پاراگوئه کشوری است واقع در آمریکای جنوبی و در همسایگی برزیل، آرژانتین و بولیوی. این ایالت در لیست مکان هایی که تقاضای زیادی در بین گردشگران دارند، قرار ندارد. دلیل اصلی این امر عدم دسترسی به دریا است. در عین حال به مسافران ماهر توصیه می شود حداقل برای چند روز به پاراگوئه بیایند تا با چشمان خود اصالت و منحصر به فرد بودن این مکان را ببینند.
در پاراگوئه چه باید دید، چه کسی باید جسورانه به این کشور برود؟ بهتر است قبل از خرید بلیط به این موضوع توجه کنید.
چگونه به آنجا برسیم
هیچ پرواز مستقیمی از روسیه به پاراگوئه وجود ندارد، بنابراین کسانی که می خواهند در چنین مکان عجیب و غریبی استراحت کنند، باید راحت ترین گزینه را برای خود انتخاب کنند (پرواز از طریق بولیوی، آرژانتین، برزیل یا شیلی)..
ارتباط بین شهری با حمل و نقل عمومی نشان داده می شود - پروازهای اتوبوس، اما برای حرکت راحت تر، می توانید تاکسی انتخاب کنید.
پس از ورود به فرودگاه آسونسیون، گردشگران یک ویزای چند بار ورود با اعتبار ۹۰ روز دریافت می کنند.بنابراین، رژیم ویزا برای مسافران مشکلی نخواهد داشت.
شهر آسونسیون
پایتخت پاراگوئه، شهر آسونسیون، بزرگترین شهر این کشور و مرکز گردشگری آن محسوب می شود. ساخت آن در سال 1537 آغاز شد. از آن زمان، تقریباً هیچ چیز در محله های قدیمی تغییر نکرده است. در دو طرف خیابان های اصلی ساختمان هایی به سبک باروک ساخته شده اند. یادگار دوران استعمار عمارت های قدیمی و ثروتمندی هستند که در کنار فقیرترین محله ها قرار گرفته اند. مسیر گشت و گذار عمدتاً بر مناظر معماری پاراگوئه تأثیر می گذارد.
Plaza De La Constitución. اکنون در این ساختمان قرن شانزدهم ساختمان کنگره ملی قرار دارد. ویژگی اصلی این است که از زمان ساخت، معماری ساختمان تغییر نکرده است / این دلیل اعطای جایگاه میراث یونسکو به Place de La Constitución بود. این پارک که در نزدیکی آن قرار دارد، مکانی برای استراحت شهروندان و گردشگران است
- کلیسای جامع. این یکی دیگر از جاذبه های پاراگوئه است که در لیست دیدنی های آن قرار دارد. ساخت کلیسای جامع در سال 1561 به دستور فیلیپ دوم (پادشاه اسپانیا) آغاز شد. این ساختمان در محلی که قبلا معبدی چوبی وجود داشت شروع به ساختن کرد که در آتش سوخته بود.
- قصر لوپز. این کاخ نام اصلی خود را به دلیل این واقعیت به دست آورد که دستور ساخت آن در سال 1857 توسط حاکم کارلوس آنتونیو لوپز داده شد. شما می توانید ساختمان را از دور مشاهده کنید - نمای سفید برفی و طاق های قوسی با عناصرگچ کاری از دیگر ساختمان ها متمایز است.
سد Itaipu
در مرز پاراگوئه و برزیل، رودخانه پرآب و سریع پارانا جریان دارد. در اینجا در سال 1979 تصمیم به ساخت سد Itaipu گرفته شد. این سازه به ابعاد چشمگیری رسیده است - طول آن 7235 متر، ارتفاع آن حدود 200 متر و عرض آن 400 متر است.
اکنون سد به بزرگترین منبع برق تبدیل شده است، زیرا عنصر اصلی ساخت و ساز به یک نیروگاه برق آبی تبدیل شده است.
نام سد از نام جزیره ای که در دهانه رودخانه قرار دارد گرفته شده است. این جزیره Itaipu بود که به عنوان مکان اصلی برای ساخت سد عمل کرد. بر اساس ترجمه تحت اللفظی از زبان گوارانی، "ایتایپو" به معنای "صدای سنگ" است.
علاوه بر عملکرد اصلی آن، سد یک نقطه عطف مهم در پاراگوئه است. از زمان تکمیل ساخت و ساز در سال 1991، بیش از 9 میلیون نفر از 162 کشور از اینجا بازدید کرده اند. دیدن چنین ساختار عظیمی در کشور دیگری امکان پذیر نخواهد بود - ساخت این سازه به اندازه فلز مورد نیاز برای 380 برج ایفل نیاز دارد.
ویرانه های مأموریت های یسوعی عیسی و ترینیداد
یکی دیگر از مکان‌های میراث یونسکو، ویرانه‌های مأموریت‌های یسوعی است. آنها در دوره قرن هفدهم تا هجدهم ساخته شدند و شبیه دولت شهرهای کوچکی هستند که در طول ادغام غیرنظامیان در ایمان مسیحی شکل گرفتند.
