در سواحل جنوب شرقی انگلستان، در کنت، مشهورترین و قدیمی‌ترین ساختمان گوتیک در منطقه، میراث مسیحیت - کلیسای جامع کانتربری (نام رسمی - کلیسای جامع کانتربری و کلیسای متروپولیتن) قرار دارد. این معبد که عکس آن گواه قدرت و قدرت است، صدها سال به عنوان مرکزی برای مسیحیان در انگلستان خدمت کرده است.
تا به امروز، این بنای تاریخی معماری شگفت انگیز طعم خود را حفظ کرده است و به عنوان محل سکونت رئیس کلیسای انگلیکن و جامعه آنگلیکن - اسقف اعظم کانتربری، عمل می کند.
داستان شروع می شود
کلیسای جامع کانتربری دارای تاریخ طولانی است که قدمت آن به قبل از پا گذاشتن رومیان به جزایر بریتانیا برمی گردد. در آن دوران دور، یک معبد بت پرست در اینجا وجود داشت. پیش از این پس از بازدید رومیان از جزیره، مکان قربانی به یک پناهگاه بت پرستان تبدیل شد (این اتفاق در حدود قرن پنجم رخ داد).
پاپ گرگوری اول مایل بود مسیحیت را در اینجا گسترش دهد: در رابطه با این، راهب سابق صومعه سنت اندرو در رم، آگوستینبه کانتربری دستور داده شد تا مأموریتی به جزایر بریتانیا ترتیب دهد که هدف آن از بین بردن بت پرستی و گسترش مسیحیت بود.
نتیجه سفر مبلغ در سال 597 کلیسای جامع کانتربری بود که به دستور او به افتخار حامی آسمانی عیسی مسیح تأسیس شد. علاوه بر این، صومعه سنت پیتر و پل در خارج از دیوارهای شهر ساخته شد که بعداً به افتخار آگوستین تغییر نام داد. اسقفان شهر در اینجا به خاک سپرده شدند.
اولین تخریب
کلیسای جامع مورد بحث (که در انگلستان کلیسای جامع کانتربری نیز نامیده می شود) بیش از یک بار بازسازی شده است. بنابراین، پس از چند بازسازی، از نظر ظاهری شبیه کلیسای جامع سنت پیتر در رم شد. در قرن دهم، یک صومعه بندیکتین در نزدیکی ساختمان مذهبی ایجاد شد.
آغاز قرن یازدهم اثر غم انگیزی در تاریخ کلیسای جامع به جا گذاشت - توسط وایکینگ ها تخریب قابل توجهی شد، امکان بازسازی آن وجود نداشت. به طور ناگهانی توسط دانمارکی ها مورد حمله قرار گرفتند، آنها اسقف اعظم آلفیج را که اولین اسقف اعظم شهید کانتربری بود، دستگیر کردند و بعد کشتند.
نقطه پایانی در تاریخ وجود مرکز مسیحیت آن دوره در جزایر بریتانیا توسط آتش سوزی که نیم قرن بعد رخ داد، قرار گرفت.
نفس جدید کلیسای جامع
و 3 سال پس از فاجعه، در سال 1070، ساخت یک معبد جدید در محل یک ساختمان مذهبی سوخته آغاز شد. ساخت و ساز توسط اولین اسقف اعظم نورمن، Lanfranc، که این سمت را به مدت 7 سال حفظ کرد، نظارت شد.
کلیسای جامع کانتربری، که عکس آن را نشان می دهدچگونه ساختمان جدید شبیه صومعه سنت استفان در فرانسه است، جایی که او قبلاً پیشوا بود، زندگی جدیدی دریافت کرد. حتی سنگ برای ساخت و ساز از وطن اسقف اعظم آورده شده است. سال 1077 با تقدیس مرکز تازه ساخته شده مسیحیان مشخص شد و برای عموم آزاد بود.
اولین خون به نام دین
کلیسای جامع کانتربری در طول عمر خود رویدادهای زیادی را تجربه کرده است. یکی از بارزترین و غم انگیزترین اپیزودها قتل شرورانه توماس بکت بود. این داستان در آغاز قرن دوازدهم آغاز شد، زمانی که پادشاه هنری دوم پلانتاژنت، دوست نزدیک خود، لرد صدراعظم بکت، را به ریاست کلیسای آنگلیکن منصوب کرد. لرد توماس با به عهده گرفتن این مقام، این پست افتخاری را به عهده گرفت، اما اختلاف نظرهای سیاسی با پادشاه انگلستان و دفاع شدید از منافع کلیسا توسط خداوند منجر به این شد که در 29 دسامبر 1170 به دستور هنری دوم، او توسط شوالیه ها در محراب مقدس کلیسای جامع کشته شد.
بعداً پادشاه از عمل خود پشیمان شد و به نوعی کفاره گناه خود، حساب مقتول را به قانون مقدسات تسریع بخشید (این واقعه سه سال پس از مرگ اسقف اعظم رخ داد. پنج سال مقرر). توماس بکت دومین نفر از صف طولانی اسقف اعظم شهیدی بود که در حین خدمت در کلیسای کانتربری کشته شدند.
