دارد که می توانند تاریخ شهر را بازگو کنند. این همان ساختمانی است که امروز موزه هنر در آن قرار دارد و قبلاً کمیته انقلابی سیبری در آن قرار داشت و ساختمان معروف صد آپارتمانی. در خیابان سرخ است که تئاتر اپرا و باله شهر، یک دانشگاه پزشکی و کلیسای جامع الکساندر نوسکی واقع شده است. ما از شما دعوت می کنیم تا در طول خیابان یک سفر مجازی داشته باشید و با دیدنی های آن بیشتر آشنا شوید!
خانه 100 خانواده
در دهه 30 هزاره گذشته، ساخت راحت ترین خانه در خیابان اصلی نووسیبیرسک برنامه ریزی شد. قرار بود آپارتمان های آن متعلق به مسئولان باشد. توسعه پروژه برای یک خانه نخبه به آندری کریاچکوف، یک طرفدار سرسخت نئوکلاسیک فرانسوی سپرده شد. ماسلنیکوف دستیار معمار شد. هنوز شایعاتی در بین مورخان و معماران وجود دارد که کریاچکوف سه نوع ساختمان جدید را در پایتخت سیبری به طور همزمان آماده کرد. جوزف استالین با آثار معمار آشنا شد، اما فراموش کرد که مشخص کند کدام یک از سه پروژه را دوست دارد.بیشتر. از آنجایی که هیچ کس جرات نداشت این جزئیات را روشن کند، خانه تمام بهترین راه حل های پروژه ها را ترکیب کرد. آیا این حقیقت دارد یا فقط یک افسانه شهری است؟ هیچ پاسخی برای این سوال وجود ندارد. اما خانه ای شگفت انگیز وجود دارد که تنها شیء میراث تاریخی و معماری در این منطقه است. در عین حال امروز مردم در این خانه زندگی می کنند!
برای ساخت این خانه در خیابان کراسنی در نووسیبیرسک، معمار مجبور شد به معنای واقعی کلمه کل منطقه را دوباره ترسیم کند، بسیاری از ساختمان‌های ساخته شده قبل از انقلاب را تخریب کند. طبق استانداردهای آن دوران سخت، خانه واقعاً شیک بود. آپارتمان ها حتی اتاق هایی برای خدمتکاران داشتند!
یک واقعیت جالب - در واقع، در ساختمان 100 آپارتمان وجود ندارد، بلکه 110 آپارتمان وجود دارد. درست است، امروز 10 آپارتمان در یک مهدکودک اشغال شده است، بقیه مسکونی.
کلیسای سنت نیکلاس
در ژوئیه 1914، ساخت کلیسایی به نام سنت نیکلاس شگفت‌آور در نووسیبیرسک آغاز شد. این بنا به افتخار یکصدمین سالگرد سلسله رومانوف ساخته شد که در سال 1913 به طور گسترده ای جشن گرفته شد. طوماری برای ساخت کلیسا توسط انجمن خیریه "مهد کودک" به سرپرستی رئیس (و در همان زمان کشیش کلیسای شفاعت) دیومید چرنیاوسکی و رئیس پناهگاه "مهد کودک" وستوکوا انجام شد. مجوز در اکتبر 1913 صادر شد. نویسنده این ساختمان صد آپارتمانی، آندری دیمیتریویچ کریاچکوف، به هر حال، به صورت رایگان روی این پروژه کار کرد. بودجه برای ساخت و ساز توسط مقامات شهر اختصاص داده شد و مردم شهر به درخواست کمک به کلیسا پاسخ دادند. ساخت و ساز در سال 1914 به پایان رسید. در ماه دسامبرتقدیس رسمی این کلیسای کوچک در خیابان سرخ در نووسیبیرسک انجام شد.
در ابتدا، کلیسای کوچک به کلیسای الکساندر نوسکی اختصاص داده شد، اما به زودی به یک محله مستقل تبدیل شد. تاریخ بعدی این پناهگاه بسیار غم انگیز است - یک انقلاب، یک ایدئولوژی جدید، اعلام دین به عنوان تریاک برای مردم … در سال 1929، ساکنان شهر با درخواست تخریب به کمیته اجرایی منطقه نووسیبیرسک مراجعه کردند. سنگر دوپینگ مذهبی البته مقامات جدید به درخواست اهالی شهر رضایت دادند. کلیسا تخریب شد و تمام ظروف و جواهرات کلیسا - "برای نیازهای انقلاب" به امانت گرفته شد. بنای یادبود یکی از اعضای کومسومول در محل کلیسای ویران شده و سپس بنای یادبود استالین ظاهر شد.
