مناظر بسیار زیادی در سنت پترزبورگ وجود دارد که یک گردشگر بازدیدکننده به سادگی سرگیجه می کند. من می خواهم همه چیز را یکباره ببینم. پل های متحرک همیشه برجسته هستند.
پل های متحرک برای چیست؟
نوا یکی از رودخانه هایی است که دریانوردی فعال دارد. عمق و عریض بودن آن به اندازه کافی برای عبور کشتی های حمل و نقل کالا و مسافر است. در عین حال، شهر را نمی توان به بخش هایی تقسیم کرد که زیرساخت های حمل و نقل را نقض می کند.
برای اینکه زمین و آبراه ها به طور مساوی عمل کنند، پل های متحرک ساخته می شوند. بیشتر اوقات آنها برای هدف مورد نظر خود استفاده می شوند - آنها به شما امکان می دهند از یک قسمت شهر به قسمت دیگر سفر کنید. در یک زمان معین، طبق یک برنامه زمان‌بندی یا پیش‌سفارش، پل‌ها بلند می‌شوند - برای عبور کشتی‌های بزرگ.
طراحی پل متحرک چیست؟
اساس طراحی پل متحرک، توانایی حرکت دادن مرکز ثقل است. ساختمان مجهز به دهانه های تراشکاری ومکانیسم هایی که آنها را به حرکت در می آورد. به عنوان یک محموله، که به شما امکان می دهد کل عملیات را سریعتر و قابل اطمینان تر انجام دهید، یک وزنه تعادل در بخش های ساحلی وجود دارد. وزنه تعادل نه تنها به گسترش کمک می کند، بلکه کل سازه را در زمانی که دهانه های پل باز هستند، در تعادل نگه می دارد.
وزنه تعادل همچنین باعث همگرایی صاف دهانه ها می شود که هنگام پایین آمدن با یک قفل مخصوص ثابت می شوند. پیش از این، همه چیز در ابتدا به صورت دستی در حرکت بود. فناوری نیز مانند طراحی ها بهبود یافته است. تا به امروز، باز کردن پل ها به صورت خودکار انجام می شود، آنها توسط یک سیستم اتوماسیون و موتورهای الکتریکی یا درایوهای هیدرولیک هدایت می شوند.
چند پل در سن پترزبورگ در حال طراحی است؟
همه پل ها فقط در شب قابل پرورش هستند. هر کدام از آنها برنامه زمانی خاص خود را دارد که با دیگران هماهنگ شده است. تا به امروز، 9 پل به طور منظم هر شب بالا می رود. و 3 - فقط با برنامه ای که از قبل ساخته شده است.
همه سیم‌کشی‌ها در بازه زمانی یک بامداد تا تقریباً ۶ صبح قرار دارند. اطلاعات دقیق در مورد زمان در منبع رسمی خود توسط شرکتی که عملکرد همه این امکانات را در شهر تضمین می کند، درج شده است.
پل نارنجک در سن پترزبورگ
این ساخت و ساز به افتخار هنگ گرانادیر که در پادگان در ساحل چپ بولشایا نوکا قرار دارد نام خود را دریافت کرد. در طول عمر خود، بارها بازسازی شد و مکان خود را تغییر داد، اما همیشه به عنوان پل گرنادیر باقی ماند.
با این پلتاریخچه این نام به سال 1758 برمی گردد. در ابتدا، این فقط یک گذرگاه شناور بود، در غیر این صورت یک پانتون. این پنجمین ساخت و ساز در این شهر بود. حتی در آن زمان، پل گرنادیر قسمتی داشت که برای عبور کشتی ها از قطار خارج می شد.
پل بارها مکان خود را به دلیل موقتی بودن تغییر داده است. در سال 1905 سرانجام کم و بیش دائمی شد. پل گرنادیر به یک سازه چوبی با 12 دهانه تبدیل شد. یک دهانه قابل بلند شدن نیز وجود داشت که با کمک وینچ های دستی حرکت می کرد.
تقریباً 50 سال بعد، پل Grenadier یک بار دیگر بازسازی شد. در همان زمان، تعداد دهانه ها 6 عدد افزایش یافت و آنهایی که دوار بودند با ورق های فلزی پوشانده شدند.
در دهه 70 قرن گذشته، پروژه پل جدید گرنادیر به مهندس B. B. Levin و معماران L. A. Noskov و P. A. Areshev سفارش داده شد. در همان زمان، طرح کمی تغییر مکان داد و به پایین دست رفت. نسخه نهایی دارای 3 دهانه بر روی تکیه گاه های بتن آرمه بود که تنها دهانه وسط آن بلند شد.
بقیه پل ها به طور منظم ترسیم می شوند، این عمل توسط بسیاری از ساکنان محلی و مهمانان شهر ضبط می شود. چنین عکسی از پل Grenadier در سنت پترزبورگ نادر است، زیرا پرورش آن تنها در مواقع ضروری و به ندرت انجام می شود.
