کانال سایما (نقشه زیر به خواننده کمک می کند موقعیت آن را دریابد) یک کانال حمل و نقل بین خلیج Vyborg (روسیه) و دریاچه Saimaa (فنلاند) است. این ساختمان در سال 1856 افتتاح شد. طول کل 57.3 کیلومتر بود که روسیه مالک 34 کیلومتر و فنلاند - 23.3 کیلومتر است.
تاریخچه آفرینش
اولین تلاش‌ها برای اتصال خلیج فنلاند و دریاچه سایما در سال‌های ۱۵۰۰ و ۱۵۱۱ توسط فرماندار وایبورگ، اریک تورسون بجلکه، انجام شد. تلاش بعدی در سال 1600 انجام شد، در آن زمان دو حفاری انجام شد، اما تمام. قبلاً در زمان سلطنت کاترین کبیر ، طرح جدیدی پیشنهاد شد - از آنجایی که رودخانه Vuoksa دریاچه Saimaa را به دریاچه لادوگا متصل می کند ، قرار بود کانالی را با دور زدن Imatra بسازد. اما هزینه های بسیار زیادی که باید برای این پروژه صرف می شد، دلیلی شد برای امتناع از اجرای این طرح. در سال 1826، در جلسه دادگاه های شهر کارلیا و ساوولاکس، تصمیم گرفته شد که نماینده ای از دهقانان به سن پترزبورگ نزد امپراتور فرستاده شود تا او منطقه دریاچه را به ساحل دریا متصل کند.شهرها نیکلاس اول پس از دریافت و شنیدن سخنان نمایندگان، دستور داد تحقیقات لازم انجام شود. با این حال، هیچ بودجه واقعی پیدا نشد، در ارتباط با این، تخمگذار کانال آغاز نشد. دفعه بعدی که این موضوع توسط فرماندار ویبورگ، آگوست رمزی، در سال 1834 مطرح شد. سناتور L. F. Hartman (رئیس اکسپدیشن مالی) و شاهزاده منشیکوف مسیر این موضوع را تعیین کردند. در شهر Vyborg کمیته ای برای تهیه برآورد و برنامه ریزی برای این پروژه تشکیل شد. یک مهندس معروف سوئدی برای تحقیقات اولیه دعوت شد. در نتیجه کار او مشخص شد که آب دریاچه 256 فوت بالاتر از سطح دریا است و هزینه این سازه سه میلیون روبل خواهد بود. مبلغ مورد نیاز طی پانزده سال به صورت اقساطی تخصیص یافت.
و به این ترتیب، در سال 1845، کار ساخت و ساز آغاز شد. مهندس سوئدی نیلز اریکسون در روند خود، برخی از بهبودها را در طرح کانال انجام داد. در ابتدا رئیس این شرکت ساختمانی بارون کارل روزنکمپف بود که لقب «کانال بارون» را دریافت کرد. اما در سال 1846 درگذشت و سرلشکر شرنوال به جای او منصوب شد. تمام کارهای ساختمانی با هزینه خزانه داری فنلاند انجام شد. کل هزینه 12.4 میلیون مارک فنلاند بود. طول کل سازه 54.5 ورست است، بیست و هشت قفل گرانیتی روی این بخش نصب شده است.
ما ساختیم و ساختیم و بالاخره ساختیم…
26 اوت 1856 افتتاحیه بزرگ این ساختمان بود. زمان آن مصادف با تاجگذاری امپراتور اسکندر دوم بود. فنلاند به کانال سایما افتخار می کرد کهبه نفوذ به مناطق کویری کشور کمک کرد. زیبایی اولیه طبیعت به آن جذابیت خاصی بخشیده است. در کناره های کانال، تابلوهای یادبودی با کتیبه ای به زبان های سوئدی و روسی نصب شده بود که در آن تمامی چهره های دخیل در ایجاد این سازه ذکر شده بود. کل ساخت و ساز به روشی بسیار بدیع و جسورانه انجام شد، با توجه به اینکه اختلاف سطح آب های متصل باعث شد جریان در کانال بسیار سریع باشد.
