فورت کراسنایا گورکا: تاریخ، نقشه، طرح، عکس، گشت و گذار، نحوه رسیدن به موزه

2024 نویسنده: Harold Hamphrey | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 10:12

قلعه کراسنایا گورکا استحکاماتی در سواحل خلیج فنلاند است که بیش از 100 سال قدمت دارد. در طول این مدت، قلعه در منطقه لومونوسوف در منطقه لنینگراد چهار جنگ را تحمل کرد، اما پس از سال 1960 دیگر به عنوان یک استحکامات دریایی برای محافظت از سنت پترزبورگ در برابر دریا استفاده نشد. اعضای انجمن های تاریخی نظامی، کارگران موزه یک مجموعه یادبود در قلمرو قلعه ایجاد کردند. می‌توانید یک تور جذاب از شی‌ای که ترس را در مهاجمان خارجی ایجاد کرده است، داشته باشید.

تعیین ساختار دفاعی

در آغاز قرن گذشته، دو قلعه برای تقویت قلعه کرونشتات ساخته شد - اینو و کراسنایا گورکا - ساختارهایی که برای جلوگیری از رسیدن ناوگان دشمن به سن پترزبورگ طراحی شده بودند. ساخت و ساز در سال 1909 آغاز شد و در سال 1915 به پایان رسید. بهترین متخصصان نیروی دریایی روسیه در طراحی و ساخت این قلعه مشارکت داشتند. این نام به خودی خود ظاهر شد، همانطور که در توپونیوم مرسوم است، - با نام نزدیکترین روستا.

بنابراین ظاهر شدیک منطقه دفاعی جدید - قلعه کراسنایا گورکا. در سالهای مختلف آلکسیفسکی و کراسنوفلوتسکی نامیده می شد ، به عنوان بخشی از قلعه کرونشتات به یک مرکز دفاعی قدرتمند در ساحل جنوبی خلیج تبدیل شد. باتری های توپخانه به طور قابل اعتمادی سنت پترزبورگ را از عبور و حمله ناگهانی دشمن محافظت می کرد. فقط یک بار قایق های بریتانیایی به کشتی های روسی در جاده حمله کردند (1918).

نقشه سواحل خلیج فنلاند، که بر روی آن روستا و قلعه ترسیم شده است، ایده ای از مکان ساختار حفاظتی به دست می دهد. پادگان آن در سال 1914 تکمیل شد و شامل 4.5 هزار پرسنل نظامی (توپخانه، پیاده نظام، ملوان) بود.

قلعه دریایی در جنگ جهانی اول و جنگ داخلی

فورت کراسنایا گورکا تا سال 1919 در عملیات های رزمی شرکت نکرد. اما اوضاع در اطراف "گهواره انقلاب" - پتروگراد - بیشتر و بیشتر خطرناک شد، نیروهای یودنیچ پیشروی کردند. در سال 1918 این قلعه مین گذاری شد تا دشمن به آن دست پیدا نکند، اما منفجر کردن مواضع ضروری نبود. در همان سال و بعد از آن، پادگان سه بار در خشکی و در خلیج فنلاند به سوی دشمن آتش گشود. در تابستان 1919، قیام ملوانان ضد بلشویکی آغاز شد که کشتی‌های ناوگان بالتیک را با آتش سرکوب کردند.

فورت کراسنایا گورکا در طول جنگ های سفید-فنلاند و جنگ های بزرگ میهنی

در 30 نوامبر 1939، ارتش سرخ عملیاتی را برای شکستن مجموعه دفاعی مستحکم و غیرقابل تسخیر فنلاند - "خط Mannerheim" در آن سالها آغاز کرد. باتری های قلعه به سمت مواضع فنلاند شلیک کردند، اما نه برای مدت طولانی. کار دشوارتر تکمیل شدیک ساختار دفاعی در هنگام دفاع از سر پل اورانین باوم در برابر نیروهای نازی. این یکی از سخت ترین لحظات جنگ بزرگ میهنی بود. پادگان قلعه به نازی‌ها اجازه نداد بیشتر از آن‌چه تیرهای توپخانه به آنها برسد، نزدیک شوند.

دو دهه پس از پیروزی بزرگ 1945، برخی از اسلحه ها برای ذوب مجدد فرستاده شدند و در سال 1975 یک علامت یادبود روی یکی از باتری ها ظاهر شد. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ، کسی نبود که از قلعه دریایی محافظت کند ، سلاح های باقی مانده در اینجا طعمه "شکارچیان فلز" شدند. مورخان نظامی سعی کرده اند قلعه کراسنایا گورکا را حفظ کنند. عکس‌های سال‌های اخیر یک سیگنال پریشانی هستند که می‌خواهند این بنای تاریخی را از نابودی و فراموشی نجات دهیم.

