سومین بزرگترین در آلمان و اولین در ایالت فدرال بایرن مونیخ است. شهری که دیدنی های آن متعلق به لایه های مختلف تاریخی است، پایتخت بایرن است. برای بازدید از تمام مکان های قابل توجه شهر، بهتر است از مترو استفاده کنید. با این حال، این نوع حمل و نقل شبیه مسکو یا سن پترزبورگ نیست. برای اینکه حداقل یک روز کامل در امتداد هر خطی سوار شوید، کافی نیست یک ژتون را در شکاف چرخ گردان بیندازید.
در آلمان وقت شناس و مترو برای مطابقت با روحیه ملی. مناطقی وجود دارد که قیمت بلیط به آنها بستگی دارد. چند خط در متروی مونیخ وجود دارد؟ چگونه می توان نام ایستگاه های لازم را پیدا کرد؟ و چگونه می توان فهمید که در کدام ایستگاه باید پیاده شوید تا سریع به مناظر شهر برسید؟ ما در این مقاله به همه این سوالات پاسخ خواهیم داد.
آیا یک گردشگر برای گشت و گذار در مناظر مونیخ به مترو نیاز دارد؟
سرمایهباواریا از نظر اندازه بسیار بزرگ است. اما بیشتر مناظر در Altstadt - مرکز تاریخی دوسلدورف متمرکز شده اند. این مونیخ است همانطور که در آن زمان بود که توسط استحکامات احاطه شده بود. بنابراین برای گشت و گذار در آلتشتات نیازی به اجاره ماشین نیست. پارکینگ پولی و گران است. شهر قدیمی منطقه عاری از خودرو اعلام شده است. بنابراین، مناظر آن باید با پای پیاده کاوش شود.
از نظر وسعت، مونیخ قدیمی شهر کوچکی است (مناظر آن بیشتر به سبک باروک ساخته شده اند). گهگاهی با آبجو باواریایی غنی شده، ظرف چند ساعت دیده می شود. تنها کاری که باید انجام دهید این است که به ایستگاه مترو Marienplatz (خط 3 و 6) برسید.
میدان ماریا قلب مونیخ است. همه گروه های توریستی آشنایی خود را با این شهر از پلاتس Marienplatz آغاز می کنند. به طور کلی، برای دیدن Altstadt، نیازی به پایین رفتن از مترو ندارید. همه جاذبه ها در فاصله چند قدمی قرار دارند. اما موزه های مونیخ از مرکز تاریخی خارج شده اند. سه پیناکوتک معروف جهانی، گلیپتوتک و سایر مجموعه‌های جالب به طور فشرده در منطقه ماکسورشتات واقع شده‌اند. همچنین می‌توانید با اتوبوس شماره 1000 به آن بروید - «Museinline»، اما مترو سریع‌تر خواهد بود.
آنچه باید در مورد حمل و نقل عمومی در مونیخ بدانید
در شهر، علاوه بر متروی زیرزمینی، که "U-Bann" (U-Bahn) تعیین شده است، قطارهای سطحی "Es-Bann" (S-Bahn) و همچنین اتوبوس وجود دارد. و تراموا برای همه آشناست. قابل ذکر است که برای همه انواعحمل و نقل عمومی بلیط تک معتبر است. این بسیار راحت است زیرا به شما امکان می دهد از متروی مونیخ که طرح آن کل شهر را پوشش می دهد، به تراموا، اتوبوس یا Es-Bann تغییر دهید.
همه حمل و نقل با وقت شناسی صرفاً آلمانی، دقیقه به دقیقه، همانطور که برنامه نشان می دهد، انجام می شود. مترو از ساعت چهار صبح شروع به کار می کند و در روزهای هفته (در ساعت 02:00 آخر هفته و تعطیلات) در ساعت یک بامداد به پایان می رسد. و بلافاصله پس از آن اتوبوس های شبانه و تراموا در مسیر حرکت می کنند. بنابراین می توانید در هر زمانی از شبانه روز بدون توجه به تاکسی های گران قیمت با وسایل نقلیه عمومی در شهر حرکت کنید. اما دانستن برخی از ویژگی های چنین حرکتی مهم است.