افتتاحیه چهار سال زودتر از برنامه انجام شد. یکی دیگر از ویژگی های این پروژه ارزان بودن چنین حجم عظیمی از کار بود. عوامل زیر در اینجا نقش داشتند: صداقت و سخت کوشی مدیران فنلاندی و همچنین ارزان بودن نیروی کار، زیرا زندانیان عمدتاً در اینجا دخیل بودند.
مقدار کانال
کانال سایما برای توسعه این منطقه اهمیت زیادی داشت. جمعیت کارلیا و ساولاکس سرانجام خود را از وابستگی اقتصادی انحصاری بندرهای دورافتاده لادوگا و خلیج بوتنیا (بخش شمالی آن) رها کردند. اگر رهبران پروژه بتوانند مداخله مزدورانه لابی تجاری را از بین ببرند، مزایای بهره برداری از این تأسیسات حتی بیشتر می شود. بنابراین، از ترس از دست دادن انحصار خود در تجارت، از طریق دسیسه ها و روش های دیگر، اطمینان حاصل کردند که توان عملیاتی قفل ها محدود است. در نتیجه، تمام کشتی‌هایی که به این سمت می‌روند باید بیش از هفت متر عرض بدنه نداشته باشند. در غیر این صورت، همه کالاها باید در وایبورگ در کشتی های مناسب برای این نیازها بارگیری می شدند.به این ترتیب چندین شرکت تجاری انحصار صادرات را تضمین کردند. و در نتیجه کانال Saimaa از Vyborg بیشتر اهمیت خود را برای توسعه این منطقه از دست داد. اما بعدها در جریان بازسازی این سازه، عرض قفل ها به میزان قابل توجهی افزایش یافت.
دریاچه سایما در کتابهای راهنمای روسی قبل از انقلاب
در سال 1870، یک راه‌آهن مسافربری بین سن پترزبورگ و هلسینکی افتتاح شد. این رویداد زیباترین مکان های جنوب فنلاند را در دسترس عموم قرار داد. ارتباطات راه آهن انگیزه جدیدی به توسعه ایستموس کارلیان و کل منطقه اطراف داد. روستاها در اینجا ظاهر شدند ، استراحتگاه ها و آسایشگاه ها ساخته شدند ، جاده های خاکی ایجاد شد که شهرک های مختلف و راه آهن را به هم متصل می کند. کانال سایما نقش بزرگی در توسعه جدید این منطقه داشت. اکنون او وظایفی را نه تنها برای توسعه روابط تجاری انجام می دهد. سفرهای دریایی به فنلاند، دریاچه Saimaa و آبشار Imatra محبوب شده است. بنابراین، این مکان ها شروع به ورود به ادبیات روسی کردند که آثار فرهنگی این منطقه را توصیف می کند. در همان زمان، ادبیاتی با هدف عمومیت بخشیدن به اطلاعات این منطقه و معرفی جاذبه های آن و همچنین ایجاد تصویری جدید ظاهر شد. کتاب های راهنمای ویژه ای در توصیف کانال سایما و اطراف آن منتشر شد. اکثر آنها حاوی اطلاعاتی در مورد مسیرهای ترافیکی، ایستگاه های پست، جدول زمانی کشتی ها و قطارها، اطلاعاتی در مورد هتل ها، نحوه و مکان اجاره اسب ها، استراحتگاه ها و آسایشگاه ها و بسیاری موارد دیگر بودند. همه موارد فوقنشان می دهد که قبل از انقلاب، اطلاعات مربوط به این شی به عنوان یک جاذبه مهم در فنلاند بسیار شناخته شده بود. سفر در امتداد کانال سایما برای علاقه مندان به فضای باز رایج بود.
