هیچ‌هیک چیزی بیش از یک فرصت برای رفتن به جایی با حداقل هزینه است، این یک فرهنگ کامل است که به شما امکان می‌دهد نگاهی تازه به جهان بیندازید، محدوده فضایی خود را گسترش دهید، تمام رنگارنگی و پر بودن زندگی را احساس کنید. ، قرار ملاقات غیر منتظره را شروع کنید و استقامت و نبوغ خود را آزمایش کنید.
من نمی دانم چه زمانی مردم به این روش حمل و نقل فکر کردند؟
لومونوسف و اتوتوپینگ
هچ‌هایک در روسیه سابقه ۳۰۰ ساله دارد. اولین کسی که شادی را در این زمینه تجربه کرد، میخائیل لومونوسوف بود که به شوخی به او می گویند اولین سوارکار. در واقع، برای تحصیل، مسافتی تقریباً 1000 کیلومتری را طی کرد و از خولموگور (منطقه آرخانگلسک) به مسکو یا با پای پیاده یا با گاری شخصی رسید. تشنگی مرد برای دانش به همین اندازه قوی بود.
Hitchhiking: چرا به آن نیاز دارید
سنت مدرن این گونه سفرها نیز آغاز شده استدانش آموزان افرادی عجیب و غریب و آماده برای هر نوع افراطی هستند. اما این امر نه چندان به دلیل کمبود پول (اگرچه بورسیه های تحصیلی کم موتور انواع ایده های دیوانه کننده است) بلکه به دلیل تمایل به "به کارگیری کامل" با کمک انبوهی از تجربیات جدید دیکته شده است.
چیزی برای انکار نیست، جنبه پولی همچنان یکی از مشوق ها در چنین سفرهایی است. چه کسی از استراحت شدید، که نه با وجود، بلکه دقیقاً به دلیل حمل و نقل ارزان امکان پذیر است، امتناع خواهد کرد؟
اگرچه بسیار غیرعاقلانه است که سفر خود را بدون هیچ گونه آمادگی شروع کنید. مزایا و معایب هنوز باید از قبل در نظر گرفته شود. اشتیاق به تنهایی شما را چه به معنای واقعی و چه به صورت مجازی نمی رساند.
همچنین، هنگامی که در فصل شلوغ بلیطی برای رسیدن به نقطه مورد نظر وجود ندارد، زمانی که برنامه حمل و نقل به شدت ناخوشایند است، زمانی که می خواهید منطقه یا کشوری را کاوش کنید و خود را در واقعیت غوطه ور کنید، مهارت های اتوسو به کار می آید. از آنچه اتفاق می افتد. به نظر می رسد هر فردی حداقل یک بار در زندگی خود باید این بوی غبارآلود جاده ها را بچشد تا حس کند آن چیست. و برای برخی، این می تواند به یک سبک زندگی نیز تبدیل شود.
مزایای سوارکاری: صرفه جویی در هزینه
وقتی می شنویم که شخصی توانسته با ۱۰۰ دلار در جیب نیمی از جهان را بپیماید، بلافاصله این فکر به ذهن خطور می کند: "آیا من ضعیف هستم؟"
این درست است که رانندگان عموماً از سواران هیچ پولی نمی گیرند. با توجه به هزینه قابل توجه سفر در اروپای غربی، این یک مزیت قابل توجه است. نوعی پرداخت برای خدمت، ارتباط ساده انسانی است. معمولاً همسفران را به کابین خود می برندکامیون دارانی که ساعت ها پشت فرمان می نشینند و فقط می خواهند رادیو را خاموش کنند و به صدای یک شخص زنده گوش دهند. در اینجا چنین کمک متقابلی وجود دارد.
این بدان معنا نیست که نباید در سفر پول بگیرید، زیرا ممکن است هر اتفاقی در جاده بیفتد (مثلاً باید به بیمارستان بروید) فقط باید در هزینه خود صرفه جویی کنید. بهتر است اسکناس های بزرگ را با اسکناس های کوچکتر عوض کنید.
جنبه عاطفی
بنابراین از مجموع موارد ذکر شده مشخص می شود که کمبود بودجه و وقت آزاد زیاد به هیچ وجه دلیل اصلی کاهش سرعت خودروهای ناآشنا در فرد نیست. آرزوی دیدن کشور از درون، آشنایی با مردم محلی، گوش دادن به داستان های کامیون داران پرحرف، یک مسافر واقعی رانده می شود.
البته، قوانین ناگفته ای برای سوارکاری در مورد نحوه گفتگوگر بودن وجود دارد. راننده اصولاً یک همسفر را برای تفریح خود می برد و اگر صحبتی را شروع کرد، بهتر است از او حمایت کنید و نه تک هجا، بلکه جزئیات بیشتری را بیان کنید.
