پادشاهی کامبوج کشوری است که در جنوب شبه جزیره هندوچین واقع شده است. این یک سلطنت مشروطه با رئیس شاه است. نهاد قانونگذاری پارلمان است که از دو مجلس تشکیل شده است. پایتخت آن پنوم پن است و جاذبه اصلی آن انگکور وات (کامبوج) است. عکس زیر او را در غروب آفتاب نشان می دهد.
کمی درباره کشور و مردم آن
یک ایالت کوچک در جنگل سبز گم شده است. در سال 600 پس از میلاد به وجود آمد. طبیعت هنوز هم به صورت بکری زیباست و مسافران را با گیاهان شگفت انگیز ساوانای مرطوب و حیوانات غیر معمول شگفت زده می کند. در مرکز دریاچه Tonle Sap قرار دارد. کوه ها از سه طرف آن را احاطه کرده اند. و چهارم با نمایی از خلیج تایلند باز می شود. رودخانه ها از طریق دره جریان دارند: مکونگ، شریان اصلی کشور، و تونل ساپ. این جریان شگفت انگیز به طور دوره ای جهت خود را تغییر می دهد. یک رودخانه می تواند به دریاچه یا خارج شود. جمعیت این کشور خمرها (تقریباً 14 میلیون نفر) هستند که 95 درصد آنها بودایی هستند. برای آنها بیش از 4 هزار معبد وجود دارد. زبانی که در زندگی روزمره استفاده می شود خمر، افراد مسن استآنها فرانسوی صحبت می کنند، جوانان انگلیسی و چینی می آموزند. آب و هوا مرطوب و گرم است. بهترین ماه ها برای بازدید از اواخر اکتبر تا آوریل است، زمانی که زمستان خشکی با دمای بین +22 تا +26 درجه سانتیگراد وجود دارد. اما رطوبت در تمام طول سال روی 93 درصد باقی می ماند.
جاهای دیدنی کشور
کسب و کار گردشگری در این کشور هنوز توسعه ضعیفی دارد. شهر سیم ریپ به‌خاطر بتکده‌ها، معابد و وات‌هایش معروف است: وات بو (نقاشی‌های دیواری)، بتکده پره آنگچرک و پره آنگچورم (بسیار مورد احترام مردم محلی. دو مجسمه بودا در اینجا وجود دارد)، یاتپ - ارواح محلی در اینجا زندگی می‌کنند که از شهر محافظت کنید شهر سیهانوکویل با سواحل زیبا و مراکز غواصی متمایز است. اما با این حال، اصلی ترین چیزی که کامبوج به آن افتخار می کند، مجموعه معبد آنگکور است. همه چیز در برابر او محو می شود، مانند ستارگان و ماه در برابر نور خورشید. در نزدیکی شهر Siemrap قرار دارد. دیدنی های آنگکور با تمام عظمت خود در مرکز ایالت کامبوج واقع شده اند.
مجموعه معبد را می توان تقریباً یک شهر در نظر گرفت. این ساختمان نمادین بزرگترین ساختمان در جهان است. در اینجا یک پانوراما از آنگکور (کامبوج، عکس زیر) است که اکنون از جنگل پاک شده است.
علاوه بر این، این ذخیره‌گاه تاریخی دارای معبد-کوه بایون است. این نیز یک معبد بازدید شده و بسیار جالب است. از بالا منظره ای باشکوه از آنگکور ارائه می دهد. جنگل بر تا پروهم تسلط دارد و هنوز قرار نیست آن را ترک کند. معابد ساده‌تر، اما نه کمتر قابل توجه‌تر نیز وجود دارد: باکسی چامکورگ، تاما بای کائک و خلیج پراسات.
گنجینه جهانی یونسکو
غول، بزرگترین - همه چیز درباره انگکور است. کامبوج هزار سال پیش خیلی سریع، فقط در 30 تا 40 سال، معبدی را برای هندوها، پرستندگان خدای ویشنو، ساخت و همچنین تزئین کرد. این کار به دستور شاه سوریاوارمان دوم انجام شد. او جنگجویی بود که وقت خود را نه به تفریح، بلکه در مراقبت از تقویت و تمرکز دولت می گذراند. اما او به عنوان خالق معبد آنگکور در تاریخ ماندگار شد. کامبوج تمام نیروهای خود را برای طراحی و ساخت آن متعهد کرده است.
