روستای استارومینسکایا در شمال قلمرو کراسنودار واقع شده است. این یکی از اولین سکونتگاه های قزاق های دریای سیاه است. این ایستگاه تاریخچه طولانی دارد. توسعه یافت، توسط آلمانی ها اشغال شد و تا حدی ویران شد. مانند پرنده ققنوس، سکونتگاه دوباره زنده شد، اما دوباره فراموش شد.
سابقه نام
دهکده Starominskaya (منطقه کراسنودار) در سال 1794 تأسیس شد. این شهرک یکی از 40 کورن اول ارتش قزاق دریای سیاه شد. این روستا نام خود را از روستای منا واقع در رودخانه دسنا گرفته است. ابتدا این شهرک منسکی نامیده شد، سپس به مینسک تغییر نام داد. با گذشت زمان، در سال 1842، کورن ها وضعیت روستا را به دست آوردند. استارومینسکایا اینگونه ظاهر شد.
توسعه روستا
در سال 1802، 15 خانوار در روستا وجود داشت. به تدریج، قزاق ها به محل اقامت دائم خود آمدند. در دوره 1821 تا 1825، سکونتگاه با مهاجران از استان های چرنیگوف و پولتاوا تکمیل شد. در سال 1861، در حال حاضر 700 خانوار و تقریباً پنج هزار نفر در روستا وجود داشت. در سال 1863، اولین مدرسه ابتدایی در این شهرک ظاهر شد.
دهکده به تدریج مملو از آبخوری‌ها، مغازه‌ها شد، اما بهبود آن چیزهای زیادی را باقی گذاشت. خیابان ها آسفالت نبود، اهالی از گرد و غبار خفه می شدند و در گل و لای جاده گیر کرده بودند. در سال 1869، روستاها شروع به به دست آوردن مرزهای روشن کردند. Starominskaya از نظر مساحت بزرگترین شد. شروع به تقسیم به حومه ها کرد.
دو راه آهن در نزدیکی روستا گذاشته شد. اولی، از ییسک تا خ. Sosyk در سال 1809 ظاهر شد و یک سال بعد اولین قطارها در امتداد مسیر راه آهن حرکت کردند. راه آهن دوم از کوشچوسکایا به اکاترینودار رفت. استانیتسا استارومینسکایا به یک تقاطع راه آهن اصلی تبدیل شد و این امر توسعه شهرک را تسریع کرد. با گذشت زمان، به عنوان دروازه شمالی کوبان شناخته شد.
در زمان شوروی
بعد از انقلاب، در بهار 1920، قدرت شوروی در روستا برقرار شد. تغییرات ارضی و اداری فعال آغاز شد. در سال 1922، یک لشکر ولوست در روستا معرفی شد. اولین مزرعه جمعی با نام "Kubanets" ظاهر شد. 14 خانواده شاغل بودند. در سال 1924، منطقه استارومینسک ایجاد شد، که وارد منطقه دون شد و تابع روستوف-آن-دون شد.
در سال 1926 اولین روزنامه در روستا منتشر شد. ولسوالی ها و مزارع جمعی به تدریج رشد کردند. در سال 1928 بزرگترین آنها "ترکیب" و "راه لنینسکی" بودند. به تدریج، سازندهای بزرگ به بسیاری از تشکیلات کوچک تقسیم شدند. در اوایل دهه 30، هنر. Starominskaya کارخانه کره خود را به دست آورد. در سال 1935، اولین دبیرستان ظاهر شد.
پس از تشکیل قلمرو کراسنودار
در سال 1937، پس از ظهورقلمرو کراسنودار، این منطقه به کوبان تعلق گرفت. در سال 1939، 17 مدرسه در Starominskaya stanitsa وجود داشت، به همان اندازه گوشه ها و باشگاه های قرمز رنگ. کاخ فرهنگ مردم افتتاح شد. 24 کتابخانه، سه کلبه مطالعه و یک سینما وجود داشت. 25 فروشگاه و دو غرفه مواد غذایی افتتاح شد. نیروگاه خود را به دست آورده است. چهار پزشک و بیش از 20 امدادگر در منطقه استارومینسک کار می کردند.
دوره جنگ بزرگ میهنی
در طول جنگ بزرگ میهنی، روستای استارومینسکایا توسط بیش از 12 هزار نفر از ساکنان که به جنگ رفتند، متروک شد. در طول جنگ جهانی دوم، بیش از 7000 نفر در این منطقه کشته شدند. از سال 1942 تا 1943 این روستا توسط نیروهای آلمانی اشغال شد. منطقه متحمل خسارات زیادی شده است.
سالهای پس از جنگ
از سال 1946، مزارع شروع به بازسازی کردند، تولید ایجاد شد، ساخت و ساز تشدید شد. خانه های جدید به خوبی انتصاب ظاهر شد. مزارع شروع به شکوفایی کردند. در سال 1950، اولین توربین برق آبی ساخته شد و برق ظاهر شد. در سال 1952، یک مدرسه حرفه ای در روستای استارومینسکایا افتتاح شد که اپراتورهای ماشین را آموزش می داد.
در سال 1958، سکونتگاه های جدیدی در منطقه ظاهر شد. یک سال بعد اولین جاده آسفالته شروع به کار کرد. خطوط اتوبوس وجود داشت. از سال 1962 تا 1966، پرسترویکا در جریان بود و روستای استارومینسکایا به عنوان یک واحد سرزمینی مستقل در نقشه ها وجود نداشت. سپس منطقه به لنینگراد پیوست.
صفحه امروز
امروز این روستا یک شهر کوچک کوچک است. فقط برای چند نفر کار می کندبنگاه هایی که تقریباً به طور کامل کالاهای مورد نیاز را در اختیار ساکنان محلی قرار می دهند. مزارع بزرگ، ایستگاه راه آهن وجود دارد. پنج مدرسه وجود دارد، یک مدرسه شبانه روزی. یک کاخ فرهنگ وجود دارد. مدارس موسیقی، هنر و ورزش وجود دارد. یک سینما، یک درمانگاه و چندین بانک باز هستند.