مناطق متروی مونیخ
در هر دستگاه فروش بلیت حمل‌ونقل عمومی، در هر ایستگاه مترو یا ایستگاه، می‌توانید نقشه شهر را ببینید که چهار دایره روی آن قرار گرفته‌اند. در مرکز، رنگ دیسک سفید است، کمی دورتر - سبز، سپس یک لبه زرد و، در نهایت، قرمز وجود دارد. این رنگ ها نشان دهنده مناطق هستند. حرکت بین آنها بر کرایه تأثیر می گذارد.
متروی مونیخنیز مشمول منطقه بندی است. سفر به دو ایستگاه در مترو یا چهار ایستگاه در تراموا یا اتوبوس 1 یورو و 40 سنت هزینه دارد. اما بلیط یک ساعت اعتبار دارد. شما نمی توانید با یک بلیط مسیر رفت و برگشت را طی کنید، باید بلیط دیگری بخرید. برای حرکت در منطقه سفید ("Innerraum")، یک کرایه اعمال می شود. اگر از دو، سه عبور کنید یا به حومه‌های دوردست مونیخ بروید، کاملاً متفاوت است. تخلفاین قوانین مشمول جریمه 40 یورویی است.
در صورت سفر گروهی کدام بلیط را بخریم
کرایه ها نیز تحت تأثیر تعداد افرادی است که با هم سفر می کنند. این دانش آلمانی است، هم در راه آهن آلمان و هم در متروی مونیخ کار می کند. این طرح بسیار ساده است: هر چه تعداد افراد در گروه بیشتر باشد، کرایه یک مسافر ارزان تر است. چنین بلیط های گروهی "Partner-Tageskarte" (برای یک روز) و "Partner-City-Tour-Card" (برای 1 یا سه روز وجود دارد) نامیده می شوند. گزینه دوم به شما این فرصت را می دهد که نه تنها با وسایل حمل و نقل عمومی سفر کنید، بلکه برای بازدید از بیش از شصت جاذبه مونیخ نیز تخفیف دریافت کنید.
با این حال، تعداد شرکا در چنین گروهی نباید از پنج نفر بیشتر شود. بلیط یک روزه برای بیست و چهار ساعت اعتبار ندارد، بلکه از لحظه کمپوست تا شش صبح روز بعد اعتبار دارد. هزینه "Partner-Tageskart" بسته به پوشش مناطق متفاوت است: حرکت در یک ("Innerraum") 11 یورو و 70 سنت، 14.80 € - در "Ausenraum"، 22.30 Є - برای کل شهر هزینه خواهد داشت.
همچنین چنین گزینه ای برای کسانی که با گروه سفر می کنند وجود دارد - بلیط گروهی برای سه روز. اما فقط برای منطقه داخلی (سفید) مونیخ معتبر است. هزینه چنین بلیطی 27 یورو و 10 سنت است.
چگونه به عنوان یک مسافر تنها در شهر بچرخیم؟
آلمانی ها فعالانه از تخفیف های ارائه شده برای گروه ها استفاده می کنند. در شبکه های اجتماعی به دنبال همسفر می گردند و به گردش می روند. در مورد ما، این همیشه ممکن نیست. چییک گردشگر تنها چه باید بکند، چه نوع بلیطی باید بخرد؟ متروی مونیخ یک سیستم خاص است.
لازم به ذکر است که حدود ۹۰ درصد از جاذبه های شهر در محدوده داخلی قرار دارند. بنابراین، بهتر است یک "Streifenkarte" خریداری کنید - بلیطی متشکل از ده خط. هر کدام حق سفر به دو ایستگاه مترو یا چهار ایستگاه با حمل و نقل زمینی را می دهند. قیمت بلیط 13 یورو است و محدودیتی در تاریخ انقضا ندارد. دو نوار باید در داخل منطقه داخلی، چهار نوار در خارج از آن کمپوست شوند. به خاطر داشته باشید که اگر سن شما زیر بیست سال باشد، مستحق دریافت مزایا هستید. شما می توانید با صرف یک نوار در منطقه داخلی حرکت کنید.
