کالینینگراد اروپایی ترین بخش روسیه است. این فقط یک شهر نیست، بلکه یک منطقه محاصره با جمعیتی نزدیک به 500 هزار نفر است و اگر همراه با منطقه باشد، همه 715 هزار نفر است. این شهرک با لیتوانی و لهستان هم مرز است و توسط آبهای دریای بالتیک شسته می شود.
چگونه شهر روسی شد
تا سال 1946، این شهر کونیگزبرگ نام داشت و به ایالت پروس تعلق داشت. این شهر در 6 آوریل 1945 توسط نیروهای شوروی اشغال شد. با تصمیم کنفرانس پوتسدام، برای تصرف موقت به اتحاد جماهیر شوروی منتقل شد. بعداً کونیگزبرگ به طور کامل به روسیه منتقل شد.
در پایان جنگ جهانی دوم، بیش از 370 هزار آلمانی در شهر باقی نماندند که حداکثر با زندگی در اتحاد جماهیر شوروی سازگار شده بودند. حتی مدارسی وجود داشت که در آنها منحصراً به زبان آلمانی تدریس می کردند، روزنامه ای منتشر می شد.
اما در سال 1947 آنها تصمیم گرفتند جمعیت آلمان را اخراج کنند، فقط متخصصان کمیاب باقی ماندند، اما آنها نیز از سال 1948 تا 1949 به سرزمین تاریخی خود فرستاده شدند. این شهر نام جدید خود را در سال 1946 پس از مرگ کالینین M. I. دریافت کرد.
در دوره پس از جنگ، کالینینگراد به طور فعالصنعت توسعه یافت، اما توجه کمی به مرمت ساختمان های ویران شده شد. تقریباً تمام مناظر تاریخی ویران شده کالینینگراد تا پایان سال 1960 به طور کامل تخریب شد. هر چند خشم و اعتراض زیادی در بین مورخان و مورخان محلی وجود داشت. برای خارجی ها شهر کاملا بسته بود. و تنها در سال 1991 کالینینگراد هم برای بازدید و هم برای همکاری بین المللی بازگشایی شد.
پیشینه تاریخی
قبل از آمدن نظم توتونی به این سرزمین ها، تنها قلعه پروس تووانگشت وجود داشت، اما زمان ساخته شدن و ظاهر آن مشخص نیست. پس از ورود نیروهای دستور، قلعه به آتش کشیده شد و قلعه جدیدی به نام کونیگزبرگ در حدود سپتامبر 1255 تأسیس شد. با گذشت زمان، سکونتگاهی در اطراف قلعه شکل گرفت و به آن شهر اعطا شد. برای چندین قرن، این شهر حاکمان بسیاری از کشورهای مختلف داشت، از آلمانی ها به لهستانی ها منتقل شد. در سال 2015، کونیگزبرگ سابق 760مین سالگرد خود را جشن گرفت.
علی رغم نبردهای متعدد، تعداد زیادی از مناظر در شهر کالینینگراد حفظ شده است.
کلیسای جامع
این یک مجموعه اندام کامل و یک مرکز فرهنگی چند منظوره است. واقع در قلب بخش تاریخی شهر در جزیره کانت یا Kneiphof. اولین اشاره به این جاذبه اصلی کالینینگراد در سالنامه های دوره 1297 تا 1302 است. تاریخ شروع رسمی ساخت 1333 می باشد. و تا سال 1380 همه کارها به پایان رسید.
این ساختمان زمانی داشته استتزئینات غنی، اما پس از جنگ در طول جنگ جهانی دوم، چیزی باقی نمانده است. فقط چند کتیبه سنگی باقی مانده است.
بین سالهای 1992 و 2005 کلیسای جامع به طور کامل بازسازی شد و اکنون مجموعه ارگان، بزرگترین در کل روسیه را در خود جای داده است. همچنین موزه ای از Kant I. و اطراف پارک مجسمه وجود دارد. کلیسای جامع در خیابان I. Kant، 1. واقع شده است.
