در حال حاضر چندین دهه است که کشور به اصطلاح کاتار در فهرست دیدنی های تاریخی قرار دارد. مرکز این پروژه فرهنگی شهر کارکاسون است. فرانسه به سختی می تواند به چنین مجموعه قرون وسطایی زیبا و تاریخی دیگری در مرکز (سیته)، متشکل از پنجاه و دو برج و احاطه شده توسط دیواری سه کیلومتری ببالد. بنابراین، این یک قلعه نیست (به دلایلی، این دقیقاً اطلاعاتی است که شرکت های مسافرتی اغلب ارائه می دهند)، بلکه یک شهر مستحکم مدیترانه ای کلاسیک است. تاریخ غنی و باشکوهی دارد. کارکاسون مدرن بر روی نقشه فرانسه در جنوب آن واقع شده است. اما همیشه اینطور نبود. این یک قلعه رومی سابق است، یکی از زیباترین شهرها در پادشاهی مستقل ویزیگوتیک آکیتن، یک قلعه ساراسین، که طبق افسانه های محلی توسط یک زن - لیدی کرکاس - دفاع می شد. در دوران شکوفایی خود، پایتخت قرون وسطی خاندان ترنکاول، فئودال های بزرگ لانگدوک و دست نشاندگان پادشاه آراگون بود.
کارکاسون فرانسه در قرن سیزدهم فتح شد. سپس پاپ اینوسنتس سوم خواستار جنگ صلیبی علیه مدافعان کلیسای مسیحی ناراضی شد که پیروان آن اکنون کاتار نامیده می شوند. حاکم محلی، ویسکونت راجر ترنکاول، با مخالفان کاتولیک بسیار مدارا می کرد. او قرار نبود آنها را به صلیبی ها بدهد که برای آن هزینه کرد. او با فریب به اردوگاه دشمنان کشیده شد و در زندان کشته شد. شهر به تصرف صلیبی ها درآمد و ساکنان آن رانده شدند. متعاقباً ارتش پادشاه فرانسه در جنگ مداخله کرد که سرانجام لانگدوک را ضمیمه خاک خود کرد. از آن زمان، کارکاسون استقلال خود را از دست داد. فرانسه یک سنشال سلطنتی را به عنوان مباشر در آنجا نصب کرد و او در قلعه سابق ویسکونت مستقر شد. از آنجایی که مردم محلی واقعاً از مهاجمان حمایت نمی کردند، آنها در حومه شهر (برگ) اسکان داده شدند و شهر بالا با دیوارهایی از آنها جدا شد. ثروتمندان نیز در آنجا زندگی می کردند. زمان گذشت و کارکاسون از ایفای چنین نقش مهمی برای دولت فرانسه دست کشید. شهر فقیر شد، دیوارها و برج‌های باشکوه آن به ویرانه‌ای تبدیل شد، خود لانگدوک به فقیرترین استان تبدیل شد و زبان آن که زمانی تروبادورها در آن کار می‌کردند، در واقع ممنوع و تقریباً نابود شد.
اما در قرن نوزدهم، پروسپر مریمی نویسنده که از این شهر دیدن کرد، از گذشته آن شوکه شد. او یک کمپین عمومی برای جمع آوری کمک های مالی برای بازسازی مجموعه قرون وسطایی ترتیب داد. اروپا با کمک معمار Violette-le-Duc این شهر افسانه ای را پیدا کرد که اکنون سالانه سه میلیون گردشگر از آن بازدید می کنند. اکنوناستحکامات عظیم بر روی تپه ای فراتر از رودخانه اود از بورگ پایین قابل مشاهده است. با عبور از پل و ورود به سیته از طریق یکی از دروازه‌های متعدد، بازدیدکننده گم می‌شود و در خیابان‌های باریک پرسه می‌زند، جایی که در هر گوشه آن مغازه‌هایی وجود دارد که سوغاتی‌ها و رستوران‌های رنگارنگ با غذاهای محلی می‌فروشند. شما می توانید در هر زمانی به اینجا بیایید، در تابستان و زمستان Carcassonne همیشه آماده پذیرایی از شما است. فرانسه قبلا این شهر را دست کم می گرفت، اما اکنون در صدر فهرست مکان هایی است که گردشگران از آن دیدن می کنند. اما بهترین و رنگارنگ ترین دوره ها، زمانی که همه چیز اینجا درخشان به نظر می رسد، بهار و پاییز است.
وقتی از سرگردانی در اطراف سیته لذت می برید، حتما از دو گشت و گذار دیدن کنید - یک گشت در استحکامات، که در آن برج مهیب تفتیش عقاید را خواهید دید، و همچنین قلعه ویسکونت را بررسی کنید، جایی که با تاریخچه آن آشنا خواهید شد. شهر و زندگی اشراف آن کلیسای جامع سنت نازاریوس را با شیشه های رنگی زیبا و ستون های رومی از دست ندهید. یک منظره شگفت انگیز نمایش عقاب ها و شاهین ها است که طبق روش قرون وسطایی آموزش دیده اند - آنها آزادانه پرواز می کنند و به صاحبان خود باز می گردند. و بعد از گشت و گذار، کسوله را امتحان کنید، یک غذای محلی از لوبیا و اردک، که به خوبی با شراب Minervois ثبت شده است.
کارکاسون میزبان بسیاری از رویدادهای رنگارنگ دیگر است - یک نمایش نور در بهار و اوایل تابستان، زمانی که آسمان شب بالای شهر با آتش بازی های درخشان و آتش بازی روشن می شود. این مرکز فرهنگ تجدید حیات لانگدوک است، به همین دلیل است که هر ساله تظاهراتی برگزار می شود که خواستار تبدیل اکسیتان به زبان رسمی در این منطقه هستند. در واقع، در حال حاضر بسیاری از خیابان ها دو می پوشندنام ها فقط به زبان فرانسوی نیستند. رنگ محلی بیشتر و بیشتر ظاهر می شود و گردشگران متوجه آن می شوند. از این گذشته ، آنگاه مشخص می شود که کارکاسون واقعی چیست. فرانسه همیشه معشوقه اینجا نبوده است. اینجا کشور کاتارها است.
