به سمت تندرا Lovozero (روسیه، منطقه مورمانسک) مسیر گردشگری را بیش از حد رشد نمی کند. اما این منطقه نیز توسط شرکت های معدنی تسلط یافته است. به هر حال، رشته کوه هایی که تندراها در آنها قرار دارند از مواد معدنی ارزشمند و گاهی منحصر به فرد تشکیل شده اند. اینها نفلین سینیت ها، فلزات خاکی کمیاب، تانتالیم، نیوبیم، سزیم، سریم، اودیالیت هستند. اما صنعت معدن با گردشگری تداخلی ندارد. شما منتظر مسیرهایی هستید که از میان کوهستان بکر تاندرا می گذرد. طبیعت خشن شمالی و غیرقابل دسترس بودن این مکان ها باعث ایجاد تعداد زیادی افسانه شد. ما در اینجا هم یک بشقاب پرنده و هم یک پاگنده را دیدیم و مردم محلی معتقدند که یک شهر مرموز از شمن ها در زیر رشته کوه پنهان شده است. پیاده روی در این مکان ها با وجود تغییرات آب و هوایی بسیار محبوب است. رفتینگ رودخانه ای نیز معروف است. در این مقاله در مورد تندرا Lovozero، ماهیت آنها، تسکین صحبت خواهیم کرد. ما همچنین اطلاعاتی در مورد مسیرهای توریستی محبوب ارائه خواهیم کرد.
مکان
شبه جزیره کولا در نقشه روسیه در منتهی الیه شمال غربی واقع شده است. تر، کولا، مورمان - بنابراین در قدیم صدا می زدنداین مکان های خشن قطب شمال سامی ها یا به عبارت دیگر لاپ ها در آنها ساکن هستند. اکنون مردم بومی شبه جزیره کولا یک اقلیت قومی هستند. اما همه نام های جغرافیایی هنوز نام های سامی دارند. بنابراین، تاندراهای مورد علاقه ما "Luyavrurt" نامیده می شوند. برخی آنها را با Khibiny اشتباه می گیرند. اما این کوه ها در چند ده کیلومتری غرب واقع شده اند و از نظر ترکیب طیفی کاملا متفاوت هستند. Luyavrurt یا، همانطور که تاندرا نیز نامیده می شود، Lovozero، به شکل یک نعل اسب کشیده شده است. اگر شبه جزیره کولا را روی نقشه در نظر بگیریم، آنگاه تندرا در غرب آن، اما در شرق خیبینی واقع شده است. مساحت Lovozerye تقریباً هزار کیلومتر مربع است. این دومین محدوده مرتفع بعد از خیبینی است. بلندترین نقطه رشته کوه Angvundaschorr است. تنها شصت متر زیر لیاووچورا، قله اصلی خیبینی (1189 متر بالاتر از سطح دریا) قرار دارد.
اقلیم
بیشتر شبه جزیره کولا در شمال دایره قطب شمال قرار دارد. بنابراین نباید روی حرارت خاص حساب کرد. اما زمستان های اینجا آنقدر که از نقشه انتظار می رود شدید نیست. در واقع، در منتهی الیه شمال غربی روسیه، نفس گرم گلف استریم احساس می شود. در سواحل شبه جزیره کولا، دمای هوا در ژانویه به طور متوسط هشت درجه با علامت منفی است. اما از آنجایی که تندرا یک رشته کوه نسبتاً مرتفع است، منطقه بندی ارتفاعی نیز باید در نظر گرفته شود. بادهای نافذ بسیار قوی در اینجا می وزد و حتی در ماه جولای نیز برف می بارد. به هر حال، در مورد تابستان. اینجا کاملاً خنک است - همان هشت درجه، فقط با علامت مثبت. رطوبت زیاد هوا و باد نافذ به این واقعیت کمک می کند که یک فرداین دما را نزدیک به صفر احساس می کند. هنگام پیاده روی، لطفاً لباس بسیار گرم به همراه داشته باشید.