قلعه کونیگزبرگ
این کاخ می تواند به یک نقطه عطف واقعی از کالینینگراد تبدیل شود، اما زمان خلاف آن را تعیین کرد. تاریخ تأسیس شیء 1255 است. این قلعه در حاشیه رودخانه پرگل قرار داشت و در ابتدا از چوب ساخته شده بود، بعداً با استفاده از سنگ بازسازی شد. این قلعه بیش از یک بار مورد حمله قرار گرفت و در نتیجه بیشترین آسیب را در طول جنگ جهانی دوم دید. در پایان جنگ، دولت شوروی پولی برای بازسازی ساختمان نداشت و در سال 1953 بقایای آن منفجر شد. کار نهایی تخریب این بنای تاریخی در سال 1970 انجام شد. عملاً در همان مکانی که قلعه بود، خانه شوروی برپا شد و از بقایای آجرهای ساختمان باستانی استفاده شد.
مدتهاست که آنها در مورد مرمت بنای تاریخی صحبت می کنند، اولین تلاش ها در دهه 90 قرن گذشته انجام شد. حتی مسابقاتی برای توسعه قلمرو برگزار شد. کاوش ها در سال 2016 آغاز شد. تا به امروز، تمام روابط با شرکای خارجی قطع شده است، حفاری بدون حفاظت باقی مانده است، و پایه و اساس آن خفه نشده است.
فورت 5 "شاه فردریک ویلیام سوم"
این نقطه عطف شهر کالینینگراد ساخته شده استدر سال 1892، اما غسل تعمید آتش تنها در طول جنگ جهانی دوم انجام شد.
این یک سازه بتنی شش ضلعی با یک خندق عریض و عمیق است که توسط فضای سبز احاطه شده است. جنگجویان شوروی به مدت 6 روز کامل به این استحکامات یورش بردند و پس از گرفتن 15 سرباز علائم مشخصی دریافت کردند.
اکنون این یکی از پربازدیدترین مکان‌های شهر است. نزدیک آن موزه استحکامات و تجهیزات نظامی است. واقع در ورودی شهر، در امتداد خیابان بولاتوف.
دژ شماره 11 Denhoff
این مکان دیدنی کالینینگراد با عکس، نام و توضیحات تقریباً در همه راهنماهای شهر یافت می شود. این قلعه در 4 سال، از سال 1877 تا 1881 ساخته شد. از آن خواسته شد تا خطوط راه آهن را در جهت اینستربورگ پوشش دهد. زمانی قلعه سلینگنفلد نام داشت. این یک ساختمان شش ضلعی است که توسط یک خندق احاطه شده است. قسمت مرکزی علاوه بر این توسط یک خاکریز خاکی محافظت می شود. در طول جنگ جهانی دوم، نیروهای آلمانی عملاً مقاومت نکردند و پس از 13 ساعت قلعه توسط نیروهای شوروی تصرف شد.
این ساختمان در امتداد خیابان Energetikov واقع شده است. تورهای راهنما هر آخر هفته (هر ساعت) وجود دارد. رویدادها و مسابقات موضوعی اغلب در قلمرو این مرکز برگزار می شود. انجام ماموریت ها امکان پذیر است.
دروازه براندنبورگ
توضیح دیدنی های کالینینگراد بدون ذکر این شی ناقص خواهد بود. این دروازه ها تنها از هشت دروازه هستند که هنوز برای هدف مورد نظر خود استفاده می شوند. آنها در مرز بخش تاریخی، در منطقه هابربرگ، درانتهای خیابان باگریشن.
آنها در سال 1657 ساخته شده اند، آنها 2 گذر دارند. دیوارهای دروازه با عناصر تزئینی بسیار منبت کاری شده است.
هفت دیگر
دروازه براندنبورگ تنها دروازه در شهر نیست، زیرا کل کونیگزبرگ سابق توسط ساختمانهای مشابه احاطه شده است. تنها هشت مورد از آنها وجود دارد و قبلاً 10 مورد بود. عکس دیدنی های کالینینگراد نشان می دهد که تمام دروازه ها به سبک های مختلف معماری ساخته شده اند. موجود برای مشاهده:
- Rosgarten.
- Friedland.
- Friedrichsburg.
- Ausfalian.
- راه آهن.
- Zackheim.
- رویال.
کلیسای ملکه لوئیس
این یکی دیگر از جاذبه های کالینینگراد است که عکس آن را در بالا مشاهده می کنید. این در 3 سال، از 1899 تا 1901، به یاد ملکه پروس - لوئیز ساخته شد. زمانی در اینجا کلیسای لوتری وجود داشت، اکنون تئاتر عروسکی منطقه ای در این ساختمان فعالیت می کند. در طول جنگ، این ساختمان به شدت آسیب دید و حتی می خواستند آن را تخریب کنند، اما با این وجود توانستند آن را نجات دهند و بازسازی کنند. ظاهر مدرن تقریباً کاملاً با آنچه قبل از جنگ بود مطابقت دارد.
