به نظر می رسد قلعه های باستانی جهان بازدیدکنندگان را به چندین قرن پیش می برد. این باعث می شود که بخواهید خود را به عنوان یک مارکیز زیبا یا یک ویسکونت شجاع و یا حتی یک شوالیه شجاع تصور کنید که آماده جنگیدن در مسابقات برای نگاه و لبخند یک بانوی دلسوز است … کلمه Chateau در فرانسوی معانی زیادی این یک قلعه فئودالی خشن در جایی روی یک صخره است، و یک ملک زیبا که توسط یک باغ و ساختمان‌های بیرونی احاطه شده است، و یک قصر باشکوه با فواره‌ها، برکه‌ها و پارک‌ها. به همین دلیل است که Queribus در Pyrenees، Trianon در Versailles و Rambouillet در نزدیکی پاریس همگی "Château" هستند. هر یک از این اشیاء وظایف خاص خود را انجام می دادند و اکنون همه آنها از مناظر منحصر به فرد فرانسه هستند. بسیاری از آنها اکنون موزه هستند. و برخی هنوز هم برای پذیرایی رسمی از افراد اول سایر ایالت ها خدمت می کنند. در این مقاله در مورد قلعه جالب Chenonceau (فرانسه) صحبت خواهیم کرد. این یکی از سه مکان دیدنی در دره لوار برای گردشگران است.
مکان
قلعه های باستانی در فرانسه - بیش از اندازه کافی. هر منطقه ویژگی های خاص خود را در ساخت و ساز داردارگ های دفاعی و کاخ های مجلل. با این حال، دو استان وجود دارند که تراکم «شاتو» در هر کیلومتر مربع از نمودار خارج است. این ایل دو فرانس با پاریس و حومه آن و دره لوار است. این منطقه آخر به خاطر شراب های خوب و پنیر بز معروف است. اما حتی بیشتر - با قلعه های خود. به همین دلیل است که یونسکو دره لوار - از سالی تا شالونز - را در فهرست میراث جهانی خود قرار داده است. گشت و گذار در فرانسه نمی تواند این منطقه را نادیده بگیرد. بیشتر قصرهای محلی متعلق به دوره رنسانس هستند. این ترکیبی زیبا از یک اقامتگاه روستایی و یک قلعه تسخیر ناپذیر است. ساختمان ها از نظر شکوه، زیبایی متمایز هستند، اما با یک خندق و گاهی دیوارهای قدرتمند احاطه شده اند. اشراف و پادشاهان در اینجا زندگی می کردند، و بنابراین تجمل گرایی (و ترس موجه برای امنیت آنها) کاملاً قابل درک است.
آثار تاریخی فرانسه و دره لوار
حدود سیصد قلعه در این کشور وجود دارد که شایسته توجه است. حتی اگر برخی از آنها ویرانه باشند، تاریخ پر حادثه آنها را بسیار جالب می کند. شناخته شده ترین آنها Chateau Cheverny است. از دوران کودکی برای ما شناخته شده بود - از این گذشته ، این او بود که نمونه اولیه اقامتگاه کارتونی شاهزاده خانم ها برای دیزنی شد. در دره لوار، قلعه های اروپا در دوره های مختلف ساخته شده است. بنابراین برز که در قرن یازدهم به عنوان یک قلعه ساخته شد، متناوبا یک ارگ، یک اقامتگاه روستایی، یک قصر و در نهایت، در قرن نوزدهم، یک اقامتگاه شکار بود. برنامه گشت و گذار اجباری برای قلعه های Loire شامل بازدید از Chamborne است. اعتقاد بر این است که طرح معماری آن توسط لئوناردو داوینچی ایجاد شده است:تایتان رنسانس در آن زمان در خدمت پادشاه فرانسیس اول بود و در آمبویز همان نزدیکی زندگی می کرد. اما به طور قطع مشخص است که این هنرمند جوکوندای معروف خود را در اینجا تکمیل کرد.