امداد
Lujavrurt قدیمی ترین رشته کوه در سیاره ما است. و از نظر تنوع مواد معدنی مفید، هیچ مشابهی نمی شناسد. در غرب، Luyavrurt به Umbozero محدود می شود. مرز شرقی خط الراس، آب دیگری است. به آن Lovozero می گویند. با توجه به آب و هوای ملایم مشروط که توسط جریان گلف استریم تشکیل شده است، این منطقه در منطقه طبیعی تایگا قرار دارد. جنگل های سوزنی برگ از شمال و جنوب به رشته کوه نزدیک می شوند. اما به دلیل پهنه بندی ارتفاعی، دامنه های خط الراس توسط تندرا اشغال شده است. این کوه ها به طور متوسط هشتصد و پنجاه متر ارتفاع دارند. ویژگی بارز آنها عدم وجود قله های برجسته است. کوه‌ها دارای قله‌های مسطح هستند، اما دامنه‌ها تند و تند هستند. این خط الراس در غرب به بالاترین ارتفاع خود می رسد. اوج آنگونداشورد وجود دارد. قسمت شرقی توده توسط تپه های کم ارتفاع تا چهارصد متر اشغال شده است.
طبیعت
Lovozero یک ترکیب عرفانی عجیب از دریاچه های آبی، آبشارها، جویبارهای حلقوی و صخره های سنگی است. سنگفرش گاهی چنان خطوط منظمی دارد که به نظر می رسد سنگفرشی است که توسط هایپربوریایی های باستانی کشیده شده است. در سواحل دریاچه های یخی، برف در تمام طول سال نهفته است. و Lovozerye نیز باتلاقی است که با خزه نرم به عنوان بستر پر و البته تاندرای کوهستانی رشد کرده است. در دامنه کوه ها جنگل های توس و توت وجود دارد، جایی که در تابستان مقدار زیادی زغال اخته، زغال اخته، کلودبری، لینگونبری و در پاییز قارچ وجود دارد. همه کسانی که بازدید کرده انددر تندرا Lovozero، آنها به شما می گویند که نمایندگان اصلی جانوران محلی میج هستند. اما آنها از تعقیب شما با ارتفاع دست بر می دارند. در مرکز تاندرای لووزرو، سیدوزرو عرفانی قرار دارد. به همراه دامنه ها و تنگه های مجاور کوه ها جزء ذخیره گاه سیدیاور است. در منطقه حفاظت شده طبیعت می توانید گونه های زیادی از پرندگان را ملاقات کنید.
تجهیزات
به دلیل شیب های تند و جاده های فوق العاده ضعیف، فقط پیاده روی در این منطقه امکان پذیر است. از سوی دیگر، مسیرهای متعددی در امتداد تندرا Lovozero گذاشته شده است که برخی از آنها شامل عناصر رفتینگ است. یک پیاده روی معمولی از چهار روز تا یک هفته طول می کشد. همه مسیرها با سختی متوسط هستند. ویژگی های رشته کوه به حدی است که ابتدا باید بر دامنه های سنگی تند غلبه کرد. سپس مسیر از طریق زمین نسبتاً هموار می گذرد. بنابراین باید با مسئولیت پذیری به انتخاب کفش های پیاده روی پرداخت. ترجیح باید به چکمه های کوهنوردی محکم با کف شیاردار داده شود. در طول پیاده روی، اغلب مجبور خواهید بود از میان نهرهای کوهستانی عبور کنید. برای انجام این کار، باید "دمپایی های مرجانی" را با خود ببرید (دمپایی های دمپایی و دمپایی های دمپایی بدون چسباندن روی پاهای خود را می توان با جریان عبور داد). حتما در سفر یک بارانی محکم داشته باشید که با باد شدید تکه تکه نشود. و بالاخره یک کیسه خواب. باید برای دماهای پایین طراحی شود. در پیاده‌روی از میله‌های کوهنوردی استقبال می‌شود (می‌توان آنها را با تیرهای اسکی اشغال کرد). و لباس گرم با خود بیاورید!