واقع در خیابان پیروزی، 1.
کلیسای خانواده مقدس
یکی دیگر از جاذبه های کالینینگراد کلیسای خانواده مقدس است که در امتداد خیابان کارلا خملنیتسکی، 61a واقع شده است. قبلاً یک کلیسای کاتولیک بود و اکنون سالن کنسرت فیلارمونیک منطقه ای در اینجا کار می کند.
کرچ، شاید بتوان گفت، "جوان"، فقط در ساخته شده استدر سال 1907، در دهه 80 قرن گذشته، بازسازی شد و در همان زمان یک سالن کنسرت افتتاح شد.
این یک ساختمان نئوگوتیک است که در پروژه آن رعایت بهترین سنت های معماری در زمان سلطنت توتون های پروس فراهم شده است. نتیجه یک ساختمان باشکوه و جشن با آجر قرمز است که بسیار یادآور یک قلعه قرون وسطایی است.
موزه کهربا
فهرستی از جاذبه های کالینینگراد (با عکس، نام و توضیحات) بدون موزه کهربا غیرممکن است. در سال 1969 در ساختمان "برج دان" در دروازه Rossgarten تاسیس شد. تصمیم برای باز کردن به این دلیل بود که روستایی یانترنی در نزدیکی شهر وجود دارد، در آن زمان بزرگترین ذخایر کهربای اکتشاف شده بود. تخمین زده شد که حدود 90 درصد از کل عرضه جهان را شامل می شود.
برای مدت طولانی ساختمان بازسازی شد و از سال 1979 تا 1984. موزه در حال شکوفایی کامل بود. سپس او را فراموش کردند. تنها در سال 2003 این ساختمان بازسازی شد، در سال های بعد چندین بار تحت برنامه های مختلف توسعه سقوط کرد. امروز در موزه می توانید چیزهای جالب زیادی در مورد کهربای بالتیک یاد بگیرید، یکی از بزرگترین سنگ های جهان را ببینید که 4 کیلوگرم و 280 گرم وزن دارد.
پارک "جوانان"
این پارک یک مکان دیدنی بسیار غیرمعمول از کالینینگراد دارد. احتمالاً هر گردشگری که از این شهر دیدن کرده است با عکس و توضیحات شی به نام «خانه وارونه» آشنا است. در خیابان تلمان می توانید نوعی جاذبه پیدا کنید.
به نظر می رسد یک کلبه معمولی است، اما فقط وارونه ایستاده است،سقفش را روی زمین گذاشت در داخل مبلمان، حمام و هر آنچه در یک ساختمان مسکونی معمولی اتفاق می افتد وجود دارد. حتی یک بازدیدکننده بی تفاوت نمی ماند، زیرا درک جهان وارونه به اندازه کافی سخت است.
دهکده ماهی
این یک بلوک کامل است که کاملاً شبیه پروس باستان است. بین پل های یوبیلینی و مدوی، در ساحل راست رودخانه پرگل واقع شده است. این مکان دیدنی کالینینگراد یک مجتمع تجاری و قوم‌نگاری است.
ساخت و ساز در سال 2006 در محلی که قبلاً بازار ماهی فروش بود آغاز شد. بهتر است این مجموعه را از برج تماشای مایاک مشاهده کنید، جایی که یک مرغ دریایی فلزی نصب شده است، که دو طرف یا منقار آن باید "برای خوش شانسی" مالیده شود. این برج منظره ای باشکوه از شهر ارائه می دهد. 133 پله به بالای برج منتهی می شود.
در اینجا، در مجتمع، مرکز خرید Rechnoy Vokzal، مرکز خرید پاساژ Pregolsky، یک هتل و یک برج دیدبانی دیگر به نام Lomze وجود دارد.
ساختمان بورس اوراق بهادار Königsberg
این بنای تاریخی معماری در نزدیکی پل ترستل، در سمت راست رودخانه، در امتداد خیابان لنینسکی، 83 واقع شده است.
امروز این ساختمان توسط مرکز فرهنگی جوانان اشغال شده است.
