معبد لو: قطعه ای از بیزانس در سوچی

2024 نویسنده: Harold Hamphrey | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:12

در منطقه لازاروسکی سوچی، در چند کیلومتری روستای لو، بر فراز یک کوه، خرابه‌های یک معبد بیزانسی وجود دارد که بحث‌های داغی را در بین مورخان ایجاد کرده است. سایت باستان شناسی که توسط سازه های فلزی محافظت می شود تا از تخریب بیشتر جلوگیری شود، تحت حفاظت دولت قرار گرفت.

ویرانه های یک بنای باستانی

معبد لو که به شکل اولیه به دست اولاد نرسید، خرابه ای است بدون طاق. قدیمی‌ترین بنا که بین قرن‌های 10 و 12 ساخته شده است، برای اولین بار در قرن 19 کشف شد و در سال 1979 کتابی از دانشمند مشهور Y. Voronov منتشر شد که در آن به ساختمان فرقه اشاره شده است. ده سال بعد، یک گروه باستان شناسی به لو (سوچی) رسیدند و در محل یک اثر تاریخی حفاری کردند که گواه وجود فرهنگ بیزانسی در قلمرو روستا است.

معمارانی که معبد را طراحی کردند و آن را بلندتر از این ساختندشرایط اجازه می دهد، آنها یک چیز را در نظر نگرفتند - عدم اطمینان لرزه ای این منطقه. در قرن سیزدهم، این ساختمان با خاک یکسان شد و تنها صد سال بعد دوباره بازسازی شد. به گفته باستان شناسان، اثر جدیدی در محل بنای تاریخی قدیمی پدیدار شده است و ویرانه های آن است که امروزه می بینیم.

معماری معبد

معبد لو سه شبستانی به طول حدود ۲۱ متر، که در مرکز آن ستون‌هایی با چیدمان متقارن قرار داشت (اکنون فقط پایه‌های آن باقی مانده است)، با پنجره‌های باریک روشن می‌شد. لیوان هایی با رنگ سبز مایل به آبی در دهانه های کوچکی قرار داده شده بود که از آن پرتوهای کمیاب خورشید عبور می کرد. فضای درونی بنای مذهبی در این لحظات مملو از نوری مرموز بود. دانشمندانی که ترکیب شیمیایی شیشه‌ها را مطالعه کردند و منشأ بیزانسی آن‌ها را مشخص کردند، دریافتند که این شیشه‌ها زودتر از قرن دهم ظاهر نشده‌اند.

دیوارهای ضخیم یک اثر معماری که مشخصه فرهنگ جمعیتی که مسیحیت را در قرون وسطی نشان می‌دهند، از تخته‌های شنی و آهکی و همچنین تخته سنگ ساخته شده‌اند. بلوک‌های روبه‌رو تمام سطح بیرونی را پوشانده بودند و ظاهری باشکوه به معبد می‌دادند: از دور، مانند یک کلیسای سنگی سفید ظریف با سقف بنفش به نظر می‌رسید. در حین حفاری، دانشمندان چندین تکه دیوار با تزئینات حکاکی شده و همچنین یک تخته را پیدا کردند که حروف الفبای یونانی روی آن حک شده بود.

معلق به گروه بناهای مذهبی آلان-آبخازیا که جهتی جداگانه در معماری بیزانسی بودند، معبد لو (سوچی) دارای شکل مستطیل بود.سه ورودی و به همان تعداد اپیس (طاقچه های محراب).

کنجکاو است که در محوطه معبد و فراتر از آن، باستان شناسان دفینه هایی را کشف کرده اند که قدمت آنها به قرن 13 تا 14 باز می گردد.

بنای فرقه تبدیل به قلعه

معبد Loo که در اثر زلزله ویران شد، چندین قرن بعد به یک قلعه دفاعی تبدیل شد که یافته‌های باستان‌شناسی آن را تأیید می‌کند. پنجره های از قبل باریک که با سنگ تراشی پوشانده شده بودند به سوراخ هایی تبدیل شدند، ورودی های جنوبی و غربی بسته شدند و تنها سومی از شمال باقی مانده بود. و پشت معبد یک برج دیده بانی وجود داشت که اکنون فقط پایه آن باقی مانده است.

اگر به نقشه ای از منطقه دریای سیاه در قرن نوزدهم نگاه کنید، می توانید آنچه را که به عنوان ویرانه های معبد قلعه قدیمی در لو (سوچی) نامگذاری شده است، ببینید.

مکانی با حال و هوای خاص

اکنون تنها دیوار باقی مانده توسط تکیه گاه های فلزی نگه داشته شده است و گذرگاه داخل آن با تخته هایی مسدود شده است که کمی درک بصری بنای تاریخی را خراب می کند. همانطور که گردشگران اعتراف می کنند، معبد لو مکانی کم جمعیت با انرژی قوی است. سکوت کامل و صدای آرام دریا به شما این امکان را می دهد که فضای خاصی را احساس کنید و هر بازدید کننده بدون کمک ماشین زمان به گذشته های دور منتقل می شود. افسانه ای وجود دارد که طبق آن هر گردشگری که از این جاذبه دیدن می کند باید دیوار را لمس کند و سپس خداوند عزیزترین آرزو را برآورده می کند.

حقایق جالب

کلیسای ارتدکس معتقد است که یک معبد مذهبی باستانی به سنت جورج پیروز تقدیم شده است. لو هر سال در 6 می، در روزگرامیداشت یاد و خاطره شهید بزرگوار، پذیرای خیل عظیم زائرانی است که به سوی خرابه ها می شتابند.

در مکان‌های مقدس، افسانه‌های باستانی چنان با واقعیت در هم آمیخته شده‌اند که دانشمندان تا به امروز استدلال می‌کنند که کدام یک از آنها درست و کدام یک تخیلی است. طبق یکی از افسانه ها، شمعون غیرتمند رسول توسط رومیان اعدام شد و در نزدیکی ساحل دریای سیاه به خاک سپرده شد. پانصد سال بعد، مسیحیان شروع به جستجوی قبر واعظ کردند و آن را در اینجا یافتند. در این مکان که نیکوپسیا نام داشت، مؤمنان معبدی برپا کردند. برخی از مورخان اطمینان دارند که قدیس در آتوس جدید دفن شده است و به گفته سایر محققان ویرانه های فعلی همان بنای مذهبی است که بر روی قبر کنانیت ظاهر شده است که هنوز کشف نشده است.