زندگی روستایی در کانال
اولین ویلاها در طول ساخت و ساز در اینجا ظاهر شدند. بخش‌هایی از کانال که مورد استفاده رسمی قرار می‌گرفت با کاشت تزئین شده بود، این به عنوان انگیزه‌ای برای اجاره زمین یا ساخت کلبه بود. علاوه بر طبیعت زیبا، رواج تفریحات در این منطقه با ارتباطات خوبی که توسط کشتی‌های موتوری که سفرهای دریایی رودخانه را انجام می‌دهند و از این آبراه عبور می‌کنند، تسهیل می‌کند. و به زودی، ساکنان ثروتمند Vyborg و سنت پترزبورگ ساحل کانال را تا دریاچه Nuyamaa ساختند. رتتیجروی مجلل ترین خانه مسکونی را داشت که متعلق به وزیر امور خارجه روسیه فون گیرز بود. توسط یکی از مهندسانی که در ساخت کانال مشارکت داشت ساخته شد. بیشتر ویلاها به دلیل معماری خود متمایز بودند، آنها با برج ها، بالکن ها، کنده کاری تزئین شده بودند، آنها توسط باغ های وسیع مرتب با اسکله ها و آلاچیق ها احاطه شده بودند. نام خانه ها به اندازه ظاهرشان عاشقانه است: «رونولینا»، «راوهانتارانتا»، «اونلا»، «ایلورانتا»… تقاضا برای املاک در این منطقه آنقدر زیاد بود که ساخت آن برای اجاره سودآور شد.. کانال Saimaa آن زمان نه تنها برای ویلاها، بلکه برای املاک بزرگ نیز شناخته شده است. معروف ترین آنها املاک لاولا است که متعلق به خانواده شف بود و در دهانه آن قرار داشت.هدف - شی. املاک همراه با ویلاها یک مجموعه بسیار رنگارنگ را تشکیل می دادند، فضای اینجا شاد و بین المللی بود. کشتی‌های دریایی، کنسرت‌ها، بازدیدها و پیاده‌روی‌های رودخانه‌ای به زندگی اجتماعی جان بخشیدند، تجربه‌ها و فرصت‌های کسب درآمد زیادی را به مسافران ارائه کرد. با این حال، پس از انقلاب، زندگی ویلا و به همراه آن کانال سایما رو به زوال رفت. تورهای آن دیگر به بوهمای روسیه علاقه ای نداشتند.
مانع ضد تانک
در برنامه های ستاد کل نیروهای مسلح فنلاند در دهه سی قرن گذشته، این آبده به عنوان یک راه ممکن برای سازماندهی تامین ارتش در نظر گرفته شد. طبق برنامه ریزی های انجام شده، قرار بود عملیات نظامی بر روی ایستموس کارلیان متمرکز شود. و به این ترتیب، در سال 1939، در دوره هزینه های اضافی، اشاره شد که کانال می تواند در منطقه جنگی باشد. این یک مانع جدی به دلیل کانال عمیق بود. بنابراین تصمیم گرفته شد که از آن در دفاع ضد تانک استفاده شود. در نتیجه، مناطق نسبتاً گسترده ای در منطقه دریاچه های Kärstila Lyukulya و Ventelya زیر آب رفت. مساحت کل مناطق سیل زده سی و پنج کیلومتر مربع بود. در دوره 1941-1944، این کانال در خصومت ها شرکت نکرد.
بازیابی حمل و نقل
با توجه به اینکه معاهده صلح منعقد شده بین اتحاد جماهیر شوروی و فنلاند خلیج ویبورگ در قلمرو اتحاد جماهیر شوروی را ترک کرد و مرز کانال را به دو قسمت تقسیم کرد، در نهایت این کانال را به دو قسمت تقسیم کرد.متوقف شد در دوران پس از جنگ، از سرگیری دریانوردی نه تنها نیازمند بازسازی سازه ها و تجهیزات فرسوده، بلکه حصول توافق دوجانبه در مورد استفاده از این مجموعه آبی بود. این موضوع برای اولین بار در سال 1948 مطرح شد، اما مذاکرات رسمی بین دولتی تنها در سال 1954 آغاز شد. طبق توافق صورت گرفته گروهی از مهندسان فنلاندی برای بررسی وضعیت این آبراه عازم شوروی شدند. کارشناسان به این نتیجه رسیدند که کانال های رودخانه در قلمرو شوروی برای بازیابی ناوبری از طریق آنها کاملاً مناسب هستند. با این حال، سیزده سال بعد، پس از اینکه هر دو طرف در مورد مسائل اجاره به یک تصمیم مشترک رسیدند، کار در این راستا آغاز شد. در سال 1968 بازسازی به پایان رسید. در طول آن، قابلیت های توان عملیاتی محفظه های قفل به طور قابل توجهی گسترش یافت.
