زیمباوه یکی از ده کشور فقیر جهان است، ۷۰ درصد از جمعیت این ایالت زیر خط فقر زندگی می کنند. در اینجا بود که چشمگیرترین تورم رخ داد، زمانی که مردم محلی با چرخ دستی های پول به بازار رفتند. با وجود این، فهرست کاملی از جاذبه های زیمبابوه وجود دارد که به درستی می توان آنها را منحصر به فرد نامید.
پارک ملی Huenj (Hwange)
این پارک در سال 1928 توسط تاد دیویسون بیست و دو ساله تأسیس شد. این جاذبه بخشی از ذخیره‌گاه فرامرزی کاوانگو-زامبزی است.
شکارچیان غیرقانونی اغلب در قلمرو Huenj فعالیت می کنند، شش سال پیش، حدود دوجین حیوان در منطقه حفاظت شده کشته شدند، که در میان آنها فیل، شیر و گاومیش بود.
و چهار سال پیش، در ماه اکتبر، عظیم ترین مرگ و میر حیوانات در 25 سال گذشته به دلیل تقصیر انسان در آفریقای جنوبی ثبت شد. در طی عکسبرداری هوایی حدود 100 لاشه پیدا شد. همانطور که معلوم شد، علت مرگ دسته جمعی برادران ما بودکمتر آب مسموم با سیانور در چاه بود.
این پارک در نزدیکی صحرای کالاهاری، منطقه ای با منابع آبی کم و پوشش گیاهی خشک دوست (خشک دوست) نادر واقع شده است. در بین گیاهان، ساج و بوهینیا غالب هستند. جنگل‌های موپان در شمال و شمال غربی پارک غالب است.
اگر وارد آفریقای جنوبی شده اید و علاقه مندید که در زیمبابوه چه چیزی را ببینید، به راحتی به این پارک بروید. بیش از 100 گونه پستاندار و 400 گونه پرنده از جمله 19 گیاهخوار بزرگ و هشت گوشتخوار بزرگ وجود دارد. همه حیوانات حفاظت شده زیمبابوه در هوانگ قرار دارند.
علفخواران چرا در مناطق وحشی مین کمپ و باند فرودگاهی Linkwash شایع ترند. پراکنش به صورت فصلی در نوسان است، با علفخواران بزرگ در مناطقی که پمپاژ آب بالا در طول فصل خشک حفظ می شود.
مخزن کاریبا
این دریاچه دست ساز یکی از بزرگترین دریاچه های جهان به حساب می آید. پس از ساخت نیروگاه برق آبی کبور شکل گرفت. این مکان دیدنی جمهوری زیمبابوه با تاریخ خود گردشگران را به خود جذب می کند.
ساخت سدی به این بزرگی و مخزنی که برق دو کشور را تامین می کند، مستلزم آمادگی جدی بود. در جریان «عملیات نوح» تمام حیواناتی که از «سیل» در جزایر تشکیل شده پناه گرفته بودند، خارج شدند. برای این کار از قایق های مخصوص استفاده شد. ته قلمرو مخزن فعلی سوخت.
این دریاچه علاوه بر فواید نامحدود، مشکلات طبیعی متعددی را نیز برانگیخته است. تن ها آب شروع به فشار بر پوسته زمین کرد که باعث ایجاد شکاف و در نتیجه زلزله شد. در طول وجود دریاچه بیش از 20 مورد با قدرت 5 ریشتر ثبت شد.
پارک ملی Matobo
این پارک به خاطر صخره هایش معروف است. تپه های صخره ای بیش از 2 میلیارد سال پیش زمانی که گرانیت مجبور به بیرون آمدن سطح زمین شد، تشکیل شدند. این منطقه پر از تخته سنگ و متناوب با پوشش گیاهی است، به همین دلیل به آن "سر طاس" می گفتند.
توضیح مناظر زیمبابوه هر منطقی را به چالش می کشد. سنگ های متعادل کننده بسیار سورئال به نظر می رسند. چگونه تخته سنگ های بزرگ روی هم قرار می گیرند و به جایی نمی غلتند؟
تپه‌ها مساحتی در حدود 3100 کیلومتر را پوشش می‌دهند2 ، که از آن 424 کیلومتر2پارک ملی است و بقیه زمین مشترک و زمین کشاورزی تجاری است.
منطقه کوچکی از پارک برای سرگرمی در نظر گرفته شده است. جاذبه واقعی زیمبابوه کیپ گولاتی است - بالاترین نقطه تپه ها.
پارک ماتوبو قدیمی ترین پارک زیمبابوه در نظر گرفته می شود. این تپه در سال 1926 ایجاد شد و تپه‌ها به عنوان میراث جهانی یونسکو شناخته شدند.
Victoria Falls
معروف ترین و مهم ترین جاذبه زیمبابوه آبشار ویکتوریا است. بزرگترین نیستوسیع ترین در جهان نیست، اما دارای چندین ویژگی منحصر به فرد است که آن را به یکی از بهترین ها تبدیل می کند.