قدرت شفابخش توماس بکت
برای مدت طولانی، مقبره یک روحانی محل شفای بیماران محسوب می شد و سالانه صدها نفر را که مایل به شفا بودند به کلیسای جامع جذب می کرد. در میان بازدیدکنندگان محل دفن بکت، افراد نجیبی بودند که کمک های سخاوتمندانه ای را به همراه داشتند. به دست آورده استاعتبارات زیارتی صرف بازسازی شد. معبدی که عکس‌های آن نشان می‌دهد که بودجه قابل توجهی برای تعمیر آن سرمایه‌گذاری شده است، اکنون می‌توانست خود را تامین کند.
اما در سال ۱۱۷۴ دوباره از آتش سوزی جان سالم به در برد که در نتیجه آن اجزای چوبی سازه سوختند. فقط دخمه آسیبی ندید که در طول بازسازی ظاهر خود را حفظ کرد. بقیه ساختمان به سرپرستی معمار فرانسوی ویلیام سنس، اما به سبک گوتیک بازسازی شد. سپس ساخت و ساز توسط آجرچین انگلیسی ویلیام انگلیسی نظارت شد. در این دوره، بقایای اسقف اعظم مقتول از دخمه به کلیسای جامع بازسازی شده منتقل شد.
به جای مقبره سوخته، کلیسای تثلیث مقدس ساخته شد که تابوت با جسد توماس بکت به آنجا منتقل شد. او در اینجا ماند تا سال 1538، زمانی که پادشاه بعدی انگلستان - هنری هشتم از سلسله تودور - با حسادت به درآمد باورنکردنی کلیسای جامع به دلیل زائران، که تعداد آنها پس از آتش سوزی کاهش پیدا نکرد، تصمیم گرفت گنجینه های معبد را تصاحب کند.
برای این امر، حاکم انگلیس از محاکمه اسقف اعظم که بیش از سه قرن پیش درگذشت، خبر داد. طبیعتاً دومی روی آن ظاهر نشد. این، همراه با اتهام خیانت، مبنای محکومیت توماس بکت و ضبط گنجینه های مقبره او به نفع خزانه داری سلطنتی شد. تعداد کمی از کلیساهای جامع در انگلستان می توانند به چنین تاریخ غنی و در عین حال غم انگیز مبارزه با قدرت سلطنتی ببالند.
به رهبری ویلیام انگلیسی، در کنار کلیسای مقدس تثلیث، یکی دیگر از افراد مشهور«تاج بکت» نیز نامیده می شود: حاوی تاجی بود که در روز ترور بر روی اسقف اعظم بود.
بازسازی جدید
کلیسای جامع کانتربری در سال 1184 بازسازی شد اما تنها در سال 1220 افتتاح شد.
کلیساهای جدید به تدریج مملو از مقبره های اسقف اعظم و شخصیت های برجسته قرون وسطی شدند. بنابراین، بقایای فرمانده مشهور جنگ صد ساله ادوارد شاهزاده سیاه در اینجا نگهداری می شود. شاه هنری چهارم بولینگبروک.
بازسازی بیشتر کلیسای جامع در سال ۱۳۷۷ انجام شد، زمانی که تصمیم به بازسازی شبستان های اصلی و عرضی به سبک گوتیک انگلیسی گرفته شد. زلزله سال 1382 همه کارها را به باد داد و مرمت بنا را برای چندین دهه دیگر تمدید کرد.
پس از بازسازی ها، بازسازی ها و اصلاحات متعدد، کلیسای جامع ظاهر مدرن خود را (در دهه 30 قرن نوزدهم) به دست آورد، زمانی که در محل برج شمال غربی، که در خطر سقوط بود، ساختمان جدیدی به سبک گوتیک ساخته شد. به سبک آینه برج جنوب غربی ساخته شد.
زندگی کلیسای جامع در قرن بیستم
1942 آزمایش دیگری برای کلیسای جامع بود که توسط لوفت‌وافه مورد حمله قرار گرفت: برخی از ساختمان‌ها تا حد زیادی آسیب دیدند. در طی مرمت سال 1954، ساختمان های تخریب شده بازسازی شدند و تعمیرات زیبایی در کلیسای جامع انجام شد. با این حال، بنای تاریخی با شکوه به طور کلی نیاز به بازسازی عمیق‌تری دارد، زیرا فرسایش سنگ آهکی را که از آن ساخته شده است، از بین می‌برد.
کلیسای جامع مدرن و آننقش
در حال حاضر، ساختمان مذهبی به عنوان کلیسای هنگ هنگ سلطنتی ملکه ولز عمل می کند. بودجه برای بازسازی آن جمع آوری می شود، زیرا چنین ساختمان قدرتمندی به هزینه های مالی قابل توجهی برای نگهداری و مرمت نیاز دارد.
معابد بزرگ جهان به حق می توانند مفتخر باشند که این قدیمی ترین بنای هنر معماری را در خود جای داده اند که مجموعه آن بیش از ۵۰ هزار بروشور و کتاب از دوره های مختلف انتشار را شامل می شود و تاریخ غنی گواه سرنوشتی دشوار است.
