مغولستان کشوری است که در آسیای مرکزی واقع شده است. همسایه شمالی آن روسیه است و از همه طرف با چین همسایه است. مغولستان به دریا دسترسی ندارد. قسمت اعظم کشور را فلات ها و کوهستان ها اشغال کرده اند. صحرای وسیع گبی نیز در اینجا قرار دارد.
مغولستان دارای محیط طبیعی بسیار متنوعی است. در اینجا می توانید نیمه بیابان ها و بیابان ها، استپ ها، استپ های جنگلی، حتی جنگل های تایگا را پیدا کنید. در میان دریاچه های بزرگ، Khubsugul و Ubsu-Nor به ویژه شناخته شده اند. از نظر جانوران، گیاهان و ساختارشان شبیه بایکال هستند. بزرگترین رودخانه ها سلنگا، اورخون، دزابخان، کوبدو و کرولن هستند. آب و هوای این منطقه به شدت قاره ای است.
ویژگی ها
کسانی که قصد سفر به مغولستان را دارند باید در نظر داشته باشند که این کشور نسبتاً غیرعادی است. برای درک آن، نباید تصاویر روشن در بروشورها را مطالعه کنید. بهتر از همه، فقط آمار خشک در مورد این وضعیت می گوید.
پس سفر بهمغولستان سفر به کشوری است که در آن تراکم جمعیت 1.7 نفر در هر کیلومتر مربع است. کیلومتر علاوه بر این، 40٪ از جمعیت در پایتخت ایالت - اولان باتور زندگی می کنند.
همچنین شناخته شده است که به ازای هر ساکن مغولستان سیزده اسب وجود دارد و همچنین این واقعیت که در طول سال می توانید 260 روز آفتابی را مشاهده کنید که حتی یک ابر در آسمان وجود ندارد. ممکن است بسیاری از تفاوت قابل توجه دمای هوا در زمستان و تابستان شگفت زده شوند. در فصل سرد، دماسنج اغلب تا -40 درجه کاهش می یابد و در فصل گرما تا +40 افزایش می یابد.
به همه موارد فوق، ارزش دارد که پایبندی مردم محلی را به سنت های نیاکان خود اضافه کنیم. یورت های این منطقه اصلاً یادگار گذشته به حساب نمی آیند. آنها به عنوان خانه های تمام عیار و اغلب تنها خانه های ممکن عمل می کنند. اما در عین حال، در مغولستان نیز می توان گشودگی به دنیای متمدن را مشاهده کرد. در اینجا، چوپانان محلی با تلفن همراه صحبت می کنند و همانطور که از همان آمار مشخص است، جوانان مغولی اغلب برای تحصیل به دانشگاه های اروپا می روند.
همانطور که در نگاه اول به نظر می رسد، گردشگری و این کشور آسیایی چیزهایی ناسازگار هستند. با این حال، کسانی که تصمیم به سفر به مغولستان می‌گیرند، منتظر ناب‌ترین دریاچه‌های آبی، استپ‌های بی‌پایان شگفت‌انگیز، صحرای داغ گبی، قله‌های پوشیده از برف آلتای، بناهای تاریخی بودایی، تاریخ چنگیزخان، جشنواره‌های پر جنب و جوش و باورنکردنی هستند. پذیرایی از مردم محلی و غذاهای سخاوتمندانه. گردشگری در این کشور در سطح مناسبی قرار دارد.به همین دلیل است که بسیاری از خارجی ها به مغولستان می روند. در عین حال، مسافران این فرصت را دارند که به ماهیگیری، شکار، گشت و گذار و همچنین شرکت در تورهای کاروانی یا خودرویی بروند.
سفر هوایی
چگونه با هواپیما به مغولستان برویم؟ برای انجام این کار، باید بلیط هواپیما از مسکو به اولان باتور را خریداری کنید. بهتر است از پروازهای مستقیم استفاده کنید. آنها توسط Aeroflot و Miat Mongolian Airlines اداره می شوند. چندین بار در هفته پرواز وجود دارد.
