اگرچه اقتصاد کره همچنان چالش برانگیز است، اما سیستم متروی مدرن پیوگیانگ که در سال 1966 ساخته شد، مایه افتخار مردم کره است و همچنان مردم را شگفت زده می کند. متروی پیونگ یانگ در عمق حدود 100 متری زیرزمینی است و یکی از عمیق ترین سیستم های مترو در جهان به حساب می آید. این بنا برای خدمت به شهروندان و مردم مسافر به عنوان یک پناهگاه بمب اضطراری ساخته شده است.
ساخت مترو
در سال 1968، یک دهه و نیم پس از جنگی که شبه جزیره کره را تقسیم کرد، ارتش خلق کره شمالی با کمک چین و اتحاد جماهیر شوروی، کار بر روی متروی پیونگ یانگ را آغاز کرد. متروی پیونگ یانگ بر اساس مدل متروی مسکو ساخته شده است و عمق بیشتری نسبت به متروی مسکو دارد. به عنوان عمیق ترین سیستم زیرزمینی جهان شناخته می شود. فاز اول این پروژه در سال 1973 افتتاح شد و در سال 1987 تکمیل شد.
پایتخت کره شمالی یکی از مکان هایی است که عمیق ترین سیستم مترو در جهان را دارد. حداکثر عمق - 200 متر زیرزمین. ایستگاه ها در اعماق مختلف قرار دارند، به طور متوسط 100-150 متر است. در چنین اعماق، میانگین دما همیشه در تمام طول سال در حدود 18 درجه سانتیگراد ثابت است.
این عمق متروی پیونگ یانگ، علاوه بر کارکردهای حمل و نقل، برای استفاده به عنوان پناهگاه بمب در مواقع جنگ در نظر گرفته شده است. در بالا و پایین پله برقی، راهروها توسط درهای فولادی ضخیم در برابر مواد منفجره محافظت می شوند. استفاده از آسانسور از ایستگاه تا زمین حدود 4 دقیقه طول می کشد. بلندگوهای ایستگاه اغلب آهنگ‌های انقلابی را پخش می‌کنند.
در ایستگاه های جدید، یک سیستم پله برقی مدرن به کره ای ها کمک می کند وارد و خارج از ایستگاه مترو شوند.
خطوط مترو
در اعماق زمین، سیستم متروی پیونگ یانگ حدود 35 کیلومتر طول دارد و حمل و نقل عمومی راحت را برای رفع نیازهای مردم در زندگی مدرن فراهم می کند. در ابتدا، کره شمالی تنها دو ایستگاه در سیستم مترو را به روی بازدیدکنندگان باز کرد و تا اواخر سال 2015 بود که بازدیدکنندگان توانستند به همه 17 ایستگاه دسترسی داشته باشند.
دو خط اول در متروی DPRK افتتاح شد که شکل صلیبی دارند و از شمال به جنوب و از غرب به شرق از کل شهر عبور می کنند. اولین ایستگاه مترو که در سال 1973 افتتاح شد، خط Chollima بود. دومین خط هکسین به مناسبت روز ملی کره در سال 1975 به روی ترافیک باز شد. در نزدیکی ورودی ایستگاه مترو ایستگاه های اتوبوس، تراموا و واگن برقی وجود دارد. مردم به راحتی می توانند حمل و نقل را انتخاب کنندبه معنای رسیدن به مقصد بعدی است.
ایستگاه های مترو، مانند بسیاری دیگر از امکانات عمومی در کره شمالی، در پیونگ یانگ با تاریخ انقلاب کره، مانند رفیق، ستاره سرخ، شکوه، پیروزی توان مرتبط است. طراحی ایستگاه ها همچنین این موضوع را در تصاویری که میهن پرستی و انقلاب کره را ترویج می کنند، منعکس می کند.
معماری ایستگاهها
معماری منحصر به فرد ایستگاه های مترو کنجکاوی بازدیدکنندگان را برمی انگیزد. و همانطور که آمار نشان می دهد سالانه حدود 5000 گردشگر غربی از پایتخت کره بازدید می کنند. علیرغم این واقعیت که متروی کره ای مدت ها پیش ساخته شده است، به لطف کارهای مرمت، کاملاً مدرن است. آمارهای منتشر شده توسط کره شمالی نشان می دهد که روزانه به طور متوسط 400000 مسافر سوار می شوند. به طور متوسط، قطار از 3 تا 5 دقیقه کار می کند.