نمایشگاه قلعه Chenonceau
قصر مورد علاقه ما به خاطر مجموعه ای از ملیله های قرون وسطایی، فرش ها و مبلمان آنتیک معروف است. همسران و مادران پادشاهان فرانسه و همچنین افراد مورد علاقه بی تاج و تخت آنها در اینجا زندگی می کردند. بنابراین، Chenonceau اغلب "قلعه خانم های زیبا" نامیده می شود. دایان پواتیه، لوئیز دوپن و کاترین دو مدیچی سرنوشت خود را در دیوارهای این آثار نفیس معماری گره زدند. در بسیاری از قلعه ها (از جمله آنهایی که در دره لوار واقع شده اند) موزه هایی در فرانسه وجود دارد. فراموش نکنید که لوور معروف به عنوان یک گالری هنری ساخته نشد، بلکه ابتدا به عنوان یک قلعه فئودالی ساخته شد. برای قانع شدن در این مورد کافی است به زیرزمین موزه بروید. ضخامت دیوارهای لوور قرون وسطایی چشمگیر است. سپس این محل اقامتگاه پادشاه بود که به خاطر ورسای درخشان رها شد. Chenonceau همچنین یک موزه - نه تنها از ملیله‌ها، بلکه از مجسمه‌های مومی نیز در خود جای داده است. همچنین یک گالری هنری کوچک در اینجا وجود دارد.
Château de Chenonceau و همسایگانش
Chateau Chenonceau بیش از هفتصد سال قدمت دارد. اما، با وجود چنین سن محترمانه ای، هرگز یک ساختار دفاعی واقعی نبوده است. نورمن های وحشی که این سرزمین ها را در آغاز هزاره عذاب می دادند تا سال 1243 فراموش شدند. روستاهایی که زمانی روی تپه ها پنهان شده بودند شروع به سر خوردن به سمت جاده ها کردند. بنابراین، Chenonceau، که عموما "قلعه خانم ها" نامیده می شود، مکان مناسبی را اشغال می کند.رودخانه چر، شاخه ای از لوار. اگر به دوره اوایل قرون وسطی علاقه مند هستید، به شاتو لانژای (Château Langeais) در نزدیکی خوش آمدید - قدیمی ترین در این مکان ها. قلعه های باستانی جهان در اینجا غیر معمول نیستند. این آمبویز است، که نمونه ای معمولی از معماری رنسانس است، که با این حال، در اوایل قرن یازدهم شروع به ساخت کرد. شینون باستانی یکی از قلعه های سلطنتی قرن دهم است. اما یک قصر معمولی در دره Loire یک "پالازوی" باشکوه به سبک رنسانس ایتالیایی است. اینها بلویس (کاترین دو مدیچی در این قلعه درگذشت)، ویلندری، چامبورد، آزای‌له‌ریدو هستند.
تاریخچه قلعه فئودالی
اولین ذکر این قلعه به سال ۱۲۴۳ برمی گردد. سپس روستای Chenonceau متعلق به خانواده دو مارک بود. قلعه کوچکی در حومه آبادی ساخته شد. بر اساس قوانین معماری آن زمان، دور تا دور آن را دیوارهایی با سوراخ‌ها و خندقی احاطه کرده بودند که آب‌های شیر به آنجا هدایت می‌شد. یک آسیاب در مجاورت قصر بود. برای ورود به داخل قلعه باید از پل متحرک عبور کرد. در طول جنگ صد ساله، صاحب قلعه، ژان دو مارک، اشتباه غیرقابل قبولی مرتکب شد: او به انگلیسی ها اجازه داد یک پادگان مستقر کنند. برای این مخالفت، چارلز ششم دستور تخریب استحکامات دفاعی و تخریب برج فئودالی را صادر کرد. خانواده دی مارک که در شرمساری قرار گرفتند (و به این دلیل با مشکلات مالی مواجه شدند)، قلعه Chenonceau را به توماس بوی، رئیس بخش مالی نرماندی فروختند. این مرد از طرفداران رنسانس بود. به همین دلیل است که او آنچه را که پادشاه فرانسه وقت نداشت آن را نابود کند با خاک یکسان کرد و در سال 1512 ساخت و ساز بزرگی را راه اندازی کرد. تنها در سال 1521 تکمیل شد. نهایت لذت را ببریدزن و شوهر بوئی فرصتی برای سکونت نداشتند: توماس در سال 1524 درگذشت و همسرش کاترین در سال 1526 درگذشت.