اولین غرش و غرش دلخراش است. جای تعجب نیست که قبایل باستانی این آبشار را "دود رعد و برق" نامیده اند. در نزدیکی او چنان سر و صدایی می آید که به سختی می توانی صدای خودت را بشنوی.
دوم ابر بی‌تغییر اسپری بالای سر اوست. کاشف آبشار را با آتشی در ساوانا اشتباه گرفت.
Victoria Falls به خاطر رنگین کمان هایش نیز مشهور است، آنها همیشه در اینجا زندگی می کنند. در اینجا شما حتی می توانید یک رنگین کمان دایره ای را ببینید، و اگر در ماه کامل آمدید - یک رنگین کمان قمری، و این یک اتفاق بسیار نادر است.
اولین اروپایی که آبشار را دید دیوید لیوینگستون بود.
ویکتوریا از هر زاویه ای زیباست، اما سودآورترین آن پرواز بر فراز آن با گلایدر آویزان است. حتی برای گردشگران آموزش دیده و خراب، دیدن یک آبشار قوی ترین احساسات مثبت را برمی انگیزد که حتی می تواند باعث اشک شوق شود.
"من شاهد شگفت انگیزترین منظره در آفریقا بودم!" دیوید لیوینگستون نوشت.
ارز زیمبابوه
زیمبابوه به دلیل کاهش باورنکردنی ارزش پول محلی - دلار زیمبابوه - در سراسر جهان مشهور شده است. به دلیل سیاست‌های متوسط رابرت موگابه، رئیس‌جمهور محلی، پول در یک روز به کاغذهای بیهوده تبدیل شد.
پول محلی آنقدر سقوط کرد که مردم با چرخ دستی به بازار رفتند و به جای دستمال توالت از اسکناس استفاده کردند (ارزانتر بود).
هر روز صفرهای جدید بیشتری به آنها اضافه می شد. حتی یک قبض با چهارده بودصفر - صد تریلیون دلار زیمبابوه، که 0.28 دلار آمریکا ارزش داشت.
سپس آنها قبلاً تف کردند و تصمیم گرفتند از واحد پول آمریکایی استفاده کنند و پولهای کمیاب محلی اکنون به عنوان سوغات به گردشگران فروخته می شود.
اگر نمی دانید چه چیزی را در زیمبابوه ببینید، مناظر دیگر شما را جذب نمی کنند، پس به بازار Mbaremusika بروید. در آنجا می توانید یک بسته کامل ارز زیمبابوه را به قیمت 10 تا 20 دلار بخرید و اسکناس صد تریلیون دلاری را در دستان خود نگه دارید.
Mbaremusika Market
برای یک گردشگر اروپایی، دیدن زیمبابوه کمتر از آبشار ویکتوریا نیست. اولاً، اینجا می‌توانید میوه‌ها، سوغاتی‌ها، داروهای دارویی، صنایع دستی بخرید و خود را در فضای واقعی آفریقایی محله‌های فقیرنشین غرق کنید.
راهروهایی با کمک های بشردوستانه، لباس های ارزان و مواد غذایی وجود دارد. همچنین می‌توانید مغازه‌هایی با اجناس برای شمن‌ها و جادوگران پیدا کنید: معجون‌ها، داروها، معجون‌های شمنی، طلسم‌های عشق، طلسم‌های عشق، جفت گاو، پوست جوجه تیغی و یکسری چیزهای کوچک خنده‌دار دیگر.
یک فرد اروپایی فوراً متوجه نمی شود که با آن چه کند، اما زیمبابوه ای ها می دانند.
مثلاً از داخل و خارج پوست جوجه تیغی جوشانده ای درست می کنند و با آن می مالند تا قوی تر و جسورتر شود و باید لانه پرنده بافنده در خانه آویزان شود تا هماهنگی در آن برقرار شود. خانواده.
آکروپلیس آفریقا
این یکی از بزرگترین اسرار آفریقا و یک سایت میراث جهانی یونسکو است.
باستان شناسان نام بردنداین ویرانه‌ها آکروپلیس هستند، زیرا بنا به وضوح معنای مقدسی داشت. آیا این معبد بود یا مقبره رهبر - هیچ کس نمی داند. فقط واضح است که این یکی از متمایزترین و معتبرترین مناظر زیمبابوه است.
زمانی در آنجا طلا پیدا شد که یکی از منابع درآمد ساکنان محلی شد.
برخی باستان شناسان معتقدند که این مجموعه منشأ آفریقایی ندارد، همانطور که سرامیک های حفاری شده، نوک ها و قالب های جواهرات نشان می دهد.
دانشمندان معتقدند که این مجموعه 1000 سال پیش ساخته شده است.
فرض دیگر این است که تمدن بسیار پیشرفته جداگانه ای در محل آکروپولیس زندگی می کرد که از طریق دریا با کشورهای آسیا ارتباط داشت.
این سوال پیش می آید که چرا اهالی این منطقه را ترک کردند؟ به احتمال زیاد پاسخ در یک سری سال های خشک و حمله حیوانات وحشی نهفته است.
متأسفانه، دانشمندان هنوز هیچ اطلاعاتی در مورد منشاء یا دلیل متروک شدن این قلمرو پیدا نکرده اند.
