مجهزترین پایگاه نظامی چین در شهری دورافتاده با نام بی معنی لوشون واقع شده است، اما این مکان در جهان به عنوان پورت آرتور شناخته می شود.
واقع در بخش غربی خلیج لیائودانگ، بندری که این بندر روی آن قرار دارد، از چهار طرف توسط تپه‌هایی احاطه شده است، گویی که به طور ویژه برای پناه دادن به کشتی‌های جنگی در برابر دشمن ایجاد شده است.
از پایان قرن نوزدهم، زمانی که چین یک ناوگان زرهی به دست آورد، پورت آرتور به پایگاه اصلی گروه شمالی خود تبدیل شد. این بنا که از سال 1894 تا 1895 توسط ژاپنی ها اشغال شده بود، طبق معاهده شیمونوسکی، توسط آنها اجاره شد. اما این اقدام برخلاف منافع آلمان، فرانسه و روسیه بود که مصرانه خواستار بازگرداندن شبه جزیره به زور به چین بودند.
روسها با گسترش حضور خود در شرق، حتی اقداماتی را با هدف اجاره خلیج لیائودانگ و شبه جزیره انجام دادند و حتی مواردی از ارائه رشوه به مقامات عالی رتبه چینی وجود داشت. و در سال 1898، چنین توافقی حاصل شد و پورت آرتور به تدریج شروع به تبدیل شدن به پایگاه اصلی ناوگان روسیه در این منطقه اقیانوس آرام کرد.
ژاپن این پیشرفت را چندان دوست نداشت. در ماه فوریهدر سال 1904، رویارویی روسیه و ژاپن آغاز شد که طی آن فرماندهی نظامی روسیه اشتباهات زیادی مرتکب شد. و اگرچه ملوانان و سربازان عادی مانند قهرمانان واقعی جنگیدند، اما بخش نظامی که برای چنین نتیجه ای از حوادث آماده نبود، باز هم این جنگ را باخت. انتقام چنین رهبری کوته فکری برای روسیه واقعاً وحشتناک بود. علاوه بر خسارات مادی و جانی در طول جنگ، او مجبور شد با شرایط شرم آور موافقت کند. تسلیم پورت آرتور با معاهده پورتسموث به پایان رسید که بر اساس آن نه تنها شبه جزیره لیائودونگ و راه آهن منچوری جنوبی، بلکه نیمی از ساخالین نیز به ژاپن رفت.
روسها باید تقریباً چهار دهه برای رضایت منتظر می ماندند.
و تنها در اوت 1945، نیروهای نظامی که قبلاً در خاور دور و ماوراءالنهر متمرکز شده بودند، توانستند خصومت را آغاز کنند. ژاپنی ها به شدت مقاومت کردند، اما به محض اینکه نیروهای ما موفق شدند به سنگر هایلار نفوذ کنند و بر تسخیر ناپذیر، همانطور که ژاپنی ها معتقد بودند، خینگان بزرگ، غلبه کنند، روحیه دشمن شکسته شد.
در 23 اوت، یک نیروی فرود چشمگیر با چتر نجات و هواپیماهای دریایی به پورت آرتور فرود آمد، ژاپنی ها شهر را بدون درگیری تسلیم کردند.
شاید در آن زمان این تنها عملیات از نظر مقیاس بود که روسها از ابتدا تا انتها آن را درخشان انجام دادند.
در همان سال، اتحاد جماهیر شوروی با دولت کومینتانگ قرارداد معروفی منعقد می کند که طبق آن پورت آرتور به طور کامل به او اجاره داده می شود.سی سال. اما به معنای واقعی کلمه چند سال بعد، چیانگ کای شک فرار کرد و رهبری آن زمان CPSU، برای اینکه روابط با ح‌ک‌چ برادر را در آن سال‌ها خراب نکند، در آغاز سال 1955 پورت آرتور را آزاد کرد و تمام نیروهای خود را از آن خارج کرد..
پورت آرتور امروز شهری بسته است، شهروندان خارجی اجازه ورود به آنجا را ندارند. و دسترسی به ارتفاع 203 و قبرستان روسیه هنوز باز است.
