بیشتر گردشگران و افراد ساده کنجکاو پاریس را با چه چیزی مرتبط می کنند؟ البته با شهرت جهانی برج ایفل که چندین قرن است کنجکاوها را به خود جذب کرده و آگاهان را شگفت زده کرده است. تاریخ برج جالب و غیرعادی است، مانند تاریخ هر شاهکار معروف فرهنگ جهانی.
در سال ۱۸۸۹ قرار بود نمایشگاهی از دستاوردهای صنعتی برگزار شود. پاریس به عنوان شهر میزبان انتخاب شد. این نمایشگاه برای دوازدهمین بار برگزار شد و بار دیگر به اکتشافات در زمینه علم و فناوری اختصاص داشت. پاریس به‌عنوان میزبانی مهمان‌نواز، به گفته پاریسی‌ها، باید شگفت‌انگیزترین دستاورد را به دنیا ارائه می‌کرد.
مسابقه ای از پروژه ها در سراسر فرانسه اعلام شد، که یکی از آنها قرار بود نه تنها به نماد شهر، بلکه نمادی از خود نمایشگاه تبدیل شود. بهترین معماران کشور طرح های خود را به هیئت داوران عالی ارائه کردند. پس از بحث های طولانی، اولویت به ایده گوستاو ایفل، معمار مشهور فرانسوی در آن زمان داده شد. او پیشنهاد ساخت یک سازه فلزی عظیم را در مرکز پایتخت داد که از عناصر هرمی منفرد به شکل یک برج مونتاژ شده بود.بر روی یک پایه قوی قرار داده شده است. این پروژه نه تنها برای قرن 19 بسیار جاه طلبانه است. پس از اتمام ساخت، ارتفاع برج ایفل بیش از 300 متر بود.
ساخت برج یک رویداد باشکوه بود که هیچ مشابهی ندارد. مشکلات بلافاصله شناسایی شد. اول از همه، این توانایی برج برای مقاومت در برابر بارهای باد روزانه، پایداری پایه، ساختار خاک، مونتاژ عناصر و بلند کردن آنها به ارتفاع است - تمام کارهایی که قبلاً انجام نشده است. فقط سازندگان، بلکه خود مهندسان نیز هیچ تجربه ای در چنین عملیاتی نداشتند. علاوه بر این ، تقریباً بلافاصله پس از تصویب پروژه ، بررسی های خشمگینانه از پاریسی ها بارید که معتقد بودند چنین ساختار زشتی که از یک فلز ساخته شده است ، نمی تواند با مناظر تاریخی پایتخت ترکیب شود. با وجود اعتراضات، کار شروع شد.
ساخت برج در ژانویه 1887 آغاز شد. ساحل سمت چپ رود سن به عنوان محل ساخت سازه انتخاب شد. سخت ترین عنصر سازه پی بود. آماده سازی و نصب آن یک سال و نیم طول کشید، در حالی که خود سازه تقریباً در هشت ماه مونتاژ شد. کمی بیش از دو سال بعد، برج ایفل در مقابل چشمان پاریسی ها و بازدیدکنندگان شهر ظاهر شد.
ارتفاع برج ایفل بیش از سیصد متر بود که دو برابر رکوردداران جهانی آن زمان، هرم معروف خئوپس، کلیسای جامع اولم و کلیسای جامع کلن است. ایفل توانست هر مرحله از ساخت و ساز را به طور دقیق محاسبه کند و در مورد اجرای هر فرآیند با جزئیات فکر کند.برای اولین بار در عمل ساختمانی، قبل از پی ریزی، به خصوصیات خاک و لایه های آن توجه شد که تحقیقات علمی برای آن انجام شد. این پایگاه با استفاده از آخرین فناوری با استفاده از هوای فشرده ساخته شده است. موقعیت برج باید دائماً تنظیم می شد، زیرا جک هایی برای این جک ها با نیروی بالابر 800 تن نصب می شد.
نوآوری ارتفاع برج ایفل بود. از آنجایی که قبلاً سازه هایی با چنین ابعادی تولید نمی شد، لازم بود که مسئله بلند کردن و چفت کردن عناصر حل شود. برج ایفل، همانطور که توسط معمار طراحی شد، وجود سه طبقه را در نظر گرفت. ارتفاع طبقه اول 58 متر بود - کار ساده ای با جرثقیل ها و وینچ های مخصوص. مشکلاتی ممکن است با ساخت طبقه دوم ایجاد شود، زیرا در سطح 116 متری از سطح زمین نصب شده است. به خصوص برای این اهداف، مهندس جرثقیل های ویژه ای را توسعه داد که قادر به کار در ارتفاع هستند. جرثقیل ها سکوهای ویژه را از روی ریل بلند کردند.
طبقه سوم هرمی به ارتفاع 180 متر و قطر 16 متر است که در محل مونتاژ شده است. با توجه به اینکه ارتفاع برج ایفل در این بخش بیش از 120 متر است، انجام این کار از نظر فنی مشکل بود. مخصوصاً برای این منظور از پایه های نصب استفاده می شد که کارگران در آن قرار داشتند.
با کمال تعجب، ایفل آنقدر به این پروژه فکر کرد که هرگز تجدید نظر نشد. همه چیز در محاسبات در نظر گرفته شد، از جمله حداکثر بار ممکن که سازه می تواند تحمل کند. تمام جزئیات ساخت و ساز در کارخانه خود مهندس ماشینکاری شد و در داخل ساخته شدمیلی متر.
روز افتتاحیه رسمی برج 31 مارس 1889 است. این برج به یک شاهکار واقعی تبدیل شده است. توانایی بالا رفتن از بالا و نگاه کردن به شهر، آن را نه تنها در قرن نوزدهم، بلکه امروزه نیز به یک پروژه تجاری موفق تبدیل کرد و نام خالق آن برای همیشه در تاریخچه های تاریخ جاودانه شد.
