جمهوری ماداگاسکار، که عکس ها، اطلاعات تاریخی و مناظر اصلی آن در مقاله ارائه شده است، یک مکان واقعا منحصر به فرد است. شبیه یک ذخیره گاه طبیعی عظیم است. این جزیره توسط اقیانوس هند احاطه شده است و یک موزه طبیعی دیرینه شناسی است. در اینجا نیمه بیابان های عظیمی را خواهید دید که در آن کاکتوس ها و گیاهان خاردار، بائوباب ها رشد می کنند.
گردشگران توسط تپه های سبز ماداگاسکار که پوشیده از نپنتس هستند، جذب می شوند، گیاهی که از حشرات تغذیه می کند. در اینجا کیلومترها سواحل و جنگل های پر از گل های عجیب و غریب را خواهید دید. راونال ها و ارکیده ها در ماداگاسکار همه جا وجود دارند. در اینجا همچنین آبشارها، آبفشان ها و دریاچه های زیبا را خواهید دید که در دریچه های آتشفشان های خاموش قرار دارند. ماداگاسکار جزیره ای منحصربفرد است که در سواحل شرقی آفریقای جنوبی قرار دارد و توسط کانال موزامبیک از آن جدا شده است. تنوع طبیعت محلی باعث لذت واقعی خواهد شدمسافران.
نخستین ساکنان جزیره
از شما دعوت می کنیم ابتدا با تاریخ کشور جالبی مانند جمهوری ماداگاسکار آشنا شوید. حقایق جالب در مورد این کشور جزیره ای متعدد است. ما فقط بر مهمترین رویدادهای تاریخ استقرار آن تمرکز خواهیم کرد.
بر اساس اسطوره ها، مهاجران آفریقایی اولین ساکنان ماداگاسکار بودند. آنها به عنوان Mikea یا Wazimba Pygmies شناخته می شوند. طبق تحقیقات علمی، اولین ساکنان در قرن 2-5 در اینجا ظاهر شدند. ما در مورد نمایندگان مردم آسترونزی صحبت می کنیم که با قایق رانی به این جزیره رفتند. بعداً قبایل بانتو به اینجا رسیدند که مناطق نزدیک به آب را ترجیح می دادند. نوادگان آسترونزیایی که زودتر ساکن شدند وسط جزیره را اشغال کردند. در حدود قرن دهم، در نتیجه اختلاط با جمعیت استرالیایی آفریقایی، مردمی اصیل پدید آمدند که خود را مالاگاسی می نامیدند.
عرب ها و مارکوپولو
اعراب در قرن هفتم وارد ماداگاسکار شدند و از آن زمان شواهد مکتوب درباره جزیره ظاهر شد. اعتقاد بر این است که مارکوپولو این نام را به ماداگاسکار داده است. این مسافر در یادداشت های خود به گنجینه های بیشماری که مادیگاسکار در اختیار دارد اشاره کرده است. با این حال، ممکن است در مورد بندر ماگادیشو، پایتخت سومالی بوده باشد و اصلاً در مورد جزیره نبوده است. با این وجود، این نام ماندگار شد و به روزهای ما رسیده است.
ورود اروپایی ها
در پایان قرن 15-16. اروپایی ها وارد جزیره شدند. این اولین بار زمانی اتفاق افتاد که کشتی دیوگو دیاس، مسافری از ایتالیا، از مسیر خارج شد و به سمت هند حرکت کرد. کشتی اروپاییاولین بار در سواحل ماداگاسکار فرود آمد. از آنجایی که این جزیره موقعیت مهمی برای بازرگانان ادویه جات داشت که در سراسر آفریقا حلقه زده بودند، فرانسه و بریتانیا سعی کردند پایگاه های خود را در اینجا ایجاد کنند. با این حال، مردم محلی متخاصم و آب و هوای نامناسب و مستعد بیماری، این کار را تقریباً غیرممکن کرد.
