روسیه یک کشور بزرگ، سرزمین مادری وسیع ما است. دیدن فقط شهر خود و مناطق اطراف آن در طول زندگی کفر است. گاهی اوقات بهتر است سفر در کشور مادری خود را به تعطیلات در ترکیه یا مصر ترجیح دهید. می توانید با شهر شیک منطقه نیژنی نووگورود - ویکسا شروع کنید. در این مقاله با تمام مکان های جالب این شهر آشنا می شوید که حتما باید از آنها دیدن کنید.
صومعه ایورسکی
صومعه ایبری ویکسا در سال 1863 توسط کشیش هیرومونک بارنابا تأسیس شد. در طول زندگی، او بسیار مورد احترام بود و پس از مرگش، در پایان قرن بیستم، به عنوان قدیس شناخته شد. بارنابا بازرگانان نیژنی نووگورود را وادار کرد تا برای افتتاح صومعه کمک مالی کنند، جایی که او نماد ایبری مادر خدا را اهدا کرد، و صومعه به نام آن نامگذاری شد.
مکانی که صومعه بر روی آن ساخته شده است "قلب برگزیده" نامیده می شود. در این شهر افسانه ای وجود دارد که در شب مردم متوجه شمع های سوخته و زنگ در آنجا می شوند. در 1880-1894، ساخت کلیسای جامع تثلیث حیات بخش درسبک روسی- بیزانسی که معمار آن پیتر وینوگرادوف بود. مجموعه صومعه همچنین شامل کلیسای جامع ایورسکی و آسومپشن، یک برج ناقوس، یک خانه صدقه و تعداد زیادی ساختمان است.
یکی از دلایل ساختن چنین صومعه بزرگی این بود که پس از اصلاحات در سال ۱۸۶۴، بیکاری افزایش یافت و کار زنان دستمزد بسیار پایینی دریافت می کرد. دهقانان فقیر به شهرها آمدند و به سختی کار پیدا کردند. تنها راه نجات بسیاری از زنان، به ویژه از اقشار پایین، صومعه ها بود.
ساختمانهای این بنای شاخص ویکسا برای حدود پنجاه سال برپا شده است. مزارع کافی وجود داشت: حیاط اسب و گاو، باغ سبزی، مغازه، زنبورداری و کارخانه شمع سازی. در سال 1917، صومعه حدود 100 راهبه و 400 تازه کار داشت. بعداً صومعه شروع به تخریب کرد. در سال 1919 به طور کامل بسته شد. در سال 1924، حصار آجری و کل معبد ایورسکی به منظور ساخت یک درمانگاه سرپایی و یک بیمارستان شهری برچیده شد. در سال 1927، کلیسای جامع ترینیتی و برج ناقوس منفجر شد. در همان زمان راهبه ها نمی خواستند صومعه خود را ترک کنند و در سلول های غار ماندند و به همین دلیل در هنگام انفجار برای همیشه در زیر خرابه ها مدفون شدند.
تجدید صومعه
در 14 اکتبر 1992، پس از ثبت مجدد جامعه مذهبی کلیسای مادر خدا ایبری در شهر، آنها شروع به احیای صومعه کردند. در 25 فوریه 1993، روز جشن نماد ایبری، اولین عبادت در یکی از ساختمان های سابق صومعه برگزار شد. ویرانه ها شروع به پاکسازی و به تدریج کردندآنها را بازیابی کنید. در 1 ژوئن 2012، زنگ ها بلند شد. در سال 2014، برج ناقوس به روی بازدیدکنندگان باز شد. از اینجا می توانید از مناظر عالی شهر لذت ببرید.
موزه تاریخ کارخانه متالورژی
قدمت این مکان دیدنی ویکسا به سال 1960 برمی گردد. این نه تنها موزه یک کارخانه، بلکه موزه تاریخ محلی کل شهر است. همچنین بخشی از مجموعه املاک باتاشف-شپلف است و دو طبقه از خانه او را اشغال می کند. متأسفانه، فضای داخلی ساختمان هایی که در گذشته سازمان های مختلف شوروی در آن کار می کردند، دیگر وجود ندارد. اما سالن ها بازسازی شده اند و اکنون مدرن و بسیار زیبا به نظر می رسند.
