صحرای آتاکاما، واقع در شمال شیلی، مطمئناً می توان خشک ترین مکان جهان نامید، حتی صحرای آفریقا نیز رطوبت بیشتری نسبت به این مکان خداحافظی دریافت می کند. بارانها در اینجا بسیار نادر است، مناطقی وجود دارد که در آن بارشها هر دهه یک بار میبارد، و مکانهایی هستند که در کل تاریخ بشریت حتی یک مورد بارانی در آنها ثبت نشده است.
آتاکاما در تمام طول سال گرم است، در طول روز دما از 36 درجه سانتیگراد پایین نمی آید و در شب می تواند تا 0 درجه سانتیگراد کاهش یابد. رطوبت فقط 0٪ است. به نظر می رسد در چنین شرایطی، صحرای آتاکاما باید کاملاً بی جان باشد، زیرا موجودات زنده نیاز به خوردن چیزی دارند و حتی آب در این قسمت ها تقریباً غیرممکن است. اما هنوز حدود 200 گونه از ساکنان مختلف در اینجا زندگی می کنند و کاکتوس ها رشد می کنند (تا 160 گونه).
از همه موجودات زنده در بیابان، بیشتر از همه حشرات و خزندگان هستند. این بدبختان فقط می توانند به آب به شکل مه و تعلیق بسیار خوب آب تکیه کنند. در کل سال، بیش از 0.1 میلی متر بارندگی در آتاکاما نمی بارد. از کنار رودخانههوای مرطوب آمازون نمی تواند به این مکان ها برسد زیرا کوه ها تداخل دارند. رودخانه ها از آند به صحرا سرازیر می شوند، اما همه آنها در باتلاق های نمک گم می شوند. آب انباشته شده دریاچه های نمکی کوچکی را تشکیل می دهد، آفتاب سوزان آنها را خشک می کند و تنها پوشش نمکی با ضخامت چشمگیر باقی می ماند.
وقتی از دور به آن نگاه کنید، شبیه یک دریاچه معمولی به نظر می رسد، اما از نزدیک معلوم می شود که فقط یک سطح نمکی است که زیر آفتاب سوزان می درخشد. وقتی شکسته میشود، تالابها میتوانند شکل بگیرند، جایی که کوت و فلامینگو زندگی میکنند.
صحرای آتاکاما در شرق به تدریج به ارتفاعات آنتی پلانو تبدیل می شود که یکی از زیباترین مناطق شیلی محسوب می شود. باران های استوایی در ژانویه و فوریه در اینجا امکان پذیر است، اگرچه نامنظم هستند. جانوران و گیاهان این مکان ها در مقایسه با کویر بسیار غنی است. تعداد زیادی از مناطق حفاظت شده و پارک های ملی در ارتفاعات وجود دارد.
شگفت انگیزترین، زیباترین، اسرارآمیزترین و جذاب ترین مکان روی این سیاره آتاکاما است. صحرا رازها و مناظر غیرعادی زیادی را در خود نگه می دارد که یکی از آنها مجسمه ای به شکل دستی غول پیکر است. ارتفاع آن به حدود 11 متر می رسد. این مجسمه باعث می شود که انسان به آسیب پذیری انسان فکر کند. غول دفن شده در ماسه ها کاملاً درمانده است، گویی از او کمک می خواهد.
صحرای آتاکاما فرصتی را برای مردم بومی فراهم نمی کند تا به کشاورزی بپردازند، بنابراین عملاً در اینجا توسعه نیافته است. ذخایر مس زیادی در این منطقه وجود دارد (حتی سنگ ها به دلیل اکسید شدن مواد معدنی رنگ سبز پوشیده شده اند).حمله)، بنابراین مردم درگیر ماینینگ هستند.
صحرای آتاکاما یکی از زیباترین مکانهای روی کره زمین - دره ماه - را در خود پنهان کرده است. این منظره آنقدر زیبا و غیرعادی است که برای فیلمبرداری بیش از یک فیلم علمی تخیلی انتخاب شده است. تحت تأثیر باد و آب، سطحی از ماسه، نمک و سنگ در اینجا شکل گرفت که شبیه سطح ماه بود. غروب خورشید در دره بسیار زیبا است و با طیف رنگی غنی اشباع شده است.
سالی یکبار کویر زنده می شود. هیچ کس نمی تواند تاریخ دقیق را پیش بینی کند، اما این رویداد شگفت انگیز همیشه در شب اتفاق می افتد، زمانی که ابری با رطوبت حیات بخش از دریا می آید. به محض افتادن روی زمین، بلافاصله گل های قرمز روشن از زیر سنگ ها ظاهر می شوند. در سپیده دم، جوانه ها شکوفا می شوند و تا ظهر کاملاً در زیر آفتاب سوزان می سوزند و سال بعد دوباره ظاهر می شوند.