ماموریت های پاراگوئه از معروف ترین و چشمگیرترین ساختمان های مذهبی محسوب می شوند. حدود 50 نفر بودندشهر-ایالت مینیاتوری، اما تنها 30 شهر تا به امروز باقی مانده است. برای گردشگران، ویرانه های مأموریت یسوعیان از ساعت 9:00 تا 17:00 باز هستند.
پارک ملی سرو کورا
فقط در ۴۵ کیلومتری شهر پدرو خوان کابالرو، پارک ملی سرو کورا قرار دارد. بسیار نزدیک به آن منطقه مرزی برزیل است. این پارک کاملاً دور از پایتخت پاراگوئه (شهر آسونسیون) است (حدود 454 کیلومتر) بنابراین ارزش دارد که یک روز کامل را برای بازدید از این جاذبه پاراگوئه اختصاص دهید.
بسیاری از گردشگران در بررسی های خود خاطرنشان می کنند که این منطقه حفاظت شده یکی از بهترین مکان هایی است که در پاراگوئه پیدا کرده اند. Cerro Cora در سال 1976 وضعیت پارک را دریافت کرد. اساس چشم انداز آن را تپه های کوچک و جنگل های استوایی خشک واقع در سواحل رودخانه پارانا تشکیل می داد. در عین حال، محیط های زیبا به هیچ وجه تنها چیزی که این پارک به آن مشهور است نیست. در سال 1870، در سرزمینی که اکنون توسط پارک اشغال شده است، نبرد نهایی اتحاد سه گانه رخ داد، اینجا است که محل مرگ فرانسیسکو سولانو لوپز واقع شده است.
برنامه تور همچنین شامل بازدید از غارهایی است که قدمت آنها به دوران سلتیک باز می گردد.
آبشار سالتوس دل موندای
عکس زیر نقطه عطفی در پاراگوئه است که شایسته توجه ویژه است.
این آبشار S altos del Mondai است. در پارک ملی موندای، در منطقه پرزیدنت فرانکو واقع شده است. عرض آبشار به 120 متر می رسد، نهرهای آب از ارتفاع 45 متری به پایین سرازیر می شوند و به میلیون ها پاشش و پفک کف سفید تبدیل می شوند. در لبه آبشارپل‌ها و عرشه‌های رصد مرتب شده‌اند که به لطف آنها می‌توان زیبایی طبیعی را از نزدیک دید.
یکی از واضح ترین تاثیرات بازدید از کشور پاراگوئه می تواند یک پیک نیک در چمنزار سبز با صدای یک آبشار باشد.
Maca Village
ماجراجویان به سختی می توانند لذت بازدید از روستای ماکا، یکی از جالب ترین مکان های پاراگوئه را از خود دریغ کنند. اینجا در یک منطقه کوچک روستایی از مردم بومی وجود دارد که زبان گوارانی و اسپانیایی را نمی دانند. تنها چیزی که در روستا به چشم می خورد زندگی سنتی است که مردم محلی آن را برای قرن ها با دقت حفظ کرده اند.
با رسیدن به اینجا، می توانید در فرهنگ اصیل غوطه ور شوید، با زندگی مردمی که از تمدن دور هستند آشنا شوید. با این حال، موفقیت واقعی حضور در یکی از تعطیلات خواهد بود. در این زمان، ساکنان لباس های ملی روشن می پوشند، می رقصند و آواز می خوانند.
می توانید با اتوبوس به روستا بروید، اما گردشگران باید راهنما پیدا کنند.
گردشگری خوراکی
در کافه ها و رستوران های پاراگوئه، گردشگران می توانند غذاهای بین المللی پیدا کنند، اما امتحان نکردن غذاهای ملی اشتباه بزرگی است. اروپایی ها از غذاهای پاراگوئه ای غیرعادی، اما بسیار خوشمزه صحبت می کنند.
در کافه‌های دنج کوچک، به بازدیدکنندگان پت‌های امپوناداس با مواد پرکننده برای هر سلیقه و سوپ با برنج و نودل به نام سویو سوپی به بازدیدکنندگان ارائه می‌شود. حتی لذیذهای حرفه ای هم طعم غنی کوفته سوکویی، سوپ گازپاچوی گوجه فرنگی و پائلای معروف جهانی را قدردانی خواهند کرد.
برای دسر، پالمیتوس (قلب خرما)، بایپی هی (غلات، شیر و فرنی ملاس) یا میوه های شیرین را انتخاب کنید.
همه چیزهایی که در نظر گرفته می شوند، علیرغم فقدان خط ساحلی و زندگی شبانه پر سر و صدا، پاراگوئه یک مقصد تعطیلات شگفت انگیز است. می توان آن را به طرفداران برنامه های گشت و گذار و استراحت آرام در پس زمینه مناظر زیبا توصیه کرد. تنها نقطه ضعف را می توان انتخاب ناکافی تورهای این کشور نامید.