بورس اوراق بهادار باقی مانده در سال 1875 ساخته شد. نه تنها حراج ها در اینجا برگزار می شد، بلکه کنسرت ها و رویدادهای جشن نیز برگزار می شد. در سال 1944، ساختمان در اثر بمباران به شدت آسیب دید. در سالهای پس از جنگ (حدود 20 سال) ، مبادله در ویرانه ای ماند که در آن پایان فیلم "پدر"سرباز."
در سال 1960، ساختمان وضعیت یک بنای معماری را دریافت کرد، اما بازسازی تنها پس از 7 سال آغاز می شود. پس از اتمام کار، شی به خانه دریانوردان تبدیل می شود.
خود ساختمان به سبک نئو رنسانس ایتالیایی ساخته شده است که برای کالینینگراد معمول نیست. تالار بورس پس از تالار کاخ کونیگزبرگ دومین سالن بزرگ بود.
میدان اصلی شهر
امروز میدان پیروزی یکی از زیباترین مناظر کالینینگراد است. چندین بار تغییر نام یافت و در محلی که دروازه‌های استحکامات شهر در آن قرار داشت تجهیز شد. قبلاً در سال 1920، این مکان به مرکز شهر تبدیل شد.
در سال 1953 بنای یادبود استالین در میدان نصب شد که پس از 5 سال برچیده شد. سپس بنای یادبودی برای لنین در اینجا برپا شد که تا زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی پابرجا بود.
ساختمان های قدیمی حفظ شده در میدان:
- ایستگاه شمالی با تونل راه آهن (1930).
- دانشگاه فنی (1931).
- City Hall (1920).
برای جشن 750 سالگی شهر، چندین فواره و حتی طاق پیروزی در این میدان ساخته شد. با قضاوت بر اساس بررسی های موجود در مورد مناظر کالینینگراد، طاق شباهت زیادی به ستون اسکندر در سن پترزبورگ دارد. در سال 2006، معبد ناجی در اینجا ساخته شد که دارای اندازه عظیمی است - 73 متر ارتفاع. کمی بعد، یک "کلیسای بوسنده" در نزدیکی معبد ساخته شد و به پیتر و فورونیا تقدیم شد.
میدان توسط ساختمانهای مدرن احاطه شده است و مساحت عظیمی را اشغال می کند - 300 در 150 متر.
منطقه آمالیناو
بسیاری از آژانس های مسافرتی بازدید از این منطقه را در برنامه سفر به دیدنی های کالینینگراد قرار می دهند. به خاطر ویلاهای منحصر به فردش معروف است. حتی در سپیده دم قرن بیستم، این خانه ها کاملاً تمام امکانات رفاهی، فاضلاب، برق، گاز و آب را داشتند.
تقریباً همه خانه ها دارای جزئیات و تزئینات جالب زیادی هستند، سقف ها معمولاً عجیب و غریب و نیمه چوبی هستند. ایده اصلی معمار این است که یک منطقه برای افراد ثروتمند بسازد. اما امکان تحقق کامل پروژه وجود نداشت: جنگ جهانی اول آغاز شد. بعدها ساخت و ساز ادامه پیدا کرد، اما نه با این شکوه و شکوه. در پایان جنگ جهانی دوم، ساختمان سازی نیز انجام شد، اما هیچ کس به مفهوم طرح معماری برای توسعه منطقه پایبند نبود. با این حال، ساختمانهای باقی‌مانده، با برخی از منبت‌ها و تزئینات، ارزش دیدن دارند.
یتیم خانه سلطنتی
این ساختمان یکی از قدیمی ترین ساختمان های شهر است. این در نزدیکی دروازه Sackheim، در آدرس: Litovsky Val, 62. واقع شده است.
پرورشگاه توسط فردریک اول در سال 1701 تأسیس شد، پس از 2 سال ساختمان کاملاً آماده پذیرایی از کودکان شد. در طول جنگ جهانی دوم، این شی عملا آسیبی ندید، به جز برج، که ویژگی های مشخصه ای را به ساختمان داد. این برج به طور کامل ویران شد و هرگز بازسازی نشد. در سال 2007، این بنا در فهرست میراث فرهنگی با اهمیت منطقه قرار گرفت. در سال 1395 طرح جامع مرمت آن تصویب شد.