تاریخچه قلعه سلطنتی
پسر بویر آنتوان زمام امور را به دست گرفت. اما پادشاه فرانسیس اول به بهانه مجازات او به دلیل تخلفات مالی، قلعه را ضمیمه کرد. این سلب مالکیت در سال 1533 صورت گرفت. بنابراین قلعه Chenonceau تبدیل به یک اقامتگاه کشور سلطنتی شد. فرانسیس اول به خاطر شکار از اینجا دیدن کرد. اما او همچنین همکاران نزدیک خود را به قلعه آورد: همسرش النور از هابسبورگ، پسر هنری، عروس کاترین دو مدیچی. افراد مورد علاقه نیز از اینجا دیدن کردند - دوشس d'Etampes Anna de Pisleux - محبوب فرانسیس، و دایان دو سنت والیر دو پواتیه، صیغه پسرش هنری. شب های ادبی، رقص و جشن در این قلعه برگزار شد.
چرا Chenonceau "قلعه خانم" نامیده می شود
وقتی هنری در سال 1547 بر تخت نشست، دایان دو پواتیه از او برای این مکان زیبا التماس کرد. و پادشاه بر خلاف قانون منع از خود بیگانگی اموال سلطنتی، قلعه Chenonceau را به مورد علاقه خود منتقل کرد. دایانا شروع به کار در بازسازی کرد. او یک پارک و یک باغ در اطراف قلعه و همچنین یک پل سنگی بر روی چر سفارش داد. پس از مرگ هنری، همسر قانونی او، کاترین دی مدیچی، مرد مورد علاقه را اخراج کرد. این بانوی فعال نیز کارهای زیادی برای قلعه انجام داد: با سفارش معمار Primaticcio از ایتالیا، باغ دومی را کاشت و املاک را بازسازی کرد. در سال 1580، یک ساختمان دو طبقه درست بر روی پل سنگی ساخته شد. کاترین این ملک را به عروسش، لوئیز دو وودمونت، وصیت کرد. اما صاحب جدید قلعه یک سال بعد بیوه شد. لباس عزا پوشیدپادشاهان، او سفیدپوست بود) و تا پایان عمر خود قلعه را ترک نکرد. اتاق خواب و مبلمان او حفظ شده است. روستاییان با احترام او را "بانوی سفید" صدا می کردند.
دگرگونی های بیشتر Chenonceau
قلعه های اروپا اغلب از قلعه های دفاعی به کاخ ها، سپس به زندان ها، سپس به املاک و موزه ها تبدیل می شدند. همان سرنوشت در انتظار Chenonceau بود. "بانوی سفید" قلعه را به فرانسوا دی مرکور، همسر دوک واندوم سپرد. سپس املاک به تدریج شروع به خراب شدن کرد. یکی از بالهای قلعه به صومعه فرانسیسکن واگذار شد (آنها یک پل متحرک جدید ساختند). در سال 1733، این زمین ها توسط کلود دوپین، بانکدار خریداری شد. همسر او Chenonceau را به یک سالن تبدیل کرد، جایی که او شخصیت های برجسته آن دوران را دریافت کرد. به لطف دیدگاه های دموکراتیک او، قلعه در جریان انقلاب 1789 آسیبی ندید. مادام پلوز معشوقه جدیدی شد که می خواست Chenonceau را به ظاهر اصلی خود بازگرداند. در سال 1888، خانواده مونیر این قلعه را به دست آوردند. فرزندان او اکنون صاحب Chenonceau هستند.
چه چیزی در قلعه ببینید
البته اول از همه خود قلعه. فضای داخلی اصلی اتاق پنج کوئینز در آنجا حفظ شده است. هر یک از مالکان، به دنبال زوج بوی، چیزی از خود را در طراحی قلعه سهیم کردند. شما باید از باغ های دیانا و کاترین با تخت های گل و هزارتوهای تزئین شده با مجسمه ها و فواره ها دیدن کنید. سالن اصلی در بال روی پل قرار دارد. و در زیرزمین ها آشپزخانه های عظیمی با مجموعه ای از ظروف آن زمان وجود دارد. فراموش نکنید که موزه های جالب فرانسه در قلمرو قلعه قرار دارند: قرون وسطاییملیله، مبلمان، فرش و مجسمه های مومی. همچنین در اینجا مجموعه ای از نقاشی ها وجود دارد.
