جمهوری صربستان یک کشور توسعه یافته چند ملیتی در اروپای شرقی است. در جنوب شبه جزیره بالکان واقع شده است. از سال 2000 عضو سازمان ملل و از سال 2012 نامزد عضویت در اتحادیه اروپا بوده است. از نظر اداری، کشور به چندین منطقه تقسیم شده است. کوزوو و ویوودینا اخیراً خودمختار در نظر گرفته شده اند. آخرین منطقه چند فرهنگی ترین منطقه اروپا است.
تاریخچه سکونت
از قرن ششم پس از میلاد ه. جوامع اسلاو باستان در قلمرو صربستان مدرن ظاهر شدند. بیشتر آنها در نواحی غربی شبه جزیره بالکان ساکن بودند. صد و پنجاه سال بعد، چنین انجمن‌هایی مانند دوکلا، تراوونیا، زاهومیه و پاگانیا شروع به ظهور کردند. بزرگترین و پرتعدادترین آنها شاهزاده صربستان بود. برای مدت طولانی، تمام مناطق کشورهای بالتیک تحت حاکمیت امپراتوری بیزانس بودند. این گونه بود که دولت مدرن شروع به ظهور کرد. در دوره 1330 تا 1350 شاهزاده به سرعت رونق گرفت. با این وجود، در اواخر قرن، صربستان دوباره فتح شد. حالا او شده استمنطقه اداری امپراتوری عثمانی. در طول قرن بعد، هزاران ترک به قلمرو شاهزاده آمدند. قابل توجه است که در اواسط قرن شانزدهم جمعیت صربستان را نیمی از نمایندگان بومی امپراتوری عثمانی تشکیل می دادند.
در پایان قرن هفدهم، شاهزاده بخشی از ایالت اتریش شد. از آغاز سال 1810، چندین قیام بزرگ در صربستان به وقوع پیوست. جنگ داخلی هزاران نفر را گرفت. و تنها در سال 1878 استقلال دولت مدتها در برلین اعلام شد. در آغاز قرن بیستم، کشور جدید شامل سرزمین هایی مانند کوزوو، بخشی از ساندژاک و مقدونیه بود. در طول جنگ جهانی اول و دوم، دولت بخشی از دارایی خود را از دست داد. مونته نگرو در سال 2006 از صربستان و کوزوو چند سال بعد جدا شد.
دموگرافیک
نخستین سرشماری نفوس کشور تنها در پایان سال ۱۳۹۰ انجام شد. حتی در آن زمان، جمعیت صربستان منفی بود. بر اساس سرشماری، جمعیت این کشور حدود 7.5 میلیون نفر بوده است. در عین حال بیشترین تعداد در مناطق جنوبی و شمالی کشور مشاهده شد. Šumadija، بلگراد و Vojvodina در رتبه های بعدی با شاخص های مشابه قرار دارند. در مورد کوزوو، جمعیت آن کمی بیش از 1.7 میلیون نفر است.بحران جمعیتی با نرخ بالای مرگ و میر همراه است. بر اساس این شاخص صربستان از تمامی کشورهای اروپایی جلوتر است. نرخ مرگ و میر تقریباً 40 درصد از نرخ تولد بیشتر است. میانگین امید به زندگی 74 سال است. از اواسط دهه 2000، یک خانواده پرجمعیت به عنوان یک چیز کمیاب در نظر گرفته شده است.
در سالهای اخیر میزان مهاجرت در کشور در سطح ۰ درصد نگه داشته شده است. علاوه بر این، سالانه ده ها هزار جوان توانمند صربستان را ترک می کنند.
ترکیب چند ملیتی
جمعیت صربستان 83 درصد بومی هستند. گروه قومی غالب بعدی مجارها هستند. سهم آنها حدود 4 درصد است. بیشتر مجارها در منطقه وویودینا متمرکز هستند. از بین ملیت های پرشمار دیگر، باید به کولی ها، کروات ها، بوسنیایی ها، اسلواکی ها، ولاخ ها، مونته نگرویی ها، رومانیایی ها و مقدونی ها اشاره کرد. بوسنیایی‌ها، صرب‌ها و ترک‌ها به دنبال آن بودند. از نظر دینی، صربستان کشوری لیبرال است. اکثر مردم خود را به کلیسای ارتدکس می دانند. نسبت مسیحیان حدود 85 درصد است. کلیسای کاتولیک - حدود 5.5٪. بقیه ساکنان یا مسلمان هستند یا پروتستان.
جمعیت صربستان
از دهه 1990، شاخص های جمعیتی جمهوری چیزهای زیادی باقی می ماند. مقامات این کشور در تلاش هستند تا ساکنان را برای افزایش نرخ زاد و ولد تشویق کنند، اما بی ثباتی اقتصادی و تنش های سیاسی نقش منفی ایفا می کند.
از سال 1990 تا 1995، جمعیت صربستان تنها 180 هزار نفر افزایش یافت. در پایان این دوره، جمعیت 7.74 میلیون نفر بود. در سالهای بعد، شمارش جمعیت صربستان شروع به کاهش کرد. پویایی های منفی تا به امروز مورد توجه قرار گرفته است. از سال 1995 تا 2005 تعدادجمعیت صربستان 300 هزار نفر کاهش یافته است. طی 10 سال آینده، 4 درصد دیگر کاهش یافت. هر ساله، در نتیجه مهاجرت ساکنان محلی و افزایش نرخ مرگ و میر، جمهوری تا 0.49٪ از ساکنان خود را از دست می دهد.
تعداد در سال 2015
تا سپتامبر 2015، جمعیت صربستان تقریباً 25 هزار نفر کاهش یافت. کارشناسان اشاره می کنند که تا پایان سال این ارقام بیش از 33000 نفر خواهد بود. در نتیجه، تا ژانویه 2016، جمعیت جمهوری به مرز 7.09 میلیون نفر کاهش خواهد یافت. بنابراین، رشد جمعیت دوباره منفی خواهد شد و حدود -0.47٪ خواهد بود.
در سال 2015، حدود 60 هزار کودک متولد شدند و 1.5 برابر بیشتر از مردم جان باختند. رشد طبیعی در -50 درصد باقی مانده است. چندین سال است که هیچ هجوم مهاجری در صربستان وجود نداشته است.
جالب اینجاست که روزانه حدود 180 کودک در کشور متولد می شوند. این در حالی است که میزان مرگ و میر به 270 نفر می رسد. کاهش جمعیت روزانه حاصله در حدود 90 باقی می ماند.