اما همه چیز به جای خود باز می گردد. در شهریور ماه سال 91، مراسم راهپیمایی مذهبی در شهر برگزار شد و اولین سنگ در پی کلیسای مرمت شده انجام شد. آنها یک کلیسای کوچک در همان مکان نساختند، آنها یک نمازخانه جدید را انتخاب کردند - مرکز خیابان قرمز. ساخت و ساز در سال 1993 به پایان رسید. امروز، یادگارهای سنت پانتلیمون و البته سنت نیکلاس شگفت انگیز اینجاست.
کلیسای جامع الکساندر نوسکی
واقع در خیابان اصلی نووسیبیرسک، زیارتگاه دیگری است - کلیسای جامع الکساندر نوسکی. این بنا به افتخار امپراتور الکساندر سوم ساخته شده است. ساخت و ساز در سال 1897 آغاز شد و در سال 1899 به پایان رسید. اطلاعاتی در مورد اینکه چه کسی نویسنده پروژه کلیسای جامع بود به روزهای ما نرسیده است. کسی تمایل دارد فکر کند که توسط معمار K. Lygin، که در آن زمان اشغال می کرد، طراحی شده است.موقعیت معمار در مدیریت راه آهن مرکزی سیبری. شخصی ادعا می کند که نویسنده این پروژه N. Solovyov است. و به نظر کسی می رسد که معماران پروساک و کوسیاکوف در این امر دخیل بوده اند. با وجود اختلاف نظرها، همه متقاعد شده اند که کلیسای مادر خدا سن پترزبورگ به عنوان پایه در نظر گرفته شده است. خانواده سلطنتی در ساخت معبد کمک زیادی کردند - به اسقف نشین زمینی رایگان داده شد، اعضای خانواده سلطنتی نمادها، لباس های کشیش و شماس، ظروف مختلف کلیسا، کمک های مالی برای ساخت نماد اهدا کردند..
کلیسای جامع در پایان سال 1899 تقدیس شد. و قبلاً در سال 1915 این معبد وضعیت کلیسای جامع را دریافت کرد. اما روزهای سختی نیز برای کلیسای جامع پیش آمد - در سال 1938 بسته شد و در همان زمان برج ناقوس نیز ویران شد. در ساختمان واقع در خیابان اصلی نووسیبیرسک، یک موسسه طراحی و یک استودیوی فیلم خبری در زمان‌های مختلف سرپناهی پیدا کردند. این ساختمان تنها در سال 1989 به کلیسای ارتدکس روسیه بازگردانده شد. دهه نود با کار در مقیاس بزرگ مشخص شد - مرمت از اینجا آغاز شد. کارگران و هنرمندان موفق شدند کلیسای جامع را به ظاهر اصلی خود بازگردانند!
مجسمه "خوشبختی در حال ساخت است"
در خیابان سرخ یک ترکیب مجسمه به نام "خوشبختی در حال ساخت است" وجود دارد. در تابستان 2006 افتتاح شد. شیء هنری چیست؟ این یک جفت لک لک تودرتو است. طبق باورهای رایج، لک لک ها نه تنها کودکان، بلکه شادی زیادی را نیز به ارمغان می آورند. بنابراین در روسیه همه به دنبال جذب این پرندگان بزرگ و زیبا به خانه های خود بودند. در خیابان سرخ در نووسیبیرسکدر آگوست 2006، لک لک ها تصادفی وارد نشدند: این سال به خانواده اختصاص یافت. از آن زمان، تازه ازدواج کرده و عاشقان دائماً در این بنای تاریخی جمع می شوند. به هر حال، افسانه ای در شهر وجود دارد که با ترکیب بندی مرتبط است. به گفته او، باید یک سکه در لانه پرندگان انداخت. اگر او حتی برای مدت کوتاهی بماند، می توانید خود را برای تجدید قوا در خانواده آماده کنید.