همچنین می توانید بلیط هواپیما از مسکو به اولان باتور را برای پروازهای ترانزیت که شامل ترانسفر در کشورهای دیگر می شود خریداری کنید. باید در نظر داشت که تنها یک فرودگاه بین المللی در مغولستان وجود دارد. این شهر در 15 کیلومتری جنوب غربی پایتخت این کشور، شهر اولان باتور واقع شده است. این فرودگاه از کشورهای کره جنوبی، ژاپن، چین، آلمان و روسیه پرواز دارد.
حمل و نقل ریلی
گردشگران همچنین می توانند با قطار مسکو - اولان باتور به سفر خود بروند. او از پایتخت روسیه 1 بار در 7 روز خارج می شود. گردشگران علاوه بر قطار مسکو – اولان‌باتور می‌توانند با خرید بلیط پکن به مقصد برسند. این قطار از پایتخت مغولستان می گذرد.
زمان سفر کمی بیش از 4 روز است. قطارهایی به اولان‌باتور و از شهرهای دیگر روسیه، برای مثال، از ایرکوتسک وجود دارد.
وسایل نقلیه
مسافران همچنین می توانند با اتوبوس به قلمرو مغولستان برسند که به طور منظم از اولان اوده حرکت می کند. زمان سفر به اولان باتور از این شهر روسیهتقریباً 12 ساعت خواهد بود.
کسانی که تصمیم دارند با ماشین شخصی به مغولستان سفر کنند، به گواهینامه رانندگی بین المللی نیاز دارند. هیچ مجوز دیگری برای سفر به قلمرو این کشور مورد نیاز نیست.
حدود دوازده گذرگاه مرزی در مرز با فدراسیون روسیه وجود دارد. اصلی ترین آنها کیاختا است. این پست به صورت شبانه روزی کار می کند و فقط از رانندگان عبور می کند. عبور از مرز با پای پیاده در اینجا ممنوع است.
فاصله کیاختا تا اولان باتور 350 کیلومتر است. با این حال، گردشگران باید در نظر داشته باشند که عملا هیچ جاده ای در مغولستان وجود ندارد. بنابراین برای کسانی که برای ماشین خود ارزش قائل هستند، قبل از سفر، به آرامی تمام مزایا و معایب را بسنجید
ویزا
برای بازدید از سرزمین دریاچه های آبی و آسمان آبی به چه مدارکی غیر از پاسپورت نیاز است؟ آیا من به ویزا برای مغولستان نیاز دارم؟ این سوال اغلب آن دسته از روس هایی را که تصمیم به بازدید از این کشور دارند نگران می کند. برای سفرهایی که بیش از 30 روز نباشد، چنین مجوزی لازم نیست. رژیم بدون ویزا بین مغولستان و روسیه در نوامبر 2014 معرفی شد
هنگامی که مسافر در حال برنامه ریزی برای آشنایی با کشور، تمایل به دیدار دوستان یا اقوام و همچنین قصد انجام یک سفر کاری است، هیچ مدرک اضافی لازم نیست.
اگر مدت اقامت یک شهروند روسیه از یک ماه بیشتر شده باشد به ویزا مغولستان نیاز دارم؟ شخصی که در مدت 6 ماه بیش از 90 روز در این کشور اقامت داشته است باید به کنسولگری این ایالت که در قلمرو فدراسیون روسیه واقع شده است مراجعه کند. در اینجا، هنگام ارسال بسته مدارک مورد نیاز،ویزای تحصیلی، کاری و خصوصی برای دوره های طولانی تر.
گذر از مرز
عبور از پست های مرزی مغولستان، با توجه به بررسی گردشگران با تجربه، یک تجارت ساده و دردسرساز است. ارائه پاسپورت معتبر کافی است و در صورت وجود کالا و کالایی که نیاز به اظهارنامه گمرکی دارد، این سند را پر کنید.
پول ملی
توگریک در حال حاضر در مغولستان در گردش است. پول ملی آن هستند. هم سکه و هم اسکناس در کشور فعالیت می کنند. حداقل اسکناس در این مورد 10 توگریک است. حداکثر مبلغ 20000 واحد است.
واحد پول مغولستان علامت گرافیکی خاص خود را دارد. آنها یک حرف بزرگ "T" هستند که با دو خط در زاویه 40 درجه خط کشیده شده است.