طراحی
در زمان ایجاد انگکور، فرهنگ هند حداقل 4 تا 4.5 هزاره وجود داشت. دانش ستاره شناسان هندی بسیار بالا بود. می توان فرض کرد که آنها برای ایجاد طرح معبد هندو انگکور جذب شدند. کامبوج به سختی می توانست این کار را به تنهایی انجام دهد. علاوه بر این، معبد به خدای ویشنو - نگهبان جهان، محافظ از شر، رابط بین مردم و جهان اختصاص داده شد.
در پایان قرن بیستم، مورخ بریتانیایی دی. گریسبی به این نتیجه رسید که سازه های اصلی در آنگکور برآمدگی صورت فلکی دراکو بر روی زمین است. او با کتیبه‌ای بر روی یک سنگ‌نمونه حفاری شده قرن دوازدهم که گزارش می‌داد کشورشان شبیه آسمان است، به دنبال چنین رابطه‌ای بود. چنین ارتباطی با کتیبه دیگری مربوط به دوران قبلی نشان می دهد که می گوید سنگ های انگکور با حرکت ستارگان در آسمان مرتبط هستند. این موضوع باعث شده است تا مطالعات و بحث های مدرن متعددی در جهان مورخان و باستان شناسان انجام شود. آنها امروز متوقف نمی شوند.
ساخت
در آن روزهادر پادشاهی کامبوج ماسه سنگ زیادی وجود داشت. مجموعه معبد انگکور از آن ساخته شده است. ساخت و ساز حدود پنج میلیون تن مواد مصرف کرد. از رودخانه Siemrap به پایین پرتاب شد. همه سنگ ها بسیار صاف هستند، گویی صیقلی شده اند. برای بستن آنها از خمپاره ای استفاده نشده است و فقط با وزن خود نگه داشته می شوند. آنها به قدری با یکدیگر مطابقت دارند که تیغه یک چاقوی نازک نمی تواند از بین آنها عبور کند. اعتقاد بر این است که در ساخت و ساز از فیل استفاده شده است. کاملاً تمام سطوح با کیلومترها کنده کاری پوشیده شده است. اینها صحنه هایی از رامایانا و مهابهاراتا، تک شاخ ها و اژدهاها، جنگجویان، گریفین ها، دداواسی ها (رقصندگان) جذاب هستند. از مجموع موارد فوق چنین بر می آید که صنعتگران بسیار ماهری بوده اند که آنگکور را ساخته اند. کامبوج، طبق همه حساب ها، قرن ها تجربه در ساخت و سازهای مشابه داشت.
معماری
دوره ای از بلوغ در توسعه معماری پیچیده با هماهنگی کامل همه بخش های آن بود. مانند بسیاری از تمدن های باستانی، پناهگاه خانه خدایان بود. فقط طبقه کاهنان و پادشاهان در آن جمع می شدند و برای دفن فرمانروایان نیز در نظر گرفته شده بود. انگکور وات، مجموعه معبدی در کامبوج، مستطیلی به ابعاد 1.5 در 1.3 هزار متر و مساحت دو کیلومتر مربع است. مساحت واتیکان تقریباً سه برابر کوچکتر است. در تمام محیط خندقی پر از آب به عرض 190 متر وجود دارد که در مرکز حیاط سکویی تعبیه شده که با دیوار محصور شده است. معبدی بر روی آن ساخته شد. هیچ کپسولی که نام اصلی یا تاریخ شروع ساخت را داشته باشد یافت نشده است. معبد آنگکور وات (کامبوج) از سه ساختمان تشکیل شده است.داشتن یک مرکز مشترک دارای پنج برج به شکل نیلوفر است. بلندترین برج مرکزی 65 متر از سطح زمین بلند شده است. ورودی اصلی آن از سمت غرب منتهی می شود. جاده منتهی به آن که از بلوک‌های ماسه‌سنگ ساخته شده است، با جان پناه‌های کم ارتفاع احاطه شده است که مجسمه‌هایی از مارهایی با هفت سر روی آنها قرار دارد.
