Voznesensky Prospekt 1770 متر طول دارد. از بزرگراه دیگری سرچشمه می گیرد. نام آن Admir alteisky Prospekt است. این خیابان از میدان سنت آیزاک، رودخانه مویکا و کانال گریبایدوف می گذرد و به رودخانه فونتانکا ختم می شود. در آنجا او به خیابان ایزمیلوفسکی می رود. در آغاز قرن 18، جاده ای از قلعه دریاسالاری به ناروا و پسکوف در محل بزرگراه ووزنسنسکایا منتهی می شد.
ووزنسنسکی و چشم اندازهای نوسکی همزمان با خیابان گوروخوایا به اصطلاح "سه تایی نوسکی" را تشکیل می دهند. این سه بزرگراه به صورت فن بیم از ساختمان دریاسالاری خارج می شوند. در ابتدا ساخت این خیابان ها به عنوان مبنای اجرای پروژه معماری ساخت شهر انجام شد. ایجاد هر سه بزرگراه به طور همزمان صورت گرفت. نام خیابان در نقشه شهر توسط امپراطور آنا یوآنونا در آوریل 1738 تأیید شد. اما در آن زمان صدا متفاوت بود. این خیابان امیدبخش Voznesenskaya بود،که به رودخانه مویکا ختم می شد.
فقط در سال 1939 رسماً به فونتانکا گسترش یافت. در زندگی روزمره، از نام اختصاری خیابان استفاده می شد - چشم انداز Voznesenskaya، و تنها پس از سال 1775 شروع به نامگذاری Voznesensky Prospekt کرد. در پایان قرن 18، نسخه دیگری از نام بزرگراه وجود داشت - خیابان 3 Admir alteyskaya. نوسکی و گوروخوایا به ترتیب 1 و 2 Admir alteyskaya نامیده شدند. همچنین نام دیگری برای خیابان وجود داشت - خیابان قرمز. پس از ساخت کلیسای معراج خداوند در بزرگراه، به معراج تبدیل شد. در زمان اتحاد جماهیر شوروی، از سال 1923 تا 1991، خیابان مایوروا نامیده می شد. پیوتر واسیلیویچ مایوروف در جریان قیام ضد انقلابی در سامارا در سال 1919 به طرز غم انگیزی درگذشت. او پس از مرگ عنوان قهرمان جنگ داخلی را دریافت کرد و خیابان به نام او نامگذاری شد.
خیابان بسیار معروف اغلب در آثار ادبی معروف ذکر شده است. به عنوان مثال، Voznesensky Prospect سنت پترزبورگ محل زندگی ایوان یاکولوویچ، آرایشگر از بینی گوگول است. داستایوفسکی نیز در آثار خود از این خیابان یاد کرده است.
شخصیت او از رمان "تحقیر شده و توهین شده" - جرمیا اسمیت - در یکی از خانه های بزرگراه معروف زندگی می کرد. خیابان Voznesensky، که عکس آن زیبایی غیرمعمول ساختمان های آن را منعکس می کند، با خلاقیت های معماری منحصر به فرد استادان مشهور متمایز است. به عنوان مثال، این خیابان از خانه لوبانوف-روستوفسکی که توسط آگوست مونتسرات طراحی شده است، سرچشمه می گیرد. به گونه ای دیگر به آن «خانه با شیرها» می گویند. اواغلب در آثار نویسندگان و شاعران مشهور یافت می شود. بنابراین، یکی از شیرهای مرمری، یوجین را در جریان سیل در سن پترزبورگ از دست سوار برنزی نجات داد. یکی دیگر از خانه های معروف روبروی ساختمان قرار دارد که در سال 1881 مقر نارودنایا وولیا را در خود جای داده بود. جاذبه بدون شک این خیابان پل ووزنسنسکی است. این ساختمان بی‌نظیر توسط نویسنده بزرگ F. M. جاودانه شد. داستایوفسکی رمان "جنایت و مکافات" بسیاری از وقایع را منعکس می کند که مستقیماً روی پل و اطراف آن رخ داده است. این مکان مورد علاقه رودیون راسکولنیکف برای پیاده روی بود.
هنگامی که نام تاریخی اشیاء شهر بازسازی شد، خیابان ووزنسنسکی نام تاریخی خود را در سال 1991 بازگرداند.