بسته به شانس خود یا خودسری شخص دیگری همیشه راحت نیست، زیرا هرگز نمی دانید چقدر باید برای سواری بعدی منتظر بمانید، آیا در جاده باران می بارد، آیا یک شب اقامت در آن وجود دارد یا خیر. یک شهر جدید، یا حتی باید شب را در مزرعه ای زیر یک بوته سپری کنید.
اما این است که در نگاه اول، فقدان سوارکاری طرفدارانش را به خود جذب می کند. اگر در اصل چنین سفرهایی اغراق کنیم، می توان گفت که خود شخص خلق می کندخودش یک موقعیت افراطی است، او قهرمانانه راهی برای خروج از آن پیدا می‌کند، در حالی که در عین حال عزت نفس خود را افزایش می‌دهد - و ولع: پس چیزی برای لاف زدن به دوستان وجود دارد.
آزادی حرکت
خوشحال است که احساس کنید به در دسترس بودن بلیط، برنامه اتوبوس و غیره وابسته نیستید. به این حالت "مالکیت شخصی" می گویند. سوارکاری به شما این فرصت را می دهد که انگیزه های غیرمنتظره خود را دنبال کنید، به عنوان مثال، وقتی تصویر جالبی را در خارج از پنجره می بینید، می توانید بی شرمانه تسلیم یک انگیزه درونی شوید و بیرون بروید و همه چیز را از نزدیک تماشا کنید. یا می توانید به طور خود به خود مسیر را تغییر دهید یا حتی یک یا دو روز در جایی بمانید.
ایمنی
این غیرقابل انکار است که سوارکاری خطرات زیادی دارد. این مهم ترین اشکال این نوع حرکت است. در مورد دختران و زنان، انجام این کار به تنهایی برای آنها بسیار خطرناک است. برای جنس قوی تر آسان تر است، اما آنها همچنین باید بسیار مراقب باشند و وارد اتومبیل های مشکوک نشوند. در صورت امکان، هرگز نباید موبایل یا تبلت های گران قیمت را در جاده مصرف کنید و کیف پول خود را از دید دور نگه دارید.
البته هنوز خطر تصادف وجود دارد. غم انگیز است اما واقعیت این است که یک خودرو سوار به طور متوسط در هر 100 هزار کیلومتر یک بار قربانی تصادف می شود. اگرچه این خطر برای کسانی که برای پول سفر می کنند نیز صدق می کند. اما خدا گاوصندوق را حفظ می کند، بنابراین یک خودرو سوار باتجربه سرعت خودروهایی را که با سرعت سرسام آوری می شتابند را کاهش نمی دهد.
دانش زبان
بدون آن راهی نیست. پانتومیم و ژست ها همیشه کمک کننده نیستند. قطعا با راننده صحبت نمی کنمموفق می شوند، اما این تقریباً کل نقطه ی اتوتوپینگ را باطل می کند. البته این بدان معنا نیست که شما باید زبان را کامل بدانید، سطح مکالمه کافی است. گرفتن یک کتاب عبارات یا ابزار با مترجم آنلاین و همچنین نقشه منطقه به زبان کشوری که قصد سفر دارید مفید خواهد بود.
مزایای این قابل توجه است: مردم محلی می توانند توصیه های بسیار عملی در مورد محل اقامت، محل ارزان غذا خوردن، چیزهای دیگر برای دیدن و موارد دیگر ارائه دهند.
بشقاب
تقریباً در همه کشورها شناخته شده است، ژست هیچ‌هیک کردن دست دراز شده با شست بالاست.
به عنوان یک قاعده، اگر راننده چنین مسافری را سوار کند، به این معنی است که او با سفر رایگان موافقت می کند و آماده است یک همراه تازه ساخته شده را در مسیر خود پرتاب کند. درست است، در برخی از کشورها (روسیه، اوکراین) بهتر است این لحظه حساس را روشن کنید، در غیر این صورت ممکن است در شرایط ناخوشایندی قرار بگیرید، اگر راننده حتی از هیچ گونه سوارکاری اطلاعی نداشته باشد یا بداند، اما برای خدمات خود پاداش پولی بخواهد.
به علاوه، داشتن یک علامت در دست مطلوب است. این دستیار اصلی در جاده هاچیک کردن در سراسر جهان است. ایستادن با دست بالا یک چیز است (مخصوصاً در بزرگراه های بین المللی منشعب که به جهات مختلف منتهی می شوند: رانندگان خیلی تنبل هستند که نمی توانند توقف کنند) و کاملاً چیز دیگری - با علامت مقصد مشخص.