علاوه بر پول ملی، دلار آمریکا به طور گسترده در مغولستان استفاده می شود. علیرغم محبوبیت غیررسمی آنها، پرداخت در آنها توسط ایالت مجاز است.
روبل روسیه و یورو در مغولستان پذیرفته می شود. با این حال، فروشندگان چندان مایل به انجام این کار نیستند، و حتی در آن زمان فقط در برخی فروشگاه ها.
آن دسته از گردشگرانی که قصد سفر به مغولستان را دارند باید در نظر داشته باشند که صرافی هایی در این کشور برای تبدیل پول وجود دارد. شما می توانید چنین عملیاتی را در بانک ها و همچنین در فروشگاه های بزرگ انجام دهید. اما این فقط در مورد شهرها صدق می کند. با ترک آنها، در راه خود با صرافی روبرو نخواهید شد.
زبان
چه سخنرانی در این کشور شنیده می شود؟ زبان رسمی مغولستان مغولی است. روی اواکثریت جمعیت کشور صحبت می کنند.
اما علاوه بر مغولی، زبان هایی مانند بوریات، اویرات، کامنگان، تووان، قزاقی و گویش تساتان-سویوت نیز در اینجا رواج یافته است.
زمان
یک مسافر باید در نظر داشته باشد که اولان باتور و پایتخت روسیه در مناطق زمانی متفاوتی قرار دارند. زمان در مغولستان پنج ساعت جلوتر از مسکو است.
شهرها
جالب است که ساکنان این کشور اولان باتور را "دخت" می نامند. در ترجمه به معنای شهر است. و اگر یکی از مغول ها بگوید که به سوی شهر می رود، منظورش فقط پایتخت است. مابقی این سکونتگاه ها که 29 مورد آن در کشور وجود دارد، به عنوان این شهرک ها محسوب نمی شوند. آنها فقط در واقع وضعیت شهرهای مغولی را دارند. بیایید با بزرگترین آنها آشنا شویم.
اولان باتور
تقریبا نیمی از جمعیت کشور در این شهر زندگی می کنند. پایتخت مغولستان مرکز اصلی گردشگری، فرهنگی و اقتصادی آن است.
این شهر تضادهای شگفت انگیزی است که در قلمرو آن در میان ساختمان های مرتفع مدرن می توانید قدیمی ترین صومعه های بودایی را بیابید و در خیابان ها، آمیخته با جدیدترین مدل های صنعت خودرو، جوانان مغول را پیدا کنید. سوار اسب های کم اندازه با نشستن روی زین های چوبی و پوشیدن لباس های مدرن، عجله می کنند تا یک شام سنتی را با والدین خود در یکی از یوزهای اطراف اولان باتور صرف کنند.
پایتخت مغولستان برای هر سلیقه ای سرگرمی برای گردشگران فراهم می کند. برای مهمانان این کشور کلوپ های شبانه وجود دارد.و بوتیک های متعدد اولان‌باتور نیز با دیدنی‌های خود مسافران را جذب می‌کند.
Erdenet
این شهر در مغولستان سومین شهر بزرگ است. او به خاطر کارخانه استخراج و فرآوری خود که در زمان شوروی ساخته شده است، شناخته شده است. به لطف این، Erdenet در آن دوره به سرعت رشد کرد.
و امروز همه چیز اینجا یادآور زیبایی شناسی شوروی است. ضمناً تقریباً 15 درصد جمعیت این شهر هموطنان ما هستند.
فاصله بین Erdenet و Ulanbaatar 330 کیلومتر است. در عین حال، این شهر یک تقاطع راه آهن نسبتاً بزرگ است که چین و روسیه را به هم متصل می کند.
در Erdenet، می توانید از یک معدن معدن و همچنین یک موزه معدن که حاوی نمایشگاه های کاملاً کمیاب است بازدید کنید، معابد بودایی را تحسین کنید و محصولاتی را از یک کارخانه فرش بدون حاشیه تجاری خریداری کنید.
چویبالسان
در قدیم به این شهر بیان تومان می گفتند. تاریخ آن به لطف تجارت کاروانی آغاز شد. امروز چهارمین کشور بزرگ در مغولستان است.