دزدان دریایی در جزیره
از قرن هفدهم، ماداگاسکار به عنوان بهشت جزیره ای برای دزدان دریایی و تاجران برده شناخته شده است. این به دلیل موقعیت مناسب آن و همچنین این واقعیت بود که تقریباً هیچ مقام استعماری در اینجا وجود نداشت. دزدان دریایی معروفی چون ویلیام کید، رابرت دروری، جان بوون و دیگران این جزیره را خانه دوم خود می نامیدند.عکس بالا گورستان دزدان دریایی (سانتا ماریا) را نشان می دهد.
فعالیت های موریس بنفسکی
در سال 1772، موریتز بنفسکی، یک ماجراجوی اسلواکی، طرحی برای توسعه ماداگاسکار ارائه کرد. لویی پانزدهم از او در این امر حمایت کرد. در فوریه 1774، موریتز همراه با 237 ملوان و 21 افسر به اینجا رسید. بومیان مقاومت فعالی نشان ندادند و تقریباً بلافاصله ساخت شهری به نام لوئیسبورگ را آغاز کردند که پایتخت جزیره شد. رهبران محلی در سال 1776 بنفسکی را به پادشاهی برگزیدند. با این حال، فرانسوی ها از نفوذ اسلواکی ها که قبلاً موفق شده بودند یک شبه نظامی مستقل از ساکنان محلی ایجاد کنند، نگران شدند. دولت کمک به او را متوقف کرد. در نتیجه، بنفسکی مجبور شد نقشه خود را رها کند و به پاریس بازگردد.
قدرت در جزیره در قرن نوزدهم
در قرن نوزدهم مرینا، ایالتی که در کوه ها و درانزوای فرهنگی از ماداگاسکار، تأثیر آن را بر کل جزیره اعلام کرد. رادامای اول در سال 1818 به عنوان پادشاه اعلام شد. تا سال 1896 سلسله وی بر این جزیره حکومت می کرد. آخرین پادشاه آن توسط فرانسوی‌ها سرنگون شد که در سال 1883 به اینجا فرود آمدند.
الحمایه فرانسه در سال 1890 حمایت انگلیس را جلب کرد. با این حال، فرانسه برای این امر متعهد شد که اقتدار انگلیس را در زنگبار و تانگانیکا به رسمیت بشناسد. سلطنت بومی در سال 1897 سرانجام قدرت خود را از دست داد.
قرن بیستم در تاریخ کشور
پس از حمله آلمان به فرانسه در سال 1940، نیروهای بریتانیایی جزیره را اشغال کردند. این آنها بودند که از جزیره مورد علاقه ما در برابر حملات ژاپن محافظت کردند. آلمان سعی کرد طرح "ماداگاسکار" خود را اجرا کند که بر اساس آن 4 میلیون یهودی اروپایی باید در اینجا اسکان داده می شدند.
پس از اینکه بخش گولیستی فرانسه در سال 1943 قدرت را به دست گرفت، ناآرامی های انقلابی در ماداگاسکار آغاز شد. در سال 1947 آنها به یک مبارزه مسلحانه برای استقلال تبدیل شدند. در سال 1958، فرانسه با وجود سرکوب قیام، به مستعمره خود استقلال داد. در 14 اکتبر 1958، جمهوری خودمختار مالاگازی که تحت الحمایه فرانسه بود، اعلام شد. پس از 2 سال دیگر، این جمهوری استقلال خود را اعلام کرد. قدرت در دست حزب سوسیال دموکرات به رهبری فیلیبرت سیرانانا بود.
در سال 1972، یک بحران سیاسی در جزیره رخ داد که در نتیجه آن ارتش به رهبری ژنرال رامانانتسوا قدرت را به دست آورد. با این حال، در 31 دسامبر 1974، این ژنرال توسط نزدیک ترین هوادارانش از سمت خود برکنار شد.قدرت در دست دایرکتوری نظامی بود.