مترو مونیخ
به اندازه کافی عجیب، سومین شهر بزرگ آلمان نسبتاً اخیراً - در سال 1972 - متروی خود را خریداری کرد. زمان افتتاح مترو همزمان با المپیک برگزار شد که در مونیخ برگزار شد. اما در U-Bann جدید حتی در طول برنامه ریزی آن، تمامی امکانات رفاهی برای افراد با محدودیت حرکت فراهم شد. و این مورد قدردانی مردمی بود که از متروی قدیمی پاریس با پله های باریک بی پایانش دیدن کردند.
ایستگاه های مترو مونیخ فاقد تزئینات بیش از حد هستند، اما بسیار کاربردی هستند. تابلوهای اطلاعات، صندلی هایی برای انتظار قطار وجود دارد. قطارها با فواصل پنج دقیقه ای در زمان اوج مصرف و یک ربع ساعت در زمان های دیگر حرکت می کنند.
طول مترو
متروی مونیخ، که طرح آن مانند درهم تنیده ای از خطوط چند رنگ با انتهای بیرون زده به نظر می رسد، پوشش می دهدبیش از صد کیلومتر اما فقط یک شعبه خارج از شهر است - U6 که به شمال به گارچینگ می رود.
مترو صد ایستگاه دارد. حدود 90 درصد مسیرها زیرزمینی هستند. متروی مونیخ از شش خط تشکیل شده است - تقریباً می توانید به تمام مناطق شهر بروید. آنها از نظر تعداد (از یک تا شش) و رنگ متفاوت هستند.
آیا می توانم گم شوم؟
شش خط، صد کیلومتر مسیر، همین تعداد ایستگاه به طور غیرارادی ترس را القا می کند: آیا ممکن است در متروی مونیخ گم شوید؟ طرح آن تنها در نگاه اول گیج کننده به نظر می رسد. هر شش شعبه با شعبه هفتم در دست ساخت (که قبلاً در طرح مشخص شده است) از مرکز عبور می کنند. بیشتر خطوط از ایستگاه راه آهن می گذرد. برای یک گردشگر، این بسیار راحت است، زیرا اگر به بخش تاریخی شهر می روید نیازی به جابجایی ندارید.
خارج از ناحیه داخلی، خطوط با چنگال ها از هم جدا می شوند. خطوط یک و سه تا محله المپیک دنبال می شود. به علفزار ترزا، جایی که جشن اکتبر برگزار می شود، چهار و پنج. اما قلعه‌های نیمفنبورگ و بلوتنبورگ بهترین راه را با تراموا می‌توان دریافت کرد. از نزدیکترین ایستگاه مترو Moosach (خط 3) باید پانزده دقیقه یا بیشتر پیاده روی کنید.
نحوه تأیید اعتبار بلیط
در هر ایستگاه مترو یا ایستگاه حمل‌ونقل زمینی دستگاه‌های فروش بلیت وجود دارد. بلیط خریداری شده باید دارای اعتبار باشد. ماشین آلات ویژه ای روی سکوی ایستگاه یا در ورودی آن قرار دارند. در مترو گردان وجود ندارد. با این حال، رانندگان توسط کنترلرها دستگیر می شوند. اگر قبلاً کارت سفر و مهلت خود را تأیید کرده ایدعمل آن (یک ساعت برای یک کوپن معمولی) هنوز به پایان نرسیده است، بار دوم شما آن را پانچ نمی کنید. هنگام ورود به اتوبوس، باید چنین بلیطی را به راننده ارائه دهید.
به لطف تجهیزات 100٪ ایستگاه ها با آسانسور، تراوولاتور و پله برقی، و همچنین سیستم حمل و نقل به خوبی فکر شده، متروی مونیخ یکی از راحت ترین مترو در اروپا در نظر گرفته می شود.