ساختمان دولت منطقه نووسیبیرسک و اداره فرماندار
این ساختمان در سال 1932 در شهر ظاهر شد. آندری کریاچکوف، که قبلاً برای شما آشنا بود، در ایجاد این پروژه شرکت کرد. برای ساختمان، سبکی مانند سازه گرایی انتخاب شده است که فقط در سه کلمه قابل توصیف است - مختصر، استحکام، دقت. واقعیت این است که نظام جدید پس از انقلاب از هر آنچه که قبلا بود از جمله معماری فاصله گرفت. به منظور افزایش نقش معماری، سازه گرایان تصمیم گرفتند تعداد بیش از حد عناصر تزئینی را کنار بگذارند. آنها به دنبال بیان در پویایی ساختارهای ساده، عملکرد ساختار بودند.
تئاتر اپرا و باله
در میان نمادهای نووسیبیرسک واقع در خیابان سرخ، تئاتر اپرا و باله است. در سال 1945 افتتاح شد. ساخت این مجموعه معماری منحصر به فرد 14 سال به طول انجامید! ساختمان تئاتر با مقیاس باورنکردنی خود به سادگی شگفت انگیز است - مساحت آن بیش از 11 هزار متر مربع است. ویژگی این بنا گنبد عظیم آن، بنای باشکوه بدون خرپا وتکیه گاه.
در سال 2005، بازسازی تئاتر به پایان رسید. امروزه مجهزترین تئاتر در فدراسیون روسیه محسوب می شود. سالن بزرگ می تواند 1174 نفر، سالن کنسرت - 375، و سالن کوچک - 130 تماشاگر را در خود جای دهد. در طول تاریخ وجود تئاتر نووسیبیرسک، بیش از سیصد و نیم نمایش باله و اپرا در صحنه آن به صحنه رفته است. گروه آن شامل هنرمندان فولکلور و افتخاری، برندگان دیپلم و برندگان مسابقات و جشنواره های مختلف (اعم از روسی و بین المللی) است.
یادبود قهرمانان زمان صلح
در تابستان 2015، بنای یادبود جدیدی که به کسانی که مردم را نجات می دهند در نووسیبیرسک در خیابان کراسنی و درژاوین ظاهر شد. زمان افتتاح این بنای تاریخی به مناسبت روز حفاظت از آتش منطقه، هفتادمین سالگرد پیروزی در جنگ بزرگ میهنی و بیست و پنجمین سالگرد تأسیس وزارت شرایط اضطراری برگزار شد. نویسنده این بنا صلوات شچرباکوف، هنرمند خلق روسیه است.
مجسمه مجسمه یک آتش نشان است که از برنز ساخته شده است. یک آتش نشان کودکی را در آغوش خود حمل می کند. شعله هایی که بنای یادبود را پوشانده از گرانیت قرمز ساخته شده اند. به هر حال، گل ها اغلب در نزدیکی این بنای تاریخی قرار دارند - ساکنان و مهمانان نووسیبیرسک برای ادای احترام به قهرمانان زمان صلح به اینجا می آیند.
علامت یادبود تراموا
26 نوامبر 1934، حرکت تراموا در پایتخت سیبری راه اندازی شد. اولین مسیر از ایستگاه راه آهن تا مرکز نووسیبیرسک ادامه داشت. طول خط کمی بیشتر از چهار بودکیلومتر 75 سال بعد، در نوامبر 2006، یک تابلوی یادبود در خیابان کراسنی (در میدان لنین)، در محلی که زمانی مسیرهای تراموا از آنجا عبور می کرد، رونمایی شد.
این تابلو از راه دور به سختی قابل مشاهده است، زیرا بخش کوچکی از جاده آسفالته است. قسمتی از ریل های قدیمی در سنگفرش ها تعبیه شده است. یک صفحه چدنی نیز وجود دارد که اطلاعات مربوط به این مکان روی آن قرار داده شده است. به هر حال، ایده ایجاد این علامت یادبود منحصر به فرد متعلق به سازمان های نووسیبیرسک Siblitmash و Gorelektrotransport است. مقامات محلی نیز در ساخت این شیء مشارکت داشتند. شایان ذکر است که ترافیک تراموا همچنان مهمترین بخش زیرساخت کل حمل و نقل شهر است.