تاسیس جمهوری دموکراتیک ماداگاسکار
در سال 1975، ایالت جمهوری دموکراتیک ماداگاسکار ظاهر شد. ساخت سوسیالیسم در جزیره آغاز شد. ماداگاسکار متعهد به تقویت روابط با اتحاد جماهیر شوروی شد. پرسترویکا در اتحاد جماهیر شوروی منجر به فرآیندهای مشابهی در جزیره ای به نام ماداگاسکار شد. این جمهوری فقط در سال 1990 سیستم چند حزبی خود را احیا کرد. تظاهراتی علیه دولت در سال 1991 تیراندازی شد. دموکراتیک سازی و اصلاحات بازار تحت ریاست جمهوری آلبرت زافی، که در سال 1992 به قدرت رسید آغاز شد
در ماداگاسکار در 31 ژانویه 2009 تظاهراتی علیه دولت برگزار شد. در نتیجه، اندرو راجولینا، شهردار پایتخت، خود را رئیس جمهور اعلام کرد. این کودتا توسط بسیاری از کشورها محکوم شد.
اینها نقاط عطف اصلی در تاریخ هستند که جمهوری ماداگاسکار تجربه کرده است. دیدنی های آن متعدد است که در این مقاله تنها در مورد برخی از آنها صحبت خواهیم کرد.
حومه آنتاناناریوو
پایتخت این ایالت، آنتاناناریوو (تانا)، بزرگترین و بسیار جالب ترین شهر است. سرزمین باستانی ایمرینا که اطراف پایتخت در آن قرار دارد کاملاً رنگارنگ است. شالیزارهای عظیم در شمال با زمین‌های غیرقابل کشت پراکنده می‌شوند، دره‌ها تپه‌ها را از هم جدا می‌کنند، و دریاچه‌های مقدس نخلستان‌های درختان میوه را احاطه کرده‌اند.
حومه آنتاناناریوو سبد نان این کشور، مرکز تاریخی، اقتصادی و فرهنگی آن است. ویرانه‌های قلعه شاه رالامبو که مربوط به آن است، مورد توجه گردشگران استقرن شانزدهم. آنها در تپه امبوحیدرابیبی قرار دارند. کاخ و قلعه پادشاه که در قرن هجدهم ساخته شده است نیز قابل توجه است. می توانید آنها را در تپه آمبوهیمانگا پیدا کنید. بازار زبو واقع در ماندراسوا (جمهوری ماداگاسکار) بسیار محبوب است. جاذبه های منطقه پایتخت متعدد و متنوع است، اینجا خسته نخواهید شد.
سردترین شهر
ماداگاسکار جایی است که بعید است در هر زمانی از سال یخ بزنید. آب و هوا در اینجا با فراوانی روزهای آفتابی گرم مشخص می شود. به همین دلیل، بسیاری از گردشگران کشوری مانند جمهوری ماداگاسکار را برای استراحت انتخاب می کنند. آب و هوای اینجا در قسمت جنوبی جزیره گرمسیری مرطوب و در قسمت شمالی زیر استوایی است. گرم ترین مکان ها در سواحل شمال غربی است که دمای هوا در روز گاهی به 35 درجه می رسد. کجا باید از این گرما پنهان شد؟ برو به Antsirabe.
استراحتگاه حرارتی Antsirabe مکانی عالی برای استراحت است. این شهر سردترین شهر کشور است (میانگین دمای سالانه 17 درجه سانتیگراد). همچنین به هنر گلدوزی معروف است. خانه صنایع دستی هنر واقع در اینجا نقاشی های زیبایی صادر می کند.
جاذبه های طبیعی در منطقه پایتخت
در این منطقه، دریاچه های آتشفشانی Tritriva (تصویر زیر)، آبشارهای Tatamarina و Andraikiba، Antafufu نیز قابل توجه هستند. Ambusitra یک منطقه حومه ای زیبا است که در امتداد دریاچه مصنوعی Mantasua قرار دارد. گردشگران مطمئناً به دریاچه های زیبای Cavitaha و Itasi و همچنین منطقه حفاظت شده طبیعی Perine علاقه مند خواهند شد.
