تونل روکسی یک راهسازی است که اوستیای جنوبی و شمالی را به هم متصل می کند. در بخشی از بزرگراه ترانس قفقاز که از زیر کوه سوخس می گذرد، واقع شده است. طول آن بیش از سه و نیم کیلومتر است. دروازه شمالی معبر در ارتفاع 2040 متری از سطح دریا قرار دارد که نشان دروازه جنوبی از خط 2110 متر عبور کرده است.
ساخت گذرگاه در دهه سی قرن بیستم آغاز شد. انفجار مهیبی که در چند کیلومتری شهرک رُک علیا رخ داده بود، مشخص شد. هدف اصلی سازندگان پروژه تونل روکی تخلیه خطوط ریلی در مسیر دریای خزر و دریای سیاه بود.
در حال حاضر، این تسهیلات به بزرگراه منتهی از روسیه به شهرهای اوستیای جنوبی خدمات می دهد. ده سال پیش کوتاه ترین راه را به مناطق مرزی ایران و ترکیه ارائه کرد.
پیشینه تاریخی
پس از یک دوره طولانی عدم فعالیت که تقریباً به چهل سال می رسید، تصمیم گرفته شد که ساخت تونل روکی ادامه یابد. N. Nagaevsky به عنوان توسعه دهنده طرح جامع عمل کرد. او از نقاشی های روتن گلاگولف استفاده کرد. این واقعیت مفصل بوددر نشریه "اقتصاد برنامه ریزی شده" که در تیراژ منتشر شده در سال 1976 بازبینی شده است.
هزینه کل کار برنامه ریزی شده تقریباً 100 میلیون روبل بود. باید در نظر داشت که مسیر اصلی به میزان قابل توجهی کوتاه شده است. به گفته R. Glagolev، تونل Roki باید از محلی به نام Ruk سرچشمه می گرفت. تفاوت اصلی این منطقه کمترین خطر ریزش بهمن است. با این حال، پس انداز آنقدر آشکار بود که توصیه های او نادیده گرفته شد.
لحظات سازمانی
در آینده، شرایط فنی پاساژ مستلزم نوسازی جهانی بود. این نیز با تحقیقات ناکافی کامل تسهیل شد. کارمندان شعبه های لنینگراد و قفقاز Giprotrans از پیچیدگی ویژگی های امدادی منطقه شکایت کردند. جاده از طریق تونل روکی در اعماق زیاد می گذشت، که همچنین مانع از کار تحقیقاتی در مقیاس بزرگ مهندسان شد.
برای از بین بردن خطر ریزش راهرو اصلی، کارگران یک راهرو کمکی ساختند. تنها برای اهداف شناسایی مورد استفاده قرار گرفت و بعداً جزء سیستم تهویه ساختمان شد. سنگ اصلی که آدیت در آن گذاشته شد، خاک سنگی بود.
کار زمین شناسی
تونل خط الراس اصلی قفقاز را همزمان از دو طرف سوراخ کرد. عملیات انفجاری در پورتال های جنوبی و شمالی انجام شد. برای این منظور از روش جدید اتریشی استفاده شد. در آن زمان از جدیدترین و پربازده ترین تجهیزات استفاده می شد. ساخت و ساز انجام شدتقریباً شبانه روزی.
صادرات معدن با کامیون های ساخت شوروی انجام شد. بتن مقاوم در برابر یخبندان M 300 برای تکمیل انتخاب شد. در یک ماه تقویمی سینک ها تا عمق 45 متری خاک را کنترل کردند.
مدرنیزاسیون
بازسازی تونل هفت سال پیش آغاز شد. در سال 2010 اولین مرحله آن آغاز شد که طی آن ادیت فنی به روز شد. پوشش قدیمی راهروها به طور کامل برداشته و جایگزین شد، خطوط ارتباطی مدرن نصب شد.
برای غلبه بر 600 متر تولید، دقیقاً سی روز کار مداوم دو تیم در آن واحد طول کشید. در سال 2012، تمام فعالیت های برنامه ریزی شده تکمیل شد و ترافیک جاده به طور موقت زیر گذرگاه روکی باز شد، اما فقط در حالت آزمایشی.
مرحله بعدی تغییر لایه عایق رطوبتی، گسترش سطح مقطع گذر و تکمیل فضای داخلی سازه بود. در 5 نوامبر 2014، افتتاح رسمی گذرگاه زیر کوه سوخس انجام شد.