کروز - کانال سایما
Lappeenrante یک شهر تفریحی در فنلاند است. دریاچه سیما که در ساحل آن قرار دارد و کانال سایما به آن جذابیت بخشیده است. سفر با قایق به این آب‌ها تنها چیزی است که گردشگران روسیه را در اینجا جذب می‌کند. به هر حال، این تنها آبراه داخلی در فدراسیون روسیه است که می تواند توسط کشتی های شرکت های خارجی استفاده شود. کشتی‌های مسافربری که در رودخانه سفر می‌کنند، گردشگرانی را از فدراسیون روسیه و فنلاند حمل می‌کنند. پیش از این بر اساس توافقنامه ای از سال 1963 مسافرانی که از فنلاند به کشورمان می رسیدند حق ورود بدون ویزا را داشتند. با این حال، با اضافه شدنجمهوری ها به معاهده شنگن، این توافق لغو شد. مسافران اکنون ملزم به دریافت ویزا هستند. با این حال، آنها فقط در صورتی مورد نیاز هستند که کشتی به عنوان مثال در سواحل روسیه فرود آید، آنها را برای یک گشت و گذار در Vyborg پیاده کند. اگر سفرهای کشتی از فنلاند شامل تماس با بنادر روسیه نباشد، ویزا لازم نیست. به عنوان مثال، کشتی "کریستینا براهه" از خاک کشور ما عبور می کند و بین Lappeenranta و Helsinki سفر می کند و کشتی "Karelia" بین Vyborg و Lappeenranta.
سفر از نگاه یک گردشگر
سخت است حدس بزنید که سفرهای دریایی مانند این چند سال دیگر ادامه خواهد داشت. از این گذشته، فنلاندی‌های زیادی وجود ندارند که دوست دارند مناظر کانال سایما را ببینند و حتی تعداد گردشگران ما نیز کمتر است. و این در حالی است که بلیط یک طرفه حدود سی یورو است. این سفر ارزش پول خرج شده را دارد.
مسیر چهل و سه کیلومتر است، اما هشت قفل دارد. وقتی کشتی از اولین آنها در امتداد کانال سایما عبور می کند، جالب است. با این حال، در حال حاضر در دروازه سوم، تحریک شروع به رشد می کند، و تا هشتم نمی توانید صبر کنید تا تمام شود، اما هنوز هم جالب است. هنگامی که کشتی بخار به پست مرزی Nuiyamaa می رسد، بررسی هویت آغاز می شود. یک واقعیت جالب این است که این پست ترکیبی است - خودرو و آب. اگر خود را در یک کشتی در یک شرکت با گردشگران فنلاندی می بینید، برای این واقعیت آماده باشید که آنها اغلب مانند اکثر روس ها رفتار می کنند: آنها حتی قبل از آن شروع به نوشیدن نوشیدنی های قوی می کنند.وقتی کشتی اسکله را ترک می کند. بسیاری از گردشگران به طور خاص برای چنین سفر دریایی بلیط می خرند و این را با این واقعیت توضیح می دهند که یک فروشگاه معاف از مالیات در کشتی وجود دارد. اگر این واقعیت را در نظر بگیریم که در فنلاند الکل تنگ است، این رفتار کاملاً قابل درک می شود. در طول دوره نوشیدن عمومی، راهنماها بیهوده تلاش می کنند تا توجه عموم را به داستان هایی در مورد کانال، قفل ها و سایر