جمهوری کاراچای-چرکس قلمرو سابق ایالت آلانی است که از هزاره اول تا قرن پانزدهم وجود داشته است، جایی که دین اصلی آن مسیحیت بود که از بیزانس در قرن هفتم آمده بود. با این حال، مذهب بلافاصله ریشه نگرفت و تنها سه قرن بعد در اینجا کلیساها و معابد شروع به ساخت کردند. برخی از آنها تا به امروز زنده مانده اند و همه می توانند آنها را با چشمان خود ببینند.
معبد شوآن
امروزه سه معبد اصلی در این قلمرو حفظ شده است که نام‌هایی مانند شمالی، جنوبی و میانه دارند و همچنین چندین صومعه دیگر که قدمت آنها به این زمان برمی‌گردد و در گروه معبد قرار می‌گیرند. دوره آلانی.
مقاله بر معبد شوآنین تمرکز خواهد کرد که به دلیل موقعیت مکانی آن - در کوه شونا - نام خود را به خود اختصاص داده است. در ارتفاع سرگیجه‌آوری قرار دارد و از دور به نظر می‌رسد که فقط در هوا شناور است. حتی کسی آن را با "لانه پرستو" واقع در کریمه مقایسه می کند.
این بنا متعلق به گروه معابد آلانی است که در دوران باستان در قلمرو امروزی جمهوری ساخته شده اند. مکان هایی که می توانید به خدا روی آورید، اعتراف کنید - همه اینها برای ساکنان محلی در آن روزهایی که مذهب به طور محکم برقرار شده بود، مهم بود.در میان جمعیت "ساکن" شد.
تاریخ
معبد باستانی شوآنین در قرن دهم ساخته شد و بیش از هزار سال قدمت دارد. مورخان بر این باورند که اقامتگاه اسقف در کوهی نه چندان دور از معبد قرار داشته است. این را نیز ذخیره کتاب‌هایی که در قرن هجدهم یافت شد، نشان می‌دهد که متعاقباً ناپدید شدند و هرگز یافت نشدند.
در پایین کوه مسیرهای تجاری وجود داشت، بنابراین منطقه پرجمعیت بود. مردم محلی برای حفاظت از آن قلعه ای ساختند که بخشی از آن تا به امروز باقی مانده است.
معبد شوآنین برای اولین بار در سال 1829 توجه را به خود جلب کرد، زمانی که معمار برنادازی به آن علاقه مند شد. او از این که معبد با چه مهارتی ساخته شده بود، شگفت زده شد و چقدر سنت های معماری را در این جهت به درستی رعایت کردند.
در قرن نوزدهم یک صومعه در اینجا افتتاح شد. هنوز هم می توانید حجره های تا حدی حفظ شده و سفره خانه را ببینید. با این حال، صومعه تنها حدود 20 سال دوام آورد و در سال 1917 بسته شد.
در پایان قرن نوزدهم، تلاش هایی برای حفاری در داخل معبد انجام شد، اما آنها ناموفق بودند: تنها یک دخمه سنگی پیدا شد.
شرح
معبد شوآنین (کاراچای-چرکسیا) شبیه یک ساختمان کلاسیک از معماری بیزانسی است. دارای 4 ستون باربر، گنبد چلیپایی، قرنیز بیرون زده و پنجره های باریک است. روی دیوارها، اگر دقت کنید، می‌توانید نقاشی‌های دیواری باستانی را ببینید که بلافاصله و کاملاً تصادفی پیدا نشدند.
طول ساختمان استتقریبا 13 متر ارتفاع برابر با طول و عرض اگر در امتداد نمای غربی اندازه گیری شود 9 متر است.
معبد شوانین: چگونه به آنجا برسیم
در منتهی الیه جنوب شرقی کوه معبدی در ساحل چپ کوبان در مجاورت روستای آنها قرار دارد. کوستا ختاگورووا اگر از کاراچایفسک به صومعه برسید، باید 7 کیلومتر را پشت سر بگذارید.
روزی روزگاری برای رسیدن به معبد باید چندین کیلومتر را پیاده طی می کرد و از کوه بالا می رفت. امروزه دیدن معبد بسیار آسان است. شما حتی می توانید این کار را در ماشین خود انجام دهید، زیرا جاده تقریباً به معبد کشیده شده است.
حقایق جالب و وضعیت فعلی
معبد شوانین رازها و اسرار بسیاری را در خود نگه می دارد که تا به امروز حل نشده است. به عنوان مثال، دانشمندان و معماران در تلاشند تا بفهمند که چرا دری ساخته شده است که پشت آن فقط یک صخره وجود دارد، شاید زمانی یک گالری معلق در اینجا وجود داشته است.
یکی از محققان دریافت که معابد شونینسکی و شمالی (یا Zelenchuksky) در بین خود "بستگان" هستند، به احتمال زیاد به دلیل این واقعیت است که آنها توسط استادان یک مدرسه ساخته شده اند.
وقتی نجیب زاده ناریشکین در سال 1867 به معبد آمد، نمی توانست چهره قدیسان را که در مورد آنها بسیار گفته می شد ببیند. به دلیل لایه ضخیم گچی که راهبان اخیراً روی دیوارها کشیده بودند، نقاشی های دیواری قابل مشاهده نبودند.
جمهوری کاراچای-چرکس بودجه زیادی برای بازسازی بناهای تاریخی ندارد. در میان دیدنی ها، آنهایی که متعلق به دوران دولت آلانیان هستند از ارزش ویژه ای برخوردارند.
گاهی در سال 2007سال، بدون اطلاع اداره موزه-رزرو، ساکنان محلی تصمیم گرفتند تا تعمیرات زیبایی در معبد انجام دهند. گچ را تقریباً خراب کرد و به همین دلیل پوشش زیر آن در برخی نقاط آسیب دید. بخشی از دیوار معبد باز شد و نقاشی‌های دیواری و کتیبه‌هایی به زبان‌های روسی، گرجی، یونانی و ارمنی در آن یافت شد. اما این آثار یافت شده به هیچ وجه ثبت نشدند و در صورت عدم اقدام ممکن است در آینده نزدیک گم شوند.
همچنین چندین کتاب قدیمی در معبد پیدا شد که مورد توجه مورخان هنر و سایر مورخان قرار نگرفت و بیشتر آنها به مرور زمان گم شدند. یک مسافر در طول اقامت خود در روسیه، دکتر آلمانی یاکوب راینگز، موفق شد دو کتاب را پیدا کند و در اختیار او بگذارد: یک مراسم کلیسا و یک بحث الهیات به زبان یونانی.