امروزه ورودی گوپورام (برج دروازه بالای ورودی) از طریق مکانی مقدس در زیر برج جنوبی است. این مجسمه بزرگ ویشنو با 8 بازو دارد. تمام فضا را پر می کند.
تزیینات مجسمه ای به طور ارگانیک با کل ترکیب معبد مرتبط است. در طبقه اول، قابل توجه ترین هشت تصویر عظیم است که مساحت آن 1.2 هزار متر مربع است. متر دیوارهای طبقه دوم با نقش برجسته های آپسارا (دوشیزگان آسمانی) تزئین شده است. دو هزار نفر هستند. از طبقه دوم می توانید کل حیاط را ببینید. پله‌های سنگی به سطح سوم یعنی برج‌های مخروطی بزرگ منتهی می‌شوند. بالاترین مرکز جهان است. همانطور که خمرهای باستان می فهمیدند، تمام برج ها نشان دهنده محل زندگی خدایان کوه مرو هستند. در بلندترین آنها، پیکری از بودا در حالت خوابیده هنوز حفظ شده است، اگرچه معبد در ابتدا به ویشنو اختصاص داشت.
محفظه تاریخی
معابد آنگکور در کامبوج به آنگور وات عظیم و مرموز محدود نمی شود. شهر انگکور خود یک "پایتخت" با جمعیتی بالغ بر 1000000 نفر بود که در خانه های چوبی زندگی می کردند که در رطوبت بالا پوسیده می شدند. خرابه های آن در حدود پنج کیلومتری مجموعه انگکور وات واقع شده است. معابد حفظ شده ای وجود دارد که از آنها ساخته شده استماسه سنگ و توف: تراس فیل، Ta Prohm، Angor Thom (میراث میراث یونسکو)، Preah Kan (ترجمه شده به عنوان "شمشیر مقدس")، Ta Prohm و معبد Bayon. این برج دارای 54 برج بلند است که همه آنها با تصاویر بودا تزئین شده اند.
Angor Thom ("پایتخت بزرگ") و معبد Bayon
این پایتخت تحت فرمانروای جایاورمان هفتم بود. او فلسفه بودا را پذیرفت و به افتخار او شهری مربعی با مساحت خارق العاده 900 هکتار ساخت. توسط جاده ها به 4 قسمت مساوی تقسیم می شود. بقایای ساختمان های سنگی که توسط جنگل جوانه زده اند. در مرکز معبد بایون قرار دارد.
اندازه آن از دیدنی های دیگر کامبوج کوچکتر است، اما اگر به آن نزدیک شوید، با عظمت برخورد می کند. Bayon دارای سه سطح است. اولی صحنه هایی از زندگی مسالمت آمیز و نبردها را به تصویر می کشد. در دومی که بسیار بهتر حفظ شده است، گردشگر خود را در هزارتوی گالری‌هایی با سقف‌های کم می‌بیند. روی هر یک از پنجاه برج، چهره هایی حک شده است که بسته به نور، می توانند خوب یا بد به نظر برسند. این ویرانه‌ها، به‌ویژه وقتی از سطح سوم دیده شوند، با شکوه به نظر می‌رسند.
Ta-Prohm
این یک معبد-صومعه است که راجاهاویرا ("صومعه سلطنتی") با چیدمان پیچیده نامیده می شد. قلمرو آن به شدت پر از درختان با تنه و شاخه های قدرتمند است. پاکسازی آن در سال 1920 آغاز شد. اما جنگل نمی خواهد از او جدا شود. این معبد بودایی بسیار رمانتیک است، زیرا برخی از ویرانه ها و درختان گرمسیری عمدا در آن جا مانده اند. تاثیری محو نشدنی بر گردشگران می گذارد. در داخل قلمرودر صومعه، درختان ابریشم بزرگ و درختان خفه کننده در میان ساختارهای حلقه رشد می کنند.