جاذبه ها جلب کنند. و هنوز چیزی برای دیدن وجود دارد - کانال بسیار زیبا است. به عنوان مثال، در نزدیکی Vyborg از پل های نسبتاً مرتفع - راه آهن و اتومبیل عبور می کند. تمام سیستم های ناوبری بر روی ستون های گرانیتی ساخته شده اند یا در جزایر نمایش داده می شوند. قسمتی از کانال در توده صخره‌ای حک شده و قسمت دیگر دارای سواحل ماسه‌ای شیب‌دار با تخته سنگ است. جنگل انبوهی در امتداد کانال رشد می کند که در ترکیب با صخره ها منظره بسیار زیبایی را تشکیل می دهد. بخش روسی کاملا خالی از سکنه است، هنوز خانه های تنها در نزدیکی Vyborg وجود دارد، و سپس طبیعت بکر وجود دارد. تنها مکان شلوغ در منطقه مرزی است، جایی که بزرگراه به Lappeenranta می گذرد. در بخش فنلاندی تصویر کاملاً برعکس است: در اینجا شهرک ها بلافاصله پس از ایست بازرسی به هم می رسند. در منطقه Lappeenranta، نرسیده به آخرین قفل، بندر اصلی در این آبراه واقع شده است - ترمینال Saimaa. اینجاست که کشتی های باری بارگیری/تخلیه می شوند. محموله عمدتاً از طرف روسیه می آید - تا دو میلیون تن در سال.
دریاچه سایما
وقتی کشتی از آخرین قفل عبور می کند، وارد دریاچه سایما می شود. اولین چیز برایمنظره باز می شود - این یک کارخانه خمیر و کاغذ بسیار بزرگ است. راهنما با افتخار می گوید که بیش از دو و نیم هزار نفر اینجا کار می کنند. این "معجزه" تمدن کل تصور سفر را خراب می کند، همچنین مانع از به دست آوردن موقعیت کامل توریستی شهر Lappeenranta می شود. از این گذشته ، این شرکت ، حتی اگر امکانات تصفیه مدرن روی آن نصب شده باشد ، هنوز تن ها زباله را به آبهای دریاچه می ریزد که باعث می شود برای شنا در شعاع تا چند ده کیلومتر نامناسب باشد. و از همه جالبتر، کتابچه های گردشگری چیزی در مورد حضور گیاه در اینجا نمی گویند. با این حال، این همه ماجرا نیست: یک کارخانه شیرینی سازی روبروی کارخانه وجود دارد که زباله ها را نیز به دریاچه تخلیه می کند، زیرا بیهوده نیست که در منطقه این شرکت کاملاً پوشیده از چمن است. و در اینجا، به اندازه کافی عجیب، مجتمع توریستی اصلی - "Khuhtiniemi" - و هتل تابستانی "Karelia Park" واقع شده است. در همان "حصار" با یک کارخانه شیرینی سازی مجتمع دیگری وجود دارد - "سایما". درست است، او به نوعی کسل کننده و متروک به نظر می رسد، مانند هتل های دوران شوروی که به سختی در شهرهای کوچک شناور هستند. در اینجا یک ساحل نیز وجود دارد، اما برای رسیدن به آب، باید بر انبوه های علفزار غلبه کنید یا سعی کنید از پل های خاصی عبور کنید که اتفاقاً در قسمت میانی آنها شکسته شده است، اما شخصی به کمک یک پله قرار داده است. هیئت مدیره از طریق شکاف. چه استراحتگاهی!