از پایتخت کشور، چویبالسان در فاصله 670 کیلومتری قرار دارد که بهتر است با هواپیما طی شود.
Karakorum
این شهر قدیمی ترین پایتخت مغولستان است. کلمه "karakorum" به معنای "سنگ های سیاه آتشفشان" است. در زمان های گذشته این شهر پایتخت ایالتی به ریاست چنگیز خان بود. بسیاری از شهرهای جهان با تجمل و شکوه آن قابل مقایسه نیستند.
امروز اینجا فقط خرابه ها دیده می شود. با این وجود، گردشگران زیادی تمایل به بازدید از این مکان دارند. بالاخره اینجا جایی استشی موجود در فهرست میراث جهانی یونسکو این منظره فرهنگی رودخانه اورخون است که در سمت راست آن Erdani Euu، قدیمی ترین صومعه بودایی قرار دارد.
Ulgiy
این شهر در قسمت غربی مغولستان و در ۱۱۰۰ کیلومتری پایتخت این کشور واقع شده است. قله های کوه از هر طرف آن را احاطه کرده اند. اولگی با موقعیت مکانی خود گردشگران را به خود جذب می کند. رسیدن به آنجا از روسیه، قزاقستان و همچنین از چین به همان اندازه آسان است. بهتر است از اولان باتور به اولگی با هواپیما پرواز کنید. در اینجا می توانید به آلما آتا نیز منتقل شوید.
جاذبه های اصلی
در مغولستان چه باید دید؟
از جاذبه های اصلی کشور عبارتند از:
- بنای یادبود چنگیزخان. این مجسمه ای است که در Tsongzhin-Boldog قرار دارد و بزرگترین مجسمه در جهان است که یک اسب سوار را به تصویر می کشد. علاوه بر این، در مغولستان نیز بزرگترین بنای یادبود چنگیزخان است. داخل پایه ای که فیگور 40 متری روی آن نصب شده، اتاق استراحت قرار دارد. در بالا یک عرشه مشاهده است.
- صومعه بودایی گاندانتگچنلین. در اولان باتور واقع شده و در حال حاضر عملیاتی است. این صومعه اولین مرکز مذهبی کشور است. در قلمرو آن یکی از دیدنی های مغولستان است. این مجسمه عظیمی است که خدای طلایی را به تصویر می کشد. این در سال 1911 نصب شد
- کویر گبی. این منطقه چیزی جز سنگ و خشت ندارد. صحرای گوبی در شمال مغولستان واقع شده و بزرگترین صحرای آسیا محسوب می شود. فلور آن نشان داده شده استبوته های کوچک از چمن های سخت و درختان کوچک ساکسائول. ماسه ها نیز وجود دارد. این، به عنوان مثال، Khongor Eps - تپه های شنی آواز. هنگام حرکت دانه های شن در بیابان صداهایی شبیه به آواز ملایم شنیده می شود. همچنین رشته کوهی در صحرای گبی وجود دارد که می تواند هر مسافری را تحت تاثیر قرار دهد. آن را بایانزاگ می نامند و صخره ای با شکوه و سرخ است. در اینجا بود که اولین تخم دایناسور در سال 1923 پیدا شد و امروزه گورستانی برای این حیوانات وجود دارد.
- صومعه Amarbayasgalant. این بنای دیدنی مغولستان بزرگترین مجموعه مذهبی است. تمام ساختمان های واقع در آن با وحدت سبک متمایز می شوند که در آن سنت های چینی غالب است. امروزه این صومعه فعال است و حدود صد راهب در آن زندگی می کنند. این شیء به دلیل ترکیب منحصر به فرد معماری جالب با چشم انداز طبیعی، گردشگران را به خود جذب می کند. تمام ساختمان های آن در دره ای زیبا ساخته شده اند و در پس زمینه تپه های پوشیده از جنگل های برگریز واقع شده اند.