اگر دانه در شکاف سنگ تراشی بماند، کم کم رشد می کند و با ریشه و تنه سنگین دیوار را می شکند. در ابتدا تبدیل به چهارچوب ساختمان می شوند اما وقتی می میرند آن را تخریب می کنند. خود معبد از سه گالری با یک مرکز تشکیل شده است. اطراف آن را یک خندق احاطه کرده است. ورودی ها از طریق گوپورا (برج های ورودی) در چهار نقطه اصلی قرار دارند. استیل موجود در صومعه ثروت آن (تنها ظروف طلا، تخت‌های ابریشمی) را توصیف می‌کند و همچنین خلق صدها مجسمه از خدایان، برج‌های تزئینی، تقریباً نیم هزار خانه سنگی و همچنین وجود بیمارستان‌ها را به پادشاه نسبت می‌دهد. در پادشاهی البته تمام دیوارهای باقی مانده با کنده کاری های نفیس پوشیده شده است. مکانی که اپیزود فیلم "لارا کرافت - مهاجم مقبره" با بازی آنجلینا جولی در آن فیلمبرداری شده است، بسیار مورد توجه گردشگران است. بر روی یکی از ستون ها رنگ قرمز حفظ شده است. همانطور که راهنماها می گویند خون انسان به آن اضافه شد. در واقع اکسیدهای آهن به آن اضافه شد که در برابر محو شدن بسیار مقاوم است. استگوزاروس حک شده بر روی یکی از مدال‌ها چیزی غیرقابل توضیح در تا پروهما است.
Angkor، کامبوج: چگونه به آنجا برسیم
هوایی
هیچ پرواز مستقیمی از روسیه به کامبوج وجود ندارد. یک فرودگاه بین المللی در نزدیکی شهر سیم ریپ وجود دارد. خطوط هوایی از طریق چین (شرکت های هوایی شرقی و جنوبی)، کره (سئول)، سنگاپور، ویتنام، تایلند (بانکوک، پاتایا) وارد آن می شوند. گران ترین و در عین حال محبوب ترین پرواز بانکوک-سیم ریپ است. پرواز به بانکوک و بعد از آن آسان تر استاز طریق کوالالامپور یا پنوم پن پرواز کنید. از پایتخت کامبوج می توانید با تاکسی یا اتوبوس بروید. این فرودگاه 7 کیلومتر از سیم ریپ فاصله دارد و بدون هیچ مشکلی می توان به هتل رسید. و در صورت رزرو اتاق، گردشگر به صورت رایگان پذیرایی می شود و به هتل منتقل می شود.
آبراه
اگر زمان و پول اجازه دهد، می‌توان با قایق تندرو از پنوم پن به سیم ریپ رسید. بلیط در پذیرش هتل یا آژانس های مسافرتی فروخته می شود. سفر در کنار دریاچه و رودخانه در شش ساعت به شما این امکان را می دهد که با زندگی مردم محلی آشنا شوید.
اتوبوس
از کشورهای همسایه آسیایی (تایلند، ویتنام) و همچنین از پنوم پن به سیم ریپ می توان با اتوبوس رفت. تعداد زیادی پرواز پیشنهادی وجود دارد. ارزان ترین ها کامبوجی هستند. اتوبوس در طول روز حمل و نقل کاملا ایمن است. سفرهای شبانه توصیه نمی شود.
تورهای انگکور کامبوج
اپراتورهای تور سفری به کامبوج عجیب و غریب را پیشنهاد می کنند. به عنوان مثال، شرکت های مسکو Level.travel، VAND، Coral Travel، و همچنین TEZ-tour. تورها سه روز و دو شب است.
نظرات گردشگران درباره بازدید از آنگکور
روح هزاره ها در معابد انگکور احساس می شود. آنگکور وات به خوبی حفظ شده است. آنها می گویند که در بالاترین برج ارتباطی با فضا وجود دارد. به نظر می رسید که حاکمان در حال رقابت با یکدیگر بودند که معبدی زیباتر برپا کنند. و کل انگکور مانند شهر خدایان شد. همه بررسی ها شامل بسیاری از عکس های عالی است. انگکور توسط انرژی خاصی احاطه شده است و مسافران باتجربه معتقدند که در دنیا همتای آن وجود ندارد. این کشور را همه باید ببینند.