Lappeenrante
جاذبه اصلی Lappeenranta قبرستان یادبود است که در مرکز شهر قرار دارد. در اینجا می توانید قبور مردگان را ببینیدسربازان در دوره های 1939-1940 و 1941-1944. و آنچه بسیار کنجکاو است، همه دفن ها فردی است، هیچ گونه برادری وجود ندارد. در مجاورت این گورستان، بنای یادبود سربازانی قرار دارد که از قلمرو ایستموس کارلیان فراخوانده شده اند (امروزه این منطقه قلمرو فدراسیون روسیه است). از دو بخش تشکیل شده است - مجسمه ها و بشقاب ها با نام شهرک ها و نام سربازان، به هر حال، در میان آنها روس ها نیز وجود دارند. به ویژه بسیاری از آنها در میان بومیان Teriyok (Zelenogorsk) وجود دارد. در واقع، اینجا دیگر هیچ جاذبه ای وجود ندارد. این شهر ظاهری مدرن دارد، بسیار خوب نگهداری شده و به طور مداوم بازسازی می شود. در آنجا کار خاصی برای انجام دادن وجود ندارد. شب‌ها، Lappeenranta به خواب می‌رود، همه مغازه‌ها بسته هستند، فقط می‌توانید کیوسک‌هایی را پیدا کنید که همبرگر و سایر غذاهای مشابه می‌فروشند. اینجا حتی ساختمان ایستگاه تا هفت صبح تعطیل است. با پرسه زدن در خیابان‌های خالی در شب، روشن می‌شود که چرا فنلاندی‌ها در کشور ما اینقدر "خاموش" هستند.
ایماترا
این شهر کاملاً با Lappeenranta متفاوت است، تاریخ آن بسیار کوتاهتر است. این در سال 1948 تاسیس شد و آنقدر نزدیک به مرز روسیه قرار دارد که شبکه های سلولی داخلی در اینجا گیر افتاده است. Imatra در سرچشمه رودخانه Vuoksa واقع شده است. بنگاه های اصلی این شهر یک کارخانه متالورژی و یک نیروگاه برق آبی است. با این حال، بر خلاف Lappeenranta، هیچ تاسیسات صنعتی در ساحل دریاچه وجود ندارد. دو بنای تاریخی اصلی در اینجا وجود دارد - اولی به توربین اختصاص دارد و دومی - به برج انتقال نیرو. جاذبه اصلی توریستی آبشار مصنوعی Imatrakoski است. قبل از ساخت نیروگاه برق آبی، طبیعی بود، در دوران پیش از انقلاب، بوهمای روسیه دوست داشت به اینجا بیاید وآبشار را تحسین کنید اکنون اینجا آب طبق برنامه شروع می شود، این فرود اصلی ترین "جاذبه گردشگری" ایماترا است. دومین جاذبه پارک کراون است که در جزیره ای قرار دارد که کانال قدیمی Vuoksa و مخزن را از هم جدا می کند. این پارک با فرمان امپراتور نیکلاس اول تأسیس شد که دستور داد آبشار و اطراف آن بدون تغییر باقی بماند. شهر ایماترا برای گردشگران بسیار جذاب تر از Lappeenranta است، هتل های کاملا مدرن، مکان هایی برای تفریح در آن وجود دارد و علاقه مندان به ماهیگیری فرصتی فوق العاده برای گذراندن اوقاتی فراموش نشدنی در سواحل دریاچه سایما خواهند داشت.
کانال سایما: ماهیگیری
ماهیگیری در دریاچه در تمام طول سال عالی است. گونه های اصلی ماهی عبارتند از: پیک، سوف، ماهی آزاد دریاچه ای و قزل آلا. مردم محلی علاقه ای به ماهیگیری ندارند، با وجود اینکه سوسک در اینجا تقریباً به تنهایی به ساحل می پرد، فنلاندی ها به دلایلی از آن برای غذا استفاده نمی کنند. عمدتاً توسط گردشگران روسیه گرفته می شود. در پایان بهار، ماهی قزل آلا و ماهی قزل آلا بهترین ها را برای ترول کردن گاز می گیرند. پیک در تمام طول سال صید می شود. علاوه بر این، در اینجا مقدار زیادی بوربات وجود دارد، اغلب برای فریب و تعادل ماهیگیری می شود. به دلیل اندازه بزرگ مخزن، تعیین محل پنهان شدن ماهی چندان آسان نیست. با این حال، یک ماهیگیر ماهر همیشه با یک صید خوب از سایما برمی گردد. طبیعت در اینجا تمیز و بی شتاب است، صلح را ترویج می کند، به تأمل و تفکر می پردازد. تعطیلات فوق العاده ای خواهید داشت!
