هر شهر قدیمی، هر کجا که باشد، شبکه ای از گذرها دارد که از خطوط متعدد، بزرگ و بسیار کوچک، کوتاه و بلند، مستقیم و پر پیچ و خم، پهن و باریک تشکیل شده است. برای مشاهده این موضوع، کافی است به نقشه هر سکونتگاه باستانی نگاه کنید. در مرکز تاریخی هر یک از آنها، چه اروپایی، چه آسیایی یا غیر آن، تعداد زیادی گذرگاه کوچک، شاخه‌هایی از خیابان‌ها و میدان‌ها وجود خواهد داشت.
این چیست؟
طبق تعریف، کوچه یک گذرگاه کوچک است که دو "شریان" شهر بزرگتر را به هم متصل می کند. یعنی یک مسیر اتصال عرضی بین دو خیابان طولی است.
موقعیت چنین انتقال هایی گاهی کاملاً غیرعادی و حتی ناگهانی است، مانند سایر ویژگی های آنها. چنین ویژگی هایی کاملاً ساده توضیح داده شده است. در واقع، هر خط یک مسیر قبلی است که توسط افراد به تنهایی برای راحتی و سرعت حرکت بین مکان های تمرکز هر ساختمان ایجاد شده است.
به عبارت دیگر، اینهاانتقال ها کاملاً خود به خود هستند، آنها توسط معماران برنامه ریزی نشده بودند. علاوه بر این، آنها اغلب در نقشه های قدیمی، طرح های شهرها یا انواع دیگر سکونتگاه ها کاملاً غایب بودند. به لطف همین اتفاق خاص است که هر خط فضایی منحصر به فرد، منحصر به فرد و تکرار نشدنی است که پر از رنگ است و فقط در این مکان خاص ذاتی است. قسمت ها ممکن است مشابه باشند، اما هرگز یکسان نخواهند بود.
آنها چه می توانند باشند؟
همه خطوط به دو نوع تقسیم می شوند:
- بزرگ;
- small.
نحوه تبدیل شدن گذرگاه به طور خود به خود در طول قرن ها مشخص شد، درست به محض ظهور. با این حال، برخی از الگوها هنوز در اینجا وجود داشتند.
هر چه مسافت طی شده توسط یک انتقال خود به خود توسط مردم بیشتر شود، شانس آن برای تبدیل شدن به یک کوچه بزرگ بیشتر بود. به عنوان یک قاعده، چنین تشکل هایی بین خیابان های بزرگ و به طور قابل توجهی از راه دور به وجود آمد. آنها همچنین از محله هایی با ساختمان های صنایع مختلف به مناطق مسکونی رفتند. چنین خطوطی در مکان هایی که تجارت دائماً در میادین در جریان بود نیز ظاهر می شد. به این معنا که آنها بازار، تجارت یا ردیف‌های منصفانه را با خیابان‌های مملو از ساختمان‌های مسکونی وصل کردند.
خط کوچک، به طور معمول، یک جفت "شریان" شهری بزرگتر با فاصله نزدیک را به هم متصل می کند. این می‌تواند خیابان‌ها، میدان‌ها و حتی جابه‌جایی‌های دیگری باشد که به‌طور خود به خودی شکل گرفته‌اند.
چگونه تکامل یافتند؟
در واقع، یک خط راه مناسبی برای مردم برای رفتن از یک مکان به مکان دیگر است.البته چنین خواسته ای به قول مردم «با رگه تجاری» از چشم مردم دور نماند. خانه های سودآور مختلف، مغازه های تجاری، میخانه ها، مسافرخانه ها، اصطبل ها، انبارها و خیلی چیزهای دیگر در کوچه ها ظاهر می شد. البته خانه ها، کلیساها و کلیساها نیز در آنها ساخته شده است.
در آغاز قرن گذشته، خطوط رایج ترین شی آدرس بودند. به عنوان مثال، تنها در مسکو حدود 936 مورد وجود داشت. در اواسط قرن گذشته، کلمه "Line" خود منسوخ شد و عملاً از کار افتاد و فقط در صفحات آدرس اطلاعاتی قدیمی باقی ماند. این یک فرآیند کاملا طبیعی است. بالاخره یک زمانی اصلاً چنین اصطلاحی در گفتار وجود نداشت و گذارها را کوچه می گفتند و بعد تبدیل به کوچه می شد. و بعداً با نام مختصرتری جایگزین شدند - سفر.
با توسعه سریع شهرها، خطوط بزرگتر شدند. برخی از آنها از نقشه ها ناپدید شدند و در طی بازسازی، تخریب و سایر تغییرات با خیابان ها ادغام شدند. برعکس، بخشی رشد کرد و به خیابان‌های مستقل تبدیل شد. با این حال، در تمام شهرهای قدیمی، در مناطق تاریخی آنها، تا به امروز، تابلوهای خطاب با کلمه "کوچه" در همه جا چشمک می زند.