ایستگاه های مترو پیونگ یانگ به سبک های مختلف تزئین شده اند. پیوگیانگ را زیباترین سیستم متروی جهان می دانند. در ایستگاه یونگ وانگ، دیوارها با نقاشی های دیواری منبت کاری شده تا طول 80 متر با مضامین منحصر به فرد صحنه هایی از زندگی کاری، ساخت و ساز و دفاع از کشور مردم کره، با هدف مشترک نشان دادن دستاوردهای این کشور به بازدیدکنندگان تزئین شده است.
علاوه بر نقاشی سنتی نقاشی‌های دیواری، سیستم نورپردازی سقف در اینجا کاملاً پیچیده است. در عین حال، با زیبایی شناسی و وقار بالا متمایز می شود. این هم نور داخل ایستگاه ها و هم ساختار طراحی داخلی عجیب و غریب با لوسترهای روی سقف و ستون های مرمری است. تمام ایستگاه های کره ایمتروها به عنوان گالری موزه معرفی می شوند.
ایستگاه پایانی خط Chollima - Puheung، در سال 1987 افتتاح شد. این یکی از زیباترین ایستگاه های مترو است. تمرکز اصلی روی یک نقاشی دیواری بزرگ به نام "رهبر بزرگ کیم نهت تان، کارگران و مقامات" است. علاوه بر این، لوسترهای غول پیکر چشمگیری وجود دارد که وزن هر کدام به 4 تن می رسد.
کرایه
هر مسافر باید 5 وون برای مترو بپردازد که معادل 0.004 پوند استرلینگ در هر سفر است. اما گردشگران خارجی نمی توانند از ارز محلی استفاده کنند، بلکه باید با ارز خارجی مثلاً یوان، دلار آمریکا یا یورو بر اساس نرخ مبادله ای پرداخت کنند. نسبت به روبل روسیه: 1 وون کره شمالی (KPW)=0.072 روبل. بنابراین، بلیط مترو برای یک روسی 35 کوپک هزینه خواهد داشت.
دستگاه نورد مترو
قطارهای متروی کره در اواخر دهه 1990 از آلمان خریداری شد و به کره صادر شد. کره شمالی همه واگن ها را دوباره رنگ آمیزی کرده است، اما برخی از طرح های نمادین قدیمی آلمان بر روی واگن ها به اصل آنها خیانت می کند. با این حال، در سفرها، راهنما می گوید که قطارها ساخت کره شمالی هستند. در حال حاضر، در صورت لزوم، قطار از چین خریداری می شود.
هر خودرو دارای تصاویری از دو رهبر فقید کیم ایل سونگ و کیم جونگ ایل است. کره ای ها نباید یک دقیقه آنها را فراموش کنند!
مردم به ندرت هنگام سوار شدن در مترو با یکدیگر صحبت می کنند. برخی از مردم از تلفن همراه استفاده می کنند، اما تعداد آنها کم است.
در ساعات شلوغی، قطار هر ۲ بار حرکت می کنددقایق. گردشگرانی که به کره می آیند باید گروه را دنبال کنند و نباید داوطلبانه در برخی از ایستگاه ها اقامت کنند.
هنگام سفر در کره شمالی، نمی توانید آزادانه خرید کنید تا از تماس نزدیک و ارتباط با مردم عادی خودداری کنید. اما مترو در پیونگ یانگ یک استثنا است. چرا که از نظر کره شمالی، متروی مجلل پیونگ یانگ یکی از دستاوردهای ساخت و ساز، در خور ستایش و تبلیغ گردشگران از سراسر جهان است.
اطلاعات برای شهروندان
بر خلاف اکثر ایستگاه های مترو در جهان که دارای بیلبورد هستند، ایستگاه متروی کره شمالی دارای پیشخوان متمایز برای خواندن روزنامه های ملی است. مسافران منتظر قطار می توانند به راحتی اخبار روزنامه رسمی کره را دنبال کنند و بسیاری از افرادی که منتظر قطار هستند می توانند اخبار روزانه را مطالعه کنند. با این حال، تبلیغات تجاری در ایستگاه مترو ممنوع است، بنابراین فقط نقاشی های دیواری روی دیوارهای مترو وجود دارد.
مترو کره شمالی موزه ای بزرگ است که تمام آرمان های کره شمالی را نشان می دهد - خارجی ها آن را اینگونه می بینند.