تف کورونی
ما قبلاً بسیار توضیح داده ایمدیدنی های کالینینگراد چه چیزی را در منطقه ببینید؟ یکی از مکان های توریستی که اغلب بازدید می شود، تف کورونیان است. این نوار شنی و باریک از زمین، زمانی که از دید پرنده نگریسته شود، شبیه یک شمشیر است که خلیج دریای بالتیک را از هم جدا می کند. تف از شهر Zelenogradsk در منطقه کالینینگراد شروع می شود و تا شهر اسمیلتین در لیتوانی امتداد می یابد. طول کل زمین 98 کیلومتر است. میانگین عرض تف 2.5 کیلومتر (از 400 تا 3.8 کیلومتر) است. هیچ مشابهی برای چنین آفرینش طبیعی در جهان وجود ندارد.
در این مکان می‌توانید تپه‌های شنی و باتلاق‌های برآمده از مشخصه‌های تندرا را ببینید. در پاییز، حدود 15 میلیون پرنده به سمت تف پرواز می کنند. 72 درصد از این قلمرو را نخلستان های جنگلی با بیش از 600 نوع پوشش گیاهی اشغال کرده اند. در اینجا حیوانات و خزندگان زیادی (حدود 296 گونه) وجود دارد.
امروز، چندین مسیر پیاده روی و جاذبه در اینجا وجود دارد:
- در روستای Rybachy یک کلیسای قدیمی؛
- موزه خانه توماس مان؛
- فانوس دریایی روی تپه Urbas;
- قلعه کوپگلیس؛
- Southern Pier;
- کوه جادوگر؛
- dolphinarium و دیگران.
زمستان آمد
به نظر می رسد، خوب، چه نوع گشت و گذار در کالینینگراد در زمستان؟ سرد، مرطوب، تاریک - پس از همه، بالتیک. اما چنین موضعی اساساً اشتباه است. با فرا رسیدن فصل زمستان، فصل بازدید از موزه ها فرا می رسد و تعداد زیادی از آنها در شهر وجود دارد.
موزه اقیانوس جهانی
درهای این موسسه در تمام طول سال باز است. در اینجا مجموعه ای منحصر به فرد از صدف نرم تنان دریایی، آثار هنری زیادی وجود دارددر موضوع دریایی، مدل های کشتی. همچنین می توانید کشتی تحقیقاتی Vityaz را که از سال 1994 در اسکله موزه قرار دارد و بسیاری از نمایشگاه های جالب دیگر را با چشمان خود ببینید. آدرس: خاکریز پیتر بزرگ، 1.
موزه تاریخ و هنر منطقه
این مجموعه عظیمی از آیتم های منحصر به فرد است. اینجاست که می‌توانید بسیاری از نمایشگاه‌های باستان‌شناسی مربوط به دوره توتونی را ببینید. موزه در خیابان Clinical، 21. واقع شده است.
دوگوت فون لیاش
کل نمایشگاه بر اساس تاریخ جنگ جهانی دوم است و در یک پناهگاه واقع شده است. در اینجا بود که مقر آلمانی ها به ریاست فون لیاش قرار داشت. این موزه در: خیابان Universitetskaya، 2. واقع شده است.
موزه زیردریایی B-413
این زیردریایی به مدت 30 سال در خدمت رزم بوده است، در سال 1990 به ناوگان بالتیک اختصاص یافت. این قایق از آب های دریای مدیترانه، در اقیانوس اطلس بازدید کرد. یک سفر بی نظیر از راه دور در زیردریایی انجام شد: تیپ بدون تغییر خدمه بیش از 1 سال حرکت کرد. در سال 1999 از رده خارج شد. از سال 2000، در کالینینگراد، نزدیک موزه اقیانوس جهانی ایستاده است.
کشتی به موزه تبدیل شد. دکوراسیون داخلی به طور کامل حفظ شده است، فقط همه چیز از روغن و نفت کوره تمیز شده است، همه دریچه ها خراب شده اند. سوراخ اژدر به ورودی بازدیدکننده تبدیل شد. در سال 2013، در مجموع 2.5 میلیون بازدیدکننده سوار این زیردریایی شدند. تا به امروز، این شی در ثبت میراث فرهنگی مردمان فدراسیون روسیه گنجانده شده است.
شهر کالینینگراد منطقه ای است با سرنوشتی جالب و دشوار. فرهنگ روسی و آلمانی در اینجا از نزدیک در هم تنیده شده است.داستان. این شهر فضایی خوش اخلاق و دوستانه دارد و مکان های تاریخی و موزه های زیادی در دسترس گردشگران است.