L'Ancaratra –رشته کوهی زیبا در جنوب شرقی پایتخت. این مکان عالی برای پیاده روی و فعالیت در فضای باز است. در نیمه راه بین ساحل شرقی و پایتخت، در مورامانگا، موزه ژاندارمری ملی قرار دارد. دریاچه مرده، یکی از شگفتی های جزیره، در کنار Antsirabe قرار دارد. این یک آب انبار کوچک (حدود 50 در 100 متر) با آب تقریبا سیاه است که توسط سنگ های گرانیتی احاطه شده است. حدود 400 متر عمق این دریاچه شفاف است. با این حال، عملاً هیچ موجود زنده ای در آن وجود ندارد و هیچ کس موفق به عبور از آن نشد.
مجتمع سدها
مجموعه سدهایواقع در فلات مرتفع نیز بسیار جالب هستند. شبکه متراکمی از کانال ها در سطح این حوضه ها نفوذ می کند. در اینجا سدها، قفل ها و پل های کوچک متعددی خواهید یافت. رودخانه های ماداگاسکار بسیار عمیق هستند. آنها گل و لای را در بستر خود رسوب می کنند و سنگ ها را فرسایش می دهند. در نتیجه، دره ها کمی بالاتر از سطح منطقه اطراف قرار می گیرند. برای مهار رودخانه ها، سدهای حفاظتی ساخته شد که از نظر راهکارها و ابعاد مهندسی، چیزی از سدهای معروف هلندی کم ندارد. از بیرون، آنها بسیار شبیه به مزارع برنج پلکانی موجود در آسیای جنوب شرقی هستند.
شرق ماداگاسکار
شرق ماداگاسکار توسط اقیانوس هند شسته شده است. این قسمت از جزیره مملو از بقایای جنگلی است که قبلاً تمام قلمرو آن را پوشانده بود. رودخانه های متعددی از کوه ها عبور می کنند. دشت ساحلی نوار باریکی از دشت به عرض حدود 55 کیلومتر است که از یک طرف با جنگل ها همسایه است.از طرفی کنار دریا آب و هوای این منطقه بسیار مرطوب است، باران تقریباً پیوسته در اینجا می بارد. بنابراین جنگل های بارانی استوایی منحصر به فردی در قسمت شرقی جزیره شکل گرفته است. ماداگاسکار جمهوری است که حیوانات و گیاهان آن لذتی واقعی برای کودکان و والدین آنها دارند. برای کسانی که می خواهند به طور کامل از غنای طبیعت محلی لذت ببرند، مناطق شرقی کشور برای تفریح مناسب است. در اینجا، به طول 700 کیلومتر، از Manakara تا Tuamasina، کانال Pangalan امتداد دارد که ماهی ها و پرندگان زیادی در آن زندگی می کنند. ده‌ها گونه از جانوران جالب در جنگل‌های اطراف زندگی می‌کنند.
Toamasina
دومین شهر بزرگ جزیره و همچنین بزرگترین بندر آن تواماسینا (جمهوری ماداگاسکار) است. تورهای اینجا نیز بسیار محبوب هستند. در مجاورت شهر، مناطق تفریحی بسیار خوبی خواهید دید، مانند استراحتگاه های ساحلی ماهامبو و ساحل ماندا، تفرجگاه بالنولوژیکی ماهاولونا (فولپونت). و نه چندان دور از ساحل، در اقیانوس، جزایر Nosy Buraha، Ile aux Prune، Nosy Ilaintsambu، Ile aux Natts، Madame و دیگران قرار دارند. اینها استراحتگاه های ساحلی زیبایی در کشوری مانند ماداگاسکار هستند.
جمهوری ماداگاسکار مکانی عالی برای استراحت است. این جزیره به ویژه برای دوستداران طبیعت جذاب خواهد بود. ماداگاسکار جمهوری است که در سال های اخیر اغلب به آن "جزیره وانیلی" می گویند. این تعجب آور نیست، زیرا گیاهان و جانوران منحصر به فرد در اینجا نشان داده شده است و ساکنان دوستانه از مهمانان استقبال می کنند. اگر به دنبال یک تجربه فراموش نشدنی هستید، راحت به ماداگاسکار بروید! جمهوری همیشه برای گردشگران خوشحال است.