- یادبود زیسان. این نقطه عطف مغولستان یک مجموعه شکوه نظامی است. این شهر نه چندان دور از اولان باتور در تپه Zaisan Tolgoi واقع شده است. بنای یادبودی به افتخار نبرد در خالکین گل ساخته شد که در آن ارتش شوروی-مغولستان پیروز شد. این مجموعه با یک راه حل اصلی معماری تکمیل شد. این یادبود یک حلقه بتونی بزرگ است که با موزاییک و نقش برجسته تزئین شده است.
- کاخ بوگدیخان. این مجموعه یکی از دیدنی ترین و چشمگیرترین مناظر کشور است. این شامل ساختمان های کاخ تابستانی و زمستانی آخرین استامپراتور ایالت که در اواخر قرن 19 و 20 ساخته شد. تزئینات بیرونی و داخلی این بناها در شرایط عالی حفظ شده است. این به گردشگران فرصت می دهد تا با زندگی حاکمان مغولی آشنا شوند. جالب اینجاست که کاخ تابستانی شامل چندین ساختمان است که به سبک سنتی چینی ساخته شده اند.
- میدان سوخه باتور. این مکان در پایتخت مغولستان قرار دارد و فضای عمومی اصلی آن است. تا به امروز، میدان اصلی اولان‌باتور تغییر نام داده و نام چنگیزخان را یدک می‌کشد. چندین بنای تاریخی روی آن وجود دارد و مراکز تجاری در اطراف آن قرار دارند، یک تئاتر و یک موزه وجود دارد. در این میدان است که تمام تعطیلات و رویدادهای دسته جمعی برگزار می شود.
- گرخی ترلج. این پارک ملی مغولستان است که فاصله آن از اولان باتور تنها 80 کیلومتر است. چشم انداز آن را کوه های کم ارتفاع نشان می دهد که دامنه های آن پوشیده از پوشش گیاهی جنگلی یا استپی است. در جنوب منطقه پارک زیرساخت های توسعه یافته بخش گردشگری وجود دارد. در اینجا یک استراحتگاه آبگرم، مراکز تفریحی و هتل ها وجود دارد. از مسافرانی که تصمیم به اقامت در این مکان دارند دعوت می‌شود تا پارک را با مجسمه‌های دایناسور و معبد بودایی کاوش کنند.
- خستین-نورو. این پارک طبیعی ملی را فقط می توان با جیپ، اسب سواری یا تور پیاده روی گشت. گردشگران علاوه بر مناظر زیبا، آثار باستانی را نیز در اینجا مشاهده خواهند کرد. آن دسته از مسافرانی که عاشق طبیعت هستند می توانند در مطالعه آن شرکت کنند. این پارک به این دلیل شناخته شده است که در تلاش برای بازگرداندن جمعیت تقریباً از دست رفته اسب ها است.پرژوالسکی.
- Hubsugul. این دریاچه را برادر کوچکتر بایکال می نامند. در فاصله دویست کیلومتری آن قرار دارد. این دریاچه آب شیرین و همچنین بسیار عمیق است. سن آن بیش از 2 میلیون سال است. Khubsugul بین مناظر تایگا و استپ واقع شده است. توسط یک منطقه حفاظت شده احاطه شده است. در سواحل این دریاچه کمپ های توریستی وجود دارد و یک کشتی در امتداد سطح آب آن حرکت می کند. این مکان یک سایت محبوب بوم گردی در نظر گرفته می شود.
خرید
چه چیزی از مغولستان بیاوریم؟ در این کشور، گردشگران عاشق خرید اقلام ترمه ای گرم و نرم هستند. از شانه زدن زیرپوش بزهای کوهی و ساختن پارچه یا نخ از آن به دست می آید. اما شایان ذکر است که هزینه چنین چیزهایی بسیار زیاد است. به همین دلیل است که گردشگران باتجربه خرید آنها را در مغازه‌های باز در کارخانه‌ها توصیه می‌کنند.
هدایای عالی که از مغولستان آورده می شود نیز خواهد بود:
- قالیچه;
- محصولات چرمی؛
- لباس ملی؛
- جوراب پشمی یانمال;
- کالاهایی که از همسایه چین آورده شده است.
همه اینها را می توانید در مغازه های سوغاتی یا در Naran Tuul، بزرگترین بازار مغولستان پیدا کنید.