ایجاد یادبود

اسناد یافت شده توسط مورخان نظامی تأیید می کند که در 60 متری 2 در قلمرو قلعه یک استیل گرانیتی در محل گور دسته جمعی ملوانان مرده از سه ناوشکن نصب شده است. که در حومه کرونشتات غرق شدند. لوح های یادبودی با اسامی کشته شدگان و مدفونان در قبر وجود داشت. در سالهای 1974-1975، به مناسبت سی امین سالگرد پیروزی در جنگ بزرگ میهنی، سازه های باقی مانده از قلعه مرتب شدند و این بنا به طور گسترده برای آموزش نظامی و میهنی مورد استفاده قرار گرفت. یک برنامه عملیاتی برای ایجاد یک بنای یادبود شکوه نیروی دریایی و یک شعبه از موزه نیروی دریایی در قلعه، غرفه های اختصاص داده شده به نقش توپخانه ساحلی در دفاع از سر پل اورانین باوم و لنینگراد وجود داشت.

پیش بینی شدهساخت پارکینگ برای اتوبوس های گشت و گذار، مسیرهای پیاده روی، سکوهای تماشا، محوطه موزه در فضای باز. این یادبود در 18 اردیبهشت 1354 به طور رسمی افتتاح شد، اما در آن سال ها برای قطعه زمین و پاسپورت خود شی نظامی-تاریخی اسناد امنیتی صادر نکردند. پس از سال 1990، نظام سیاسی-اجتماعی در ایالت تغییر کرد و مصلحت حمایت مادی از کار مجموعه یادبود زیر سوال رفت. ابزارها در قلمرو آن برچیده شدند، اما به لطف علاقه مندان، این بنا حفظ شده است.

موزه قلعه افسانه ای

تقریبا 100 سال پس از شروع ساخت مواضع اسلحه، ملوانان نظامی با درخواست احیای مجموعه یادبود و موزه "فورت کراسنایا گورکا" به مقامات شهرداری منطقه لومونوسوف در منطقه لنینگراد مراجعه کردند. قلعه دریایی افسانه ای که از سنت پترزبورگ محافظت می کرد باید حفظ شود و برای بازرسی باز شود. علاقه گردشگران به این شی در سواحل خلیج فنلاند به یک راه حل مثبت برای موضوع تداوم خاطره کمک کرد. کار موزه از سر گرفته شد و نمایشگاه های آن با اشیایی از آغاز و اواسط قرن بیستم که در سیاه چال های دژ دریایی یافت می شد پر شد. آنها در محوطه انبار سابق و پناهگاه پیاده نظام واقع شده اند.

چگونه به قلعه برسیم

در بازدید از قلمرو، لازم است از قبل در مورد اسکورت گشت و گذار با رهبری سازمان نظامی-تاریخی "Fort Krasnaya Gorka" توافق کنید. نحوه رسیدن به آنجا، یک تاریخدان-راهنمای نظامی، ساکنان محلی و ساکنان تابستانی که اغلب به آنجا می روندجهت "Lebyazhye-Fort Krasnaya Gorka". برای مسافرانی که با اتوبوس معمولی در امتداد مسیر Lomonosov-Krasnaya Gorka سفر می کنند یا از قطار سنت پترزبورگ-Krasnoflotsk استفاده می کنند که از ایستگاه بالتیک پایتخت شمالی حرکت می کند، نقشه منطقه مورد نیاز است. با ماشین می توانید از طریق لبیاژیه به قلعه بروید.

گشت و گذار به قلعه توسط دفاتر گشت و گذار منطقه لنینگراد و سنت پترزبورگ انجام می شود. محوطه موزه و یادبود 20 هکتار وسعت دارد. گشت و گذار در قلعه 8-9 ساعت طول می کشد. بازدید از مجموعه یادبود و موزه پرداخت می شود (800-1000 روبل). برای بازرسی سازه های زیرزمینی باید چراغ قوه همراه خود داشته باشید.

اشیاء گشت و گذار اصلی موزه و مجموعه یادبود فورت کراسنایا گورکا:

• موقعیت ها و باتری های بتنی؛
• بنای یادبود ملوانان و تفنگچیان؛
• باقی مانده از باتری و کازمیت؛
• حمل و نقل ریلی توپخانه؛
• موزه قلعه.

فورت کراسنایا گورکا (منطقه لنینگراد). سرنوشت بنای تاریخی

اولین برداشت از بازدید از این سایت در ساحل خلیج فنلاند در منطقه لومونوسوف ناامیدکننده است. دال های بتنی پوشیده شده با لایه ای از خزه ها و گلسنگ ها در چمن و در میان درختان نمایان است. گودال ها و ریل ها پر از بوته بود. طرفداران "Stalker" توسط برادران Strugatsky ممکن است فکر کنند که این همان جایی است که "منطقه" واقع شده است. بقایای بتنی در جنگل آثار انفجار مهمات در سال 1918 است.

بر اساسمورخان، در داخل زمین پوسته هایی وجود دارد که برداشته نشده اند، مین هایی که پاکسازی نشده اند، در جنگ داخلی گذاشته شده اند. مین زدایی در قلمرو ادامه دارد که توسط سنگ شکن های حرفه ای انجام می شود. کارکنان موزه امیدوارند که پس از اتمام کار، اقامت گردشگران در قلعه امن تر شود و موزه با نمایشگاه های جدیدی که توسط سنگ شکن ها پیدا شده است، پر شود.