Lovozero Tundra: مسیرها
پیاده روی از متفاوت شروع می شودسکونتگاه های شبه جزیره کولا: آپاتیتی، کراسنوشچلیه، رودا، اولنگورسک… اما بیشتر مسیرها لزوماً به سیدوزرو می روند. این مخزن در مرکز "نعل اسبی" تندرا Lovozero واقع شده است. گردشگران به دو سیرک راسلک نیز توجه دارند. این تشکل های زمین شناسی کاسه های گرد تقریبا کاملی با قطر چند کیلومتر هستند. یک یخچال باستانی دیوارهای محض سیرک ها را تا ارتفاع دویست و پنجاه متر کنده است. برخی از مسیرها عبارتند از صعود به قله اصلی و همچنین کوه آلویو. این یکی از معدود "هزاران" در رشته کوه Lovozero است. Pass of Geologists Alluive را به Angvundaschorrd متصل خواهد کرد. بنابراین لازم نیست پایین بروید و سپس بالا بروید. Seydozero مروارید تمام مسیرهای تندرا Lujavrurt بدون استثنا است. بسیاری از مردم مخصوصاً برای دیدن این مخزن به شبه جزیره کولا می آیند. سواحل آن پر از "ساختمان های مذهبی" مختلف سامی های باستانی است. و طرفداران فرضیه فضایی مطمئن هستند که سیدها، هوریس ها و دیگر تشکل ها کار یک تمدن غیرزمینی هستند. در پایان پیاده‌روی، گردشگران می‌توانند از موزه تاریخ سامی‌ها دیدن کنند.
روستاهای ارواح
تندرا Lovozero نیز جالب است زیرا گردشگران اغلب در راه خود با شهرک های متروکه روبرو می شوند. زمانی این منطقه مرکز صنعت معدن بود. زمین شناسان، سازندگان، کارگران کارخانه و چوب بران در تندراهای کوهستانی و در دامنه کوه ها ساکن شدند. اکنون این منطقه به طور کامل در اختیار گردشگری قرار گرفته است. اما شهرک های ارواح باقی ماندند. آخرین روستای مسکونی Revda است. اوواقع در شمال کوه آلویو، در چند کیلومتری. گردشگرانی که از Revda حرکت می کنند از ایلما عبور می کنند. این شهر ارواح در دهه چهل متروکه شد. حتی دورتر از آن، منطقه زمانی پرجمعیت آلویو قرار دارد. در سال 1937 تأسیس شد و در چهلم توسط ساکنان رها شد.
شاخ قرمز
این سومین روستای بزرگ در تندرا Lovozero است. ششصد و پنج نفر در آنجا زندگی می کنند. Krasnoshchelye جالب است زیرا در این سکونت مردم در یک اقتصاد پدرسالار زندگی می کنند. اینجا یک مزرعه گوزن شمالی وجود دارد. سامی ها با ماهیگیری، جمع آوری قارچ و انواع توت ها نیز زنده می مانند. هیچ جاده ای در طول سال وجود ندارد که Krasnoshchelye را به سایر شهرک ها متصل کند. ارتباط معمول از طریق هوایی است. مردم به اینجا می آیند تا به زندگی پدرسالارانه سامی ها نگاه کنند و سپس به تندرا لووزرو می روند.
مسیر معمولی. روز اول
همانطور که در بالا ذکر شد، پیاده روی در تندرا کوه Luyavrurt از چهار تا هفت روز طول می کشد. در همان زمان ، این گروه نه چندان بزرگ - حدود ده نفر - استخدام می شود. مسیرهایی وجود دارد که در آنها از قایق های بادی برای حمل و نقل استفاده می شود. اما کانال های بین دریاچه ها اغلب باتلاقی هستند و باید شاتل ها را تا زانو در آب بکشید. شکاف های شاد کمی وجود دارد، مانند خیبینی، در تندرا لووزرو. یک مسیر معمولی از Olenegorsk، نزدیکترین ایستگاه راه آهن در Lujavrurt شروع می شود. از این شهر یک مینی بوس گروه را به روستای رِودا می رساند. از آن قسمت منحصراً پیاده روی مسیر تا تندرا Lovozero آغاز می شود. پیاده روی از صبح روز بعد شروع می شود. و در روز اولگردشگران برای دیدن موزه سنگ در Revda دعوت می شوند. صنعتگران محلی از مواد معدنی کمیاب پراکنده سوغاتی های مختلفی درست می کنند. گاهی اوقات می توان با یک SUV به معدن متروکه ای در دامنه کوه کارناسورتا رفت. این مکان جالب است زیرا سه ماده معدنی منحصر به فرد در اینجا کشف شد که در هیچ جای دیگر این سیاره یافت نمی شود - لاپلاندیت، لوداریت و زوریت. گردشگران نه کیلومتر در امتداد بستر رودخانه ایلمایوک حرکت می کنند. پس از عبور از گردنه ورونیا گورا (کارناسورتا)، به سمت رودخانه الموراجوک فرود می آیند و برای شب کمپ برپا می کنند.
