اقیانوس منجمد شمالی کوچکترین و سردترین آب روی سیاره زمین در نظر گرفته می شود، بی دلیل در روسیه باستان آن را "دریای سرد" می نامیدند.
دریاهایی که بخشی از حوضه اقیانوس منجمد شمالی هستند، یعنی: کارا، سفید، شرق سیبری، بارنتس، لپتف، چوکچی - شروع به نامیده شدن "شمالی" کردند. همه اشیاء طبیعی فوق، به استثنای دریای سفید، حاشیه ای هستند، آنها با زنجیره ای از جزایر از جمله Severnaya Zemlya، Novaya Zemlya، Franz Josef Land و غیره از یکدیگر جدا شده اند. تمام دریاهای شمالی کم عمق در نظر گرفته می شوند زیرا در قفسه سرزمین اصلی قرار دارند. فقط قلمرو شمالی دریای لاپتف در حومه یک حوضه آب عمیق به نام نانسن قرار دارد. کف دریا در این نقطه به 3385 متر کاهش می یابد و در نتیجه عمق متوسط آن 533 متر است، بنابراین این شی طبیعی که زمانی توسط برادران لاپتف کشف شد، عمیق ترین دریاهای شمالی محسوب می شود. جایگاه دوم از نظر درجه عمق آب را دریای بارنتز اشغال کرده استنشانگر پارامتر فوق 222 متر و حداکثر 600 متر است. دریای چوکچی کم‌عمق‌ترین شی طبیعی محسوب می‌شود، عمق متوسط آن ۷۱ متر و دریای سیبری شرقی ۵۴ متر است.
قابل توجه این است که یخ در این دریاها برای تمام ۱۲ ماه نگهداری می شود. منطقه قابل توجهی از اقیانوس منجمد شمالی در تمام طول سال پوشیده از یخ است.
سرمای باورنکردنی که از دریاهای شمال "تراوش" می کند، پوشش یخی و شب قطبی از رشد طبیعی باغ وحش و فیتوپلانکتون جلوگیری می کند و در نتیجه سطح بهره وری بیولوژیکی پایینی دارد. گونه "زرادخانه" موجودات زنده در اینجا با غنای خود متمایز نیست. در شرایط سخت، مقاوم ترین گونه ها به سرما زنده می مانند.
در عین حال، ماهی های دریاهای شمالی با فراوانی و گونه های مختلف متمایز می شوند: باس دریایی، هالیبوت، هادوک، شاه ماهی، ماهی قزل آلا، نلما. در بین ماهی های تجاری، muksun، vendace، omul و همچنین نمایندگان خانواده smelt از ارزش خاصی برخوردار هستند.
اما یک بدنه آبی وجود دارد که نه تنها به صورت مشروط "شمالی" نامیده می شود، بلکه نام رسمی مشابهی نیز دارد. اگر شبه جزیره اسکاندیناوی را از قسمت شمالی به سمت جنوب دور بزنید، مطمئناً خود را در دریای شمال خواهید دید که تنها آب اقیانوس اطلس است که به کشورهای اروپایی متصل می شود. برخی آن را دریای "آلمانی" می نامند.
دریای شمال 544000 کیلومتر مربع را پوشش می دهد. عمق آن به طور متوسط 96 متر است، اما در برخی نقاط، مانند سنگر نروژی،به 809 متر می رسد دریای شمال شبه جزیره اسکاندیناوی، سواحل جزایر اورکنی و شتلن، سواحل اروپا را می شوید. آبراه ها آن را به دریاهای نروژ و بالتیک و اقیانوس متصل می کنند. دریای شمال قلمرو نروژ، دانمارک، هلند، بلژیک، فرانسه را می‌شوید.
رودهای بزرگ اروپایی به آن می ریزند: البه، راین، تیمز، شلدت، وزر.
فلور دریا حدود سیصد گونه گیاهی دارد. اینها فیتوپلانکتون، علف دریایی، قرمز، قهوه ای، جلبک سبز هستند. دمای مطلوب به رشد سریع آنها کمک می کند.
جانوران با یک و نیم هزار گونه از جانوران نشان داده می شوند: نرم تنان، کولترات، ماهی. پستاندارانی نیز وجود دارند، از جمله نهنگ‌های بلوگا، دلفین‌ها، نهنگ‌های قاتل، نهنگ‌ها.
ثروت اعماق دریا به پایه ماهیگیری تجاری در همه کشورهایی که رو به دریای شمال هستند تبدیل شده است. شاه ماهی، دست و پا کردن، ماهی خال مخالی، شاه ماهی و ماهی های دیگر در اینجا برداشت می شوند. در دریای شمال، می توانید انواع مختلفی از کوسه ها را پیدا کنید: اقیانوس اطلس، گربه، کاتران، سر چکشی، آبی، قطبی.
خط ساحلی از نظر نقش برجسته متنوع است. در ناحیه دریای وادن، دشتی است که گاهی تا سطح دریا پایین می‌آید. نزدیک نروژ و در جنوب شرقی - یک خط جزیره. در اسکاندیناوی، سواحل توسط آبدره‌ها، خلیج‌های متعدد قطع می‌شود.
کف دریا اساساً یک دشت است که با دور شدن از ساحل به تدریج عمیق تر می شود. در نقش برجسته پایینی انبوهی ها (گودمین ساند، داگر) واقع در سواحل بریتانیای کبیر وجود دارد. در جنوب پشته هایی از شن و ماسه وجود دارد که توسط جزر و مد شسته شده است. یکی از عمیق ترین مکان ها - نروژیناودان، فرورفتگی دارای عمق متوسط 350 متر است. خاک زیرین عمدتاً از سیلت و ماسه تشکیل شده است.
دریای شمال با ورود جریان گرم اقیانوس اطلس شمالی از دریای نروژ یخ نمی زند. آب در تابستان تا بیست درجه گرم می شود و در زمستان هرگز سردتر از دو درجه سانتیگراد نمی شود.. جریان تحت تأثیر بادها، عمدتاً بادهای غربی است که آب و هوای معتدلی را در ناحیه دریا ایجاد می کند. طوفان و مه در اینجا مکرر است که ناوبری را دشوار می کند. ارتفاع جزر و مد در انگلستان به هفت متر و در اسکاندیناوی به یک متر می رسد.
کف دریا سرشار از منابع طبیعی - نفت و گاز است. آنها در سواحل نروژ و اسکاتلند در حال توسعه هستند.
