بی شک رودخانه البه بهترین دکوراسیون درسدن، جاذبه اصلی آن است. سیر سریع آن بسیاری از وقایع گذشته را به یاد می آورد و تعداد زیادی از آنها هنوز در راه است! سواحل این آبراه واقعاً زیبای سرزمین ساکسونی مملو از قلعه های باشکوه، پارک های زمردی، پل های زیبا است. دره رودخانه ای که شهر در آن قرار دارد توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی معرفی شده است. و واقعاً هر مسافری باید آن را ببیند. هیچ توریستی نمی تواند نسبت به آنچه می بیند بی تفاوت بماند. و هیچ کس از زمان صرف شده در سفر پشیمان نخواهد شد.
در رودخانه می توانید یک سفر دریایی هیجان انگیز داشته باشید، که یادآور سفر در زمان، گشت و گذار در تاریخ است. با تحسین ساختمان های مجلل، تحسین نکردن آن سخت است. جایگاه ویژه ای در بین دیدنی های درسدن توسط Pillnitz - اقامتگاه آگوستوس قوی - اشغال شده است. این ساختمان عظیم توسط دانیل پپلمن طبق یک پروژه خاص برای پادشاه ساخته شد. سبک باروک تصفیه شده، که به عنوان اساس ساختمان در سال 1720 در نظر گرفته شد، قابل توجه است. محوطه پارک با آلاچیق هایی به سبک چینی تزئین شده است که مورد علاقه انتخاب کنندگان بود.
Dresden، رودخانه البه شما را دعوت می کند تا با یک قایق بخار کوچک، ساحل را ترک کنید، زیر پل های بزرگ و کوچک، که هر کدام بسیار زیبا هستند، حرکت کنید. بین آنها مناره های قلعه های باستانی در سنین مختلف بالا می روند. به عنوان مثال، قلعه اکبرگ و ساختمانی که به طور خاص برای شاهزاده پروس در سال 1850 ساخته شد. این گالری گرد به سبک کلاسیک قابل توجه است. فضای داخلی با نمادهای قدرت تزئین شده است - عقاب پروس و پرتره های سلسله حاکم در آن زمان. امروز کنسرت ها و کنگره ها در اینجا برگزار می شود. مدتی در تراس رستوران وجود داشت.
این سازه ها توسط پل آگوستوس احاطه شده اند، شاهکاری از معماری که رودخانه البه به آن مشهور است. در پشت آن دو کلیسای کاتولیک وجود دارد که در جنگ جهانی دوم به طور کامل ویران شده اند، اما به شکل اصلی خود بازسازی شده اند. امروزه نیز می توانید خانه اپرا را که پس از آتش سوزی سال 1868 بازسازی شده است، تحسین کنید. رودخانه البه معجزه دیگری نیز دارد که به آن یادگار فرهنگ صنعتی لقب گرفته است. یک پل فلزی بزرگ به نام پل آبی این دو روستا را به هم متصل می کرد و عبور از بین آنها را آسان تر می کرد.
رود البه در قدیمی ترین نوشته های استرابون جغرافیدان یونانی ذکر شده است. در سال هجدهم عصر ما، او آن را روی نقشه خود در مرکز اروپا ترسیم کرد و الفر را نامید. این کلمه ریشه نورس قدیم دارد و به معنای رودخانه تند روان است. با این حال، محققان مدرن شک دارند که نام رودخانه اصلی ساکسونی با زبان اسکاندیناوی مرتبط باشد. فقط به این دلیل که البا به دریای بالتیک و اسکاندیناوی دسترسی ندارد.اکثر دانشمندان بر این باورند که این نام از کلمه "albo" گرفته شده است که به معنای "سبک، سفید" ترجمه می شود. یا از کلمه گالی "albis" (به معنی "آب سفید")، "albis" لاتین (یعنی "نور") یا سلتی "elb" - "رودخانه".
به هر حال، یک چیز واضح است: رودخانه عظیم البه (در نقشه آن را می توان در مرکز اروپا یافت) سیاره ما را زینت می دهد. این نه تنها مروارید شهر درسدن، بلکه قلب زاکسن است.