روز دوم و سوم پیاده روی
برخی از برنامه‌های سفر، پیاده‌روی‌های شعاعی (دایره‌ای) در اطراف کمپ را ارائه می‌دهند. مسیرهای کوهستانی متعددی از رودخانه الموراجوک منتهی می شود. گردشگران بدون توشه زیاد در امتداد جریان تولبنیونوای به بالای کدیکوارپهک (هزار و یکصد و هجده متر بالاتر از سطح دریا) صعود می کنند. از روی این کوه که نام آن به عنوان "سقوط سنگ" ترجمه شده است، چشم انداز زیبایی از کل محدوده باز می شود. در غیاب ابر، حتی خیبین ها نیز قابل مشاهده هستند. جاده کنار رودخانه بسیار دیدنی است. نهر Tulbnyunuai دره عمیقی با دیوارهای بلند و صاف در صخره های نرم حفر کرد. آبشارها و آبشارها در تمام طول مسیر گردشگران را همراهی می کنند. در تایگا در پای کوه ها انبوهی از زغال اخته، کرابری و لینگون بری وجود دارد. در روز سوم، گردشگران کمپ را ترک می کنند و به نقطه کلیدی پیاده روی - سیدوزرو می رسند. پارکینگ های مناسب زیادی در کناره این آب انبار وسیع وجود دارد. اما بهتر است در محل تلاقی رودخانه Kukluhtnyunuai در سمت شمالی دریاچه کمپ بزنید. اینجا یک ساحل شنی وجود داردو اگر از نظر آب و هوا خوش شانس هستید، می توانید شنا کنید. در ضلع جنوبی، قله‌های Chivruailatv و Ninchurg برمی‌خیزند.
Seidozero
همه مسیرها حداقل یک روز را به این مروارید Lujavrurt اختصاص می دهند. در تمام ساحل دریاچه مسیری وجود دارد. گاهی اوقات توت ها وجود دارد. از آنجایی که تندرا Lovozero یک منطقه حفاظت شده است، یک جنگلبان در اینجا زندگی می کند. کلبه او تنها ساختمانی است که کیلومترها زمین وحشی و بیابانی دارد. آنچه باید در مورد سیدوزرو بدانید؟ در مورد این آب انبار افسانه هایی وجود دارد. برخی از آنها کاملاً مدرن هستند. بنابراین، اعتقاد بر این است که سیرک‌های راسلاک مکان‌هایی برای برخاستن یوفوها هستند. اما دانشمندان دریافته اند که یخچال این دو "کاسه" گرد را ایجاد کرده است. در صخره ساحلی سیدوزرو هنوز هم می توان شکل کویوا را تشخیص داد. اگرچه ثابت شده است که این نقش برجسته توسط طبیعت ساخته شده است و از سنگ هایی با خزه و گلسنگ تشکیل شده است، شایعات رایج همچنان به آن قدرت معجزه آسایی می بخشد. با این حال، تحت تأثیر فرسایش، کویوا به تدریج از بین می رود و "ظاهر انسانی" خود را از دست می دهد. حالا برای دیدن پیرمردی با ریش در صخره، باید تخیل خود را بسیار خسته کنید. افسانه ها می گویند که در روده های کوه نینچورگ، در ساحل جنوبی دریاچه، یک شهر مخفی از شمن ها پنهان شده است. مطالعات مدرن وجود غارها را در این توده تایید نکرده است. اما مسافران همچنان دریاچه را Shamansky می نامند و آن را "محل قدرت سامی ها" می دانند.