قرار گرفتن در معرض
موزه تاریخ کارخانه متالورژی ویکسا یافته های باستان شناسی مختلفی را ارائه می دهد که به فرو رفتن در فضای گذشته کارخانه ها و خود شهر کمک می کند. در اینجا می توانید در مورد همه صاحبان سابق املاک اطلاعات کسب کنید، اقلام خانگی دهقانان ساکن ویکسا، نقاشی هایی از مجموعه صاحبان املاک و همچنین آثار معاصر هنرمندان شهر و سایر آثار باستانی را ببینید. بخش تاریخی شامل عکس‌ها، اسناد و اشیاء مختلف است.
در اتاق جداگانه ای از این نقطه عطف ویکسا، نمایشگاهی اختصاص داده شده به خانواده سوخوو-کوبیلین، که پس از شپلف ها مالک این املاک بودند، وجود دارد. اتاق بعدی به پیتر کبیر اختصاص دارد، این پرتره بزرگ او است که ساختمان، به ویژه این اتاق را تزئین می کند. افسانه ای وجود دارد که برادران باتاشف آنقدر به امپراتور احترام می گذاشتند که حتی دستور دادندپرتره او در هنرمند مشهور هلندی.
اتاق دیگری برای نمایشگاه‌های هنر ریخته‌گری آهن اختصاص داده شد. نمونه‌هایی از سلاح‌ها، مجسمه‌ها، قاب آینه‌ها، نقش برجسته‌ها و شمعدان‌های او در اینجا به نمایش گذاشته شده است. یک اتاق جداگانه نیز به نقاشی های مختلف از مجموعه باتاشف و شاهکارهای معاصر اختصاص داده شده است. نمایشگاه های موقت مختلفی از سال 2012 در یک اتاق جداگانه برگزار شده است.
کلبه شکار باتاشف
این مکان برای تفریح و سرگرمی توسط خانواده باتاشف استفاده می شد. در ابتدا برای بهبود سلامت پسرش ایوان باتاشف که از بیماری روانی رنج می برد ساخته شد. بعداً صاحبان کارخانه‌ها برای استراحت و شکار به اینجا آمدند.
املاک باتاشف-شپلف
این جاذبه ویکسا شاید اصلی ترین جاذبه شهر، قلب آن باشد. این برادران ایوان و آندری باتاشف بودند که شاید بتوان گفت ویکسا را تأسیس کردند. کاترین کبیر برای ساخت کارخانه های متالورژی در اینجا به آنها مزایایی داد. هنگامی که نوه ایوان باتاشف با ژنرال شپلف عروسی کرد، املاک نام خانوادگی او را نیز دریافت کرد. تحت این مالکان، پارک و املاک شکوفا شد. اما زمانی فرا رسید که کارخانه ها رو به زوال رفتند و به طور کامل به خزانه شاهنشاهی رفتند. افراد شرکت معدن انگلیسی تلاش کردند تا کارخانه ها را احیا کنند، اما تنها در آغاز قرن بیستم تحت رهبری آنتون لسینگ موفق شدند.
املاک فقط مرکز دارایی های باتاشف ها بود. آنها یک خانه چوبی، یک پارک بزرگ، پرورشگاه ها و گلخانه ها ساختند. یک تئاتر قلعه و حوض های بزرگ در پارک وجود داشت.
ایناین پارک هنوز هم دکوراسیون شهر ویکسا در منطقه نیژنی نووگورود است. درست است، اکنون نه تئاتری سوخته است و نه گلخانه ای. در زمان اتحاد جماهیر شوروی، جاذبه های مختلف، یک استادیوم و یک کافه در اینجا نصب شده بود. حوضچه ها دست نخورده باقی ماندند و به اشیاء ثبت ملی میراث فرهنگی فدراسیون روسیه تبدیل شدند.
همه ساختمان های املاک باتاشف-شپلف به رنگ زرد و سفید رنگ شده اند، سقف ها سبز هستند. این خانه موزه تاریخ است که در بالا توضیح داده شد. در جلوی خانه، نیم تنه های برنزی بنیانگذاران املاک - آندری و ایوان باتاشف، دیمیتری شپلف و آنتون لسینگ وجود دارد.
جاذبه های دیگر در این شهر وجود دارد، اما اینها ارزش دیدن را دارند. آنها به شما اجازه می دهند تا به طور کامل در جو تاریخ ویکسا غوطه ور شوید.
