در متروی مسکو ایستگاه هایی وجود دارد که ظاهر معماری آنها تجسمی قابل مشاهده از دورانی است که در آن ساخته شده اند. ایستگاه مترو Frunzenskaya از این نظر بسیار قابل توجه است. اگر عجله ندارید، می توان از چنین ایستگاه هایی به عنوان نوعی موزه معماری بازدید کرد.
از تاریخچه ساخت مترو مسکو
ایستگاه Frunzenskaya خط Sokolnicheskaya مترو مسکو اولین مسافران خود را در سال 1957 پذیرفت. طبق سنت موجود، زمان افتتاح آن با تعطیلات اول ماه مه بود. "Frunzenskaya" به عنوان بخشی از سایت پرتاب بین ایستگاه های "Park Kultury" و "Sportivnaya" به بهره برداری رسید. خط Sokolnicheskaya در دهه پنجاه به طور فعال در جهت جنوب غربی در حال توسعه بود. این به دلیل نیاز به ارائه مناطق ارتباطی قابل اعتماد حمل و نقل از ساخت و ساز مسکن فعال با مرکز پایتخت بود. ایستگاه مترو Frunzenskaya نام خود را به افتخار ارتش و دولت شوروی دریافت کرد. اما نام طرحایستگاه Khamovnicheskaya بود.
Hamovniki
اما هم خاکریز رودخانه مسکو و هم خیابانها در قدیم "خامونیکسی" نامیده می شد. این یکی از قدیمی ترین نام های مشخصه مسکو است. از قرن شانزدهم به طور مداوم در منابع تاریخی ذکر شده است. در آن زمان، این یک حومه کار بود، که در آن کتانی سفید، یا "بی ادب" تولید می شد. و بافندگان-هاموونیکی زندگی می کردند و به این صنعت مشغول بودند. اما نام اصلی مسکو برای مدتی به طور کامل از نقشه پایتخت ناپدید شد، پس از اینکه نام رهبر نظامی برجسته شوروی در طول جنگ داخلی، M. V. Frunze، جاودانه شد. در این منطقه از پایتخت بود که ایستگاه مترو Frunzenskaya ساخته شد. در این زمان خامونیکی بسیار تغییر کرده بود. از حومه کارگران سابق، این منطقه به یک زیستگاه بسیار معتبر برای نامگذاری حزب، نظامی و فنی شوروی تبدیل شده است. و کاملاً با ایستگاه مترویی که در اینجا افتتاح شد مطابقت داشت. منطقه Frunzensky به دلیل وحدت سبک خود قابل توجه است و لابی ایستگاه مترو با آن تناقض ندارد.
ویژگی های معماری
ورودی ایستگاه یک هشتی زمینی را فراهم می کند. در سال 1984، بازسازی شد و بخشی از آن در ساختمان کاخ جوانان مسکو ساخته شد. مترو "Frunzenskaya" به معنای سازنده یک ایستگاه عمیق سه طاق است. تا عمق 42 متری، سه پله برقی به سالن مرکزی راه دارند. سبک معماری غالب کلاسیک است. به روش خودماز نظر ترکیبی، این یکی از رساترین ایستگاه ها (در میان ایستگاه های ساخته شده در دوره پس از جنگ) است. معماران حس سبک را تغییر ندادند. با تزئینات اضافی معمولی برای ایستگاه های دیگر در همان زمان بیش از حد بارگذاری نمی شود. در دکوراسیون داخلی گرانیت سفید و قرمز غالب است. عناصر تزئینی برنز بسیار گویا به نظر می رسند. در انتهای سالن یک مجسمه نیم تنه از Frunze اثر Vuchetich وجود دارد.
در بافت فرهنگی تاریخ
ایستگاه مترو Frunzenskaya همچنین به دلیل این واقعیت قابل توجه است که نوعی تکمیل یک دوره معماری کامل است. او خوش شانس بود، به این معنا که مطابق با پروژه نویسنده ساخته شد و تحت فرمان شناخته شده حزب و دولت در مورد مبارزه با افراط در معماری قرار نگرفت. هدف این سند صرفه جویی در هزینه بود و امکان ساخت سریعتر خطوط مترو را فراهم کرد. اما ایستگاه هایی که توانسته اند به آن ضربه بزنند را می توان به راحتی با کسالت، زشتی و کارکردگرایی برهنه تشخیص داد. بسیاری از آنها در مترو مسکو، به ویژه در خط فیلوسکایا و در منطقه ایزمایلوو وجود دارد. اشتباه چنین مفهومی بلافاصله متوجه نشد و عواقب آن تنها در پایان دهه هفتاد غلبه شد. اما حتی پس از پایان دوره معماری بی زمانی اجباری در متروی مسکو، و ایستگاه های جدید چهره خود را به خود گرفتند، آنها شروع به کاملاً متفاوت کردند. "Frunzenskaya" و ایستگاه های دیگر این دوره به درستی کلاسیک محسوب می شوند.
مترو"Frunzenskaya"، مسکو
در میان اشیایی که از نظر جغرافیایی به این ایستگاه مترو گره خورده اند، قبل از هر چیز باید به کاخ جوانان مسکو اشاره کرد. علاوه بر آن، بسیاری از هتل ها، رستوران ها، ساختارهای اداری و تجاری وجود دارد. منطقه خاکریز Frunzenskaya به طور سنتی محل توسعه مسکونی نخبگان است. ظاهر معماری آن تا حد زیادی در دوره پس از جنگ شکل گرفت. در ساختارهای املاک و مستغلات، هم منطقه مجاور ایستگاه مترو Frunzenskaya و هم مسکنی که در اینجا قرار دارد بسیار نقل شده است. آپارتمان ها در منطقه Frunzenskaya Embankment علیرغم قیمت های بالا تقاضای ثابتی دارند. این منطقه نسبتاً آرام و راحت برای زندگی در مسکو است. خود ایستگاه Frunzenskaya روزانه جریان نسبتا کمی از مسافران را دریافت می کند. هیچ جابجایی در اینجا وجود ندارد، حتی در بلندمدت نیز هیچ برنامه ای برای ساخت خطوط جدید وجود ندارد.