روز پنجم و ششم پیاده روی
با ترک سواحل نسبتا راحت سیدوزرو، گردشگران شروع به فتح رشته کوه می کنند. جاده خاکی به شدت در امتداد رودخانه متلاطم Kukluhtnyunuay بالا می رود. در طول مسیرآبشارها، آبشارهای مروارید زیبایی وجود دارد. در ابتدا جاده از میان جنگل می گذرد که بین صنوبر و صنوبر پیچ در پیچ است. سپس انبوهی از توس کوتوله آغاز می شود و در نهایت، گروهی از گردشگران به منطقه کوهستانی تاندرا برمی خیزند. این قله صاف کوه کویوچور است (این نام با همان شخصیت کویوا مرتبط است). از بالا، منظره‌ای بی‌نظیر از سیدوزرو آبی که انگار در کف دست شماست، باز می‌شود. راه رفتن روی تاپ های صاف بسیار آسان است، اما به کفش های محکم و خوب نیاز دارید، زیرا باید از روی انبوه سنگ ها عبور کنید. کوه های محلی از سنگ های رسوبی تشکیل شده اند. بنابراین، در میان هرج و مرج سنگ، نه، نه، و حتی تخته هایی وجود دارد که گویی توسط دست انسان تراشیده شده است. این باعث ایجاد این افسانه شد که زمانی در تندرا Lovozero تمدنی از Hyperboreans وجود داشت که جاده را هموار کردند. پس از یک راهپیمایی پانزده کیلومتری، گردشگران برای شب در سواحل رودخانه سوتلایا توقف می کنند. روز بعد، گروه از مسیر پر آبشار خود پایین می آیند. گردشگران پس از عبور از رودخانه (عرض نهر در این مکان ده متر است و عمق آن در صورت عدم بارش سی سانتی متر) در مسیر منتهی به دریاچه سوتلو قرار می گیرند. در ساحل آن، در پای واونبد، گروهی که آن روز نه کیلومتر را طی کرده بودند، شب را می گذرانند. در دریاچه می توانید نزدیکی تمدن را احساس کنید. حداقل تلفن های همراه سیگنال را دریافت می کنند.
آخرین روز پیاده روی
یک هفته گذشته است، یعنی زمان ترک تندرا Lovozero است. انتهای مسیر معمولاً به این شکل است. گروه از مخزن Svetloye به Lovozero می رود. مسیر عبور گردشگران از رودخانه سرجوان عبور می کند. از آنجایی که هیچ فوردی در اینجا وجود ندارد، باید بر سد آب غلبه کنیدروی یک پل معلق خواهد بود. سپس باید به روستای Lovozero برسید. اما برای رسیدن به روستا ابتدا باید باتلاق با باتلاق های وحشتناک را دور زد. انتقال از Svetly به روستای Lovozero دوازده کیلومتر است. ما یک برنامه سفر معمولی هفت روزه را شرح داده ایم. اما راه های کوتاه تری نیز وجود دارد. رودخانه نسبتا عریض و عمیق موتکا به سیدوزرو می ریزد. مسیر فوقانی شریان آب در نزدیکی روستای لووزرو قرار دارد. بنابراین امکان انتقال گردشگران با قایق وجود دارد. در Lovozero موزه تاریخ سامی ها وجود دارد. بازدید از آن برای تکمیل برداشت های دریافتی در طول سفر توصیه می شود. همچنین در Lovozero فروشگاه‌های مواد غذایی وجود دارد که می‌توانید از آنجا خواربار برای قطار بخرید. در این شهرک، یک مینی بوس از قبل منتظر گردشگران است تا آنها را به ایستگاه راه آهن در اولنگورسک برساند. همچنین نقاط شروع جایگزین برای پیاده روی وجود دارد. مثلا در قسمت غربی یال از روستای وهتوویه. برای کاوش در قله های جنوبی و مرتفع تاندرا Lovozero، باید از مسیر دره Chivruai از Seydozero بالا بروید.