فقط در مورد، می توانید دو یا سه قرص (یکبا مقصد نهایی، جایی که باید به آن برسید، و سایرین با مقصدهای متوسط)، زیرا ماشین همیشه مستقیماً به محل مورد نیاز ما نمی رود، گاهی اوقات مجبوریم جابجایی انجام دهیم. بهتر است یک نشانگر و چه چیزی روی (مقوا، برگه‌های کاغذ) بنویسید، از خانه بردارید، در غیر این صورت خود به خود جایی در وسط یک زمین در جاده ظاهر نمی‌شوند.
آموزش مسیر
این رمز موفقیت است. لازم است تا حد امکان اطلاعات بیشتری در مورد مکان های ممکن برای اقامت در طول شب جمع آوری کنید، مسافت پیموده شده را محاسبه کنید، تخمین بزنید چقدر مسافتی را که واقعاً می توانید در روز طی کنید، یک دسته از نظرات خود را در مورد یک بخش خاص از جاده بیل کنید (بعد از همه جا، همه جا وجود دارد که می توانید یک روز کامل در آن گیر کنید، و بهتر است این را از قبل در نظر بگیرید).
Navigator کمک خوبی در کل این کار خواهد بود. همچنین توصیه می‌شود پیش‌بینی آب و هوا را پیدا کنید یا در مورد شاخص‌های دمای متوسط برای یک زمان خاص از سال پرس و جو کنید، این بستگی به این دارد که در یک سفر با هیچ‌هیک چه کاری انجام دهید، و چه چیزی اضافی خواهد بود.
نکات برای مبتدیان
- جوامع کاملی از مسافرت‌ها وجود دارند که آماده ارائه محل اقامت رایگان هستند، فقط در یکی از آنها ثبت نام کنید و یک شب اقامت ترتیب دهید.
- بهتر است نیمه چرخان به سمت ماشینی که در حال عبور است بایستید تا بتوانید کوله پشتی را پشت سر خود ببینید (این شما را تشویق به توقف می کند).
- هنگام اتوسوپ حتماً یک کارت پلاستیکی به همراه داشته باشید که در کشور مقصد قابل استفاده است. در غیر این صورت، افسران گمرک ممکن است با کمبود پول نقد اشتباه کنند.
- پمپ‌های بنزین معمولاً رایگان هستندتوالت و دستشویی. به هیچ وجه نبایستی بهداشت را فراموش کنید، مسافر باید ظاهری آراسته داشته باشد تا راننده او را به داخل کابین ببرد.
- اینترنت رایگان در کتابخانه های عمومی موجود است.
- اگر یک آلات موسیقی غیر حجیم دارید، بهتر است آن را به سفر ببرید: حتی می توانید با نواختن در خیابان درآمد بیشتری کسب کنید.
- یک کیسه خواب و یک پتوی گرم نیز مورد نیاز است.
- برای ایمنی حرکت در شب، باید نوارهای بازتابنده روی لباس و کوله پشتی، بازتابنده، چراغ های جلو داشته باشید.
- بهتر است در خارج از شهر خصوصاً بعد از پمپ بنزین ها رای دهید. اما نزدیک به تابلوهایی که توقف را ممنوع می کند، یا در پیچ، تقریباً هیچ شانسی وجود ندارد.
نظرات Hitchhiker
هنگام در نظر گرفتن فرصت‌های سوارکاری در اروپا، می‌گویند که پاسخگوترین رانندگان - در آلمان و بی‌تفاوت‌ترین - در اسپانیا. بنابراین اگر قصد سفر به کشورهای غربی را دارید، بهتر است با قطار به برلین بروید و از قبل در آنجا می توانید سواری را شروع کنید.
هیچ‌هاکرهای زیر 25 سال احتمال بیشتری دارد که ماشین بگیرند (به اصطلاح، سن قابل قبول اجتماعی؛ توقف ماشین برای افراد مسن غیرقابل احترام تلقی می‌شود).
همیشه باید مرتب و تمیز لباس بپوشید، اما توصیه می شود برخی از ویژگی ها را در نظر بگیرید: برای اینکه رانندگان را دوست داشته باشید و از نظر ظاهری مانند یک دانش آموز عجیب و غریب بسازید، باید عناصر روشنی از کمد لباس داشته باشید. هیچ موردی شبیه یک تروریست بالقوه نیست.
در شرکت برای گرفتن ماشینسرگرم کننده تر، و قابل اعتماد تر، اما این به شدت کل رویداد را پیچیده می کند. یک راننده تنها سریعتر از یک زوج عاشق به جایی می رسد (اگرچه بعید است که خیلی ناراحت شوند).
و اگر برخی از کاستی‌های این نوع گردشگری مانعی نمی‌شد و تصمیم می‌گرفت که همچنان سواره‌سواری شود، قبل از هر چیز روحیه ماجراجویی است.
